മ​ണി​മേ​ഖ​ല

25. ആ​പു​ത്ര​​ന്റെ നാ​ട്ടി​ൽ പോ​യ ക​ഥ

ചി​ത്രാ​വ​തി ത​ൻ ച​തി​യി​ലാ​പ്പെ​ട്ടോ​രു​ദ​യ

കു​മാ​ര​നൊ​രു വി​ദ്യാ​ധ​ര​നു​ടെ വാ​ളാ​ൽ

മൃ​ത​നാ​യ​താം വാ​ർ​ത്ത കേ​ട്ടു ന​ടു​ങ്ങി​യും

മാ​റാ​ണി ത​ൻ പാ​ദ​മ​തി​ൽ വ​ണ​ങ്ങി​യും

രാ​ജ​നി​തു കേ​ണാ​ൻ മാ​ധ​വി പെ​റ്റൊ​രാ

മ​ക​ൾ ത​ൻ നി​ത്യ​മാം മോ​ച​ന​ത്തി​നാ​യ്.

പെ​രും ത​പ​സ്വി​നി​ക​ളാം മ​ങ്ക​മാ​ര​ഹി​ത​ൻ

പ​ത്തി പോ​ൽ ചാ​രു​വാം ലിം​ഗ​മാ​ർ​ന്നോ–

രി​ന്ദ്ര​നേ​കി​യൊ​രു​പ​ത്തൊ​രു​വ​രു​മ​ത്തി–

രു​സ​ന്നി​ധി​യി​ലാ​ടി​യ ന​ട​ന​മ​തു പി​ഴ​ച്ചീ–

ധ​ര​യി​ൽ പി​റ​വി കൊ​ണ്ടോ​രൈ​വ​രും

അ​ഗ​സ്​​ത്യ കോ​പ​മാ​ളു​വോ​ർ ചേ​ലെ​ഴും

നൂ​റൊ​ടു നാ​ലു ചേ​ർ​ന്നി​ടു​വോ​രും!

മ​ണി​ക​ൾ ചി​ന്നി​ടും മു​ടി ചേ​ർ​ന്നോ​രു​മ്പ​ർ

കോ​ൻ മു​ന്നി​ലാ​യ് കു​പി​ത​യാ​മു​ർ​വ​ശി

തൊ​ട്ടു നൂ​റ്റി​രു​പ​ത്തൊ​ന്നാ​ൾ​ക​ളും

മാ​ന​ഗ​രി​യ​തി പു​രാ​ത​നം ചേ​ർ​ന്ന

ഗ​ണി​ക​മാ​ർ​ക്കേ​ർ​പ്പെ​ട്ട​താം വ്യ​ഥ​യ​തു

ക​ഠി​ന​മ​തി​ലെ​ളു​താ​യി​ടും രാ​ജ്ഞി ത​ൻ!

ഒ​രു​മ​യാ​യ് സു​ര​ത​മ​തി​ലേ​ർ​പ്പെ​ടു​ന്നോ​ർ

ക്ക​ർ​ഹ​മാം പ്ര​തി​ഫ​ല​മേ​കി​ടും കോ​വ​ല​ൻ

വെ​ടി​ഞ്ഞി​തി​ഹ​ലോ​ക​വാ​സ​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞോ​രാ–

മാ​ധ​വി ചെ​ന്നി​താ സ്വാ​മി ത​ൻ ചാ​രെ​യാ​യ്!

ഓ​ടു​മാ​യ് യാ​ച​ന​യ​തു ചെ​യ്ത​വ​ൾ

വീ​ടു​ക​ളേ​റി പു​രി ത​ന്നി​ല​ല​ഞ്ഞ​തും

അ​നു​ചി​ത​മി​തു ഗ​ണി​ക​മാ​ർ​ക്കി​ത

വി​ത​ർ​ക്കി​തം പ​രി​ഹാ​സ്യ​മാ​യ​തും

അ​ര​ച കു​മാ​ര​ന​ന്യ​ഥാ മ​രി​ച്ച​തു

മി​പ്പു​രി ത​ൻ വ​ലു​താം വി​നാ​ശ​വു

മൊ​ത്തു വ​ന്നി​ടാ​മ​ത​ശ​ക്യ​മാ​യ​തും

ഉ​മ്പ​ള​മ​തി​ന്ന​രി​കെ​യാ​യു​ന്ന​ത​മാം

മ​ണ​ൽ​തി​ട്ട ചേ​ർ​ന്ന​താം ചേ​ലെ​ഴും

പു​ന്ന​മ​ര​ത്തോ​പ്പി​ലാ​യ് മു​ത്ത​ണി–

ക്കി​രീ​ട​ധാ​രി​യാം കി​ള്ളി​ത​ൻ മു​ന്നി–

ലൊ​രു പൊ​ന്നി​ളം വേ​ന​ലി​ൽ;

വ​ശ്യ​മാം മ​ല​ർ​മ​ണം വീ​ശി​ടു​മു​രു​ദ്യാ​ന–

മ​തി​ലൊ​രു വി​ജ​ന​മാ​മി​ട​ത്തി​ലാ​യ്

വ​ന്നോ​രേ​ക​യാം ത​ന്വി​യാ​ൾ കാ​മ​രൂ​പി​ണി

മോ​ഹ​പ​ര​വ​ശ​നാ​യ​ര​ച​ന​തി തീ​ക്ഷ്ണ​മാ​യ്

ക​ണ്ട ക​ണ്ണി​ലും കേ​ട്ട കാ​തി​ലും ഉ​ണ്ട വാ​യി​ലും

ശ്വ​സി​ച്ച മൂ​ക്കി​ലും തൊ​ട്ട തൊ​ലി​യി​ലും

ഐ​യ്യ​മ്പ​നു​ടെ അ​മ്പു​ക​ള​ഞ്ചും വി​ട​ർ​ന്നാ–

മ​ല​ര​മ്പി​ൻ മ​ണം തൂ​കി വി​ജ​യി​യാ–

മ​ര​ച​ന​വ​ളെ വ​ണ​ങ്ങി കേ​ട്ട​താ​ജ്ഞ​യും

ത​ങ്ങി​യ​വ​ള​വി​ടെ​യ​വ​നോ​ടൊ​ത്തെ​ങ്കി​ലു–

മ​വ​ൾ മ​റ​ഞ്ഞീ​ടി​നാ​ളൊ​രു ദി​ന​മ​തി–

ലാ​ധി പൂ​ണ്ട​വ​ന​രി​ക​ളെ വെ​ന്നോ​ൻ മു​ന്നി–

ലാ​യ് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​യ് ജ​ല​ചാ​രി​യാ​മൊ​രു

ചാ​ര​ണ​ൻ മൂ​ന്നു കാ​ല​മ​റി​ഞ്ഞ​വ​ൻ!

മ​ന്ന​വ​ൻ വ​ണ​ങ്ങി​യാ മു​നി​വ​ര​നെ

േപ്ര​യ​സി ത​ൻ വി​യോ​ഗ​വും പ​റ​ഞ്ഞ–

തു​പോ​ല​രെ​യും ക​ണ്ടി​തോ​സ്വാ​മി​യെ–

ന്നി​ത​മോ​ടാ​രാ​ഞ്ഞു വ​ണ​ങ്ങി​ടു​മ്പോ​ൾ

ക​ണ്ട​തി​ല്ല ഞാ​നാ മ​ങ്ക​യെ​യെ​ങ്കി​ലു–

മു​ണ്ടി​ത​റി​വെ​നി​ക്കു പ​ല കാ​ല​മാ​യ്!

അ​തി​നാ​ലി​തു കേ​ൾ​ക്ക നീ​യ​നു​വേ​ല–

മാ​യ് നാ​ഗ നാ​ട്ടി​ൻ ബാ​ധ​യാ​റ്റീ​ടു​മ​ര​ച​നേ!

വാ​സ​മൈ​ലി​യാ ദേ​വി വ​ളൈ​വ​ണ പ​ത്നി

പെ​റ്റൊ​രാ പീ​ലി​വ​ള ത​ൻ പി​റ​ന്നാ​ളി​ൽ

സൂ​ര്യ​വം​ശ​ജാ​ത​നാ​മൊ​ര​ര​ച​നൊ​ത്ത​വ​ൾ

ഗ​ർ​ഭി​ണി​യാ​യ് മ​ട​ങ്ങി​ടു​മെ​ന്നാം പ്ര​വാ​ച​ക​ൻ

തി​രി​കേ വ​രി​ല്ല​വ​ളെ​ന്നാ​ലാ സു​ത​നാ​ഗ​ത​നാ​യി​ടും

വ്യ​ഥ​യാ​റ്റു​ക മ​ഹീ​പ​തേ കാ​തോ​ർ​ക്ക യ​ഥോ​ചി​തം

ഇേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വ​മി​ല്ലാ പു​രി​യി​തു ക​ട​ലെ​ടു​ത്തി​ടും

മ​ണി​മേ​ഖ​ല ത​ൻ സ​ത്യ​വ​ച​സ്സ​തി​നു ഹേ​തു​വാം

പു​രി​ത​ൻ പ​ത​ന​വു​മൊ​പ്പ​മാ ഭ​ര​ണ​നാ​ശ​വു–

മ​രി​ക​ൾ​ക്ക​ന്ത​ക​നേ നി​ന​യ്ക്ക നീ ​സ​ത്യ​മാ​യ്!

ക​ട​ലെ​ടു​ത്തി​ടാ​യ് വാ​നീ​ന​ഗ​ര​മ​നു​പ​മം

മ​റ​ന്നീ​ടാ​യ്ക നീ ​ഇേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വ​മൊ​രി​ക്ക​ലും

ഇ​ന്ദ്ര​പാ​ശ​മ​തു മ​റി​ച്ചാ​യി​ടാ!

ചാ​ര​ണ​ന​വ​ൻ മ​റ​ഞ്ഞനാ​ൾ മു​ത​ലേ​റി​ടും

തു​മ്പ​മേ​ർ​പ്പെ​ടു​മ​വ​ൾ​ക്കാ​ശ്വാ​സ​മേ​കി​ടാ–

ന​ണ​യു​മാ മ​ണി​മേ​ഖ​ലാ ദൈ​വ​ത​മെ​ന്നു

ക​ണ്ടു വ​ണ​ങ്ങി​യാ ദേ​വി ഭീ​തി​പൂ​ർ​വ​മാ​യ്

ന​ന്മ​ന​മാ​ർ​ന്നൊ​രാ ന​ടി​യെ​യെ​ന്നാ​ല​യ​ത്തി–

ന്ന​യ​യ്ക്കാ​ന​രു​ളു​ക സ​മ്മ​ത​മെ​ന്ന​ർ​ഥി​ച്ചാ​ൻ!

ക​ള്ളു ക​ള്ളം കാ​മം കൊ​ല​യു–

മു​ള്ള​മേ​റും ക​ള​വു​മ​റി​വോ​റ​ക​റ്റി​ടും.

നി​ൻ കു​ല​മാ​ദ​രി​ച്ചി​ടു​മ​നൃ​താ​ദി വെ​ടി​ഞ്ഞ–

വ​ൾ വ​ന്നി​ടി​ല്ല​വി​ടേ​ക്കെ​നി​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ്

പാ​ർ​ത്തി​ടു​മെ​പ്പോ​ഴു​മെ​ന്നോ​തി​ടു​മ്പോ​ൾ

ബ​ന്ധ​ന​മാ​ർ​ന്ന​മ​വ​ളാ​ണീ മ​ണി​മേ​ഖ​ല–

യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞൊ​ര​മ്മ​യാം മാ​ധ​വി തെ​ളി–

നീ​ർ പൊ​ടി​യാ​ൽ ക​ല​ങ്ങി​ടു​മ്പോ​ൽ

തെ​ളി​യാ മ​ന​മോ​ടാ​തി സു​ധാ​മ​തി​യൊ​ടാ​യ്!

ഉ​ല​യും കൊ​മ്പു പോ​ലു​ഴ​ന്നു മെ​യ് ന​ടു​ങ്ങി

സ്വാ​മി പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ൽ പ്ര​ണ​മ്ര​യാ​യ​ര​ച​പ​ത്നി

ത​ന്ന​രി​കി​ല​ണ​ഞ്ഞ​ഭി​വാ​ദ​നം ചെ​യ്തി​ടു–

മ്പോ​ള ചി​ത്രാ​വ​തി മാ​ധ​വി ത​ൻ മ​ക​ളു​മാ​യ്

മാ​റാ​ണി സ​പ​രി​വാ​ര​യാ​യെ​തി​രേ​റ്റാ–

കാ​പ്പ​ണി കൈ​ക​ളാ​ൽ കൂ​പ്പി​ടു​മ്പോ​ള​ടി​ക–

ള​റി​വു​ണ​രു​ക​യെ​ന്നാ​ശ്ശി​സ്സാ​ർ​ന്നാ​ർ!

ത​രി​വ​ള​ക്കൈ​ക​ളാ​ല​ര​ച പ​ത്നി​യാ​ൾ

ആ​സ​ന​മ​തു താ​പ​സ​ർ​ക്കാ​യ് കാ​ട്ടി ദ​യാ

മൂ​ർ​ത്തി​ത​ൻ പെ​രും പാ​ദ​മു​ട​ൻ വ​ണ​ങ്ങി–

യേ​റെ നാ​ളാ​യ് ഞാ​ൻ കൊ​തി​ച്ചി​ടു​ന്ന​ത–

വി​ടു​ത്തെ ക്ഷീ​ണ പാ​ദ​മ​തു വ​ണ​ങ്ങു​വാ​ൻ.

ധ​ർ​മ​ചാ​രി​ണി​യാ​മെ​ൻ ക​ർ​മ​ഫ​ല​മെ​ന്നേ

ചൊ​ൽ​വൂ ധ​ന്യ​മാ​മീ തി​രു​വ​ടി ദ​ർ​ശ​നം!

വാ​ഴ്ക! നീ​ണാ​ൾ വാ​ഴ്ക​യീ കൃ​ശ​മാം ത​നു.

വ​ച​ന​മ​തു കേ​ട്ടാ തി​രു​വ​ടി​ക​ളു​മോ​തി​നാ​ൻ

കേ​ൾ​ക്ക നീ ​റാ​ണീ! മ​ഹാ​ഭാ​ഗേ! ത​പ​സ്വി​ക​ൾ–

ക്കി​ണ​ങ്ങു​മീ വ​ര​ണ്ട​താം ത​നു​വെ​ങ്കി​ലും

മ​റ​യും ക​തി​രോ​നി​തു സ​ദൃ​ശ​മെ​ന്നോ​ർ​ക്ക നീ!

​മാ​രി വാ​ർ​ധ​ക​മി​വ​റ്റി​നാ​ൽ പി​റ​വി പൂ​ണ്ട–

വ​രി​റ​ന്തി​ടു​മ​തു ലോ​ക​നീ​തി​യ​താ​യി​ടും.

മോ​ഹ​മ​തു​പോ​ല​വി​ദ്യ​യാ​ദി​യാം പ്ര​കൃ​തി

പ​ന്തി​ര​ണ്ടെ​ന്ന​റി​യു​വോ​രി​തു ജ്ഞാ​നി​ക​ൾ.

സി​ദ്ധി തേ​ടി​ടു​മ​വ​ര​ല്ലാ​യ്കി​ലോ തു​മ്പ–

മേ​റി​ടും ന​ര​ക​മ​തി​ൽ പ​തി​ച്ചി​ടും!

അ​വി​ദ്യ​യെ​ന്ത​തി​നു​ത്ത​ര​മോ​തി​ടാ​മി​നി

പ​ന്തി​ര​ണ്ടാം പ്ര​കൃ​തി​ക​ളോ​ർ​ത്തി​ടാ–

ത​ഹ​ർ​ന്നി​ശം വാ​ഴ് വ​തി​ൽ മു​ങ്ങി​യും

മ​ന​മ​തു മ​യ​ങ്ങി​യും ക​ഴി​യു​വോ​ര​വ​ർ

മു​യി​ലി​നു കൊ​മ്പു​ണ്ടെ​ന്നു ശ​ഠി​ച്ചി​ടാം.

മ​നു​ഷ്യ–​ദേ​വ–​മൃ​ഗ–​പി​ശാ​ച​ർ–​ബ്ര​ഹ്മ–

ന​ര​കാ​ദി​യാ​മു​യി​രു​ക​ളാ​റാ​യി​ടു​മ​റി​ക നീ!

​ന​ല്ല​തു തീ​യ​തെ​ന്നി​രു​വ​ക​യാ​യി​ടും

ക​ർ​മ​മ​തി​ൽ നി​ന്നു​യി​ർ​ക്കൊ​ണ്ടോ–

രി​തു​യി​രു​ക​ൾ മൂ​ലോ​ക​വാ​സി​ക​ൾ!

തു​ഷ്ടി​യു​മ​തു​പോ​ൽ ക്ലേ​ശ​വു​മാ​ർ​ന്നി​ടും

മ​ന​മ​തു ക​ർ​മ​ഫ​ല​മേ​ശി​ടു​മ്പോ​ൾ.

കൊ​ല, ക​ള​വു കാ​മ​മി​വ​യാ വ​പു​സ്സി​നും

നു​ണ, ക​ള്ളം, വ്യ​ർ​ഥ​മാം വാ​ക്കും,

നൊ​മ്പ​ര​മേ​കി​ടും വാ​ണി​യെ​ന്നീ നാ​ലും

ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലും; മോ​ഹം, കോ​പം സം​ശ​യ–

മാ​ദി മ​ന​സ്സി​നും ചേ​ർ​ന്നു പ​ത്തു വ​ക​യാം

ദു​ഷ്ക​ർ​മ​മൊ​ക്കെ​യു​മെ​ന്നു മ​റി​ക നീ!

​ദു​ർ​മാ​ർ​ഗ​ചാ​രി​ക​ളാ​യി​ടാ മ​നു​ജ​ർ

ക​ർ​മ​ഫ​ല​മെ​ന്തെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ മ​നീ​ഷി​ക​ൾ.

അ​ല്ലാ​യ്കി​ലോ; മൃ​ഗ​പി​ശാ​ചു​ന​ര​ക​രു​മാ​യ്

മ​ന​മ​തു ക​ല​ങ്ങി സ്വ​സ്​​ഥ​ത​യ​റ്റി​ടും.

ദാ​ന​ധ​ർ​മാ​ദി​ക​ൾ ശീ​ല​മാ​യ് വാ​ഴ് വ​തു

ധ​ന്യ​മാ​ക്കു​വോ​ർ സു​ച​രി​ത​രാ​യി​ടു–

മ​വ​രോ ത്രി​വി​ധ​മാ​യി​ടു​മെ​ന്ന​റി​ക നീ!

​ദേ​വ മാ​ന​വ​ബ്ര​ഹ്മ​രെ​ന്നി​വ​രാ​മ​വ​ർ

സ​ൽ​ക​ർ​മ​ഫ​ല​വു​മ​വ​ർ​ക്കു​ള്ള​താം.

പേ​ർ പെ​റ്റ​താം ക​ർ​മ​ഫ​ല​മ​തു​മ​റി​ക

മാ​ദേ​വി​യൊ​ത്ത​മ​രു​വോ​ർ നി​ങ്ങ​ൾ

മ​റു​പി​റ​വി​ത​ൻ ക​ഥ​യ​ഖി​ല​മ​റി​ഞ്ഞ നീ

​അ​റി​യ​ണ​മി​തു മ​ത​സാ​ര​മ​ഖി​ല​വും

ചൊ​ല്ലി​ടാ​മ​വ ശാ​ഖ​യാ​യു​പ​ശാ​ഖ​യാ–

യെ​ന്ന​ടി​ക​ള​രി​കി​ല​ണ​ഞ്ഞി​ടു​മ്പോ​ൾ!

ക​മ​നീ​യാം​ഗി​യ​വ​ള​തു പൊ​ഴു​തി​ല​വ–

ന​മ്ര​യാ​യ​വ​നു​ടെ​യ​ടി തൊ​ഴു​ത​രി​കി

ലാ​യ്മേ​വു​മ​ര​ച പ​ത്നി​യോ​ടു​ര​ച്ചാ​ൾ.

ഓ​ർ​ത്തീ​ടു​ക വ​ച​ന​മി​തെ​ല്ലാം പാ​ലി–

ച്ചീ​ടു​ക നി​ത്യ​മാ​യോ​രോ​ഗ​തി​യി​ലും!

പു​രി​യി​തു വ​ർ​ജ്യ​മെ​നി​ക്കെ​ന്ന​റി​ക നീ!

​കു​മാ​ര​നു​ടെ കാ​ല​നി​വ​ളെ​ന്നാ പു​ര–

വാ​സി​ക​ളോ​തി​ടു​മ​പ​വാ​ദ​മ​തു നി​ശ്ച​യം!

ആ​പു​ത്ര പു​രി​യി​ൽ ചേ​ർ​ന്ന​തി​ൽ പി​ൻ

മ​ഹി​ത​മാം മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തെ​യും വ​ണ​ങ്ങി

വ​ഞ്ചി​യു​ൾ​പ്പു​ക്കാ പ​ത്തി​നി​ക്കാ​യ് ധ​ർ​മ–

മാ​ച​രി​ച്ചി​ടു​മ​ഖി​ല ലോ​ക ഹി​താ​ർ​ഥ​മാ​യ്!

വേ​ണ്ടാ ഖേ​ദ​മെ​ൻ രു​ജ​യോ​ർ​ത്ത​ൻ–

പി​യ​ന്ന​താം മ​ന​മ​തു വാ​ഴ​ട്ടെ നീ​ണാ​ൾ

ആ​ർ​ദ്ര​മാ​യി​ത്യേ​വ​മോ​തി​യ​വ​ൾ

പോ​യാ​ന​ക​ന​ക കാ​ന്തി ചി​ത​റു​മി​ന​ൻ

മ​റ​ഞ്ഞി​ടും സാ​യാ​ഹ്ന​സ​ന്ധ്യ​യി​ൽ

ഉ​ല​ക​വ​റ​വി​യും ച​മ്പാ​പ​തി​ക്കോ​വി​ലും

ഒ​ളി​ചി​ത​റി​ടും സ്​​തം​ഭ ദേ​വി ത​ന്നെ​യും

വ​ലം​വെ​ച്ച​വ​ൾ പ്ര​ണ​മ്ര​യാ​യ് ചെ​ന്നി​തു

വി​യ​ത്തി​ങ്ക​ലാ​യി​ന്ദ്ര​വം​ശ​ജ​രു​ടെ പു​രി​ക്കു

വെ​ളി​യി​ലൊ​രു ചോ​ല​യി​ൽ സാ​ദ​മാ​റ്റി.

മേ​വി​ടു​മ​വി​ടെ​യൊ​രു മാ​താ​പ​സ​ൻ

വ​ണ​ങ്ങി​യ​വ​ള​വ​നെ​യും ധ​ന്യ​യാ​യ്

ചേ​ണാ​ർ​ന്നൊ​രീ ന​ഗ​രി​ത​ൻ പേ​രെ​ന്ത​ര​ച–

നാ​രെ​ന്നു​മാ​രാ​ഞ്ഞ​വ​ള​തി കാം​ക്ഷ​യാ​ൽ.

ഭൂ​മി ച​ന്ദ്ര​ത​ന​യ​നാം പു​ണ്യ​രാ​ജ​ൻ വാ​ഴു–

മി​വി​ട​മ​വ​ൻ പി​റ​ന്ന നാ​ൾ തൊ​ട്ടൊ​ഴി​ഞ്ഞി​ടാ–

മാ​രി​യ​തു പോ​ലേ​കി​ടു​ന്നു മ​ര​ങ്ങ​ളെ​ഥേ​ഷ്ട–

മാ​യ് വ​ളം, ധ​ര​യോ പു​ഷ്ക​ല​മാ​യി​ടു​ന്നെ​പ്പൊ​ഴും!

ആ​തു​ര​ത​യൊ​ഴി​ഞ്ഞ​വി​ടെ പാ​ർ​ത്തി​ടു​ന്ന–

വ​രാ​ണ​ഖി​ല ജീ​വി​ക​ളെ​ന്നു​മാ പൂ​വാ​ടി​യി–

ലി​രു​ന്ന​ര​ച ക​ഥ​ക​ളേ​വ​മോ​തി​യാ താ​പ​സ​ൻ!

വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം: 

ഉ​ദ​യ​കു​മാ​ര​ൻ വെ​ട്ടേ​റ്റ് മ​രി​ച്ച​തും മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യെ കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ല​ട​ച്ച​തും കേ​ട്ട് ദുഃ​ഖി​ത​യാ​യ ചി​ത്രാ​വ​തി രാ​ജ്ഞി​യെ ക​ണ്ട് സ​ങ്ക​ട​മു​ണ​ർ​ത്തി​ച്ചു. കോ​വ​ല​​ന്റെ വി​യോ​ഗ​ത്തി​ൽ ദുഃ​ഖി​ത​യാ​യ മാ​ധ​വി സ​ന്യാ​സം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. മ​ക​ൾ മ​ണി​മേ​ഖ​ല ഭി​ക്ഷാ​പാ​ത്ര​വു​മാ​യി ഊ​രു ചു​റ്റു​ക​യാ​ണ്. ഇ​ത് പ​രി​ഹാ​സ്യ​മാ​ണ്. അ​വ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ട് ഈ ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ന് ഇ​നി​യും ഏ​റെ ദോ​ഷം ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​ത് കേ​ട്ടാ​ലും. നെ​ടു​മു​ടി​ക്കി​ള്ളി എ​ന്ന രാ​ജാ​വ് ഈ ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ പു​ന്ന​മ​ര​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ൽ ഒ​രു സു​ന്ദ​രി​യോ​ടൊ​പ്പം കു​റ​ച്ചു​നാ​ൾ ക​ഴി​ച്ചു. ഒ​രു​ദി​വ​സം പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​വ​ൾ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​യാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു. രാ​ജാ​വ് അ​വ​ളെ പ​ല​യി​ട​ങ്ങ​ളി​ലും അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു. ഒ​ടു​വി​ൽ ഒ​രു ചാ​ര​ണ​നെ​ക്ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ട് അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ അ​വ​ളെ ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നും എ​ങ്കി​ലും അ​വ​ളു​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ത​നി​ക്ക​റി​യാ​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു. ''നാ​ഗ​നാ​ട്ടി​ൽ വ​ളൈ​വ​ണ​ൻ എ​ന്ന രാ​ജാ​വി​ന് പ​ത്നി​യാ​യ വാ​സ​മ​യി​ലൈ​യി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യ മ​ക​ളാ​ണ​വ​ൾ. പീ​ലി​വ​ള എ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ പേ​ര്. അ​വ​ൾ ജ​നി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ഗ​ണ​ക​ൻ അ​വ​ർ സൂ​ര്യ​കു​ല​ത്തി​ലെ ഒ​രു രാ​ജാ​വി​​ന്റെ പ്രി​യ​ത​മ​യാ​യി ഗ​ർ​ഭം ധ​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് പ്ര​വ​ചി​ച്ചി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ് പ​റ​യു​ന്ന സ്​​ത്രീ അ​വ​ളാ​ണ്. ഇ​നി അ​വ​ൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ടു​ത്ത് വ​രി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​ളു​ടെ പു​ത്ര​ൻ വ​രും. അ​ങ്ങ് ദുഃ​ഖം ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ക. മ​റ്റൊ​രു കാ​ര്യം​കൂ​ടി പ​റ​യാം. ഇേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വം മു​ട​ങ്ങി​യാ​ൽ മ​ണി​മേ​ഖ​ലാ ദൈ​വ​ത്തി​​ന്റെ ശാ​പ​ത്താ​ൽ ഈ ​ന​ഗ​രം ക​ട​ലി​ൽ മു​ങ്ങു​ന്ന​താ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഇേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വം മു​ട​ങ്ങാ​തെ ന​ട​ത്തു​ക. എ​​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ സ​ത്യ​മാ​യി​ക്ക​രു​തു​ക.'' എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ആ ​ചാ​ര​ണ​ൻ പോ​യി. അ​ന്നു തൊ​ട്ട് ന​ഗ​ര​വാ​സി​ക​ൾ ഭ​യ​ന്നു ക​ഴി​യു​ക​യാ​ണ്. ത​​ന്റെ പേ​രു​ള്ള മ​ണിമേ​ഖ​ല​ക്ക് ദുഃ​ഖ​മു​ണ്ടാ​യാ​ൽ അ​തു മാ​റ്റാ​ൻ ആ ​ദൈ​വം ഇ​വി​ടെ വ​രു​മെ​ന്ന് അ​വ​ർ ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട് മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യെ എ​​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് അ​യ​ക്കു​ക എ​ന്ന് അ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു. അ​തു കേ​ട്ട റാ​ണി ''ക​ള്ള്, അ​സ​ത്യം, കാ​മം, വ​ഞ്ച​ന, കൊ​ല എ​ന്നി​വ​യെ ജ്ഞാ​നി​ക​ൾ ത്യ​ജി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും അ​വ​യെ ആ​ദ​രി​ക്കു​ന്ന നി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ഇ​നി അ​വ​ൾ വ​രി​ല്ലെ​ന്നും എ​​ന്റെ കൂ​ടെ ക​ഴി​യ​ട്ടെ'' എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു. മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യു​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ മാ​ധ​വി സു​ധാ​മ​തി​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. തു​ട​ർ​ന്ന് അ​വ​ർ അ​റ​വ​ണ അ​ടി​ക​ളെ​യും കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് റാ​ണി​യെ ചെ​ന്നു ക​ണ്ടു. റാ​ണി അ​ടി​ക​ളെ ന​മ​സ്​​ക​രി​ച്ചു. ''അ​ങ്ങ് ഇ​ങ്ങോ​ട്ടേ​ക്ക് എ​ഴു​ന്ന​ള്ളി​യ​ത് എ​​ന്റെ പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ ഫ​ല​മാ​ണ്'' എ​ന്ന് റാ​ണി പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ജ​ന​നം, വാ​ർ​ധ​ക്യം, രോ​ഗം, മ​ര​ണം എ​ന്നി​വ ലോ​ക​സ്വ​ഭാ​വ​മാ​ണെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വി​ദ്യ മു​ത​ലാ​യ പ​ന്ത്ര​ണ്ട് നി​ദാ​ന​ങ്ങ​ൾ ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ചു. ധ​ർ​മ​ചി​ന്ത​യോ​ടെ ജീ​വി​ക്കു​വാ​ൻ ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ചു. മ​റ്റു ധ​ർ​മ​ തത്ത്വ​ങ്ങ​ള​റി​ഞ്ഞ ശേ​ഷം നി​ദാ​ന​ങ്ങ​ളും ഉ​പ​വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളും പ​റ​ഞ്ഞു ത​രാം എ​ന്ന് മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യോ​ടും പ​റ​ഞ്ഞു. മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​കാ​ൻ തു​നി​ഞ്ഞ അ​ടി​ക​ളെ മ​ണി​മേ​ഖ​ല തൊ​ഴു​തു. റാ​ണി​യോ​ട് ''സ്വാ​മി​ക​ളു​ടെ ഉ​പ​ദേ​ശ​പ്ര​കാ​രം ജീ​വി​ക്കു​ക, ഞാ​ൻ ഇ​വി​ടെ ക​ഴി​യു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ രാ​ജ​കു​മാ​ര​​ന്റെ കാ​ല​നാ​യി വ​ന്ന​വ​ളാ​ണെ​ന്ന് നാ​ട്ടു​കാ​ർ പ​റ​യും; ഞാ​ൻ ഇ​വി​ടെ ഇ​രി​ക്കി​ല്ല. ആ​പു​ത്ര​ന്റെ നാ​ട്ടി​ൽ ചെ​ന്ന​ശേ​ഷം മ​ണി​പ​ല്ല​വ ദ്വീ​പി​ലെ​ത്തി എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തി​ലും ധ​ർ​മ​പ്ര​ചാ​രം ന​ട​ത്തും; എ​നി​ക്ക് ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​കു​മെ​ന്ന് ക​രു​തേ​ണ്ട​തി​ല്ല'' എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​രെ വ​ണ​ങ്ങി വി​ട​വാ​ങ്ങി. സ​ന്ധ്യ​ക്ക് ഉ​ല​ക​വ​റ​വി​യെ​യും ച​മ്പാ​പ​തി ക്ഷേ​ത്ര​ത്തെ​യും സ്​​തം​ഭ​ദേ​വ​ത​യെ​യും വ​ണ​ങ്ങി. പി​ന്നീ​ട് ആ​കാ​ശ​മാ​ർ​ഗം ഇ​ന്ദ്ര​​ന്റെ കു​ല​ത്തി​ൽ പി​റ​ന്ന പു​ണ്യ​രാ​ജ​​ന്റെ നാ​ട്ടി​ലെ ഒ​രു ചോ​ല​യി​ൽ ഇ​റ​ങ്ങി വി​ശ്ര​മി​ച്ചു. അ​വി​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മു​നി​യോ​ട് കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു. ''ഭൂ​മി ച​ന്ദ്ര​​ന്റെ മ​ക​നാ​യ പു​ണ്യ​രാ​ജ​നാ​ണ് ഈ ​നാ​ടു ഭ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹം ജ​നി​ച്ച​തു മു​ത​ൽ ഈ ​രാ​ജ്യ​ത്ത് മ​ഴ മു​ട​ങ്ങാ​തെ പെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ട്. മ​ണ്ണും മ​ര​ങ്ങ​ളും ഫ​ല​ഭൂ​യി​ഷ്ഠ​മാ​ണ്. ജീ​വി​ക​ൾ​ക്ക് ആ​തു​ര​ത​യി​ല്ല'' എ​ന്ന് മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു.

26. ആ​പു​ത്ര​നോ​ടൊ​പ്പം മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ൽ പോ​യ ക​ഥ

പ​ത്നീ സ​മേ​ത​നാ​യീ പു​ണ്യ​രാ​ജ​നു​പ​വ​ന

മ​തി​ങ്ക​ലാ​യ് ചെ​ന്ന​മ്മു​നി ത​ന്നെ​യും വ​ണ​ങ്ങി

ധ​ർ​മാ​ധ​ർ​മ​നി​ത്യ​മ​നി​ത്യ​പ്പൊ​രു​ൾ ജ​നി​മൃ​തി–

യ​ജ്ഞ​ത​തൊ​ട്ടു​ള്ള​താം പ​ത്തു ര​ണ്ടി​ൻ

പ്ര​ഭ​വ​വു​മ​ശ​ക്യ​മാം മു​ക്തി​മാ​ർ​ഗ​വും

സ​ർ​വാ​ർ​ഥ​സി​ദ്ധ​നു​ടെ ഭാ​വ​പ്ര​കൃ​തി​യു​മ​തി

ശാ​ന്ത​നാ​യ് കേ​ട്ട​തി ബോ​ധ​വു​മാ​ർ​ന്നു മോ​ദ​വും.

മ​ന്മ​ഥ മ​നം ക​വ​ർ​ന്നി​ടു​മാ​യ​ത​മി​ഴി​യാ

ളോ​ടേ​ന്തി​ടാ​നെ​ന്തു കാ​ര​ണ​മ​തു​മീ–

പു​ണ്യ ല​ഭ്യ​യാ​മി​വ​ള​രെ​ന്ന​തും ചൊ​ൽ​ക നീ.

​അ​ര​ചോ​ക്തി​ക​ള​തു കേ​ട്ടൊ​ര​മാ​ത്യ​നു​മോ​തി​നാ​ൻ

ജം​ബു​ദ്വീ​പി​ലി​വ​ള​തു​ല്യ​യാ​ണോ​തി–

യു​ട്ടു​ണ്ടി​വ​ൾ ത​ൻ ച​രി​തം മു​ന്ന​മേ.

അ​റ​വ​ണ​വ​ടി​ക​ളീ ത​ന്വം​ഗി​ത​ൻ ക​ഥ–

യ​ഖി​ല​വു​മ​തി വി​സ്​​ത​ര​മാ​യ് ചൊ​ല്ലി

ന​മ്മോ​ടാ പു​കാ​ർ പു​രി ത​ന്നി​ലാ​യ്

കി​ള്ളി​വ​ള​വ​നു​ടെ പ്രീ​തി​ക്കാ​യ് ചെ​ന്നൊ–

ര​ന്നെ​ന്നോ​തി​യ​തോ​ർ​ത്തി​ടേ​ണ​മ​ര​ച​ൻ,

പു​ര​മ​തു​വി​ട്ട​വ​ളീ​ദൃ​ശ​മി​വി​ടെ വ​ന്ന​തും.

ത​ൻ ക​ഥ​യ​തു കേ​ട്ടു തെ​ളി​ഞ്ഞൊ​രാ

കൃ​ശ​ഗാ​ത്രി​യാ​ള​വ​ന​റി​വ​തി​നാ​യ​തി

സാ​ന്ദ്ര​മാ​യോ​തി പൂ​ർ​വ​ക​ഥ​യ​ശേ​ഷ​വും

പാ​ത്ര​മി​തി​നു​ട​യോ​നാ​യി​ടു​മ​ങ്ങാ​ർ​ത്തി

പൂ​ണ്ട​പ്പൂ​ർ​വ ക​ഥ​യോ​ർ​ത്ത​തേ​യി​ല്ല; ഗോ​വി–

നു​ദ​ര​മ​തി​ൽ പി​റ​ന്നോ​ര​ര​ച ജ​ന്മ​വും.

ചെ​ല്ല​ണ​മ​തി​നാ​ൽ മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ങ്ക​ലാ–

യ​റി​യ​ണ​മ​തു ബ​ന്ധ​പാ​ശ​മ​ശേ​ഷ​വും

അ​തി​നാ​യ് വ​രി​ക സ്വാ​മി​ൻ വ​രി​ക​ങ്ങ്!

വി​ന​യ​മൊ​ടു സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്ത​ര​ച​നെ​യു–

മ​വ​ളാ മൃ​ദു​മേ​നി​യാ​ളു​യ​ർ​ന്നാ വി​യ​ത്തി​ൽ

ര​വി​യ​തു പ​ശ്ചി​മാം​ബ​ര​മ​ണ​യു​വ​തി​ൻ മു​ന്നി​ലാ​യ്.

മേ​ഘ​മു​ടി​യി​ൽ​നി​ന്നൊ​ഴു​കി​യെ​ത്തി​ടു​മാ–

ക്ക​ല്ലോ​ല മാ​ല​ക​ളി​ര​മ്പി മ​ല​ർ​മ​ണം തൂ​വി​ടും

തീ​ര​മ​തി​ലു​ല്ലാ​സ​ത്തൊ​ടു ചെ​ന്നാ മ​ട​ക്കൊ​ടി

വ​ലം​കൊ​ണ്ടു മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തെ​യു​മ​തു പൊ​ഴു​ത–

ഖി​ല​ലോ​കേ​ശ്വ​ര​നു​ട​യ മ​ണി​പീ​ഠി​ക ത​ന്നെ​യും

ഒ​ളി​ചി​ത​റി​പ്പ​രി​ശു​ദ്ധ​മാ​യ​താം മ​ണി​പീ​ഠി​ക ത​ൻ

കാ​ഴ്ച​യു​മ​റി​യി​ച്ചി​തു ത​ൻ പി​റ​വി​യെ​യു–

മ​തി​ൽ​പ്പി​ന്നെ​യാ പേ​രാ​റി​ൻ തീ​ര​ത്താ​യ്

മേ​വി​ടു​മാ​താ​പ​സ​നു​ടെ​യ​ടി പ​ണി​തു സ​ദ്

വാ​ണി​ക​ള​തു കേ​ട്ട​വ​നെ സ്​​തു​തി​ച്ച​ര​ച–

നൊ​ത്ത​വ​ന്തി​പു​രി​യി​ൽ പോ​യി​ടു​വോ​ർ–

ക്ക​ക​റ്റു​ക പീ​ഡ​യെ​ങ്കി​ലാ ന​ര​ക​രും മൃ​ഗ

പേ​യ്ക​ളു​മാ​യ് പു​രി​ക​ല​ക്കി​ടും ജ​ന്മ–

മ​തെ​ല്ലാം വാ​ന​വ മാ​ന​വ ബ്ര​ഹ്മ​രു​മാ​യി​ടും.

സ​ദ് വൃ​ത്ത​രാ​ക​ണ​മ​തി​നാ​ലി​നി നാം

​ജ്ഞാ​നി​യാ​മൊ​രു​വ​നീ​യു​ല​കി​നെ–

യു​ദ്ധ​രി​പ്പാ​ന​ചി​രേ​ണ​യ​വ​ത​രി​ച്ചി​ടും.

ആ​തു​ര​ത​യ​ക​ന്നി​ടും ധ​ർ​മ​വാ​ണി​ക–

ള​തു കേ​ട്ടി​ടു​മ്പോ​ള​ല്ലാ​യ്കി​ലോ പ​തി–

ച്ചി​ടു​മു​യി​ർ​പ്പ​റ്റ​താം ഗ​ഹ്വ​ര​ത്തി​ൽ.

യ​മ​നി​ത​പ്ര​തി​രോ​ധ്യ​നെ​ത്തി​ടും മു​ന്ന–

മ​തി​നാ​ല​നു​ഷ്ഠി​ക്ക ധ​ർ​മ​മേ​വ​രും!

ധ​ർ​മോ​ക്തി​ക​ളേ​വം കേ​ട്ടു​വ​ണ​ങ്ങി

പെ​രി​യോ​ന​വ​ത​രി​ച്ചി​ടും മു​ന്ന​മീ പീ​ഠി​ക–

യി​വി​ടെ സ്​​ഥാ​പി​ച്ചി​ടാ​നെ​ന്തു ഹേ​തു​വാം

പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ ക​ഥ​യോ​തു​വാ​നെ​ന്തി​തു–

കാ​ര​ണ​മെ​ന്നു​മാ​രാ​ഞ്ഞി​ടു​മ്പോ​ൾ

സ​ർ​വ​ജ്ഞ​നാ​മീ​ശ​നെ​യൊ​ഴി​ച്ചാ​രെ​യും

താ​ങ്ങു​കി​ല്ലീ​പ്പീ​ഠ​മ​തു​മ​ല്ലൊ​രാ​യോ​ഗി

ത​ന്ന​ടി​യി​ണ​ക​ള​തേ​റ്റി​ടും മു​ന്ന​മാ​യ്!

ദേ​വാ​ധി​നാ​ഥ​നും വ​ണ​ങ്ങി​ടി​ല്ലൊ​രി​ക്ക​ലും

മു​ജ്ജ​ന്മ ക​ഥ​ക​ളീ മ​ണി​പീ​ഠി​ക​യോ​തി​ടേ​ണ​മാ–

ധ​ർ​മ​ദേ​വ​നു ഖ്യാ​തി​യേ​കി​ടു​മ്പോ​ലെ​ന്ന​മ​രാ–

ധി​പ​നോ​ർ​ക്ക​യാ​ൽ തീ​ർ​ത്ത​തീ മ​ണി​പീ​ഠി​ക.

നി​ൻ പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ ച​രി​ത​മ​ന്നോ​തി​യ​തി​ന്നെ​ന്ന

പോ​ലോ​ർ​ത്തി​ടു​ന്നു ഞാ​നെ​ന്ന​വ​ൾ വാ​ഴ്ത്തി–

യി​രു​ന്നി​ടു​മ്പോ​ള​ര​മ​ന​യും പൂ​കി​യാ ഭൂ​പ​തി,

യ​തീ​ന്ദ്ര​ന​ച്ഛ​ന​മ്മ ധേ​നു​വാ​യു​ള്ളൊ​രീ​പ്പി​റ​വി​യും

മാ​മു​നി​യ​രു​ളാ​ൽ കു​ട​ൽ​മാ​ല​യി​ൽ കു​ടു​ങ്ങി​ടാ–

തൊ​രു ഗോ​വി​നു​ദ​രേ പൊ​ൻ​മു​ട്ട​യി​ലൊ​തു​ങ്ങി​യും

മ​ക്ക​ളി​ല്ലാ​ത്തോ​നാ ഭൂ​മി ച​ന്ദ്ര​നു​ടെ​യ​രു​ളാ​ൽ

ത​ന്നെ​യി​ങ്ങെ​ഴു​ന്ന​ള്ളി​പ്പ​തി​നാ​യ് കാ​ട്ടി​യൊ​രാ

വി​രു​തു​മ​ത​മ്മ​യ​മ​ര സു​ന്ദ​രി ത​ന്നി​ൽ നി​ന്ന​റി–

ഞ്ഞ​തി വ്യ​ഥ​യാ​ർ​ന്ന​വ​ർ ത​ൻ മു​ൻ ചെ​യ്തി​യും.

ഉ​പ​ല​ത്മ​മാ​മീ പി​റ​വി​ത​ൻ മ​ട്ടും നി​ന​ച്ചാ

വേ​ൽ​പ്പ​ട​യ​ര​ച​ർ ത​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നൂ​ഴം കാ​ത്തു–

ത്സാ​ഹം വി​ട്ട​ശ​ര​ണ​രാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്നി​ടു​മ്പോ–

ള​ന്യ​ര​തി നി​പു​ണ​രി​ൽ ഭ​ര​മ​തു ചേ​ലി​ലേ​റ്റി–

ക്ക​ണ്ടി​തു നാ​ട​ക​മൊ​പ്പ​മാ​യ് കേ​ട്ടു ഗീ​ത​വും

പ്ര​ണ​യി​നി​ക​ൾ ത​ൻ ക​ല​ഹ​മ​തേ​റെ​യാ​യ്

ക​ണ്ട​പ്പാ​ട​ക​പ്പാ​ദ​താ​രി​ണ വ​ണ​ങ്ങി​യൊ​ട്ടൊ​ട്ടു

പ​ശാ​ന്തി നേ​ർ​ന്നു​മാ​ര​മ്യോ​ത്തും​ഗ സ്​​ത​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ

കു​ങ്കു​മ​ച്ചാ​റ​ണി​ഞ്ഞാ; ക​മ്ര​ശോ​ണി​ത​ക്കൈ–

കൊ​ണ്ടാ വാ​ർ​കൂ​ന്ത​ലി​ൽ പൂ​ക്ക​ൾ ചൂ​ടി​യും.

ഇ​ന്ദു മു​ഖി​യാ​ൾ ത​ൻ ദ​ന്ത​നി​ര​ക​ളി​ൽ​ച്ചേ​ർ​ന്നി​ടു–

മ​മൃ​തം സ്വ​ദി​ച്ചാ ക​രി​മി​ഴി​ച്ചെ​ങ്കോ​ൺ ക​ല​ങ്ങി​ടു–

മ്പോ​ല​യ്യ​മ്പ​ന​ല​ർ ശ​രം തൂ​വി​ടു​മ്പോ​ള കാ​മ​ക്ക–

ള്ളി​ൻ മ​ദ​ത്താ​ലു​ന്മ​ത്ത​നാ​യ് ദി​ശ​യ​റ്റി​ടു​മ്പോ​ൾ

സ​ത്യ​ദൃ​ക്കാ​യി​ടും മു​നി​ത​ൻ വ​ച​സ്സു​ക​ളൊ​ക്കെ​യു–

മെ​നി​ക്കി​വ​ളാ​ലി​ന്ന​ന്യൂ​ന​മാ​യ് തീ​ർ​ന്നി​തു!

പൂ​ർ​വാ​ർ​ജി​ത​മാം മ​ണി​ക്കി​രീ​ട​മ​തു–

ചേ​ർ​ന്ന​ന്ത​രം​ഗ ദീ​പ്തി​യെ​ഴു​ന്നൊ​രാ–

യ​തി തു​ല്യ​ന​ര​ച​നി​ത്യേ​വ​മോ​തി​ടു​മ്പൊ–

ള​മാ​തൃ​ന​ടി​മ​ല​രി​ണ കൂ​പ്പി സ്​​തു​തി​ച്ചാ​ൻ.

വാ​ഴ്ക, വാ​ഴ്ക! നീ ​മ​ഹീ​പ​തേ കേ​ട്ടി–

ടേ​ണ​മെ​ൻ ഹി​തോ​ക്തി സ​ർ​വ​തും.

പു​രി​യി​തേ​റെ വ​ര​ണ്ടു മ​ഖി​ല ജീ​വി–

ക​ളു​യി​രി​നാ​യ് പ​ല​നാ​ള​ല​ഞ്ഞ​തും

പ​ന്തീ​രാ​ണ്ടാ വ​ലാ​ഹ​കം മ​റ​ഞ്ഞ​തും

നി​ത്യ​മാ​യു​ണ്ണി​യെ വി​ട്ട​മ്മ​മാ​റു​ൺ​വ​തു

മീ​ന​ഗ​രി ത​ൻ ജീ​വി​ത​മീ​മ​ട്ട പ്ര​മേ​യ​മാം!

ചു​ടു​വെ​യി​ലി​ലൊ​രു കാ​ർ​മേ​ഘ​മാ​യ്–

പി​റ​ന്നു നീ​യ​ശ​ര​ണ​ർ​ക്കാ​ലം​ബ​മാം വി​ധം

മാ​രി​പെ​യ്തു​യി​രാ​ർ​ന്നു മ​ന്നി​ടം പ​ശി പോ​യ്

സ​ല്ല​പി​ച്ചി​ടു​ന്ന നാ​ൾ​ക​ളി​ലാ​വ​തി​ല്ല​വ​ർ​ക്കൊ–

ര​ക​ൽ​ച്ച​യും കാ​ക്ക​ണം നീ ​ത​ന്നെ ത​മ്പു​രാ​ൻ.

അ​മ്മ​യെ കൈ​വി​ട്ട കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ്

നാ​ടി​തു നി​ന്നാ​ലെ കേ​ണി​ടു​മ്പോ​ൾ

മു​ക്തി​യെ കാം​ക്ഷി​ച്ചു​മാ​ർ​ത്ത​രെ താ​ങ്ങാ​തെ

പു​രി​വി​ട്ടു പോ​യാ​ല​ത​ധ​ർ​മ​മാ​കും!

ജ​ന്തു​ക്ക​ൾ സ​ക​ല​രു​മാ​ർ​ത്ത​രാ​യു​യി​ര​റ്റി​ടും

പ​ക​ര​മാ​യ് മോ​ക്ഷ​മാ​ഗ്ര​ഹി​പ്പ​തു​ചി​ത​മോ?

അ​ന്യ ജീ​വ​നു​ത​കി സ്വ​ധ​ർ​മ​മാ​ച​രി​ച്ചി​ടും

ധ​ർ​മ​ദേ​വ​നു​ടെ ഹി​തോ​ക്തി വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ്

സ്വ​ജീ​വി​ത​മ​തു പാ​രം ഹ​നി​ക്കു​വ​തു​ചി​ത​മോ?

അ​മാ​ത്യ വ​ച​ന​മേ​വം കേ​ട്ടൊ​രാ പു​ണ്യ​രാ​ജ​ൻ

വ​ലം കൊ​ണ്ടി​ടാം മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തെ​യെ​ന്നെ​ഴു–

ന്നേ​റ്റെ​ളു​ത​ല്ല ത​ൻ കാ​മി​ത പൂ​ര​ണ​മെ​ന്നു ക​ണ്ട–

ക​നാ​രി​മാ​ർ​ക്കൊ​പ്പ​മ​വി​ക​ല​മാം രാ​ജ്യ​ഭാ​ര​വും.

ക​ർ​ത്ത​വ്യ​മ​ത​മാ​ത്യ​നു​ടേ​തൊ​രു മാ​സ–

മെ​ന്ന​തി​നി​പു​ണ​രാം പ​ണി​ക്കാ​രു​മൊ–

ത്ത​തി​വേ​ഗ​മൊ​രു ക​പ്പ​ലേ​റി മ​ണി​പ​ല്ല​വ–

ത്തി​ലെ​ത്തി​യ​ര​ച​ന​തി കാം​ക്ഷ​യാ​ൽ

പ​ല്ല​വാം​ഗി​യാ​ള ത​പ​സ്വി​നി​യ​ര​ച​നു​ടെ

വ​ര​വി​തെ​ന്നു തേ​റി​യ​രി​കെ​യ​ണി​ഞ്ഞ–

ല​ക​ൾ ത​ഴു​കി​ടു​മൊ​രു​ദ്യാ​ന​മ​ര​ച​നൊ–

ത്തൊ​രു​മ​യാ​യ് വ​ലം​വെ​ച്ചി​തു താ​ഴ്മ​യാ​യ്!

അ​തു​ല്യ ശ്രീ​താ​വു​മ​ര​ച​നേ! കാ​ൺ​ക നീ!

​മു​ജ്ജ​ന്മ ക​ഥ​യോ​തി​ടും ധ​ർ​മ​പീ​ഠി​ക​യി​തെ–

ന്ന​വ​ളാ പു​ണ്യ​രാ​ജ​നോ​ടോ​തി​ടു​മ്പോ​ള​ര​ച–

ന​തി വി​നീ​ത​മാ​യ് തൊ​ഴു​തു വ​ലം വെ​ച്ചി​ടു–

മ്പോ​ള പാ​ണി ചേ​ർ​ന്നി​ടു​മൊ​രു മു​കു​രം സ്വ–

​വ​ദ​ന​മെ​ന്ന പോ​ല​മൂ​ല്യ ര​ത്ന​ഖ​ചി​ത​മാം മ​ണി–

പീ​ഠി​ക​യ​തു ചൊ​ല്ലി പൂ​ർ​വ ക​ഥ​യ​ശേ​ഷ​വും.

ധ​ന്യ​നാ​മ​ര​ച​ൻ പൂ​ർ​വ ക​ഥ​യ​റി​ഞ്ഞ​വ​നി​ട​ർ

തീ​ർ​ന്ന ശേ​ഷ​മ​തി​ല​തീ​വ തു​ഷ്ട​നാ​യ്

തെ​ൻ മ​ധു​രാ​പു​രി ത​ന്നം​ഗ​നാ ര​ത്ന​മേ! കൂ​രി–

രു​ട്ടി​ല​സ​ഹ​നീ​യ​മാം പ​ശി​യാ​ല​ക്ഷോ​ഭ്യ​നാ​യ്

കൊ​ടും പ​ശി​യാ​ർ​ന്നും ശ​ര​ണാ​ർ​ഥി​ക​ളാ​യു​മേ

നി​ത്യ​മാ​യ​രി​കി​ല​ണ​ഞ്ഞി​ടു​വോ​ർ​ക്ക​ഭ​യ​മേ​കു​വാ–

നു​പാ​യ​മൊ​ന്നു​മേ ക​ണ്ടി​ടാ​തു​ഴ​ന്നു ഞാ​നെ​പ്പൊ​ഴും

പാ​ർ​ജ​ന്യ പം​ക്തി​ക​ള​ക​ന്നാ​ർ​ത്തി മൂ​ത്തീ​ടി​ലും

പാ​ത്ര​മി​തൊ​ഴി​ഞ്ഞീ​ടി​ല്ലൊ​രി​ക്ക​ലു​മാ​ലം​ബ​മാ​യ്–

വ​രും നി​ന​ക്കീ​യ​മൃ​ത സു​ര​ഭി​യെ​ന്നേ​കി​യാ​ശി​സ്സൊ–

പ്പ​മാ​യ് വാ​ഴ് വി​ൻ പൊ​രു​ളു​മോ​തി​യ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.

ദേ​വ ബ്ര​ഹ്മാ​ദി​ക​ള​ടി തൊ​ഴും നി​ത്യ​മാ​യ്

പ്ര​ഭ ചൊ​രി​യും കാ​യ​മി​ത​വ​ർ​ണ​നീ​യ​മാം

ജി​ഹ്വാ​ഗ്ര മ​തി​ൽ തി​രു​നാ​മ​സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ന–

മൊ​ഴി​ഞ്ഞൊ​രു പി​റ​വി​യി​ല്ല​വ​ർ​ക്കാ​ർ​ക്കു​മേ.

ഇ​ത്യേ​വ​മാ​മ​ഹി​ളാ​മ​ണി ത​ന്നെ​യും വാ​ഴ്ത്തി–

യ​വ​ളു​മാ​യ് പ​ളു​ങ്കു​പോ​ലൊ​ളി ചി​ത​റി​ടു​ന്നോ–

ര​ല​ക്കൈ​ക​ളു​ര​സി ശാ​ന്തി​യേ​കു​മാ ഗോ​മു​ഖി–

ക്ക​ര​യി​ലൊ​രു പൂ ​പു​ന്ന​ത​ൻ ചോ​ട്ടി​ലി​രി​ക്ക​വേ.

ഗോ​മു​ഖി​ക്ക​ര​യി​ലാ സു​ത​നൊ​ത്തി​രി​ക്കു–

മ​ക്കാ​ഴ്ച​യി​ലേ​റെ തു​ഷ്ട​യാ​യ​രി​കി​ലി​ണ–

ഞ്ഞൊ​രാ കാ​വ​ലാ​ള​മൃ​ത സു​ര​ഭി​യാ​ലി​ട​ർ

തീ​ർ​ത്ത​വ​നെ​ത്തൊ​ഴു​തു​പ​ചാ​ര​പൂ​ർ​വ​മാ​യ്

നി​ന്നെ​യി​വി​ടെ വി​ട്ട​ന്നു​പോ​യ് മ​റ​ഞ്ഞ​വ–

രെ​ത്തി നി​ൻ മൃ​തി​യി​ല​തി വ്യ​ഥ​യാ​ർ​ന്നു–

ണ്ണാ​വ്ര​ത​മൊ​ടു പോ​ക്കി നാ​ളു​ക​ളൊ​ൻ​പ​തു

ചെ​ട്ടി​ക​ൾ വെ​ടി​ഞ്ഞു ജീ​വ​നു​മ​സ്​​ഥി​ക​ള​ട​യാ​ള–

മാ​യ് കി​ട​പ്പ​തു കാ​ൺ​ക​യ​ര​ച​ർ​ക്ക​ര​ച​നേ!

കാ​ൺ​ക​യ​സ്​​ഥി​ക​ളി​തു​മ​വ​ർ​ക്കൊ​പ്പ​മെ​ത്തി–

യ​ന്ന​പാ​നാ​ദി​ക​ളൊ​ഴി​ഞ്ഞു​യി​ര​റ്റ​വ​രാ​മി​വ​ർ.

അ​ല​ക​ളെ​ഴു​ന്നോ​രു​ന്ന​ത​മാ​മീ മ​ണ​ൽ തി​ട്ട​ക–

ളൊ​പ്പ​മാ​യു​യ​ർ​ന്നൊ​രാ പു​ന്ന​മ​ര​ച്ചോ​ട്ടി​ൽ

നി​ന്ന​സ്​​ഥി​ക​ളി​രി​പ്പ​തും കാ​ൺ​ക മ​ഹീ​പ​തേ!

ഉ​യി​ര​തു വെ​ടി​ഞ്ഞ നി​ൻ മൃ​തി​യി​ല​നു​ക​മ്പാ–

ർ​ദ്ര​മാ​യാ​ഗ​ത​രു​മ​തു പോ​ക്കി ത​ൻ ജീ​വ​നു–

മ​ന്നി​ല​യി​ല​ര​ച​നൊ​രു കൊ​ല​യാ​ളി ത​ന്നെ​യാം!

അ​ഖി​ല ലോ​ക​വു​മൊ​ന്നാ​യ് വ​ണ​ങ്ങി​ടു–

മ​മൃ​ത സു​ര​ഭി പാ​ണി​യി​ലേ​ന്തി​ടു മം​ഗ​നേ!

നി​ൻ ന​ഗ​രി​യി​തു ക​ട​ലെ​ടു​ത്തീ​ടാ​നൊ​രു

കാ​ര​ണ​മ​തും കേ​ൾ​ക്ക നീ ​ശാ​ന്ത​ശീ​ലേ!

നാ​ഗ നാ​ട്ട​ര​ച​നു​ടെ സു​ത​യ​തി സു​ന്ദ​രി

പീ​ലി​വ​ള സൂ​ര്യ​വം​ശ​ജാ​ത​നാം ത​ന്നി​ളം

പൈ​ത​ലൊ​ത്തെ​ത്തി​യീ ദ്വീ​പി​നെ വ​ലം–

വെ​ച്ചൊ​പ്പ​മാ​യ് ദേ​വ ദേ​വാ​ധി​ദേ​വ​നി–

ട്ടൊ​രാ മ​ഹി​ത​മാം മ​ണി​പീ​ഠി​ക​യെ​യും

വ​ലം വ​ന്നി​ത​മാ​യ് സ്​​തു​തി​ച്ചി​ടു​മ്പോ​ൾ!

ക​മ്പ​ള​ച്ചെ​ട്ടി ത​ൻ ക​പ്പ​ല​ണ​ഞ്ഞൊ​രാ നേ​ര–

മ​വ​നു​ടെ​യിം​ഗി​ത​മൊ​ക്കെ​യു​മ​റി​ഞ്ഞ–

ര​ച​നു​ടെ മ​ക​നി​വ​നെ​യും കൂ​ടെ കൂ​ട്ടു​ക–

യെ​ന്ന​വ​നൊ​പ്പ​മാ​യ​യ​ച്ച​തി​ല​തി തു​ഷ്ട​നാ–

യെ​ത്ര​യു​മ​തു പൊ​ഴു​തി​ല ക​മ​നീ​യാം​ഗി​യാം

പീ​ലി​വ​ള​യും സു​പു​ത്ര​നെ​യും വ​ണ​ങ്ങി​ത്തു​റ–

യ​തി​രു​ട്ടി​ൽ വി​ട്ട​ന്നു​ത​ന്നെ​യാ മ​ണി​ക്ക​പ്പ​ൽ

മ​റി​ഞ്ഞ​താ തെ​ളി​നീ​ർ ത​ഴു​കി​ടും ക​ര​യ​രി​കി​ൽ.

ര​ക്ഷ നേ​ടി​യോ​ര കു​മാ​ര​നു​ടെ വി​യോ​ഗ–

മിേ​ന്ദ്രാ​പ​മ​നാ കി​ള്ളി​വ​ള​വ​നൊ​ടു​ര​ച്ച നേ​ര​മാ–

തു​മ്പ​മേ​റെ​യാ​യ് വ​ന്നി​താ പെ​രി​യോ​ര​ര​ച​നും.

ന​ൻ​മ​ണി പോ​യോ​രു​ര​ഗം പോ​ൽ വ്യ​ഥി​ത​നാ​യ്

കാ​ട്ടി​ലും ക​ട​ലി​ലും തു​റ​യി​ലു​മാ​യ്ത്തേ​ടി​യ​ര​ച–

നു​പേ​ക്ഷി​ച്ചാ​നിേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വം പ​ത്ത​ന​മ​തി​ങ്ക​ലാ​യ്!

പെ​രു​താം കു​റ്റ​മ​തു സ​ഹി​യാ​ത​മ്മ​ണി​മേ​ഖ​ലാ–

ദൈ​വ​ത​മ​ല​ക​ട​ലാ​ൽ വി​ഴു​ങ്ങ​ട്ടെ ന​ഗ​ര​മി​തെ​ന്ന–

ട​ങ്ങാ കോ​പ​മോ​ടു​ഗ്ര​മാം ശാ​പം ചെ​യ്താ​ർ.

അ​ല​ക​ട​ലാ ദേ​വ​പു​രി വി​ഴു​ങ്ങീ​ട​വേ–

യിേ​ന്ദ്രാ​പ​മ​നാം കി​ള്ളി​വ​ള​വ​ൻ കൂ​ർ​ത്ത

വേ​ലേ​ന്തി​യോ​ൻ ലോ​കാ​ധി​പ​ന​ശ​ര​ണ–

നാ​യ് വി​ട്ടി​ത​ന്ന​ഗ​ര​വു​മെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യ്.

മാ​ത​പ​സ്വി​യ​റ​വ​ണ​ടി​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ്

സൗ​ഖ്യ​മൊ​ടു നി​ൻ താ​യ മാ​ധ​വി​യൊ​ത്ത

സു​ധാ​മ​തി ത​ന്നെ​യും പൂ​കി​നാ​ർ വ​ഞ്ചി​യും.

നി​ൻ താ​ത​വം​ശ​ത്തി​ൽ പി​റ​ന്നൊ​രാ​വ​ണി​ക​നെ–

യ​ല​ക​ട​ലി​ൽ നി​ന്നാ ദൈ​വ​തം കാ​ത്ത​തും

പു​ണ്യ​ത്തി​നാ​യ​വ​ൻ ദാ​ന​മ​തു ചെ​യ്ത​തും

മു​ജ്ജ​ന്മ ക​ഥ​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ​റി​ഞ്ഞി​ടു–

മെ​ന്നോ​തി​യ ദ്വീ​പ​തി​ല​ക മ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ പി​ൻ

മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യ്ക്കൊ​പ്പ​മാ പു​ന്ന​മ​ര​ത്ത​ണ​ലി–

രു​ന്നാ വെ​ൺ​പൂ​ഴി​യി​ൽ കു​ഴി​ച്ചോ​ര​ന​ന്ത​രം

പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​യൊ​രാ പൂ​ർ​വ പി​റ​വി ത​ൻ രൂ​പം.

വെ​ൺ കു​മ്മാ​യ പൂ​ശി​യേ​റെ മ​നോ​ജ്ഞ​മാം

പൂ​ർ​വ രൂ​പ​മ​തു നോ​ക്കി​യ​ര​ച​ൻ കു​ഴ​ങ്ങ​വേ

അ​ഴ​കാ​ർ​ന്നൊ​രാ മ​ല​ർ​മാ​ല്യ​മ​ണി​ഞ്ഞ രാ​ജ​നേ

പു​രി​യ​തു പൂ​കി നി​ന്നെ​യി​വി​ടേ​ക്കാ​ന​യി​ച്ച​തീ

പൂ​ർ​വ ക​ഥ ചൊ​ല്ലി​യൊ​പ്പ​മാ​യ് ചെ​റു പ​ന്തി​ര​ണ്ടു–

മ​തു പോ​ൽ നാ​ലു പെ​രും ദ്വീ​പി​ലു​മാ​യ് നി​ൻ സ​ൽ–

കീ​ർ​ത്തി​യ​റി​യി​ച്ചി​ടാ​നെ​ന്നാ​യ​മ്മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യും.

ധ​ര​യ​തു കാ​ക്കു​മ​ര​ച​ർ കാ​രു​ണ്യ​മാ​ർ​ന്നാ​ലു–

ല​ക​മ​തൂ​ന​മ​റ്റെ​ഴാ​നു​പാ​യ​മാ​രാ​യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ?

ഇ​നി ധ​ർ​മ​മ​തെ​ന്നാ​ലെ​ന്തെ​ന്നു മോ​തി​ടാം ഞാ​ൻ.

ഏ​ക​ണ​മി​തെ​ല്ലാ ജീ​വി​ക​ൾ​ക്കു​മ​ന്ന​വു–

മ​തു​പോ​ൽ പാ​ർ​പ്പി​ട​വു​മ​തു​താ​ൻ ധ​ർ​മ–

സാ​ര​മെ​ന്ന​വ​ൾ ത​ൻ വ​ച​ന​മ​തു കേ​ട്ടോ–

ര​ര​ച​നു​മോ​തി​നാ​നൊ​ട്ടു വി​നീ​ത​നാ​യ്.

വി​ജ്ഞ​നാ​ക്കി നീ​യെ​ന്നെ ഗു​ണ​ശാ​ലി​നീ

പൂ​ർ​വ ക​ഥ​യോ​തി​യേ​കി പു​ന​ർ​ജ​ന്മ​വും

നീ​തി​പൂ​ർ​വ​മാ​യ് കാ​ത്തി​ടും പു​രി​യ​ന്യ–

നാ​ടു​മ​തു നി​ൻ ഹി​താ​നു​സാ​രി​യാ​യ്.

ഏ​ക​നാ​യ് വാ​ഴ് വ​ത​സ​ഹ്യ​മെ​ന്നു​മ​റി​ക നീ!

​പു​രി​വി​ട്ടി​വി​ടെ​യെ​ത്തി​യ​ന്നു തൊ​ട്ടു നി​ൻ

പു​ര​വാ​സി​ക​ൾ കേ​ണി​ടു​ന്നി​തൊ​പ്പ​മാ​യ്

ക​ള​ക ഖേ​ദ​മ​ര​ച​നേ! പോ​ക​വേ​ഗ​മ​വ​ർ–

ക്കാ​ശ്വാ​സ​മാ​യെ​ന്ന​മ്മ​ധു​ഭാ​ഷി​ണി​യും

മ​റ​ഞ്ഞാ​ൻ വ​ഞ്ചി​പു​രി ല​ക്ഷ്യ​മാ​യ് വി​യ​ത്തി​ൽ!

വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം: 

പു​ണ്യ​രാ​ജ​ൻ പ​ത്നി​യോ​ടു കൂ​ടി ഉ​പ​വ​ന​ത്തി​ൽ ചെ​ന്ന് ധ​ർ​മ​ശ​ബ​ക മു​നി​യെ തൊ​ഴു​ത് ധ​ർ​മം, അ​ധ​ർ​മം, നി​ത്യം, അ​നി​ത്യം തു​ട​ങ്ങി​യ​വ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി. അ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യെ ക​ണ്ട് ഭി​ക്ഷാ​പാ​ത്ര​മേ​ന്തി​യ നീ ​ആ​രാ​ണ് എ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ അ​ടു​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ക​ഞ്ചു​ക​ൻ അ​വ​ളു​ടെ ക​ഥ മു​മ്പ് ഉ​ണ​ർ​ത്തി​ച്ച കാ​ര്യം രാ​ജാ​വി​നെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു. അ​ങ്ങ​യു​ടെ കൈ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പാ​ത്ര​മാ​ണി​തെ​ന്നും അ​ങ്ങ് സ​മ്പ​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​പ്പോ​യി​രി​ക്ക​യാ​ണെ​ന്നും പൂ​ർ​വ​ക​ഥ അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നും മ​ണി​മേ​ഖ​ല പ​റ​ഞ്ഞു. മ​ണി​പ​ല്ല​വ ദ്വീ​പി​ൽ ചെ​ന്ന് ബു​ദ്ധ​പീ​ഠി​ക​യെ തൊ​ഴു​താ​ൽ പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ​ക​ഥ​യ​റി​യാ​മെ​ന്നും കൂ​ടെ​പ്പോ​രി​ക എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ആ​കാ​ശ​മാ​ർ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ച്ച് സൂ​ര്യാ​സ്​​ത​മ​യ​ത്തി​നു മു​മ്പ് മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ലെ​ത്തി ബു​ദ്ധ​പീ​ഠി​ക​യെ വ​ലം​വെ​ച്ച് വ​ണ​ങ്ങി. അ​പ്പോ​ൾ പോ​യ ജ​ന്മ​ത്തി​ൽ കാ​യ​ങ്ക​ര എ​ന്ന ന​ദി​യു​ടെ തീ​ര​ത്തു​വെ​ച്ച് ബ്ര​ഹ്മ​ധ​ർ​മ മു​നി പ​റ​ഞ്ഞ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഓ​ർ​ത്തു. അ​തി​ൽ അ​വ​ൾ​ക്ക് അ​ത്ഭു​ത​മു​ണ്ടാ​യി. പു​ണ്യ​രാ​ജ​ൻ ഉ​ദ്യാ​ന​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യി. വ​ള​ർ​ത്ത​മ്മ​യാ​യ അ​മ​ര​സു​ന്ദ​രി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ജ​ന്മ​ക​ഥ​യ​റി​ഞ്ഞ് സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ട്ടു. രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ൽ താ​ൽ​പ​ര്യം ന​ശി​ച്ചു. സ​ന്യ​സി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ആ​ഗ്ര​ഹം പ്ര​ക​ട​മാ​ക്കി. അ​തുകേ​ട്ട ജ​ന​മി​ത്ര​നെ​ന്ന മ​ന്ത്രി ''അ​ങ്ങ് ജ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ​ന്ത്ര​ണ്ടു കൊ​ല്ലം മു​മ്പ് നാ​ട്ടി​ൽ മ​ഴ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ജീ​വി​ക​ളേ​റെ ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. അ​പ്പോ​ൾ ക​ഠി​ന​മാ​യ വേ​ന​ലി​ൽ കാ​ർ​മേ​ഘ​മെ​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​ങ്ങ് അ​വ​ത​രി​ച്ചു. അ​ന്നു​മു​ത​ൽ കാ​ല​വ​ർ​ഷം നി​ല​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ജീ​വി​ക​ൾ വി​ശ​പ്പ് എ​ന്തെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​തു​മി​ല്ല. അ​ങ്ങ് ഇ​പ്പോ​ൾ ന​ഗ​രം വി​ട്ടു​പോ​യാ​ൽ അ​മ്മ​യെ​പ്പി​രി​ഞ്ഞ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ ജീ​വി​ക​ൾ നി​ല​വി​ളി​ക്കും. ലോ​ക​ത്തെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​തെ മു​ക്തി മാ​ത്രം ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത് അ​ഭി​കാ​മ്യ​മ​ല്ല എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു. മ​ണി​പ​ല്ല​വ ദ്വീ​പി​ലേ​ക്ക് എ​ന്തു വ​ന്നാ​ലും പോ​ക​ണ​മെ​ന്നും ഒ​രു മാ​സ​ത്തേ​ക്ക് രാ​ജ്യം ര​ക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​ത് മ​ന്ത്രി​യു​ടെ ചു​മ​ത​ല​യാ​ണെ​ന്നും മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞ് രാ​ജാ​വ് ക​പ്പ​ലി​ൽ മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ലെ​ത്തി. മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യോ​ടൊ​പ്പം ദ്വീ​പി​നെ വ​ലം​വെ​ച്ചു. പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ​ക​ഥ​യ​റി​യി​ക്കു​ന്ന ധ​ർ​മ​പീ​ഠി​ക മ​ണി​മേ​ഖ​ല രാ​ജാ​വി​ന് കാ​ട്ടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. രാ​ജാ​വ് അ​തി​നെ വ​ലം​വെ​ച്ച് പൂ​ർ​വ​ക​ഥ ന​ല്ല​പോ​ലെ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി. പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ​ത്തി​ൽ ത​നി​ക്ക് അ​മൃ​ത​സു​ര​ഭി ദാ​നം ചെ​യ്ത ചി​ന്താ​ദേ​വി​യെ രാ​ജാ​വ് സ്​​മ​രി​ച്ചു. പി​ന്നീ​ട് മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യോ​ടൊ​പ്പം ഗോ​മു​ഖി​പ്പൊ​യ്ക​യു​ടെ ക​ര​യി​ൽ പു​ന്ന​മ​ര​ച്ചോ​ട്ടി​ൽ ചെ​ന്നി​രു​ന്നു. മ​ണി​മേ​ഖ​ല വ​ന്നു ചേ​ർ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ കാ​വ​ൽ ദൈ​വം ദ്വീ​പ​തി​ല​ക അ​വി​ടെ​യെ​ത്തി. ''ജീ​വ​നൗ​ഷ​ധം കൈ​യി​ലേ​ന്തി ജീ​വി​ക​ളു​ടെ മ​ഹാ​ദുഃ​ഖം തീ​ർ​ത്ത രാ​ജാ​വേ, പ​ണ്ട് അ​ങ്ങ​യെ മ​റ​ന്ന് ഈ ​ദ്വീ​പി​ൽ ഒ​റ്റ​ക്ക് വി​ട്ടി​ട്ട് ക​പ്പ​ൽ ക​യ​റി​പ്പോ​യ വ​ണി​ക്കു​ക​ൾ ഓ​ർ​മ വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ തി​രി​ച്ചു വ​ന്ന് അ​ങ്ങ​യെ തി​ര​ക്കി. അ​ങ്ങ് മ​രി​ച്ച​ത​റി​ഞ്ഞ് ഉ​പ​വ​സി​ച്ച് അ​വ​രും മ​രി​ച്ചു. അ​വ​രു​ടെ എ​ല്ലു​ക​ളാ​ണ് ഈ ​കാ​ണു​ന്ന​ത്. അ​വ​രു​ടെ ആ​ശ്രി​ത​രും മ​രി​ച്ചു. അ​വ​രു​ടെ എ​ല്ലു​ക​ളാ​ണ് ആ​ കാ​ണു​ന്ന​ത്. മ​ണ​ൽ കു​ന്നു കൂ​ടി​ക്കി​ട​ക്കു​ന ആ ​മ​ര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലാ​ണ് അ​ങ്ങ​യു​ടെ പ​ഴ​യ ശ​രീ​രം കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത്'' എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു. തു​ട​ർ​ന്ന് മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യോ​ട് കാ​വി​രി​പ്പൂ​മ്പ​ട്ടി​നം ക​ട​ലെ​ടു​ക്കു​വാ​നു​ണ്ടാ​യ കാ​ര​ണം പ​റ​ഞ്ഞു. ''നാ​ഗ​നാ​ട്ടു​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മ​ക​ളാ​യ പീ​ലി​വ​ള ത​ന്റെ പു​ത്ര​നോ​ടു കൂ​ടി ഈ ​ദ്വീ​പി​ൽ വ​ന്നു. ബു​ദ്ധ​പീ​ഠി​ക​യെ തൊ​ഴു​തു. അ​പ്പോ​ൾ ക​മ്പ​ള​ച്ചെ​ട്ടി​യു​ടെ ക​പ്പ​ൽ ദ്വീ​പി​ലെ​ത്തി. പീ​ലി​വ​ള അ​യാ​ളു​ടെ അ​ടു​ക്ക​ൽ ചെ​ന്ന് ഇ​ത് രാ​ജാ​വി​ന്റെ പു​ത്ര​നാ​ണ്, ഇ​വ​നെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അ​ടു​ക്ക​ലെ​ത്തി​ക്കു​ക എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് ഏ​ൽ​പി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ കു​ഞ്ഞി​നെ​യും​കൊ​ണ്ട് യാ​ത്ര തി​രി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും വ​ഴി​യി​ൽ ക​പ്പ​ൽ മു​ങ്ങി. അ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ രാ​ജാ​വി​നെ പു​ത്ര​വി​യോ​ഗം അ​റി​യി​ച്ചു. ദുഃ​ഖി​ത​നാ​യ രാ​ജാ​വ് പു​ത്ര​നെ​ത്തേ​ടി അ​ല​ഞ്ഞ​തി​നാ​ൽ ആ ​കൊ​ല്ലം ഇേ​ന്ദ്രാ​ത്സ​വം മു​ട​ങ്ങി. അ​തു നി​മി​ത്തം മ​ണി​മേ​ഖ​ലാ ദൈ​വം ഈ ​ന​ഗ​രം സ​മു​ദ്രം ക​യ​റി ന​ശി​ക്ക​ട്ടെ എ​ന്ന് ശ​പി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് വേ​റൊ​രു ന​ഗ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് പോ​യി. ദ്വീ​പ​തി​ല​ക പോ​യ​തി​നു ശേ​ഷം രാ​ജാ​വ് ആ ​സ്​​ഥ​ല​ത്തെ മ​ണ​ൽ കു​ഴി​ച്ചു​നോ​ക്കി. അ​വി​ടെ ത​ന്റെ പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ​ത്തി​ലെ അ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ട് ബോ​ധ​ഹീ​ന​നാ​യി. അ​തു ക​ണ്ട മ​ണി​മേ​ഖ​ല ''നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തു ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്; ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളെ ഇ​വി​ടെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​ത് എ​ല്ലാ ദി​ക്കി​ലും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കീ​ർ​ത്തി വ്യാ​പി​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണ്. ലോ​കം ഭ​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ജാ​വ് ധ​ർ​മ​പാ​ല​ക​നാ​യാ​ൽ ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ ദുഃ​ഖം ശ​മി​ക്കും. ജീ​വി​ക​ൾ​ക്ക് ആ​ഹാ​ര​വും വ​സ്​​ത്ര​വും പാ​ർ​പ്പി​ട​വും ന​ൽ​കു​ന്ന​താ​ണ് യ​ഥാ​ർ​ഥ ധ​ർ​മം'' എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു. ''ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ ധ​ർ​മ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാം. നി​ങ്ങ​ളെ പി​രി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക പ്ര​യാ​സ​മാ​ണ്'' എ​ന്ന് രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ''ദുഃ​ഖി​ക്ക​രു​ത്, ഇ​വി​ടെ വ​ന്ന​തി​നാ​ൽ അ​ങ്ങ​യു​ടെ നാ​ട്ടി​ലെ ജ​ന​ങ്ങ​ൾ ക​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണ്. അ​തി​നാ​ൽ സ്വ​ന്തം നാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ച്ചു പോ​വു​ക. ഞാ​ൻ വ​ഞ്ചി​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​ന്നു'' എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ആ​കാ​ശ​മാ​ർ​ഗം പോ​യി.

(തു​ട​രും)