കറുപ്പുസൂര്യൻ

ഉ​​​ദ​​​യം മു​​​റ്റ​​​ത്ത് വി​​​ട​​​ർ​​​ത്തി​​​യി​​​ട്ട

പ​​​ര​​​മ്പി​​​ൽ ച​​​വി​​​ട്ടാ​​​തെ

ഒ​​​രു പ​​​ക​​​ലി​​​ലേ​​​ക്ക്

ഓ​​​ടി​​​ക്ക​​​യ​​​റു​​​ന്നു.

ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ​​​ത​​​ല്ല

വ​​​രാ​​​നു​​​ള്ള​​​താ​​​ണ്

വ​​​ലി​​​യ പു​​​ല​​​രി​​​ക​​​ളെ​​​ന്ന്

ആ​​​ളു​​​ക​​​ൾ ഉ​​​റ​​​ക്കെ

പ​​​റ​​​ഞ്ഞു പോ​​​വു​​​ന്നു.

ഇ​​​പ്പോ​​​ഴു​​​ള്ള അ​​​ന​​​ക്ക​​​ങ്ങ​​​ളെ

വേ​​​ലി കെ​​​ട്ടി തി​​​രി​​​ച്ചി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു

അ​​​ക​​​ല​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ല്ല, അ​​​ടു​​​പ്പ​​​ങ്ങ​​​ളെ​​​ന്ന്

ആ​​​വ​​​ർ​​​ത്തി​​​ച്ചാ​​​വ​​​ർ​​​ത്തി​​​ച്ച്

ഒ​​​രു പു​​​തി​​​യ ദി​​​വ​​​സ​​​ത്തി​​​ന്റെ

തോ​​​ളി​​​ൽ ക​​​യ​​​റി​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു.

വേ​​​ലി​​​ക​​​ൾ​​​ക്ക​​​പ്പു​​​റ​​​ത്ത് വേ​​​റെ

ആ​​​ളു​​​ക​​​ളു​​​ണ്ടാ​​​വു​​​മോ?

അ​​​വ​​​ർ​​​ക്കൊ​​​ക്കെ

പേ​​​രു​​​ക​​​ളു​​​ണ്ടാ​​​വു​​​മോ?

വേ​​​ലി​​​ക്കി​​​ട​​​യി​​​ലൂ​​​ടെ

ഒ​​​രു ചെ​​​ടി​​​ക്കു​​​ഞ്ഞ്

ത​​​ല നീ​​​ട്ടു​​​ന്നു​​​ണ്ട്

ഒ​​​രു രേ​​​ഖ​​​ക​​​ളു​​​മി​​​ല്ലാ​​​തെ,

വേ​​​ലി​​​ക്ക​​​പ്പു​​​റ​​​മു​​​ള്ള

മ​​​ര​​​ക്കൈ​​​ക​​​ള​​​ത്

തൊ​​​ട്ടു നോ​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ൾ

അ​​​തി​​​ർ​​​ത്തി​​​ക​​​ൾ മാ​​​ഞ്ഞു

രാ​​​ത്രി​​​യ​​​വി​​​ടെ

ത​​​ല​​​െ​വ​​​ച്ചു കി​​​ട​​​ന്നു.

ഇ​​​രു​​​ട്ട് പി​​​റ്റേ​​​ന്ന​​​ത്തെ സൂ​​​ര്യ​​​നെ​​​യു​​​ണ്ടാ​​​ക്കാ​​​ൻ

ക​​​റു​​​പ്പ് കു​​​ഴ​​​യ്ക്കാ​​​ൻ തു​​​ട​​​ങ്ങി.