ആനത്താരയിലെ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ

അ​ങ്ങേ​ര്

ഒ​രാ​ന​യാ​യി​രു​ന്നു

ച​രി​ഞ്ഞു.

ആ​റു​മാ​സ​ത്തേ​ക്ക്

മു​ൻ​കൂ​റ് ര​സീ​തി മു​റി​ച്ച പ​ത്രം

എ​ത്തു​ന്നേ​യൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ

അ​ന്നാ​രു​മ​ത് നെ​വ​ർ​ത്തി​യി​ല്ല

ര​ണ്ടു​ത​വ​ണ പ​തു​ക്കെ​യും

പി​ന്നെ എ​ണ്ണം ഓ​ർ​ക്കാ​ത്ത​ത്ര

ഊ​ക്കി​ലും കൊ​ട​ഞ്ഞു

വാ​ർ​ത്ത പ​ര​ന്നു

വെ​റ​വെ​റ​ങ്ങ​നെ

കാ​ക്ക​പ്പു​ള്ളി കൊ​ല​കൊ​ല​ങ്ങ​നെ

മേ​ല്

മൂ​ക്ക് വെ​ട​ർ​ത്തി

ആ​ന​ച്ചൂ​ര് പി​ടി​ച്ച്

ഒ​ണ​ക്കി മു​റു​ക്കി​യ പ​ട​ക്കോ​മാ​യി

ഒ​റ​ക്കൊ​ഴി​ച്ചി​ണ്ട്

ച​ക്ക പ​ഴു​ക്ക​ണ കാ​ല​ത്ത്

നേ​രി​യ മ​ഴ​യ​ത്ത്

ചി​ല്ല പൊ​ട്ട​ണ കൂ​റ്റ് കേ​ക്കു​മ്പം

ഒ​ച്ചേ​ല് പൊ​ട്ടി​യി​ല്ലേ​ല്

ഒ​ണ​ക്ക് പോ​രാ​ത്തേ​ന്

കി​ഴു​ക്കു വീ​ഴു​വാ​രു​ന്നു

അ​ക്ക​ര​പ്പ​റ​മ്പി​ലെ വ​രി​ക്ക​യേ​റ്റി

കു​ന്നി​റ​ങ്ങി

ചാ​യ്പെ​ത്തും മു​ന്നേ

ചൊ​മ​ല് കാ​ഞ്ഞ് കു​ഴി​യു​വാ​രു​ന്നു

ചോ​ന്ന തെ​ണ​ർ​പ്പി​ല് വെ​ര​ലോ​ട്ടി

ഞാ​ൻ മു​തി​ർ​ന്ന്

എ​ത്ര നെ​വ​ർ​ത്തി​യി​ട്ടും

അ​ങ്ങേ​ര്

നെ​വ​ർ​ന്ന് വ​ന്നി​ല്ല

ല​ക്ഷ​ണ​ക്കേ​ടി​ന്

ക​ണ്ടി​ച്ച

എ​ന്റെ പ​ട്ടീ​ടെ

വെ​ളു​ത്ത വാ​ലി​ൻ​തു​മ്പ് പോ​ല​ന്നെ

പൂ​മീ​ല് പ​റ്റി​ക്കെ​ട​ന്ന്

അ​ന്നേ പോ​ലെ

ക​ന​ത്ത ഉ​പ്പു മ​ണ​ത്തെ​ന്റെ

മൂ​ക്ക് പൊ​ട്ടി

പ​ണ്ടേ ച​രി​ഞ്ഞു കെ​ട​ക്ക​ണ

ശീ​ല​മാ​രു​ന്നു

തൊ​ട്ടാ​ല് അ​റി​യു​കേ​ലാ​രു​ന്നു

തു​മ്പി​ല്ലാ​ണ്ട് പാ​യ​ണ

ജീ​വി​തോ​ർ​ക്കു​മ്പ​ഴെ​ല്ലോം

ത​ല​ച്ചോ​റി​ൽ ഉ​പ്പു​ചാ​ക്കു പൊ​ട്ടി

ഞാ​നൊ​രു ച​ട്ടു​ക​ത്ത​ല​യ​നാ​കും

തോ​ലു​പൊ​ട്ടി

ചോ​ര മു​ട്ടി

ച​ത്തു​പോ​കും.

അ​ങ്ങേ​ര്

ഒ​രൊ​ണ​ക്ക പൊ​ട്ടി​ക്ക

നെ​വ​രാ​ത്ത വെ​ര​ലൊ​ക്കെ

തീ ​കേ​റി​യൊ​ട​യു​മ്പം

എ​ന്തോ​ന്നി​ത​പ്പ​നേ

ചി​ല്ല പോ​ട്ടു​ന്നോ

ചി​റ​ക് ക​ട​യു​ന്നോ

ചെ​കി​ള പൊ​ളി​യു​ന്നോ

‘‘നോ​ക്ക​ടാ

മാ​നേ നോ​ക്ക​ടാ

അ​പ്പ​നൊ​രു കു​രു​മു​ള​ക് വ​ള്ളി​യാ​ടാ

അ​പ്പ​ന്റെ തി​രി

കെ​ട​ത്തി​ല്ല​ടാ!’’