എഴുത്തും തർജമയും -പി.എൻ. ഗോപീകൃഷ്ണന്റെ കവിത

പി.​എ​ൻ. ഗോ​പീ​കൃ​ഷ്ണ​ൻ എ​ന്ന ഒ​രാ​ൾ

മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലെ​ഴു​തി​യ ഈ ​ക​വി​ത

മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലേ​ക്ക് ത​ർ​ജ​മ ചെ​യ്യാ​ൻ

പി.​എ​ൻ. ഗോ​പീ​കൃ​ഷ്ണ​ൻ എ​ന്ന ഞാ​ൻ

പ​ണി​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണ്.

പ​ക്ഷേ, എ​ന്നെ​ഴു​തു​മ്പോ​ൾ

ഭാ​ഷ​യെ കു​ത്തി​ത്തി​രി​ച്ച്

സ്പി​ൻ ബൗ​ള​റാ​യി ക​വി നി​ൽ​ക്കു​ന്നു.

ഫു​ൾ​സ്റ്റോ​പ്പി​ടു​മ്പോ​ൾ

അ​യാ​ൾ വി​ക്ക​റ്റി​ന് പി​റ​കി​ൽ

ഗ്ലൗ​സി​ല്ലാ​തെ കീ​പ്പ് ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്.

അ​ന്തം​വി​ട്ട ഒ​രു ബിം​ബ​ക​ൽ​പ​ന

അ​യാ​ൾ പ​റ​ത്തി​വി​ട്ട സി​ക്സ​റാ​ണ്.

മോ​ശ​പ്പെ​ട്ട ഒ​ര​ന്ത്യം

അ​യാ​ളു​ടെ തെ​റി​ച്ച വി​ക്ക​റ്റാ​ണ്.

ഞാ​നെ​ന്തി​ന്

അ​യാ​ൾ ജ​യി​ച്ച, തോ​റ്റ

ഇ​ക്ക​ളി ക​ളി​ക്ക​ണം?

അ​യാ​ളി​ൽ​കൂ​ടി ക​ട​ന്നു​പോ​ക​ണം?

എ​ന്റെ ക​ട​മ ത​ർ​ജ​മ​യാ​ണ്.

അ​യാ​ളെ അ​യാ​ൾ ആ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ലാ​ണ്.

ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​ന്

അ​യാ​ൾ ര​ക്തം എ​ന്നെ​ഴു​തും.

ഞാ​ന​ത് ചോ​ര എ​ന്ന് തി​രു​ത്തും.

അ​യാ​ൾ പ​ണം എ​ന്നെ​ഴു​തും.

ഞാ​ൻ അ​ത് രൂ​പ​യാ​ക്കും.

അ​പൂ​ർ​വ​മാ​യ​ല്ലാ​തെ

അ​യാ​ളു​ടെ ഈ​ച്ച​യെ

ഞാ​ൻ കൊ​തു​കാ​ക്കും.

അ​യാ​ൾ കി​ഴ​ക്കു​നി​ന്ന് ക​ണ്ട പ​ർ​വ​തം

ഞാ​ൻ പ​ടി​ഞ്ഞാ​റ് നി​ന്നു കാ​ണും.

അ​യാ​ൾ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക​ള​ന്ന നീ​ളം

ഞാ​ൻ താ​ഴേ​ക്ക​ള​ക്കും.

അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണാ​ടി

വ​ല​തു ചു​വ​രി​ലെ​ങ്കി​ൽ

ഞാ​ൻ അ​തെ​ടു​ത്ത്

ഇ​ട​തു ചു​മ​രി​ലി​ടും.

രാ​വി​ലെ

ര​ണ്ടു​വ​ഴി​ക്ക് പി​രി​യു​ന്ന ഞ​ങ്ങ​ൾ

രാ​ത്രി

ഒ​രി​ട​ത്ത് കൂ​ട്ടി​മു​ട്ടു​ന്ന​ത്

യാ​ദൃ​ച്ഛി​കം മാ​ത്രം.

പ​ക്ഷേ,

അ​വി​ടെ വെ​ച്ച്

ആ ​ക​വി​ത തീ​ർ​പ്പാ​കു​ന്നു

എ​ന്ന​ത്

അ​നി​വാ​ര്യ​ത​യും.