പെലക്കളർ

ക​ള​ർ തീ​ണ്ടാ​ത്ത

കു​ഞ്ഞു​ന്നാ​ളി​ൽ

അ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ

ഒ​റ്റ സാ​രി

പെ​രേ​ലെ കാ​ഴ്ച​വ​സ്തു​വാ​യി​രു​ന്നു.

നീ​ല​യി​ൽ കു​ളി​ച്ച്

ചു​വ​പ്പ് അ​രു​ക്

തു​ന്നി​യ ചേ​ല.

മൂ​ടു പോ​യ

ത​ക​ര പെ​ട്ടി​യി​ൽ

ഒ​ടി​ഞ്ഞു ചു​ളു​ങ്ങി കി​ട​ക്കും.

പാ​റ്റ ന​ക്കി​യ

മ​ണം പെ​ര​യി​ലാ​കെ

പ​ര​ക്കും.

കൂ​ര ചോ​രു​മ്പോ​ൾ

വാ​ഴ​യി​ല വെ​ട്ടി പൊ​ത​പ്പി​ക്കും.

ക​ന​ച്ച​മ​ണം

അ​യ​യി​ലാ​ടി

വെ​യി​ൽ പൂ​ക്ക​ൾ തി​ന്നും

ചാ​ക്കാ​ല​ക്കും

മി​ന്നു​കെ​ട്ടി​നും

തെ​ര​ണ്ടു​കു​ളി​ക്കും

നീ​ല​യി​ൽ കു​ളി​ച്ച​ങ്ങ​നെ

അ​മ്മ​ച്ചി​നി​ൽ​ക്കും.

കെ​ട്ടി​ല​മ്മ​യാ​യ​ല്ലോ​യെ​ന്ന​ച്ഛ​നും.

ലം​പ്സം ഗ്രാ​ന്റ്

വാ​ങ്ങാ​ൻ

സ്കൂ​ളി​ലെ​ത്തു​മ്പോ​ൾ

ചേ​ല​യി​ല​മ്മ

ക​റു​ത്തു ജ്വ​ലി​ക്കും

നീ​ല​യി​ൽ പു​ള്ളി​കു​ത്തി

ച​ളി മാ​യാ​തെ

ചി​രി​ക്കും...

‘പെ​ലേ​രെ​ടെ നി​റം’

കു​ട്ടി​ക​ൾ ച​രി​ഞ്ഞും

മ​റി​ഞ്ഞും ചി​രി​ക്കും.

ഒ​ളി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ഞ്

ഞാ​ന​മ്മ​യെ നോ​ക്കും.

എ​ലേ​പ്പം വാ​ങ്ങി​ത്ത​രാം

അ​മ്മ പ​റ​യും...

കാ​ല​ട​ർ​ന്ന ബ​ഞ്ചി​ല​മ്മ

ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ക്കും.

അ​പ്പ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നും ഇ​ല ചു​ര​ണ്ടു​മ്പോ​ൾ

ക​ണ്ണി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കും.

ക​ടും ചാ​യ മോ​ന്തി

അ​മ്മ ചി​രി​ക്കും...

ത​മ്പ്രാ​ട്ടി ത​ന്ന​താ

അ​മ്മൂ​മ്മ

പ​റ​ഞ്ഞ​ത​മ്മ പ​ല​വു​രി

പ​റ​യും...

ചേ​ല തു​മ്പി​ലു​മ്മ ന​ൽ​കും...

ചേ​ലോ​ടെ വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും

ക​ണ്ണാ​ടി നോ​ക്കും.

ഓ​ണ​ത്തി​നാ​ദ്യ​മാ​യി

ചൊ​മ​ന്ന നി​ക്ക​ർ.

ക​വ​റി​നു​ള്ളി​ൽ

ക​ത്തു​ന്ന ഗ​ന്ധം.

ഊ​ഞ്ഞാ​ലി​ൽ പാ​യു​മ്പോ​ൾ

കൂ​ട്ടു​കാ​രി​യു​ടെ പ​രി​ഭ​വം...

ച്ചേ... ​പെ​ല ക​ള​ർ.

നി​റ​ങ്ങ​ൾ തു​ള്ളി

ക​ര​ള് കീ​റും...

ക​ണ്ണ് നീ​റി​യ​പ്പോ​ഴും

അ​മ്മ ചി​രി​ക്കും...

പെ​ലേ​രെ​ടെ

ക​ള​റ്

കേ​ൾ​ക്കാ​ത്ത ഭാ​വ​ത്തി​ല​മ്മ

പ​റ​യും

പെ​ലേ​രു​ടെ ക​ള​റ്

ചേ​റി​ന്റെ ക​ള​റാ

ജീ​വി​തം കു​ഴ​ച്ച പു​ല​ത്തി​ന്റെ,

നേ​രി​ന്റെ, നെ​ന്മ​ണി​യു​ടെ

ന​ട്ടാ​ൽ പൂ​ക്കു​ന്ന

ന​ന്മ​യു​ടെ ക​ള​റ്

ച​ന്തി​യ കീ​റി

തു​ന്നി കു​ത്തി​യ

നി​ക്ക​റി​ന്റെ

ക​ള​റ് തേ​ഞ്ഞു,

നീ​ല ചേ​ല

ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ തു​ന്നി

ചി​ത​ലു​ക​ൾ ക​ട്ടെ​ടു​ത്തു...

പെ​ലേ​ർ​ക്കൊ​രു...

നി​റ​മു​ണ്ടോ..?