17.57 pm ആ​ഗ​സ്റ്റ് 22 ലി​സീ...

ഇ​ട​ക്കി​ടെ

അ​ച്ഛ​ൻ ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ മ​റ​ന്നു​പോ​കും,

അ​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം കെ​മി​സ്ട്രി ക്ലാ​സി​ലി​രു​ന്ന്

O2 എ​ന്നൊ​രു കു​മി​ള എ​ന്നെ നോ​ക്കി

കൊ​ഞ്ഞ​നം കു​ത്തും.

അ​ച്ഛ​നി​പ്പോ​ൾ അ​ക​ത്ത്,

ഐ​.സി.​യു​വി​ന്റെ ത​ണു​പ്പി​ൽ ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ

പ​ഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്,

ഞാ​നി​വി​ടെ പു​റ​ത്തെ വ​രാ​ന്ത​യി​ൽ

ഒ​ന്നി​നോ​ടൊ​ന്ന് ഘ​ടി​പ്പി​ച്ചു നീ​ട്ടി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന

ക​സേ​ര​ക​ളി​ലൊ​ന്നി​ലാ​ണ്.

എ​നി​ക്കെ​തി​രെ നി​ര​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു

അ​ഞ്ചു പ​ർ​ദ​ധാ​രി​ണി​ക​ൾ,

ഇ​ട​ക്കി​ടെ

അ​വ​ർ ഒ​ന്നി​നു​പി​റ​കെ ഒ​ന്നാ​യി

ഐ​.സി.​യു​വി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​ന്നു​ണ്ട്.

ഐ​.സി.​യു​വി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി

വീ​ൽ​ചെ​യ​റു​ക​ൾ​ക്കും സ്‌​ട്രെ​ച്ച​റു​ക​ൾ​ക്കും

തീ​റ്റി​പ്പാ​ലം ക​ളി​ക്കാ​നു​ള്ള​താ​ണ്,

ഒ​റ്റ​യു​ന്തി​ന് കൂ​ടു​ത​ൽ ദൂ​രം എ​ന്നാ​ണ്

അ​തി​ന്റെ ക​ണ​ക്ക്,

ഫി​സി​ക്സ​റി​യാ​ത്ത ഞാ​ൻ അ​തി​ലേ

ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ കി​ത​ച്ചു​പോ​കാ​റു​ണ്ട്.

ഐ​.സി.​യു​വി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ

പ​ർ​ദ​യി​ട്ട​വ​ർ ഒ​രാ​ൾ​ക്കു പി​റ​കി​ൽ

ഒ​രാ​ളെ​ന്ന് ന​ട​ന്നു​പോ​കും,

അ​വ​ര​ങ്ങ​നെ പോ​കു​മ്പോ​ൾ

എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടോ എ​നി​ക്ക്

CO2 CO2 എ​ന്നു തോ​ന്നും,

ഇ​പ്പോ​ൾ അ​തി​ൽ മൂ​ന്നു​പേ​ർ

എ​നി​ക്കെ​തി​രെ​യു​ള്ള ക​സേ​ര​ക​ളി​ൽ

നി​ര​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്,

ക​ര​ഞ്ഞു​ക​ര​ഞ്ഞു ക​ണ്ണു​വീ​ർ​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്

ഏ​റ്റ​വും ഇ​ള​യ​യാ​ളാ​യി​രി​ക്ക​ണം,

വി​ളി​ച്ചാ​ലും വി​ളി​ച്ചാ​ലും

ഉ​മ്മ ക​ണ്ണു​തു​റ​ക്കാ​തി​രു​ന്നാ​ൽ വേ​റെ​ന്താ​ണ് ചെ​യ്യു​ക!

ക​ണ്ണ​ട​ച്ചി​രു​ന്നാ​ൽ എ​നി​ക്ക് അ​ച്ഛ​നെ കാ​ണാം,

അ​ച്ഛ​ന​വി​ടെ ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്നാ​ണ് കി​ട​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും.

അ​ച്ഛ​ന്റെ ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ പേ​ര് ലി​സി എ​ന്നാ​ണ്,

ലി​സി എ​ന്ന​ത് ഒ​രു ആ​ശു​പ​ത്രി​ക്ക് ചേ​രു​ന്ന പേ​രാ​ണോ എ​ന്ന്

അ​വി​ടെ പോ​കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​റു​ണ്ട്,

മേ​ന​ക എ​ന്നു​പേ​രു​ള്ള ബ​സ്‌​സ്റ്റോ​പ്പ്

എ​ന്റെ ആ​ലോ​ച​ന​ക്ക് ഫു​ൾ​സ്റ്റോ​പ്പി​ടും.

ലി​സി​യെ​ന്ന പേ​രി​ൽ ഒ​രു സി​നി​മാ​ന​ടി​യു​ണ്ട്,

സി​നി​മ​യി​ൽ ക​ണ്ടി​ട്ടു​ള്ള ഏ​തോ രം​ഗം​പോ​ലെ​യാ​ണ്

ഞാ​നി​വി​ടെ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും.

പ​ക്ഷേ ലി​സി എ​ന്നു​പേ​രു​ള്ള ന​ടി

ഇ​ത്ത​രം രം​ഗ​ങ്ങ​ൾ അ​ഭി​ന​യി​ച്ചു കാ​ണാ​ൻ ഇ​ട​യി​ല്ല.

‘‘ഡീ ​ഡീ’’​യെ​ന്ന് പ​ർ​ദ​യു​ടെ കൈ​ക​ൾ വീ​ശി

ഒ​രി​ത്ത പ​റ​ന്നി​റ​ങ്ങി വ​രു​ന്നു​ണ്ട്,

‘‘ഡീ ​ഡീ, ഉ​മ്മ ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്നെ​ന്ന്’’

ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ചി​രി​ച്ചാ​ണ് അ​വ​ർ വ​രു​ന്ന​ത്,

അ​വ​ര​വി​ടെ തെ​ന്നി​വീ​ണേ​ക്കു​മോ എ​ന്നു പേ​ടി​ച്ച്

എ​ന്റെ വ​യ​റി​ന​ക​ത്ത് ര​ണ്ടു കു​മി​ള​ക​ൾ

പെ​ട്ടെ​ന്ന് പൊ​ങ്ങി, പൊ​ട്ടി​പ്പോ​യി.

‘‘ഡീ ​ഡീ’’​യെ​ന്ന് എ​ന്നെ വ​ന്നു​വി​ളി​ക്കാ​ൻ

ഇ​ല്ലാ​ത്ത ആ​രെ​യോ ആ​ണ്

ഞാ​നി​പ്പോ​ൾ ഓ​ർ​ക്കു​ന്ന​ത്.

ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്ന ഉ​മ്മ ഒ​ന്നേ​ര​ണ്ടേ​യെ​ന്ന്

അ​ഞ്ചു​മ​ക്ക​ളെ​യും നോ​ക്കി​ത്തീ​ർ​ക്കു​ന്ന​ത്

ഞാ​ൻ സ​ങ്ക​ൽ​പി​ച്ചു​നോ​ക്കി.

ഒ​ന്നി​നു​പി​റ​കെ ഒ​ന്നെ​ന്ന്

കു​ത്ത​നെ​യു​ള്ള വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ കൈ​വ​രി പി​ടി​ച്ച്

അ​വ​ർ ക​യ​റി​പ്പോ​യി.

ത​നി​ച്ചു ന​ട​ന്നാ​ൽ

ഒ​രി​ക്ക​ലും എ​ത്താ​നി​ട​യി​ല്ലാ​ത്ത

ഏ​തോ ഇ​ട​ത്തേ​ക്കാ​ണ്

അ​വ​ർ പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​പ്പോ​ൾ

ഉ​റ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു.