മേ​യ് 26, വൈ​കു​ന്നേ​രം

മ​ഴ വ​രു​മ്പോ​ള്‍ ഞാ​ന്‍ പ​ല​തും ഓ​ർമി​ക്കു​ന്നു.

കൊ​ക്കി​ല്‍ മ​ഴ​യും കൊ​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത് പ​റ​ക്കു​ന്ന

അ​ര​യ​ന്ന​ങ്ങ​ളെ വ​രെ.

മ​രി​ച്ചു​പോ​യ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും.

ഇ​നി​യൊ​രി​ക്ക​ലും കാ​ണി​ല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പി​ച്ച

ചങ്ങാ​തി​യെ വ​രെ.

മ​ഴ, പ​ക്ഷേ, എ​ന്നു​മെ​ന്ന​പോ​ലെ,

ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാ​ല്‍ക്ക​ണി​യി​ല്‍നി​ന്നും കാ​ണു​ന്ന

മ​ര​ത്തി​ന്‍റെ പി​റ​കി​ല്‍, നെ​റു​കി​ലെ കാ​റ്റ് മ​റ​ച്ച്,

ക​വി​ക​ളെ മോ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​റു​ള്ള​പോ​ലെ

നി​ല്‍പ്പു​ണ്ടാ​വു​മെ​ന്നു ഞാ​നൂ​ഹി​ക്കു​ന്നു.

ക​വി​ക​ളു​ടെ അ​തേ മു​ഷി​പ്പോ​ടെ.

എ​ല്ലാ ക​വി​ത​ക​ളി​ലും പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​റു​ള്ള​പോ​ലെ

മു​ടി​യ​ഴി​ച്ചി​ട്ട്‌, നി​ല​വി​ളി​ച്ച്, ആ​ര്‍ത്ത്–

മ​ഴ​യെ​പ്പ​റ്റി അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ല്ലാം എ​ഴു​താ​ന്‍

എ​നി​ക്കും തോ​ന്നു​ന്നു.

ഞാ​ന​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ നി​ല്‍ക്കു​ന്നു.

തോ​രാ​നി​ട്ട ഉ​ടു​പ്പ​ുക​ളു​ടെ മ​ണം ശ്വ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്.

മാ​ന​ത്തെ പ​ക്ഷി​യെ ഏ​തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​രു കാ​ര്‍മേ​ഘം

വി​ഴു​ങ്ങു​ന്ന​തു​വ​രെ.

കൊ​ള്ളി​യാ​ന്‍ വ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തു​വ​രെ.

ഇ​ടി മു​ഴ​ങ്ങു​ന്ന​തു​വ​രെ.

താ​ഴെ, പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ല്‍,

അ​തു​വ​രെ​യും ഒ​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന പൂ​ച്ച

വീ​ര്‍ത്ത വ​യ​റു​മാ​യി പു​റ​ത്തേ​ക്ക്

ഓ​ടി​പ്പോ​വു​ന്ന​തു​ വ​രെ.

നി​ല​വി​ളി​ച്ചോ​ടു​ന്ന ആം​ബു​ല​ന്‍സി​ന്‍റെ ഒ​ച്ച

ക​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തു​വ​രെ.

നോ​ക്കിനി​ല്‍ക്കേ:

മ​ഴ, പ​തു​ക്കെ ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​കു​ന്നു.

അ​വ​സാ​നി​ക്കാ​ത്ത ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തി​ലേ​ക്ക്

അ​തി​വേ​ഗ​മ​ലി​യു​ന്ന നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത, മ​റ്റൊ​രു കാ​ത്തുനി​ല്‍പ്

എ​ന്നെ മൂ​ടാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങു​ന്നു.

എ​ല്ലാ ക​വി​ക​ളെ​യും​പോ​ലെ ഞാ​നും

മ​ഴ​യെ​പ്പ​റ്റി എ​ഴു​താ​ന്‍ വാ​ക്കോ, വ​രി​യോ തേ​ടു​ന്നു.

ആ ​സ​മ​യ​ത്ത്,

ആ ​സ​മ​യ​ത്ത്, ഒ​രു തു​ള്ളി വെ​ള്ളം

എ​ന്‍റെ നെ​റു​കി​ലേ​ക്ക് വീ​ഴു​ന്നു.

ഞാ​ന്‍ ത​ല​യു​യ​ര്‍ത്തി നോ​ക്കു​ന്നു:

മ​ഴ​യു​മാ​യി പ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന

അ​ര​യ​ന്ന​ങ്ങ​ളെ കാ​ണാ​ന്‍.