Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

?​

poem
cancel

എ​നി​ക്ക​റി​യാ​ത്ത ഭാ​ഷ​യി​ലെ ക​വി​ത​യി​ൽ

ഒ​രു ചോ​ദ്യ​ചി​ഹ്ന​ത്തെ ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി.

എ​ന്റെ അ​റി​യാ​യ്മ​യു​ടെ വ​ക്കി​ൽ

അ​തൊ​രു കൊ​ളു​ത്താ​യി തൂ​ങ്ങി.

അ​തി​പ്പോ​ൾ എ​നി​ക്ക​റി​യാ​ത്ത ഭാ​ഷ​യി​ൽ

എ​നി​ക്ക​റി​യാ​നാ​യ ഏ​കാ​ക്ഷ​ര​പ​ദം,

ആ ​ക​വി​ത​യ്ക്ക് ഞാ​നു​ണ്ടാ​ക്കും

വ്യാ​ഖ്യാ​ന​മെ​ല്ലാം അ​തി​ലൊ​തു​ങ്ങി:

അ​ത് ത​ല​കു​നി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്ന ആ​ശ്ച​​ര്യ​ചി​ഹ്ന​മാ​യി.

പൂ​ജ്യ​മാ​കാ​ൻ കൊ​തി​ച്ചു​നീ​ങ്ങി താ​ഴേ​ക്ക്

പ​തി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു തു​ള്ളി മ​ഷി​യാ​യി.

ത​മോ​ഗ​ർ​ത്ത​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള പാ​ത​യാ​യി.

തന്റേ​തെ​ന്നു​റ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത മു​ട്ട​യ്ക്ക്

കാ​വ​ൽ കി​ട​ക്കു​ന്ന ഇ​ഴ​ജ​ന്തു​വാ​യി.

അ​റു​ത്തു​വീ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട്ട സ്വ​ന്തം ത​ല​മേ​ൽ

ന​ട്ടെ​ല്ലു​ വ​ള​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഒ​രാ​ളെ​പ്പോ​ലും

എ​നി​ക്ക​തി​ൽ കാ​ണാ​നാ​യി.

അ​ത് കൊ​യ്ത്ത​രി​വാ​ളാ​യി.

പൂ​ർ​ണ​വി​രാ​മ​വും അ​തി​ലേ​ക്ക്

ആ​കൃ​ഷ്ട​യാ​യി പോ​കു​ന്ന അ​ൽപവി​രാ​മ​വും

ചേ​ർ​ന്നാ​കു​മോ അ​തു​ണ്ടാ​യ​ത്?

അ​റി​വിന്റെ വൃ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ

തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന പാ​മ്പാ​യി

അ​തെ​നി​ക്കു​നേ​രെ നോ​ക്കി.

Show More expand_more
News Summary - weekly literature poem