Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

കൊമ്പത്തി -ഭാഗം 2

കൊമ്പത്തി -ഭാഗം 2
cancel

അ​​​തൊ​​​രു തു​​​ട​​​ക്ക​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ആ ​​​കൂ​​​ട്ടു​​​കൊ​​​മ്പ​​​ൻ പ​​​ല​​​യി​​​ട​​​ത്തും പ​​​തു​​​ങ്ങി​​​യി​​​രു​​​ന്ന് ആ​​​ന​​​വേ​​​ട്ട​​​ക്കാ​​​രെ​​​യും അ​​​വ​​​രു​​​ടെ പി​​​ൻ​​​മു​​​റ​​​ക്കാ​​​രെ​​​യും നി​​​ർ​​​ദ​​യം കൊ​​​ന്നൊ​​​ടു​​​ക്കി​​​ക്കൊ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ ദീ​​​ർ​​​ഘ​​​നാ​​​ളു​​​ക​​​ളാ​​​യി ആ ​​​ഗ്രാ​​​മ​​​ത്തി​​​ലു​​​ള്ള​​​വ​​​ർ ന​​​ട​​​ത്തി​​​യ ആ​​​ന​​​വേ​​​ട്ട അ​​​വ​​​സാ​​​നി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ആ​​​ന​​​ക​​​ളു​​​ടെ മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​വേ​​​ട്ട ആ​​​രം​​​ഭി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ചെ​​​യ്തു.​ വീ​​​ടു​​​ക​​​ളെ​​​ല്ലാം...

Your Subscription Supports Independent Journalism

View Plans

അ​​​തൊ​​​രു തു​​​ട​​​ക്ക​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ആ ​​​കൂ​​​ട്ടു​​​കൊ​​​മ്പ​​​ൻ പ​​​ല​​​യി​​​ട​​​ത്തും പ​​​തു​​​ങ്ങി​​​യി​​​രു​​​ന്ന് ആ​​​ന​​​വേ​​​ട്ട​​​ക്കാ​​​രെ​​​യും അ​​​വ​​​രു​​​ടെ പി​​​ൻ​​​മു​​​റ​​​ക്കാ​​​രെ​​​യും നി​​​ർ​​​ദ​​യം കൊ​​​ന്നൊ​​​ടു​​​ക്കി​​​ക്കൊ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ ദീ​​​ർ​​​ഘ​​​നാ​​​ളു​​​ക​​​ളാ​​​യി ആ ​​​ഗ്രാ​​​മ​​​ത്തി​​​ലു​​​ള്ള​​​വ​​​ർ ന​​​ട​​​ത്തി​​​യ ആ​​​ന​​​വേ​​​ട്ട അ​​​വ​​​സാ​​​നി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ആ​​​ന​​​ക​​​ളു​​​ടെ മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​വേ​​​ട്ട ആ​​​രം​​​ഭി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ചെ​​​യ്തു.​ വീ​​​ടു​​​ക​​​ളെ​​​ല്ലാം വ​​​ള​​​രെ വേ​​​ഗ​​​മാ​​​ണ് ശ്മ​​​ശാ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ൾ​​പോ​​​ലെ മൂ​​​ക​​​വും വി​​​ര​​​സ​​​വു​​​മാ​​​യ​​ത്.​ അ​​​വി​​​ടെ​​​യു​​​ള്ള​​​വ​​​ർ വെ​​​ടി​​​വെ​​​ച്ചു കൊ​​​ന്ന ആ​​​ന​​​ക​​​ളു​​​ടെ ആ​​​ത്മാ​​​ക്ക​​​ളെ​​​ല്ലാം ആ ​​​കൊ​​​ല​​​യാ​​​ന​​​യി​​​ൽ ആ​​​വേ​​​ശി​​​ച്ചി​​​ട്ടു​​​ണ്ടെ​​​ന്നാ​​​ണ് ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​ർ പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന​​​ത്.​ അ​​​വ​​​ൻ ഒ​​​രേ​​സ​​​മ​​​യം എ​​​ല്ലാ​​​യി​​​ട​​​ത്തും ക​​​റ​​​ങ്ങി​​​ന​​​ട​​​ക്കു​​​മ​​​ത്രേ. എ​​​ന്താ​​​യാ​​​ലും അ​​​വ​​​ന് ര​​​ണ്ടു ജോ​​​ടി കൊ​​​മ്പും വ​​​ലി​​​യ ചി​​​റ​​​കു​​​ക​​​ളു​​​മു​​​ണ്ടെ​​​ന്ന് പ​​​ല​​​രും വാ​​​ദി​​​ച്ചു. ആ​​​ർ​​​ക്കും പു​​​റ​​​ത്തി​​​റ​​​ങ്ങാ​​​ൻ പ​​​റ്റാ​​​ത്ത അ​​​വ​​​സ്ഥ​ വ​​​ന്നു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യാ​​​ണ് ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​രു​​​ടെ പ​​​രാ​​​തി​​​യെ​​​ത്തു​​​ട​​​ർ​​​ന്ന് പ​​​തി​​​മൂ​​​ന്നു വ​​​ർ​​​ഷ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്കു​​​ശേ​​​ഷം ഞാ​​​നും അ​​​ഴ​​​ക​​​നും അ​​​വി​​​ടേ​​​ക്ക് ചെ​​​ല്ലു​​​ന്ന​​​ത്.​ ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ എ​​​ത്തു​​​മ്പോ​​​ൾ കാ​​​ട് വ​​​ല്ലാ​​​തെ മെ​​​ലി​​​ഞ്ഞി​​​രു​​​ന്നു.​ പ​​​ണ്ട് ചെ​​​ട്ടി​​​യാ​​​ർ മാ​​​ത്ര​​​മേ വ​​​നം ​കൈ​​യേ​​​​റി​​​യി​​​രു​​​ന്നു​​​ള്ളൂ​​വെ​​​ങ്കി​​​ൽ പി​​​ന്നീ​​​ട് ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​ർ അ​​​വ​​​ർ​​​ക്കാ​​​കു​ംപോ​​​ലെ കൈ​​യേ​​​റി​​​യും വെ​​​ട്ടി​​​ത്തെ​​​ളി​​​ച്ചും നാ​​​ടി​​​ന്റെ അ​​​ധി​​​കാ​​​ര​​​വി​​​സ്തൃ​​​തി കൂ​​​ട്ടി​​​യി​​​രു​​​ന്നു. മൃ​​​ഗ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ആ​​​വാ​​​സ​​​സ്ഥ​​​ല​​​ത്തി​​​ന്റെ അ​​​സ്തി​​​വാ​​​രം വ​​​രെ ഇ​​​ള​​​ക്കി​​​യി​​​ട്ട് അ​​​വ​​​ർ നാ​​ട്ടി​​ലേ​​​ക്കി​​​റ​​​ങ്ങി എ​​​ന്നു പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന​​​തി​​​ൽ അ​​​ർ​​​ഥ​​​മി​​​ല്ല​​​ല്ലോ.​ എ​​​ന്താ​​​യാ​​​ലും അ​​​വി​​​ടെ എ​​​ന്നെ​​​യാ​​​രും തി​​​രി​​​ച്ച​​​റി​​​ഞ്ഞി​​​ല്ല.​ ഞാ​​​ൻ പ​​​രി​​​ച​​​യ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി​​​യ​​​തു​​​മി​​​ല്ല. ഗ്രാ​​​മ​​​ത്തി​​​ലെ കാ​​​ര്യ​​​ങ്ങ​​​ളെ​​​ല്ലാം ന​​​ല്ല​​​തു​​​പോ​​​ലെ അ​​​റി​​​യാ​​​വു​​​ന്ന​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ട് വ​​​ന​​​പാ​​​ല​​​ക​​​രു​​​മാ​​​യി അ​​​തെ​​​ല്ലാം വി​​​ശ​​​ദ​​​മാ​​​യി​​​ത്ത​​​ന്നെ ഞാ​​​ൻ സം​​​സാ​​​രി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു. പ​​​ല​​​രും അ​​​വ​​​നെ ഒ​​​തു​​​ക്കാ​​​ൻ പോ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി​​​ലും പ​​​രാ​​​ജ​​​യ​​​പ്പെ​​​ട്ടി​​​രു​​​ന്നു. ഞ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ദൗ​​​ത്യം വി​​​ജ​​​യി​​​ക്കു​​​ക​​​യാ​​​ണെ​​​ങ്കി​​​ൽ അ​​​റു​​​കൊ​​​ല​​​വീ​​​ര​​​നെ ജി.​​പി.​​എ​​​സ് ഘ​​​ടി​​​പ്പി​​​ച്ച് ജ​​​വ​​​ല​​​ഗി​​​രി​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ൽ​​​ത്ത​​​ന്നെ വി​​​ട​​​ണ​​​മെ​​​ന്ന് മു​​​ക​​​ളി​​​ലു​​​ള്ള​​​വ​​​രോ​​​ട് ഞാ​​​ൻ ആ​​​ഗ്ര​​​ഹം പ്ര​​​ക​​​ടി​​​പ്പി​​​ച്ചു.​


അ​​​ത​​​ല്ലാ​​​തെ അ​​​വ​​​നെ മ​​​റ്റൊ​​​രി​​​ട​​​ത്തി​​​ലേ​​​ക്ക് മാ​​​റ്റു​​​ന്ന​​​പ​​​ക്ഷം ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​രു​​​ടെ ഭ​​​യം മാ​​​റു​​​ക​​​യും അ​​​വ​​​ർ ആ​​​ന​​​വേ​​​ട്ട നി​​​ർ​​​ബാ​​​ധം തു​​​ട​​​രു​​​ക​​​യും ചെ​​​യ്യു​​​മെ​​​ന്ന് എ​​​നി​​​ക്ക​​​റി​​​യാ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​തം​​​ഗീ​​​ക​​​രി​​​ക്കാ​​​ൻ അ​​​വ​​​ർ ത​​​യാ​​​റാ​​​യി. ദൗ​​​ത്യ​​​ത്തി​​​ന് അ​​​ഴ​​​ക​​​നെ​​​ക്കൂ​​​ടാ​​​തെ വേ​​​റെ മൂ​​​ന്നു കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ൾ കൂ​​​ടി​​​യു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. പ​​​ക്ഷേ, അ​​​റു​​​കൊ​​​ല​​​വീ​​​ര​​​നോ​​​ട് പി​​​ടി​​​ച്ചു​​നി​​​ൽ​​​ക്കാ​​​ൻ അ​​​വ​​​ക്കൊ​​​ന്നി​​​നും പ​​​റ്റി​​​യി​​​ല്ല.​ മ​​​ണി​​​ക്കൂ​​​റു​​​ക​​​ൾ ശ്ര​​​മ​​​പ്പെ​​​ട്ടാ​​​ണ് അ​​​ഴ​​​ക​​​നും ഞാ​​​നും കൂ​​​ടി അ​​​വ​​​നെ ശാ​​​ന്ത​​​നാ​​​ക്കി​​​യ​​​ത്.​ അ​​​തൊ​​​രു യു​​​ദ്ധ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നി​​​ല്ല.​ യു​​​ദ്ധ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി​​​ൽ അ​​​ഴ​​​ക​​​ൻ അ​​​റു​​​കൊ​​​ല​​​വീ​​​ര​​​നോ​​​ട് തോ​​​റ്റു​​പോ​​​കു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. കാ​​​ര​​​ണം, അ​​​വ​​​ന്റെ ഭാ​​​ഗ​​​ത്താ​​​യി​​​രു​​​ന്നു എ​​​ല്ലാ ശ​​​രി​​​ക​​​ളും. ആ ​​​ശ​​​രി​​​ക​​​ളും ശൗ​​​ര്യ​​​വും മാ​​​നി​​​ച്ചു​​​കൊ​​​ണ്ടും ശ​​​ല്യ​​​മു​​​ണ്ടാ​​​ക്കാ​​​തെ ഒ​​​ഴി​​​ഞ്ഞു​​പോ​​​ക​​​ണ​​​മെ​​​ന്ന് യാ​​​ചി​​​ച്ചു​​​മാ​​​ണ് ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ അ​​​വ​​​നു മു​​​ന്നി​​​ൽ നി​​​ന്ന​​​ത്.​ എ​​​ന്റെ പ്രാ​​​ർ​​​ഥ​​​ന​​​യും യാ​​​ച​​​ന​​​യും അ​​​വ​​​ൻ കേ​​​ട്ടു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യ​​​വ​​​ൻ കീ​​​ഴ​​​ട​​​ങ്ങു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ ഇ​​​തൊ​​​ന്നു​​​മ​​​റി​​​യാ​​​ത്ത ജ​​​നം അ​​​ഴ​​​ക​​​നും ഞാ​​​നും അ​​​വ​​​നെ അ​​​ട​​​ക്കി​​​യെ​​​ന്നു ക​​​രു​​​തി ആ​​​ർ​​​പ്പു​​​വി​​​ളി​​​ച്ച് ഞ​​​ങ്ങ​​​ളെ ഹീ​​​റോ​​​ക​​​ളാ​​​ക്കി. അ​​​റു​​​കൊ​​​ല​​​വീ​​​ര​​​ന്റെ ശ​​​ല്യം തീ​​​ർ​​​ന്ന​​​തോ​​​ടെ ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​ർ​​​ക്ക് പു​​​ത്ത​​​നു​​​ണ​​​ർ​​​വ് കി​​​ട്ടി. അ​​​വ​​​രെ​​​ന്നെ ആ​​​വേ​​​ശ​​​ത്തോ​​​ടെ ഗ​​​ജ​​​ല​​​ക്ഷ്മി​​​യെ​​​ന്ന് വി​​​ളി​​​ച്ച് വ​​​ണ​​​ങ്ങാ​​​നും സ്തു​​​തി​​​ക്കാ​​​നും തു​​​ട​​​ങ്ങി.​ ആ ​​അ​​​വ​​​സ്ഥ മു​​​ത​​​ലെ​​​ടു​​​ത്ത് ചി​​​ല​​​തൊ​​​ക്കെ ചെ​​​യ്യാ​​​ൻ ഞാ​​​ൻ തീ​​​രു​​​മാ​​​നി​​​ച്ചു. അ​​​തി​​​നു​​​വേ​​​ണ്ടി ഗ്രാ​​​മ​​​സ​​​ഭ വി​​​ളി​​​ച്ചു​​കൂ​​​ട്ടാ​​​ൻ ഗ്രാ​​​മ​​​ത്ത​​​ല​​​വ​​​നാ​​​യ ചെ​​​ട്ടി​​​യാ​​​രോ​​​ട് ആ​​​വ​​​ശ്യ​​​പ്പെ​​​ട്ടു. അ​​​ക്കാ​​​ല​​​മാ​​​യ​​​പ്പോ​​​ഴേ​​​ക്കും അ​​​യാ​​​ളൊ​​​രു പ​​​ല്ലു കൊ​​​ഴി​​​ഞ്ഞ സിം​​​ഹ​​​മാ​​​യി മാ​​​റി​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ഗ്രാ​​​മ​​​സ​​​ഭ കൂ​​​ടി​​​യ​​​പ്പോ​​​ൾ, അ​​​വ​​​രു​​​ടെ ത​​​ല​​​ക്കു​​മീ​​​തെ തൂ​​​ങ്ങി​​​നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്ന ഗ​​​ണേ​​​ശ​​​ശാ​​​പം മാ​​​റാ​​​ൻ ​കൈ​​യേ​​​റ്റ​​​ങ്ങ​​​ളെ​​​ല്ലാം പൂ​​​ർ​​​ണ​​മാ​​​യും ഒ​​​ഴി​​​ഞ്ഞ് ഗ​​​ണേ​​​ശ​​​പൂ​​​ജ ന​​​ട​​​ത്ത​​​ണ​​​മെ​​​ന്നും തോ​​​ക്കു​​​ക​​​ളെ​​​ല്ലാം വ​​​നം​ വ​​​കു​​​പ്പി​​​ന് മു​​​ന്നി​​ൽ സ​​​റ​​​ണ്ട​​​ർ ചെ​​​യ്യ​​​ണ​​​മെ​​​ന്നും അ​​​ല്ലെ​​​ങ്കി​​​ൽ കാ​​​ര്യ​​​ങ്ങ​​​ൾ ഇ​​​നി​​​യും ക​​​ഷ്ട​​​ത്തി​​​ലേ​​​ക്കു പോ​​​കു​​​മെ​​​ന്നും ഞാ​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.​ പ​​​ല​​​പ്പോ​​​ഴും ചു​​​റ്റു​​​മു​​​ള്ള പ​​​ല​​​തി​​​നെ​​​യും സം​​​ര​​​ക്ഷി​​​ക്കാ​​​ൻ ന​​​മു​​​ക്ക് വി​​​ശ്വാ​​​സ​​​ങ്ങ​​​ളെ കൂ​​​ട്ടു​​​പി​​​ടി​​​ക്കേ​​​ണ്ടി വ​​​രാ​​​റു​​​ണ്ട​​​ല്ലോ.​ എ​​​ന്നാ​​​ൽ, പാ​​​മ്പി​​​ന്റെ വാ​​​യി​​​ലേ​​​ക്കു ക​​​യ​​​റു​​​ന്ന ത​​​വ​​​ള നാ​​​ക്കു വെ​​​ളി​​​യി​​​ലി​​​ട്ട് ഇ​​​ര തേ​​​ടു​​​ന്ന​​​തു​​​പോ​​​ലെ ചു​​​റ്റി​​​ലും മ​​​ര​​​ണ​​​മ​​​ണി മു​​​ഴ​​​ങ്ങു​​​മ്പോ​​​ഴും പ​​​ല​​​ർ​​​ക്കും കൈ​​യേ​​​റി​​​യ​​​തൊ​​​ന്നും വി​​​ട്ടു​​​കൊ​​​ടു​​​ക്കാ​​​ൻ മ​​​ന​​​സ്സു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​ല്ല.​ ഞാ​​​നാ​​​രെ​​​യും നി​​​ർ​​​ബ​​​ന്ധി​​​ക്കാ​​​നും നി​​​ന്നി​​​ല്ല.​ ഒ​​​ടു​​​വി​​​ൽ ചെ​​​ട്ടി​​​യാ​​​ർ​​ത​​​ന്നെ സ​​​മ്മ​​​തം പ​​​റ​​​ഞ്ഞ് എ​​​ഴു​​​ന്നേ​​​റ്റു. പു​​​റ​​​കെ ജീ​​​വ​​​നി​​​ൽ കൊ​​​തി​​​യു​​​ള്ള ഗ്രാ​​​മീ​​​ണ​​​രും!​ കൈ​​യേ​​​റ്റം ഒ​​​ഴി​​​യാ​​​ൻ മ​​​ടി​​​ച്ച​​​വ​​​രി​​​ൽ ഭൂ​​​മി​​​യി​​​ല്ലാ​​​ത്ത ചി​​​ല​​​രു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​വ​​​ർ​​​ക്ക് വീ​​​ടു​​​വെ​​​ക്കാ​​​നാ​​​യി ഗ്രാ​​​മ​​​ത്തി​​​ലു​​​ള്ള ത​​​ന്റെ സ്ഥ​​​ലം പ​​​ങ്കു​​​വെ​​​ച്ചു​​​കൊ​​​ടു​​​ക്കാ​​​മെ​​​ന്ന് ചെ​​​ട്ടി​​​യാ​​​ർ സ​​​മ്മ​​​തി​​​ച്ചു.​ അ​​​നു​​​ഭ​​​വി​​​ക്കാ​​​ൻ ആ​​​ളി​​​ല്ലാ​​​ത്ത ഭൂ​​​മി​​​യും സ്വ​​​ത്തു​​​മൊ​​​ക്കെ എ​​​ത്ര​​​മാ​​​ത്രം നി​​​ര​​​ർ​​​ഥ​​​ക​​​മാ​​​ണെ​​​ന്ന് അ​​​യാ​​​ൾ തി​​​രി​​​ച്ച​​​റി​​​ഞ്ഞു ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​തു​​​പോ​​​ലെ എ​​​ല്ലാ​​​വ​​​രും കൈ​​​വ​​​ശം വെ​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന തോ​​​ക്കു​​​ക​​​ൾ വ​​​നം​ വ​​​കു​​​പ്പി​​​നെ ഏ​​​ൽ​​​പി​​​ക്കാ​​​ൻ ത​​​യാ​​​റാ​​​യി.​ ഞാ​​​ന​​​വി​​​ട​​ത്തെ പു​​​തി​​​യ കു​​​റേ പി​​​ള്ളേ​​​രെ സം​​​ഘ​​​ടി​​​പ്പി​​​ച്ചു. ഒ​​​രി​​​ക്ക​​​ലും തോ​​​ക്കു​​​ക​​​ൾ​​കൊ​​​ണ്ട് സ​​​ന്തോ​​​ഷം വി​​​ല​​യ്ക്കു വാ​​​ങ്ങാ​​​ൻ ആ​​​കി​​​ല്ലെ​​​ന്ന് ഞാ​​​ന​​​വ​​​രെ ഓ​​​ർ​​​മി​​​പ്പി​​​ച്ചു. അ​​​വ​​​ർ​​​ക്ക​​​ത് ബോ​​​ധ്യ​​​പ്പെ​​​ട്ടി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ അ​​​വ​​​രു​​​ടെ നേ​​​തൃ​​​ത്വ​​​ത്തി​​​ൽ

‘‘തു​​​പ്പാ​​​ക്കി​​​ക​​​ളൈ ഒ​​​ഴി​​​പ്പോം

യാ​​​നൈ​​​ക​​​ളെ കാ​​​പ്പോം’’ എ​​​ന്നു​​​ള്ള മു​​​ദ്രാ​​​വാ​​​ക്യ​​​ത്തോ​​​ടെ ചെ​​​ട്ടി​​​യാ​​​ര​​​ട​​​ക്ക​​​മു​​​ള്ള സ​​​ക​​​ല​​​രും തോ​​​ക്കു​​​ക​​​ൾ വ​​​നം​ വ​​​കു​​​പ്പി​​​ന് കൈ​​​മാ​​​റി. ​ഇ​​​പ്പോ​​​ഴ​​​വി​​​ടെ ഗ​​​ണേ​​​ശ​​​പൂ​​​ജ​​​യും മ​​​റ്റു​​​മാ​​​യി എ​​​ല്ലാ​​​വ​​​രും സു​​​ഖ​​​മാ​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. അ​​​വ​​​ർ തി​​​രി​​​ച്ചേ​​​ൽ​​​പി​​​ച്ച ഇ​​​ട​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ലൂ​​​ടെ ആ​​​ന​​​ക​​​ളും മാ​​​നു​​​ക​​​ളും മ​​​യി​​​ലും മേ​​​യു​​​ന്നു, ഇ​​​താ​​​ണ് ജ​​​വ​​​ല​​​ഗി​​​രി​​​യി​​​ലെ പോ​​​രാ​​​ട്ട​​​ത്തി​​​ന്റെ ക​​​ഥ, അ​​​വ​​​ൾ പു​​​ഞ്ചി​​​രി​​​യോ​​​ടെ തു​​​ണി​​​ക​​​ളും സോ​​​പ്പു​​​മെ​​​ടു​​​ത്ത് ന​​​ട​​​ന്നു.​ ഒ​​​രു സി​​​നി​​​മ ക​​​ണ്ട സു​​​ഖ​​​ത്തോ​​​ടെ അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ പോ​​​ക്കും നോ​​​ക്കി ഞാ​​​ൻ നി​​​ന്നു.​ ഓ​​​ടി​​​പ്പോ​​​യി ആ ​​​കൊ​​​മ്പ​​​ത്തി​​​യോ​​​ടൊ​​​പ്പം നി​​​ന്ന് ഒ​​​രു സെ​​​ൽ​​​ഫി​​​യെ​​​ടു​​​ക്ക​​​ണ​​​മെ​​​ന്ന് എ​​​ല്ലാ​​​വ​​​രെ​​​യും​​പോ​​​ലെ ഞാ​​​നും ആ​​​ഗ്ര​​​ഹി​​​ച്ചു.

03

പി​​​റ്റേ​​​ന്ന് അ​​​പ്ര​​​തീ​​​ക്ഷി​​​ത​​​മാ​​​യി ദൗ​​​ത്യം വി​​​ല​​​ക്കി​​​ക്കൊ​​​ണ്ടു​​​ള്ള കോ​​​ട​​​തി ഉ​​​ത്ത​​​ര​​​വ് വ​​​ന്നു. ദി​​​വ​​​സ​​​ങ്ങ​​​ളാ​​​യി ന​​​ട​​​ത്തി​​​യ ഒ​​​രു​​​ക്ക​​​ങ്ങ​​​ളെ​​​ല്ലാം വെ​​​ള്ള​​​ത്തി​​​ലാ​​​യി.​ കാ​​​ല​​​ത്തു​​ത​​​ന്നെ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ഓ​​​ടി​​​വ​​​ന്ന് എ​​​ന്നെ കെ​​​ട്ടി​​​പ്പി​​​ടി​​​ച്ചു: ‘‘സാ​​​റേ, ക​​​ർ​​​ത്താ​​​വ് കാ​​​ത്തു. കാ​​​ട്ടി​​​ലു​​​ള്ള​​​തു​​ങ്ങ​​​ളെ മു​​​ഴു​​​വ​​​ൻ ഇ​​​ങ്ങ​​​നെ വ​​​ല്ലി​​​ട​​​ത്തേ​​​ക്കും മാ​​​റ്റാ​​​ൻ തു​​​ട​​​ങ്ങി​​​യാ ഇ​​​തെ​​​വ​​​ടെ ചെ​​​ന്നു​​​നി​​​ക്കും?’’, കൊ​​​ച്ചു​​​കു​​​ട്ടി​​​ക​​​ളെ​​​പ്പോ​​​ലു​​​ള്ള അ​​​യാ​​​ളു​​​ടെ ആ​​​ഹ്ലാ​​​ദ​​​പ്ര​​​ക​​​ട​​​ന​​​ങ്ങ​​​ൾ ക​​​ണ്ട് എ​​​നി​​​ക്ക് ചി​​​രി വ​​​ന്നു.

‘‘ഇ​​​ത് എ​​​ന്റെ പ്രാ​​​ർ​​​ഥ​​​ന മാ​​​ത്ര​​​ല്ല സാ​​​റേ, കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പീ​​​നെ സ്നേ​​​ഹി​​​ക്ക​​​ണ ഒ​​​രു​​​പാ​​​ടു പേ​​​ര്ടെ ​പ്രാ​​​ർ​​​ഥ​​​ന​​കൊ​​​ണ്ടാ’’, അ​​​യാ​​​ൾ എ​​​ന്റെ മേ​​​ലു​​​ള്ള പി​​​ടി അ​​​യ​​​ച്ചു​​​കൊ​​​ണ്ട് പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.

‘‘ന​​​ന്നാ​​​യി’’, എ​​​ന്നും പ​​​റ​​​ഞ്ഞ് ഞാ​​​ൻ മ​​​റ്റു തി​​​ര​​​ക്കു​​​ക​​​ളി​​​ലേ​​​ക്ക് പോ​​​യി. കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി​​​യെ​​​ക്കൊ​​​ണ്ട് ബു​​​ദ്ധി​​​മു​​​ട്ടു​​​ന്ന​​​വ​​​ർ​​​ക്ക് ആ ​​​ന​​​ട​​​പ​​​ടി ക​​​ടു​​​ത്ത നി​​​രാ​​​ശ​​​യും ദേ​​​ഷ്യ​​​വു​​​മാ​​​യി.

‘‘ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ടെ ജീ​​​വി​​​ത​​​ത്തി​​​ന് ഒ​​​രു വി​​​ല​​​യു​​​മി​​​ല്ലേ?’’, അ​​​വ​​​ർ ഒ​​​ച്ച​​​പ്പാ​​​ടും ബ​​​ഹ​​​ള​​​വും തു​​​ട​​​ങ്ങി.​ അ​​​ടു​​​ത്തൊ​​​രു കോ​​​ട​​​തി​​​യു​​​ത്ത​​​ര​​​വ് വ​​​രു​​​ന്ന​​​തു​​​വ​​​രെ എ​​​ല്ലാം നി​​​ർ​​​ത്തി​​​വെ​​​ക്കാ​​​ൻ നി​​​ർ​​​ബ​​​ന്ധി​​​ത​​​രാ​​​യ​​​തോ​​​ടെ കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ളെ തി​​​രി​​​ച്ച​​​യ​​​ക്കാ​​​ൻ ബ​​​ന്ധ​​​പ്പെ​​​ട്ട​​​വ​​​ർ തീ​​​രു​​​മാ​​​നി​​​ച്ച​​​താ​​​ണ് നാ​​​ട്ടു​​​കാ​​​രെ കൂ​​​ടു​​​ത​​​ൽ ചൊ​​​ടി​​​പ്പി​​​ച്ച​​​ത്.

‘‘കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ൾ ഇ​​​വി​​​ടെ നി​​​ക്ക​​​ട്ടെ. അ​​​വ​​​രു​​​ണ്ടെ​​​ങ്കി ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ ആ​​​ന​​​ക്ക​​​യ​​​ത്തി​​​ന് ഇ​​​പ്പു​​​റം ക​​​ട​​​ക്കി​​​ല്ല.​ അ​​​വ​​​രെ കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​കാ​​​ൻ ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ സ​​​മ്മ​​​തി​​​ക്കി​​​ല്ല’’, എ​​​ന്നു​​​പ​​​റ​​​ഞ്ഞ് അ​​​വ​​​ർ റോ​​​ഡി​​​നു കു​​​റു​​​കെ നി​​​രാ​​​ഹാ​​​രം ഇ​​​രു​​​ന്നു.​ ഒ​​​ടു​​​വി​​​ൽ കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ളെ അ​​​വി​​​ടെ നി​​​ർ​​​ത്തു​​​ക​​​യ​​​ല്ലാ​​​തെ വേ​​​റെ വ​​​ഴി​​​യി​​​ല്ലാ​​​താ​​​യി.

കു​​​റ​​​ച്ചു​​​ദി​​​വ​​​സം കൂ​​​ടി വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യെ കാ​​​ണാ​​​മ​​​ല്ലോ എ​​​ന്നോ​​​ർ​​​ത്ത​​​പ്പോ​​​ൾ എ​​​ന്റെ​​​യു​​​ള്ളി​​​ൽ എ​​​ന്തെ​​​ന്നി​​​ല്ലാ​​​ത്ത ഒ​​​രു സ​​​ന്തോ​​​ഷം നു​​​ര​​​ഞ്ഞു​​പൊ​​​ന്തി. ഒ​​​ന്നി​​​നു​​​മ​​​ല്ലാ​​​ത്ത ഒ​​​രു സ​​​ന്തോ​​​ഷം. സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നാ​​​ണ് ആ​​​കെ അ​​​ക്കി​​​ടി​​​യി​​​ൽ​​​പ്പെ​​​ട്ട​​​ത്.​ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ച് ആ​​​ദ്യം മോ​​​ശ​​​മാ​​​യി സം​​​സാ​​​രി​​​ച്ചെ​​​ങ്കി​​​ലും പ​​​രി​​​ച​​​യ​​​പ്പെ​​​ട്ട​​​പ്പോ​​​ൾ അ​​​യാ​​​ൾ​​​ക്ക് വ​​​ലി​​​യ കാ​​​ര്യ​​​മാ​​​യി.

‘‘അ​​​തൊ​​​രു വ​​​മ്പ​​​ത്തി​​​യ​​​ല്ല കൊ​​​മ്പ​​​ത്തി​​​യാ!’’, ഇ​​​പ്പോ​​​ഴി​​​ട​​​ക്കി​​ടെ പ​​​റ​​​യും.​ എ​​​ങ്കി​​​ലും അ​​​ഴ​​​ക​​​ൻ ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​നെ പൂ​​​ട്ടു​​​ന്ന​​​ത് പു​​​ള്ളി​​​ക്ക് സ​​​ഹി​​​ക്കി​​​ല്ല.

‘‘അ​​​വ​​​നെ കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ക്കാ​​​ന​​​ല്ല​​​ല്ലോ പി​​​ടി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത്. വേ​​​റെ ഒ​​​രു കാ​​​ട്ടി​​​ൽ കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​യി സ്വ​​​ത​​​ന്ത്ര​​​മാ​​​യി വി​​​ടാ​​​ന​​​ല്ലേ?’’, ഞാ​​​ൻ ചോ​​​ദി​​​ക്കും.​ അ​​​ത് കേ​​​ൾ​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ൾ പു​​​ള്ളി​​​ക്ക് ദേ​​​ഷ്യം വ​​​രും: ‘‘സാ​​​റി​​​നെ സാ​​​റി​​​ന്റെ വീ​​​ട്ടി​​​ൽ​​നി​​​ന്നും പി​​​ടി​​​ച്ച് ബ​​​ല​​​മാ​​​യി​​​ട്ട് വേ​​​റെ ഒ​​​രി​​​ട​​​ത്ത് കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​യി വി​​​ട്ടാ എ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യി​​​രി​​​ക്കും?’’ അ​​​യാ​​​ളെ ശു​​​ണ്ഠി​​പി​​​ടി​​​പ്പി​​​ക്കാ​​​ൻ വേ​​​ണ്ടി ഞാ​​​ൻ ത​​​ർ​​​ക്കി​​​ച്ചു​​കൊ​​​ണ്ടേ​​​യി​​​രി​​​ക്കും. ​ഒ​​​ടു​​​വി​​​ൽ അ​​​വ​​​നെ അ​​​വി​​​ടെ​​നി​​​ന്നും കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​കാ​​​തെ വ​​​ഴി​​​യി​​​ല്ല എ​​​ന്നി​​​ട​​​ത്ത് ച​​​ർ​​​ച്ച എ​​​ത്തു​​​മ്പോ​​​ൾ മ​​​ന​​​സ്സി​​​നെ ഒ​​​തു​​​ക്കാ​​​നെ​​​ന്നോ​​​ണം

‘‘മോ​​​ളേ, കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി​​​യെ ചോ​​​ര​​​പൊ​​​ടി​​​യാ​​​തെ ഒ​​​തു​​​ക്കാ​​​ൻ അ​​​ഴ​​​ക​​​നോ​​​ട് പ​​​റ​​​യ​​​ണേ’’ ​എ​​​ന്ന് പ​​​റ​​​യും. അ​​​പ്പോ​​​ൾ,

‘‘ഇ​​​ത് ഡ​​​ബി​​​ൾ ഗെ​​​യി​​​മാ​​​ണ് സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ടാ. ​വ​​​ടീം ഒ​​​ടി​​​യ​​​രു​​​ത് പാ​​​മ്പും ചാ​​​വ​​​ണം​​​ലെ?’’, എ​​​ന്ന് ഞാ​​​ന​​​യാ​​​ളെ ക​​​ളി​​​യാ​​​ക്കും. ​അ​​​പ്പോ​​​ഴ​​​യാ​​​ൾ ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​നെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ച് പ​​​റ​​​യും: ‘‘ഈ ​​​മി​​​ണ്ടാ​​​പ്രാ​​​ണി​​​ക​​​ളെ​​​യൊ​​​ക്കെ ഇ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യാ​​​ക്കി​​​യ​​​ത് മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​രു​​ത​​​ന്നെ​​​യാ സാ​​​റേ. ​ഇ​​​രു​​​പ​​​ത്ത​​​ഞ്ചു​​​വ​​​ർ​​​ഷം മു​​​മ്പ​​​ത്തെ ഒ​​​രു വെ​​​ള്ള​​​പ്പൊ​​​ക്ക​​​ത്തി​​​ല് ഒ​​​ലി​​​ച്ചു വ​​​ന്ന​​​താ എ​​​ന്റെ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി. ​ഒ​​​രു യ​​​മ​​​ണ്ട​​​ൻ ത​​​ടീ​​​മ്മേ പി​​​ടി​​​ച്ച് കെ​​​ട​​​ക്കു​​​വാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ഞാ​​​നാ ആ​​​ദ്യം ക​​​ണ്ടേ.​ പി​​​ന്നെ ആ​​​ളെ​​​ക്കൂ​​​ട്ടി പി​​​ടി​​​ച്ചു​​​കേ​​​റ്റി. കൂ​​​ടി​​​യാ ര​​​ണ്ടു വ​​​യ​​​സ്സ് കാ​​​ണു​​​മാ​​​യി​​​രി​​​ക്കും. ഞാ​​​ൻ വീ​​​ട്ടീ കൊ​​​ണ്ടോ​​​യി. ​ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യ്ക്ക് നാ​​​ലു വ​​​യ​​​സ്സ്. ​അ​​​ന്നെ​​​ന്റെ കെ​​​ട്ട്യോ​​​ൾ ജീ​​​വ​​​നോ​​​ടെ​​​യു​​​ണ്ട്. ര​​​ണ്ടാ​​​മ​​​ത്തെ പ്ര​​​സ​​​വം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞു കി​​​ട​​​ക്കു​​​വാ. ​ആ ​​കൊ​​​ച്ച് മ​​​രി​​​ച്ചു​​​പോ​​​യി.​ അ​​​വ​​​ക്കാ​​​ണെ​​​ങ്കി എ​​​ന്തോ​​​രം മു​​​ല​​​പ്പാ​​​ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ന്ന് അ​​​റി​​​യാ​​​വോ? ​ചു​​​മ്മാ ക​​​റ​​​ന്നു ക​​​ള​​​യു​​​വാ​​​രു​​​ന്നു.​​​ അ​​​പ്പ​​​ഴാ അ​​​വ​​​ന്റെ വ​​​ര​​​വ്. അ​​​ങ്ങ​​​നെ ആ​​​ടി​​​ന്റെ​​​യും പ​​​ശു​​​വി​​​ന്റെ​​​യും എ​​​രു​​​മേ​​​ടേം ഒ​​​ക്കെ പാ​​​ല് വ​​​ലി​​​യ കു​​​പ്പി​​​യി​​​ലാ​​​ക്കി നി​​​പ്പി​​​ളു​​​മി​​​ട്ട് അ​​​വ​​​നു കൊ​​​ടു​​​ത്തി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. ​പാ​​​വം! എ​​​ന്നാ വി​​​ശ​​​പ്പും ദാ​​​ഹ​​​വു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ന്ന് അ​​​റി​​​യാ​​​മോ? എ​​​ന്തു കൊ​​​ടു​​​ത്താ​​​ലും ആ​​​ന​​​വാ​​​യേ​​​ൽ അ​​​മ്പ​​​ഴ​​​ങ്ങ! വി​​​ശ​​​പ്പു​​​ത​​​ന്നെ വി​​​ശ​​​പ്പ്! ​ഒ​​​രു ആ​​​ട്ടി​​​ൻ​​​കു​​​ഞ്ഞി​​​നെ​​ പോ​​​ലെ പു​​​റ​​​കീ​​​ന്ന് മാ​​​റാ​​​തെ ന​​​ട​​​ക്കും. ​ഒ​​​ന്നു​​​ര​​​ണ്ടാ​​​ഴ്ച അ​​​ങ്ങ​​​നെ തീ​​​റ്റേം കൊ​​​ടു​​​ത്ത് നി​​​ർ​​​ത്തി. പി​​​ന്നെ ആ​​​ന​​​ക്ക​​​യ​​​ത്തി​​​ന​​​പ്പു​​​റ​​​ത്ത് പി​​​ടി​​​യാ​​​ന​​​ക്കൂ​​​ട്ട​​​ത്തി​​​ലോ​​​ട്ട് ക​​​യ​​​റ്റി​​​വി​​​ട്ടു. ​ഹോ! ​​അ​​​ന്ന് ക​​​ത്രീ​​​ന എ​​​ന്തൊ​​​രു ക​​​ര​​​ച്ചി​​​ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ന്ന് അ​​​റി​​​യാ​​​വോ?​ ആ ​​പി​​​ടി​​​യാ​​​ന​​​ക്കൂ​​​ട്ട​​​മാ​​​ണെ​​​ങ്കി​​​ല് സ്വ​​​ന്തം കു​​​ഞ്ഞ​​​ല്ലെ​​​ങ്കി​​​ലും അ​​​വ​​​നെ ന​​​ല്ലോ​​​ണം നോ​​​ക്കി. കു​​​റ​​​ച്ചു​​​കാ​​​ലം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ​​​പ്പോ കു​​​റ​​​ച്ചു​​​പേ​​​ര് ആ​​​ന​​​ത്താ​​​ര​​​യ്ക്ക​​​ടു​​​ത്ത് ക​​​ഞ്ചാ​​​വ് കൃ​​​ഷി തു​​​ട​​​ങ്ങി.​ ആ​​​ന​​​ക​​​ൾ വെ​​​ള്ളം കു​​​ടി​​​ക്കാ​​​ൻ അ​​​തു​​വ​​​ഴി വ​​​രു​​​മ്പോ അ​​​വ​​​ന്മാ​​​ര് ഉ​​​പ​​​ദ്ര​​​വി​​​ക്കും.​ ഒ​​​രുദി​​​വ​​​സം ഗു​​​ണ്ട് പൊ​​​ട്ടി അ​​​വ​​​ന്റെ വ​​​ള​​​ർ​​​ത്ത​​​മ്മ ചെ​​​രി​​​ഞ്ഞു.​ ആ ​​മ​​​ര​​​ണം അ​​​വ​​​നെ ആ​​​കെ ത​​​ള​​​ർ​​​ത്തി.​ അ​​​ന്ന​​​വ​​​ന് പ്രാ​​​യ​​​പൂ​​​ർ​​​ത്തി​​​യാ​​​യി​​​ട്ടി​​​ല്ല.​ അ​​​തി​​​നു​​​ശേ​​​ഷം മൂ​​​ന്നു​​​വ​​​ർ​​​ഷം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞു കാ​​​ണും ക​​​ഞ്ചാ​​​വു​​​കൃ​​​ഷി ചെ​​​യ്ത​​​വ​​​രി​​​ൽ ര​​​ണ്ടു​​​പേ​​​രെ അ​​​വ​​​ൻ കു​​​ത്തി​​​മ​​​ല​​​ർ​​​ത്തി. ​പി​​​ന്നെ പ​​​ല കാ​​​ല​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ലാ​​​യി ആ ​​​കൂ​​​ട്ട​​​ത്തി​​​ലു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്ന​​​വ​​​രെ​​​യൊ​​​ക്കെ അ​​​വ​​​ൻ കൊ​​​ന്നു.​ അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യാ അ​​​വ​​​ന് ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ എ​​​ന്ന പേ​​​രു വ​​​ന്ന​​​ത്. പി​​​ന്നെ കു​​​റെ​​​ക്കാ​​​ല​​​ത്തേ​​​ക്ക് വ​​​ള​​​രെ ശാ​​​ന്ത​​​നാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​ന്നൊ​​​ക്കെ പി​​​ടി​​​ക​​​ൾ​​​ക്കും മ​​​റ്റ് കൊ​​​മ്പ​​​ൻ​​​മാ​​​ർ​​​ക്കു​​​മൊ​​​പ്പം വെ​​​ള്ളം കു​​​ടി​​​ക്കാ​​​ൻ ക​​​യ​​​ത്തി​​​ലോ​​​ട്ട് വ​​​ന്നാ, കു​​​റ​​​ച്ചു​​​നേ​​​രം നീ​​​ന്തി​​​ത്തു​​​ടി​​​ച്ചി​​​ട്ട് അ​​​ങ്ങോ​​​ട്ടു ത​​​ന്നെ തി​​​രി​​​ച്ചു​​​പോ​​​കും.​ ഇ​​​ങ്ങോ​​​ട്ടു ക​​​ട​​​ക്കി​​​ല്ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ഉ​​​ൾ​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ൽ അ​​​തു​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്കു വേ​​​ണ്ട പു​​​ല്ലും കാ​​​രീ​​​റ്റേം വെ​​​ള്ളീ​​​റ്റേം അ​​​മ​​​യീ​​​റ്റേം ഒ​​​ക്കെ ഒ​​​ണ്ടാ​​​രു​​​ന്നു. ​പി​​​ന്നീ​​​ട് അ​​​വി​​​ടെ പ​​​ല​​​യി​​​ട​​​ത്തും മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​ര് താ​​​മ​​​സം തു​​​ട​​​ങ്ങി.​ എ​​​ല്ലാം വെ​​​ട്ടി​​​ത്തെ​​​ളി​​​ച്ച് വാ​​​ഴ​​​യും ഏ​​​ല​​​വു​​​മൊ​​​ക്കെ ന​​​ട്ട​​​തോ​​​ടെ അ​​​വ​​​നും കൂ​​​ട്ട​​​രും വി​​​ശ​​​പ്പ് തീ​​​ർ​​​ക്കാ​​​ൻ ഇ​​​ങ്ങോ​​​ട്ടി​​​റ​​​ങ്ങി​​​ത്തു​​​ട​​​ങ്ങി. അ​​​തോ​​​ടെ, ആ​​​ളു​​​ക​​​ളു​​​മാ​​​യി ക​​​ശ​​​പി​​​ശ പ​​​തി​​​വാ​​​യി. ന​​​ല്ലോ​​​ണം ഇ​​​രി​​​ക്കു​​​മ്പോ അ​​​വ​​​നേം​​​കൊ​​​ണ്ട് ഒ​​​രു കു​​​ഴ​​​പ്പോ​​​മി​​​ല്ല. ആ​​​രേ​​​ലും എ​​​ന്തെ​​​ങ്കി​​​ലും ​െചയ്താ​​​ലും കാ​​​ര്യ​​​മാ​​​ക്കാ​​​തെ ക്ഷ​​​മി​​​ച്ചു​​​പൊ​​​ക്കോ​​​ളും. എ​​​ന്നാ മ​​​ദ​​​പ്പാ​​​ടി​​​ന്റെ സ​​​മ​​​യ​​​ത്ത് എ​​​ന്തേ​​​ലും ചെ​​​യ്താ അ​​​വ​​​ൻ ചു​​​മ്മാ ഇ​​​രി​​​ക്കി​​​ല്ല. കി​​​ട്ടു​​​ന്നോ​​​രെ​​​യൊ​​​ക്കെ ഉ​​​പ​​​ദ്ര​​​വി​​​ക്കും.​ അ​​​ന്നും അ​​​വ​​​നെ ആ​​​രാ​​​ണ്ടൊ​​​ക്കെ വ​​​ല്ലാ​​​തെ ദേ​​​ഷ്യം പി​​​ടി​​​പ്പി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ടാ അ​​​വ​​​ൻ എ​​​ന്റെ ക​​​ത്രീ​​​നേ​​​ടെ കെ​​​ട്ടി​​​യോ​​​നേം കൊ​​​ച്ചി​​​നേം കൊ​​​ല്ലു​​​ന്ന​​​ത്. മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​ർ​​​ക്കും അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യ​​​ല്ലേ സാ​​​റെ ഭ്രാ​​​ന്തു​​​കേ​​​റി​​​യാ ക​​​ണ്ണു കാ​​​ണു​​​മോ?’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.​ എ​​​നി​​​ക്ക​​​ത് പു​​​തി​​​യൊ​​​രു അ​​​റി​​​വാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

‘‘അ​​​പ്പോ അ​​​വ​​​നാ​​​ണോ അ​​​വ​​​രെ..?’’,

‘‘ആ... ​​​എ​​​ന്തു പ​​​റ​​​യാ​​​നാ. ​മോ​​​ന് മൂ​​​ന്നു വ​​​യ​​​സ്സേ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു​​​ള്ളൂ.​ ന​​​ല്ല വെ​​​ള്ള​​​രി​​​പ്പ​​​ഴംപോ​​​ലൊ​​​രു കു​​​ഞ്ഞ്!​ അ​​​വ​​​ൾ​​​ടെ കെ​​​ട്ടി​​​യോ​​​നാ​​​ണെ​​​ങ്കി​​​ലും എ​​​ന്നാ സിം​​​പ്ല​​​നാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ന്ന​​​റി​​​യാ​​​മോ!​ ത​​​ങ്ക​​​പ്പെ​​​ട്ട സ്വ​​​ഭാ​​​വ​​​വും.​ എ​​​ന്റെ പെ​​​മ്പ​​​റ​​​ന്നോ​​​ത്തി മ​​​രി​​​ക്കാ​​​ൻ കി​​​ട​​​ക്കു​​​ന്ന കാ​​​ല​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യാ​​​ണെ​​​ങ്കി അ​​​വ​​​ളെ നോ​​​ക്കാ​​​നാ​​​യി​​​ട്ട് കൊ​​​ച്ചി​​​നേം കെ​​​ട്ട്യോ​​​നേം വി​​​ട്ട് ഇ​​​വി​​​ടെ വ​​​ന്നു​​നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്നു.​ അ​​​ല്ലെ​​​ങ്കി​​​ലും കെ​​​ട്ടു​​​ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ് കു​​​റ​​​ച്ചു നാ​​​ളേ അ​​​വ​​​ൾ അ​​​വി​​​ടെ നി​​​ന്നു​​​ള്ളൂ. ഏ​​​തു​​​നേ​​​ര​​​വും കെ​​​ട്ട്യോ​​​നു​​​മാ​​​യി​​​ട്ട് പി​​​ണ​​​ക്ക​​​ത്തി​​​ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. എ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യോ ഒ​​​രു കൊ​​​ച്ചും ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി. അ​​​ങ്ങ​​​നെ ഇ​​​രി​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ഴാ ഒ​​​രുദി​​​വ​​​സം കൊ​​​ച്ചി​​​ന് പ​​​നി തു​​​ട​​​ങ്ങു​​​ന്ന​​​ത്. അ​​​തി​​​നെ​​​യുംകൊ​​​ണ്ട് അ​​​വ​​​ളെ കാ​​​ണി​​​ക്കാ​​​നു​​​ള്ള വ​​​ര​​​വി​​​നി​​​ട​​​യ്ക്കാ അ​​​വ​​​നേം കൊ​​​ച്ചി​​​നേം… അ​​​തി​​​നു​​​ശേ​​​ഷം ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യ്ക്ക് കൊ​​​ച്ചാ​​​പ്പി​​​യെ ക​​​ണ്ണി​​​നു കാ​​​ണാ​​​ൻ പ​​​റ്റാ​​​താ​​​യി.​ അ​​​വ​​​ളെ കു​​​റ്റം പ​​​റ​​​ഞ്ഞി​​​ട്ടു കാ​​​ര്യ​​​മു​​​ണ്ടോ? അ​​​ന്ന് ഞാ​​​ന​​​വ​​​നെ ഒ​​​ത്തി​​​രി വ​​​ഴ​​​ക്കു​​പ​​​റ​​​ഞ്ഞു, ശ​​​പി​​​ച്ചു... പ​​​ക്ഷേ, മ​​​ദ​​​പ്പാ​​​ട് മാ​​​റി​​​യ​​​പ്പോ ആ ​​​പ​​​ഴ​​​യ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി​​​യാ​​​യി അ​​​വ​​​ൻ വീ​​​ണ്ടും എ​​​ന്നെ കാ​​​ണാ​​​ൻ വ​​​ന്നു.​ എ​​​ന്തോ എ​​​നി​​​ക്ക​​​വ​​​നെ വെ​​​റു​​​ക്കാ​​​ൻ പ​​​റ്റു​​​ന്നി​​​ല്ല’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ നി​​​റ​​​ഞ്ഞ ക​​​ണ്ണു​​​ക​​​ൾ തു​​​ട​​​ച്ചു.

കു​​​ങ്കി​​​ക​​​ളെ അ​​​വി​​​ടെ നി​​​ർ​​​ത്താ​​​നു​​​ള്ള ഉ​​​ത്ത​​​ര​​​വ് വ​​​ന്ന​​​ത് നാ​​​ട്ടു​​​കാ​​​രെ​​​പ്പോ​​​ലെ എ​​​ന്നെ​​​യും സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നെ​​​യും സ​​​ന്തോ​​​ഷി​​​പ്പി​​​ച്ചു.​ ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​മാ​​​യി ഒ​​​ഴി​​​വു​​​സ​​​മ​​​യ​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ലെ​​​ല്ലാം എ​​​ന്തെ​​​ങ്കി​​​ലു​​​മൊ​​​ക്കെ സം​​​സാ​​​രി​​​ച്ചി​​​രി​​​ക്കും. മ​​​റ്റു ര​​​ണ്ടു പാ​​​പ്പാ​​​ന്മാ​​​രും വ​​​ല്ല​​​പ്പോ​​​ഴും മാ​​​ത്ര​​​മേ ഞ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ​​​യ​​​ടു​​​ത്തേ​​​ക്ക് വ​​​ന്നു​​​ള്ളൂ, ഒ​​​രു സ്ത്രീ ​​​കൂ​​​ടെ​​​യു​​​ണ്ടെ​​​ന്നു​​​ള്ള​​​തി​​​ന്റെ യാ​​​തൊ​​​രു ആ​​​ക​​​ർ​​​ഷ​​​ണ​​​വും ഉ​​​ന്മേ​​​ഷ​​​വും അ​​​വ​​​ർ​​​ക്കി​​​ട​​​യി​​​ൽ ഉ​​​ള്ള​​​താ​​​യി ഞാ​​​ൻ ക​​​ണ്ടി​​​ല്ല.​ അ​​​വ​​​ർ, ‘‘മ​​​ച്ചാ​​​നേ’’, എ​​​ന്ന് അ​​​വ​​​ളെ സം​​​ബോ​​​ധ​​​ന ചെ​​​യ്യു​​​ന്ന​​​തു കേ​​​ൾ​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ൾ ആ​​​ദ്യ​​​മൊ​​​ക്കെ എ​​​നി​​​ക്ക് ദേ​​​ഷ്യം തോ​​​ന്നി​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ പി​​​ന്നീ​​​ട് അ​​​ത് കൗ​​​തു​​​ക​​​മാ​​​യി മാ​​​റി. കൂ​​​ടു​​​ത​​​ല​​​ടു​​​ക്കു​​​ന്തോ​​​റും ലിം​​​ഗ​​​വ്യ​​​ത്യാ​​​സ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്ക​​​പ്പു​​​റ​​​ത്തേ​​​ക്ക് വി​​​നി​​​മ​​​യം സാ​​​ധ്യ​​​മാ​​​ക്കു​​​ന്ന എ​​​ന്തോ ഒ​​​രു സി​​​ദ്ധി അ​​​വ​​​ളി​​​ലു​​​ണ്ടെ​​​ന്ന് എ​​​നി​​​ക്കും തോ​​​ന്നി​​​ത്തു​​​ട​​​ങ്ങി​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

04

കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ൾ വ​​​ന്ന​​​തോ​​​ടെ ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​നും സം​​​ഘ​​​വും ആ ​​​വ​​​ഴി മ​​​റ​​​ന്ന​​​തു​​​പോ​​​ലെ​​​യാ​​​യി.

ദി​​​വ​​​സ​​​വും സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ദൂ​​​ര​​​ദ​​​ർ​​​ശി​​​നി​​​യി​​​ലൂ​​​ടെ ക​​​യ​​​ത്തി​​​ൽ തി​​​മ​ി​​ർ​​​ക്കു​​​ന്ന ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​നെ​​​യും കൂ​​​ട്ടു​​​കാ​​​രെ​​​യും ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്ക് കാ​​​ണി​​​ച്ചു​​​ത​​​രും.

‘‘കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പീ​​​ടെ കൂ​​​ടെ​​​യു​​​ള്ള ര​​​ണ്ടു​​​പേ​​​ർ പി​​​ടി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ളാ.​ കു​​​റ​​​ച്ചു​​നാ​​​ൾ മു​​​മ്പു​​വ​​​രെ ഒ​​​രു മോ​​​ഴ​​​യും കൂ​​​ടെ​​​യു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​വ​​​ൻ മ​​​ഹാ​​​പ്ര​​​ശ്ന​​​ക്കാ​​​ര​​​നാ.​ കു​​​റ​​​ച്ചു​​​നാ​​​ൾ ഇ​​​വി​​​ടെ ഉ​​​ണ്ടാ​​​വാ​​​റി​​​ല്ല. ​എ​​​ങ്ങോ​​​ട്ടോ പോ​​​കും.​ എ​​​ന്നി​​​ട്ട് ​കു​​റ​​​ച്ചു​​​കാ​​​ലം ക​​​ഴി​​​യു​​​മ്പോ തി​​​രി​​​ച്ചു വ​​​രും. വ​​​ന്നാ​​​പ്പി​​​ന്നെ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പീ​​​ടെ ബോ​​​ഡി​​​ഗാ​​​ർ​​​ഡാ​​​യി​​​ട്ട് നി​​​ക്കും. ഒ​​​രി​​​ക്കെ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പീ​​​നെ പൂ​​​ട്ടാ​​​ൻ വ​​​ന്ന ഒ​​​രു കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​യു​​​ടെ പാ​​​പ്പാ​​​നെ അ​​​വ​​​ൻ ച​​​വി​​​ട്ടി കൊ​​​ന്നു​​​ക​​​ള​​​ഞ്ഞു’’, ചു​​​റ്റു​​​വ​​​ട്ട​​​ത്തു​​​ള്ള ഈ​​​റ്റ​​​ത്തൈ​​​ക​​​ൾ പ​​​റി​​​ച്ചെ​​​ടു​​​ത്തു​​​കൊ​​​ണ്ട് സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.​ കു​​​റ​​​ച്ചു​​കാ​​​ല​​​മാ​​​യി അ​​​യാ​​​ള​​​ട​​​ക്കം മൂ​​​ന്നു വാ​​​ച്ച​​​ർ​​​മാ​​​ര് ചേ​​​ർ​​​ന്ന് കി​​​ട്ടാ​​​വു​​​ന്നി​​​ട​​​ത്തോ​​​ളം ഈ​​​റ്റ​​​ത്തൈ​​​ക​​​ളും, പ​​​ഴ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ​​​യും പ​​​ച്ച​​​ക്ക​​​റി​​​ക​​​ളു​​​ടെ​​​യും വി​​​ത്തു​​​ക​​​ളും തീ​​​റ്റ​​​പ്പു​​ല്ലു​​​മൊ​​​ക്കെ ക​​​യ​​​ത്തി​​​ന​​​പ്പു​​​റം ഉ​​​ൾ​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ൽ കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​യി ന​​​ടാ​​​റു​​​ണ്ട്.

‘‘അ​​​വി​​​ടെ ആ​​​വ​​​ശ്യ​​​ത്തി​​​ന് തീ​​​റ്റ കി​​​ട്ടി​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി വേ​​​ന​​​ക്കു​​​ള്ള അ​​​തു​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ പ​​​ട്ടി​​​ണി മാ​​​റി​​​യേ​​​നെ.​ ന​​​മ്മ​​​ടെ അ​​​ധി​​​കാ​​​രി​​​ക​​​ള് എ​​​ന്തു​​​കൊ​​​ണ്ടാ ഈ ​​​മൃ​​​ഗ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ വി​​​ശ​​​പ്പി​​​നെ​​​പ്പ​​​റ്റി​​​യും ദാ​​​ഹ​​​ത്തെ​​​പ്പ​​​റ്റി​​​യു​​​മൊ​​​ക്കെ ചി​​​ന്തി​​​ക്കാ​​​ത്ത​​​തെ​​​ന്ന് ഞാ​​​നോ​​​ർ​​​ക്കാ​​​റു​​​ണ്ട്. ആ​​​ദ്യ​​​മേ ഈ ​​​യൂ​​​ക്കാ​​​ലീം അ​​​ക്വേ​​​ഷ്യ​​​യും കോ​​​പ്പു​​​മൊ​​​ക്കെ വെ​​​ട്ടി​​​നി​​​ര​​​ത്ത​​​ണം. എ​​​ന്നി​​​ട്ട് മൃ​​​ഗ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്ക് ഗു​​​ണ​​​മു​​​ള്ള​​​ത് ന​​​ട​​​ണം.

ഒ​​​രു മ​​​ഴ​​​യൊ​​​ക്കെ പെ​​​യ്തു ക​​​ഴി​​​യു​​​മ്പോ ഇ​​​തു​​​പോ​​​ലെ കൊ​​​റേ തൈ​​​ക​​​ളും വി​​​ത്തു​​​ക​​​ളു​​​മൊ​​​ക്കെ ഹെ​​​ലി​​​കോ​​​പ്ട​​​റി​​​ൽ കൊ​​​ണ്ടു​​​ച്ചെ​​​ന്ന് ഉ​​​ൾ​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ലൊ​​​ക്കെ വി​​​ത​​​റു​​​വാ​​​ണേ​​​ൽ അ​​​തി​​​ൽ കു​​​റെ​​​യൊ​​​ക്കെ മു​​​ള​​​യ്ക്കും.​ ആ... ​​ആ​​​രോ​​​ടു പ​​​റ​​​യാ​​​നാ? കാ​​​ടെ​​​ന്നു​​വെ​​​ച്ചാ ക​​​ട്ടെ​​​ടു​​​ക്കാ​​​നു​​​ള്ള ഇ​​​ടം എ​​​ന്നാ മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​രു​​​ടെ ചി​​​ന്ത. എ​​​ല്ലാം ഇ​​​ങ്ങോ​​​ട്ട് പോ​​​ര​​​ട്ടെ എ​​​ന്ന സ്വാ​​​ർ​​​ഥ​​​ത. എ​​​ന്തേ​​​ലും എ​​​ന്നേ​​​ലും അ​​​ങ്ങോ​​​ട്ട് കൊ​​​ടു​​​ത്തി​​​ട്ടു​​​ണ്ടോ?’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.​ വി​​​നാ​​​യ​​​കി അ​​​തു​​​കേ​​​ട്ട​​​താ​​​യി തോ​​​ന്നി​​​യി​​​ല്ല.​ അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ ചി​​​ന്ത ആ ​​​മോ​​​ഴ​​​യെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

അ​​​ത​​​റി​​​യാ​​​തെ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ഓ​​​രോ​​​ന്ന് പ​​​റ​​​ഞ്ഞു​​​കൊ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്നു:

‘‘പ​​​ണ്ട് വീ​​​ര​​​പ്പ​​​ൻ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്ന കാ​​​ല​​​ത്ത് മി​​​ക്ക​​​പ്പോ​​​ഴും ഇ​​​തി​​​ലെ വ​​​ര​​​ത്തു​​​പോ​​​ക്കു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ ത​​​മി​​​ഴ്നാ​​​ട്ടി​​​ല് തെ​​​ര​​​ച്ചി​​​ല് മു​​​റു​​​കു​​​മ്പോ ഇ​​​ങ്ങോ​​​ട്ടു ക​​​ട​​​ക്കും.​ കൊ​​​റേ​​​നാ​​​ള് ഈ ​​​കാ​​​ക്ക​​​ത്തോ​​​ടി​​​ന്റെ പ​​​രി​​​സ​​​ര​​​ത്ത് കൂ​​​ടും.​ അ​​​ന്നൊ​​​ന്നും ഈ ​​​പ്ര​​​ദേ​​​ശ​​​ത്തെ​​​ങ്ങും ആ​​​ൾ​​​ത്താ​​​മ​​​സ​​​മി​​​ല്ല. അ​​​ന്നൊ​​​ക്കെ പു​​​ള്ളി കാ​​​ട്ടീ​​​ക്കൂ​​​ടെ വെ​​​റ്തെ വെ​​​ടി​​​യും വെ​​​ച്ച് ന​​​ട​​​ക്ക​​​ണ​​​കൊ​​​ണ്ട് ഒ​​​റ്റ മൃ​​​ഗ​​​വും പൊ​​​റ​​​ങ്കാ​​​ട്ടി​​​ലി​​​ക്ക് വ​​​രി​​​ല്ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. എ​​​ന്നാ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി​​​യ്ക്ക് അ​​​തൊ​​​ന്നും ഒ​​​രു വി​​​ഷ​​​യ​​​മ​​​ല്ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ഒ​​​രി​​​ക്കെ അ​​​ങ്ങേ​​​രും ച​​​ങ്ങാ​​​തി​​​മാ​​​രും കൂ​​​ടി തോ​​​ട്ടി​​​ൽ കു​​​ളി​​​ക്കാ​​​ൻ വ​​​ന്നു.​ ഞാ​​​നും കു​​​ളി​​​ക്കു​​​ന്നു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. എ​​​ല്ലാ​​​വ​​​രും നീ​​​ന്തി​​​ക്കു​​​ളി​​​ച്ചോ​​​ണ്ടി​​​രി​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ഴാ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി വ​​​ന്ന് ക​​​ര​​​യി​​​ൽ വെ​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന തോ​​​ക്കും തു​​​ണി​​​ക​​​ളും എ​​​ടു​​​ത്തോ​​​ണ്ടു പോ​​​കു​​​ന്ന​​​ത്.​ അ​​​ന്നൊ​​​രു അ​​​ഞ്ചാ​​​റു വ​​​യ​​​സ്സേ കാ​​​ണ​​​ത്തു​​​ള്ളൂ. ​മ​​​ഹാ കു​​​റു​​​മ്പ​​​നാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു! വീ​​​ര​​​പ്പ​​​നാ​​​ണെ​​​ന്നു പ​​​റ​​​ഞ്ഞി​​​ട്ടു കാ​​​ര്യ​​​മു​​​ണ്ടോ ചെ​​​ന്നു ചോ​​​ദി​​​ച്ചാ അ​​​വ​​​ൻ കൊ​​​ടു​​​ക്ക​​​ണ്ടേ? കൊ​​​മ്പ​​​ൻ​​​മീ​​​ശ​​​യൊ​​​ക്കെ ഉ​​​ണ്ടെ​​​ന്നേ​​​യു​​​ള്ളൂ പു​​​ള്ളി​​​യ്ക്ക് പി​​​ള്ളേ​​​രു​​​ടെ മ​​​ന​​​സ്സാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. പു​​​റ​​​കെ ചെ​​​ന്ന് ‘‘താ ​​​താ...’’, എ​​​ന്ന് അ​​​ങ്ങേ​​​ര് ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.​ അ​​​വ​​​ൻ കൊ​​​ടു​​​ത്തി​​​ല്ല.​ പി​​​ന്നെ ഞാ​​​ൻ ചെ​​​ന്ന് താ​​​ണു​​​കേ​​​ണ് ചോ​​​ദി​​​ച്ച​​​പ്പ​​​ഴാ ത​​​ന്ന​​​ത്.​ അ​​​ന്ന് കു​​​ളി​​​ച്ചു​​​കേ​​​റി​ പോ​​​കു​​​മ്പോ വീ​​​ര​​​പ്പ​​​ൻ എ​​​നി​​​ക്ക് ഒ​​​രു പെ​​​ട്ടി നെ​​​റ​​​യെ മെ​​​ഡി​​​മി​​​ക്സ് സോ​​​പ്പ്ത​​​ന്നു.​ ഹോ..! ​​അ​​​ന്നൊ​​​ക്കെ അ​​​ങ്ങേ​​​ര് വ​​​ന്നു​​​പോ​​​യി​​​ക്ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞാ കാ​​​ട്ടി​​​ലു​​​ള്ള​​​വ​​​ർ​​​ക്ക് കോ​​​ളാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. കൊ​​​​േറ​​​ക്കാ​​​ല​​​ത്തേ​​​ക്കു​​​ള്ള തീ​​​റ്റ​​​സാ​​​ധ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ള് കി​​​ട്ടും.​ കാ​​​ടി​​​ന്റെ പ​​​ല​​​യി​​​ട​​​ത്തും വ​​​ലി​​​യ കു​​​ഴി​​​ക​​​ളെ​​​ടു​​​ത്ത് സാ​​​ധ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ൾ വീ​​​പ്പ​​​ക​​​ളി​​​ലാ​​​ക്കി അ​​​ട​​​ച്ചു​​​മൂ​​​ടി​​​വെ​​​ച്ചി​​​രി​​​ക്കും.​ എ​​​ത്ര മ​​​ഴ​​പെ​​​യ്താ​​​ലും ഒ​​​രു കു​​​ഴ​​​പ്പോം ഉ​​​ണ്ടാ​​​കി​​​ല്ല’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ ഒ​​​രു വീ​​​ര​​​പ്പ​​​നോ​​​ർ​​​മ പ​​​ങ്കി​​​ട്ടു​​​കൊ​​​ണ്ട് ശേ​​​ഖ​​​രി​​​ച്ച തൈ​​​ക​​​ളു​​​മാ​​​യി ഉ​​​ൾ​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ലേ​​​ക്ക് പോ​​​യി.​​​ കു​​​ഞ്ഞാ​​​പ്പി​​​യും വീ​​​ര​​​പ്പ​​​നും മോ​​​ഴ​​​യും കൂ​​​ടി​​​ക്കു​​​ഴ​​​ഞ്ഞ ചി​​​ന്ത​​​ക​​​ളോ​​​ടെ ഞാ​​​നും വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​മി​​​രു​​​ന്നു.​ ഞ​​​ങ്ങ​​​ളെ ചു​​​റ്റി ഒ​​​രു കാ​​​റ്റ് ക​​​ട​​​ന്നു​​​പോ​​​യി. അ​​​ത്‌ കൊ​​​മ്പ​​​ൻ​​​മ​​​ല​​​യി​​​ലെ പൂ​​​മ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ളെ ഭ്രാ​​​ന്ത​​​മാ​​​യി കു​​​ലു​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തു​​​ ക​​​ണ്ട് ഞാ​​​ന​​​വ​​​ളെ ചി​​​ന്ത​​​ക​​​ളി​​​ൽ​​നി​​​ന്നു​​​ണ​​​ർ​​​ത്തി:

‘‘ദാ ​​​നോ​​​ക്ക്, അ​​​വി​​​ടെ ആ ​​​കൊ​​​മ്പ​​​ൻ​​​മ​​​ല​​​യു​​​ടെ തു​​​ഞ്ച​​​ത്ത് ഒ​​​രു ഗ​​​ണ​​​പ​​​തി​​​ക്ഷേ​​​ത്ര​​​മു​​​ണ്ട്. അ​​​വി​​​ടെ പ​​​റ​​​ക്കു​​​ന്ന ആ​​​ന​​​ക​​​ളു​​​ണ്ട​​​ത്രെ! ഞാ​​​ൻ വി​​​ശ്വ​​​സി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നി​​​ല്ല. പ​​​ക്ഷേ നി​​​ന്നെ ക​​​ണ്ട​​​തി​​​നു​​ശേ​​​ഷം അ​​​തു സ​​​ത്യ​​​മാ​​​ണെ​​​ന്ന് ബോ​​​ധ്യ​​​മാ​​​യി. അ​​​തി​​​നെ എ​​​നി​​​ക്കു​​​മൊ​​​ന്നു കാ​​​ണ​​​ണ​​​മെ​​​ന്നു​​​ണ്ട്. പ​​​ക്ഷേ എ​​​ന്തു​​​ചെ​​​യ്യാം അ​​​ങ്ങോ​​​ട്ട് ക​​​യ​​​റാ​​​ൻ പ​​​റ്റി​​​ല്ല’’, ഞാ​​​ന​​​വ​​​ളോ​​​ട് സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നി​​​ൽ​​​നി​​​ന്നും കേ​​​ട്ട​​​റി​​​ഞ്ഞ വി​​​വ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ൾ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.

‘‘മ​​​ല​​​മു​​​ക​​​ളി​​​ൽ ക​​​യ​​​റ​​​ണ​​​മെ​​​ന്നാ​​​ണോ, പ​​​റ​​​ക്കു​​​ന്ന ആ​​​ന​​​ക​​​ളെ കാ​​​ണ​​​ണ​​​മെ​​​ന്നാ​​​ണോ ആ​​​ഗ്ര​​​ഹം?’’, അ​​​വ​​​ൾ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.

‘‘മ​​​ല​​​മു​​​ക​​​ളി​​​ലെ​​​ത്ത​​​ണം, പ​​​റ​​​ക്കു​​​ന്ന ആ​​​ന​​​യെ കാ​​​ണ​​​ണം, കി​​​ഴ​​​ക്ക​​​ൻ കാ​​​റ്റു​​​പി​​​ടി​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ഴു​​​ള്ള ആ ​​​പൂ​​​മ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ഉ​​​ന്മാ​​​ദം കാ​​​ണ​​​ണം’’, ഞാ​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.​ അ​​​വ​​​ള​​​തു​​​കേ​​​ട്ട് ഒ​​​ന്ന​​​മ​​​ർ​​​ത്തി ചി​​​രി​​​ക്കു​​​ക മാ​​​ത്രം ചെ​​​യ്തു.

05

വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യും അ​​​ഴ​​​ക​​​നും ആ​​​ന​​​ക്കാ​​​ട്ടി​​​ൽ എ​​​ത്തി​​​യ​​​തി​​​ന്റെ അ​​​ഞ്ചാം​ ദി​​​വ​​​സം.​ ഞാ​​​നും സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നും പ​​​തി​​​വു ക​​​റ​​​ക്ക​​​മൊ​​​ക്കെ ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ് കാ​​​ക്ക​​​ത്തോ​​​ടി​​​ൽ വ​​​ന്ന് കൈ​​യും​ കാ​​​ലും ക​​​ഴു​​​കു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ തോ​​​ടി​​​ന്റെ പ​​​രി​​​സ​​​ര​​​ത്തെ അ​​​ധി​​​നി​​​വേ​​​ശ​​​ച്ചെ​​​ടി​​​ക​​​ളു​​​ടെ കൂ​​​ട്ടാ​​​യ്മ​​​യി​​​ൽ​​​ പി​​​റ​​​ന്ന കാ​​​ടു​​​ക​​​ളി​​​ൽ കു​​​റെ​​​യൊ​​​ക്കെ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നും കൂ​​​ട്ട​​​രും ചേ​​​ർ​​​ന്ന് പ​​​ല​​​പ്പോ​​​ഴാ​​​യി വെ​​​ട്ടി​​​വെ​​​ളു​​​പ്പി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു.​ മ​​​രം മൂ​​​ടി​​​നി​​​ന്ന ധൃ​​​ത​​​രാ​​​ഷ്ട്ര​​​പ്പ​​​ച്ച വെ​​​ട്ടി​​​ക്ക​​​ള​​​ഞ്ഞ​​​തോ​​​ടെ അ​​​തു​​​വ​​​രെ​​​യൊ​​​ളി​​​ച്ചുനി​​​ന്ന മ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ന​​​ഗ്ന​​​ത​​​യി​​​ലേ​​​ക്ക് കാ​​​റ്റും വെ​​​ളി​​​ച്ച​​​വും കൊ​​​ണ്ടു.​​​ വി​​​നാ​​​യ​​​കി കു​​​ളി​​​ച്ചു​​​പോ​​​യി​​​ട്ട് അ​​​ധി​​​ക​​​നേ​​​ര​​​മാ​​​യി​​​ല്ലെ​​​ന്ന് തോ​​​ന്നി. കു​​​ളി​​​ക്ക​​​ട​​​വി​​​ലാ​​​കെ അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ സോ​​​പ്പി​​​ന്റെ​​​യും ഷാം​​​പൂ​​​വി​​​ന്റെ​​​യും സു​​​ഗ​​​ന്ധം നി​​​റ​​​ഞ്ഞി​​​രു​​​ന്നു; കൂ​​​ടെ ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യു​​​ടെ​​​യും.

ഇ​​​ട​​​ക്കി​​പ്പോ​​​ൾ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യോ​​​ട് കൂ​​​ട്ടു​​​കൂ​​​ടാ​​​ൻ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ന്റെ മ​​​ക​​​ൾ ക​​​ത്രീ​​​ന വ​​​രാ​​​റു​​​ണ്ട്. ഭ​​​ർ​​​ത്താ​​​വി​​​ന്റെ​​​യും കു​​​ഞ്ഞി​​​ന്റെ​​​യും മ​​​ര​​​ണ​​​ശേ​​​ഷം വീ​​​ടി​​​നു​​​ള്ളി​​​ൽ ഏ​​​കാ​​​ന്ത​​​ത പു​​​ത​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന അ​​​വ​​​ളെ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യാ​​​ണ് വീ​​​ണ്ടും പു​​​റം​​​ലോ​​​ക​​​ത്തേ​​​ക്ക് കൊ​​​ണ്ടു​​​വ​​​ന്ന​​​ത്.​ ഒ​​​രു​​ദി​​​വ​​​സം ഞാ​​​നും വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യും കൂ​​​ടി ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യെ കാ​​​ണാ​​​ൻ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ന്റെ വീ​​​ട്ടി​​​ൽ പോ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ ഞാ​​​ൻ ഇ​​​ട​​​ക്കൊ​​​ക്കെ അ​​​വി​​​ടെ പോ​​​കാ​​​റു​​​ണ്ടെ​​​ങ്കി​​​ലും ക​​​ത്രീ​​​ന പു​​​റ​​​ത്തേ​​​ക്കു വ​​​രാ​​​റി​​​ല്ല.​ വ​​​ന്ന​​​യി​​​ട​​​ക്ക് കാ​​​ണാ​​​നു​​​ള്ള കൗ​​​തു​​​കം​​കൊ​​​ണ്ട് എ​​​ന്നും പോ​​​കും.​​​ ചെ​​​ന്നു​​​ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞാ​​​ൽ കു​​​റെ​​നേ​​​രം ഓ​​​രോ​​​ന്നും പ​​​റ​​​ഞ്ഞ് നേ​​​രം ചെ​​ല​​​വ​​​ഴി​​​ക്കു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​പ്പോ​​​ൾ നി​​​വൃ​​​ത്തി​​​യി​​​ല്ലാ​​​തെ അ​​​വ​​​ൾ​​​ക്ക് ചാ​​​യ​​​യും ചോ​​​റു​​​മൊ​​​ക്കെ ത​​​രേ​​​ണ്ടി വ​​​ന്നി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. സു​​​ന്ദ​​​രി​​​യാ​​​ണ് ക​​​ത്രീ​​​ന. പ​​​ക്ഷേ എ​​​ന്നെ കാ​​​ണു​​​മ്പോ​​​ൾ ശ​​​ത്രു​​​വി​​​നെ കാ​​​ണു​​​ന്ന​​​പോ​​​ലെ മു​​​ഖം ചു​​​ളി​​​ക്കും.


 



എ​​​ത്ര സു​​​ന്ദ​​​രി​​​യാ​​​ണെ​​​ന്നു പ​​​റ​​​ഞ്ഞാ​​​ലും ഉ​​​പ്പി​​​ലി​​​ട്ട മാ​​​ങ്ങ ക​​​ണ​​​ക്കെ എ​​​പ്പോ​​​ഴും മു​​​ഖം ചു​​​ളി​​​ച്ചു​​വെ​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നാ​​​ൽ കാ​​​ണു​​​ന്ന​​​വ​​​ർ​​​ക്കു മ​​​ടു​​​ക്കും. എ​​​നി​​​ക്കും മ​​​ടു​​​ത്തു. പി​​​ന്നെ അ​​​വി​​​ടെ ചെ​​​ന്നാ​​​ൽ കൂ​​​ടു​​​ത​​​ൽ നി​​​ന്നു താ​​​ളം ച​​​വി​​​ട്ടാ​​​തെ വേ​​​ഗം പോ​​​രും.

‘‘അ​​​വ​​​ൾ​​​ക്ക് സാ​​​റി​​​നോ​​​ട് മാ​​​ത്ര​​​മ​​​ല്ല, സ​​​ക​​​ല പു​​​രു​​​ഷ​​​ൻ​​​മാ​​​രോ​​​ടും ക​​​ട്ട​​​ക്ക​​​ലി​​​പ്പാ. ആ​​​കെ അ​​​വ​​​ൾ സ്നേ​​​ഹി​​​ച്ച ര​​​ണ്ട് ആ​​​ണു​​​ങ്ങ​​​ളേ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു​​​ള്ളൂ, ഞാ​​​നും പി​​​ന്നെ അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ മോ​​​നും…’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു. അ​​​തി​​​ൽ​​​പ്പി​​​ന്നെ ഞാ​​​ൻ തീ​​​രെ പോ​​​കാ​​​താ​​​യി. അ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ടാ​​​ണ് വി​​​നാ​​​യ​​​കി വി​​​ളി​​​ച്ചി​​​ട്ടും മ​​​ടി​​​ച്ച​​​ത്.

സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നാ​​​ണ് ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ച് വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യോ​​​ട് പ​​​റ​​​ഞ്ഞ​​​ത്. കേ​​​ട്ടു ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ​​​പ്പോ​​​ൾ അ​​​വ​​​ൾ​​​ക്ക് ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യെ കാ​​​ണ​​​ണ​​​മെ​​​ന്നു പ​​​റ​​​യു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​ങ്ങ​​​നെ അ​​​ന്ന് ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ ചെ​​​ന്ന​​​പ്പോ​​​ൾ സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​നും ക​​​ത്രീ​​​ന​​​യും ക​​​ട്ട​​​നും ക​​​പ്പ​​​പ്പു​​​ഴു​​​ക്കു​​​മൊ​​​ക്കെ ഉ​​​ണ്ടാ​​​ക്കു​​​ന്ന തി​​​ര​​​ക്കി​​​ലാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ എ​​​ന്നെ ക​​​ണ്ട​​​തും അ​​​വ​​​ൾ അ​​​ക​​​ത്തേ​​​ക്കോ​​​ടി.​ ഞാ​​​നെ​​​ന്തോ പോ​​​ക്രി​​​ത്ത​​​രം ചെ​​​യ്ത മ​​​ട്ടി​​​ലു​​​ള്ള ആ ​​​പോ​​​ക്ക് ക​​​ണ്ട് എ​​​നി​​​ക്ക് ദേ​​​ഷ്യം വ​​​ന്നു.​ പിന്നെ ആകെ മൊത്തത്തിലുള്ള അവളുടെ അവസ്ഥ കണക്കിലെടുത്ത്  ഒന്നും മിണ്ടാതെ സേവ്യറേട്ടനൊപ്പം പുഴുക്കുണ്ടാക്കാൻ കൂടി.ആ നേരത്ത് അവളും കത്രീനയും കൂടി   മുറിക്കകത്തിരുന്ന് കുറേ സംസാരിച്ചു. പിറ്റേന്ന്  മുറ്റത്തും ഏലത്തോട്ടത്തിലുമൊക്കെ ചുറ്റിനടന്നായി

സംസാരം. വി​​​നാ​​​യ​​​കി എ​​​ന്തു മാ​​​ജി​​​ക്കാ​​​ണോ കാ​​​ണി​​​ച്ച​​​തെ​​​ന്ന​​​റി​​​യി​​​ല്ല മൂ​​​ന്നാം ദി​​​വ​​​സം മു​​​ത​​​ൽ ക​​​ത്രീ​​​ന ഒ​​​രു വാ​​​ലു​​​പോ​​​ലെ അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ പു​​​റ​​​കെ ന​​​ട​​​ക്കാ​​​ൻ തു​​​ട​​​ങ്ങി. എ​​​ന്താ​​​യാ​​​ലും അ​​​തോ​​​ടെ, എ​​​നി​​​ക്ക് വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യെ കാ​​​ണാ​​​ൻ​​പോ​​​ലും കി​​​ട്ടാ​​​തെയുമായി. ഇ​​​നി ക​​​ത്രീ​​​ന എ​​​ന്നെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ച് വ​​​ല്ല കു​​​ന്ത​​​വും പ​​​റ​​​ഞ്ഞ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ടാ​​​ണോ എ​​​ന്ന​​​റി​​​യി​​​ല്ല ഇ​​​പ്പോ​​​ൾ ഒ​​​ന്നു ര​​​ണ്ടു ദി​​​വ​​​സ​​​മാ​​​യി​​​ട്ട് വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യെ​​​ന്നോ​​​ട് പ​​​ണ്ട​​​ത്തെ​​​പ്പോ​​​ലെ​​​യ​​​ങ്ങ​​​നെ കൂ​​​ടു​​​ത​​​ൽ മി​​​ണ്ടാ​​​നൊ​​​ന്നും നി​​​ക്കാ​​​റി​​​ല്ല.​ എ​​​നി​​​ക്ക​​​തി​​​ൽ ചെ​​​റി​​​യ വി​​​ഷ​​​മ​​​മൊ​​​ക്കെ​​​യു​​​ണ്ട്. അ​​​തു​​​പ​​​ക്ഷേ, അ​​​വ​​​ളോ​​​ടു​​​ള്ള പ്ര​​​ണ​​​യം​​കൊ​​​ണ്ടാ​​​ണെ​​​ന്ന് തെ​​​റ്റി​​​ദ്ധ​​​രി​​​ക്ക​​​രു​​​ത്, ശു​​​ദ്ധ​​​മാ​​​യ ആ​​​രാ​​​ധ​​​ന ഒ​​​ന്നു​​​കൊ​​​ണ്ടു മാ​​​ത്ര​​​മാ​​​ണ്.

ര​​​ണ്ടു ദി​​​വ​​​സം​​ ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ​​​പ്പോ​​​ൾ കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​ക​​​ൾ മൂ​​​ന്നും പ​​​തി​​​വു​​​പോ​​​ലെ ആ​​​ന​​​ക്ക​​​യ​​​ത്തി​​​നി​​​പ്പു​​​റം കാ​​​ട്ടി​​​ൽ പ​​​ല​​​യി​​​ട​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ലൂ​​​ടെ അ​​​വ​​​രു​​​ടെ സാ​​​ന്നി​​​ധ്യം അ​​​റി​​​യി​​​ച്ചു​​​കൊ​​​ണ്ട് ച​​​ങ്ങ​​​ല​​​യും കി​​​ലു​​​ക്കി ന​​​ട​​​ക്കു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​പ്പോ​​​ഴാ​​​ണ് ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ ക​​​യം ക​​​യ​​​റി​​​വ​​​ന്ന​​​ത്. ക​​​യ​​​ത്തി​​​ന്റെ ക​​​ര​​​യി​​​ൽ മേ​​​ഞ്ഞു​​കൊ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്ന മു​​​ത്ത​​​ങ്ങ​​​യി​​​ൽ​​നി​​​ന്നു​​​ള്ള കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന അ​​​തു​​​ക​​​ണ്ട് അ​​​വ​​​ന്റെ​​​യ​​​ടു​​​ത്തേ​​​ക്ക് ഓ​​​ടി​​​ച്ചെ​​​ന്ന് ഒ​​​രു കു​​​ത്ത്. അ​​​ഴ​​​ക​​​നും മ​​​റ്റേ കു​​​ങ്കി​​​യാ​​​ന​​​യും അ​​​ൽ​​​പം ദൂ​​​രെ​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​പ്ര​​​തീ​​​ക്ഷി​​​ത​​​മാ​​​യി വ​​​ന്ന കു​​​ത്തി​​​ൽ​​നി​​​ന്നും ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ ഒ​​​ഴി​​​ഞ്ഞു.​ ഉ​​​ട​​​നെ വ​​​രാ​​​നി​​​രു​​​ന്ന കു​​​ത്തി​​​നു മു​​​മ്പേ ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ തു​​​മ്പി കൊ​​​ണ്ട​​​തി​​​നെ ആ​​​ഞ്ഞ​​​ടി​​​ച്ചു.​ അ​​​ടി​​​യി​​​ൽ കു​​​ങ്കി വീ​​​ണു​​​പോ​​​യി. പെ​​​ട്ടെ​​​ന്നു​​​ത​​​ന്നെ കു​​​ങ്കി പ്ര​​​ത്യാ​​​ക്ര​​​മ​​​ണം തു​​​ട​​​ങ്ങി​​​യെ​​​ങ്കി​​​ലും അ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ടു കാ​​​ര്യ​​​മു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​ല്ല.​ ആ​​​ന​​​ക​​​ളു​​​ടെ അ​​​ല​​​ർ​​​ച്ച കേ​​​ട്ട് അ​​​ഴ​​​ക​​​നും മ​​​റ്റേ കു​​​ങ്കി​​​യും ഓ​​​ടി​​​യ​​​ടു​​​ത്ത​​​പ്പോ​​​ഴേ​​​ക്കും ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ൻ ക​​​യം നീ​​​ന്തി​​​ക്ക​​​ട​​​ന്ന് മ​​​റു​​​ക​​​ര​​​യി​​​ലേ​​​ക്ക് പോ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ ക​​​രി​​​കാ​​​ല​​​ന്റെ ആ​​​ക്ര​​​മ​​​ണ​​​ത്തി​​​ൽ കു​​​ങ്കി​​​ക്ക് കാ​​​ര്യ​​​മാ​​​യി പ​​​രി​​​ക്ക് പ​​​റ്റി​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​തി​​​നെ അ​​​പ്പോ​​​ൾ​​​ത്ത​​​ന്നെ അ​​​വി​​​ടെ​​നി​​​ന്നും കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​യി അ​​​ന്നു വൈ​​​കു​​​ന്നേ​​​രം​​ത​​​ന്നെ പ​​​ക​​​ര​​​മൊ​​​ന്നി​​​നെ എ​​​ത്തി​​​ച്ചു.​ അ​​​തി​​​ന്റെ പാ​​​പ്പാ​​​നാ​​​യ സേ​​​ന​​​നെ ക​​​ണ്ട് വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​ടെ ക​​​ണ്ണു​​​ക​​​ൾ എ​​​രി​​​ഞ്ഞു ക​​​ത്തി.

06

സേ​​​ന​​​നെ​​​ന്ന പാ​​​പ്പാ​​​നെ ക​​​ണ്ട​​​തും വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​ടെ ഭാ​​​വം മാ​​​റി​​​യ​​​ത് ഞാ​​​ൻ ശ്ര​​​ദ്ധി​​​ച്ചു.​ സേ​​​ന​​​ൻ അ​​​ത്ര ന​​​ല്ല പു​​​ള്ളി​​​യ​​​ല്ലെ​​​ന്ന് ആ​​​ദ്യ കാ​​​ഴ്ച​​​യി​​​ലേ എ​​​നി​​​ക്ക് മ​​​ന​​​സ്സി​​​ലാ​​​യി. മ​​​ദ്യ​​​പി​​​ച്ചെ​​​ന്നോ​​​ണം ചു​​​വ​​​ന്ന ക​​​ണ്ണു​​​ക​​​ളും വ​​​ലി​​​യ ശ​​​രീ​​​ര​​​വും പ​​​രു​​​ക്ക​​​ൻ ഭാ​​​വ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​മു​​​ള്ള അ​​​യാ​​​ൾ ആ​​​രോ​​​ടും പ്ര​​​ത്യേ​​​കി​​​ച്ച് ഒ​​​രു ഇ​​​ണ​​​ക്ക​​​വും ഭാ​​​വി​​​ച്ചി​​​ല്ല.

‘‘ഇ​​​വ​​​ൻ മ​​​ഹാ​​​പെ​​​ഴ​​​യാ​​​ണ്.​ ക​​​ള്ളും ക​​​ഞ്ചാ​​​വും ഉ​​​ള്ളീ​​​ച്ചെ​​​ന്നാ ഒ​​​രു ജാ​​​തി പ്ര​​​കൃ​​​തം.​ ആ​​​ർ​​​ക്കും ന​​​ല്ല അ​​​ഭി​​​പ്രാ​​​യ​​​മൊ​​​ന്നു​​​മി​​​ല്ല.​ പ​​​ക്ഷേ വ​​​ലി​​​യ ധൈ​​​ര്യ​​​ക്കാ​​​ര​​​നാ​​​ണ്.​ ത​​​ക​​​ർ​​​ക്ക​​​ൽ എ​​​ന്നു കേ​​​ട്ടി​​​ട്ടു​​​ണ്ടോ? പ​​​ണ്ട് അ​​​തി​​​ന്റെ ആ​​​ശാ​​​നാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ കാ​​​ട്ടീ​​​ന്ന് കെ​​​ണി​​വെ​​​ച്ചു പി​​​ടി​​​ക്കു​​​ന്ന ആ​​​ന​​​ക​​​ളെ പ​​​രി​​​ശീ​​​ല​​​ന​​​സ്ഥ​​​ല​​​ത്തു കൊ​​​ണ്ടു​​​വ​​​ന്ന് യാ​​​തൊ​​​രു ക​​​രു​​​ണ​​​യു​​​മി​​​ല്ലാ​​​തെ തോ​​​ട്ടി​​കൊ​​​ണ്ട് കു​​​ത്തി​​​യും അ​​​ടി​​​ച്ചും അ​​​ടി​​​മ​​​യാ​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തി​​​നാ​​​ണ് ത​​​ക​​​ർ​​​ക്ക​​​ൽ എ​​​ന്നു പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന​​​ത്.​ അ​​​ത്‌ എ​​​ല്ലാ രീ​​​തി​​​യി​​​ലു​​​മു​​​ള്ള ത​​​ക​​​ർ​​​ക്ക​​​ൽ ആ​​​യി​​​രി​​​ക്കും.​ ഭീ​​​ക​​​ര​​​മാ​​​യ ആ ​​​ഓ​​​ർ​​​മ​​​ക​​​ളു​​​ടെ പു​​​റ​​​ത്താ​​​യി​​​രി​​​ക്കും പി​​​ന്നീ​​​ടു​​​ള്ള അ​​​തി​​​ന്റെ ജീ​​​വി​​​തം.​ ഒ​​​ന്നാ​​​ലോ​​​ചി​​​ച്ചു നോ​​​ക്കി​​​യേ, ഇ​​​ഷ്ടം​​പോ​​​ലെ തി​​​ന്നും കു​​​ടി​​​ച്ചും ന​​​ട​​​ക്കു​​​ന്ന ന​​​മ്മ​​​ളെ​​​പ്പി​​​ടി​​​ച്ച് ആ​​​രെ​​​ങ്കി​​​ലും ഒ​​​രു ച​​​ങ്ങ​​​ല​​​യി​​​ൽ കെ​​​ട്ടി​​​യി​​​ട്ട് ഇ​​​തു​​പോ​​​ലെ ‘ത​​​ക​​​ർ​​​ത്തു​​​ട​​​ച്ച്’ അ​​​ടി​​​മ​​​ക​​​ളാ​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത്…’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ന് അ​​​തോ​​​ർ​​​ത്ത​​​പ്പോ​​​ൾ പെ​​​ട്ടെ​​​ന്നൊ​​​രു വി​​​ഷ​​​മം ക​​​യ​​​റി.​ അ​​​ൽ​​​പ​​​നേ​​​രം ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ ഒ​​​ന്നും മി​​​ണ്ടാ​​​തി​​​രു​​​ന്നു. ഞ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ അ​​​രി​​​കി​​​ലൂ​​​ടെ ഒ​​​രു ആ​​​ൺ​​​മ​​​യി​​​ൽ അ​​​വ​​​ന്റെ ഇ​​​ണ​​​യെ കാ​​​ണി​​​ക്കാ​​​ൻ പീ​​​ലി​​​യും വി​​​രി​​​ച്ച് നടന്നുപോയി.

‘‘മ​​​നു​​​ഷ്യ​​​ന് ത​​​ടി​​​പി​​​ടി​​​ക്കാ​​​നും ഉ​​​ത്സ​​​വ​​​ത്തി​​​ന് എ​​​ഴു​​​ന്നെ​​​ള്ളി​​​ക്കാ​​​നു​​​മൊ​​​ന്നും ഉ​​​ള്ള​​​ത​​​ല്ല ആ​​​ന.​ സാ​​​റി​​​ന​​​റി​​​യോ ഒ​​​രി​​​ക്ക​​​ൽ പി​​​ടി​​​ക്ക​​​പ്പെ​​​ട്ടു ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞാ തീ​​​ർ​​​ന്നു അ​​​തു​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ജീ​​​വി​​​തം.​ പി​​​ന്നെ ജീ​​​വി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത് അ​​​തി​​​ലെ അ​​​ടി​​​മ​​മാ​​​ത്ര​​​മാ​​​ണ്.​ പ​​​റ​​​ഞ്ഞാ​​​ൽ ഒ​​​രു​​​പാ​​​ടു​​​ണ്ട്, ആ... ​​​അ​​​തു​​​പോ​​​ട്ടെ, ഈ ​​​സേ​​​ന​​​ൻ എ​​​ന്നു​​പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന പ​​​ര​​​നാ​​​റി​​​യെ മേ​​​ലാ​​​വി​​​ൽ ഉ​​​ള്ളോ​​​ർ​​​ക്കെ​​​ല്ലാം വ​​​ലി​​​യ കാ​​​ര്യ​​​മാ. അ​​​വ​​​ൻ ഒ​​​ന്നു ര​​​ണ്ടു ദൗ​​​ത്യ​​​ത്തി​​​ന്റെ​​​യൊ​​​ക്കെ ഭാ​​​ഗ​​​മാ​​​യി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്.​ അ​​​തൊ​​​ക്കെ ഓ​​​ക്കെ ആ​​​യ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ട് എ​​​ന്തു തോ​​​ന്ന്യ​​​വാ​​​സം ചെ​​​യ്താ​​​ലും അ​​​വ​​​രൊ​​​ക്കെ ക​​​ണ്ണ​​​ട​​​യ്ക്കും. എ​​​വി​​​ടെ ചെ​​​ന്നാ​​​ലും അ​​​വ​​​നാ​​​യി​​​രി​​​ക്ക​​​ണം രാ​​​ജാ​​​വ്.​ ഇ​​​വി​​​ടെ എ​​​ന്താ​​​യാ​​​ലും വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​മാ​​​യി​​​ട്ട് അ​​​വ​​​ൻ അ​​​ടി​​​യു​​​ണ്ടാ​​​ക്കും’’, സേ​​​വ്യ​​​റേ​​​ട്ട​​​ൻ

അ​​​യാ​​​ളെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ച് വ്യ​​​ക്ത​​​മാ​​​യ ചി​​​ത്രം ത​​​ന്നു.

വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യു​​​ടെ​​​യും അ​​​ഴ​​​ക​​​ന്റെ​​​യും നി​​​ഴ​​​ലാ​​​യി ദൗ​​​ത്യ​​​ത്തി​​​ൽ പ​​​ങ്കെ​​​ടു​​​ക്കാ​​​ൻ ത​​​ന്നെ കി​​​ട്ടി​​​ല്ലെ​​​ന്ന്‌ സേ​​​ന​​​ൻ അ​​​ധി​​​കാ​​​രി​​​ക​​​ളോ​​​ട് പ​​​റ​​​ഞ്ഞു.​ എ​​​ല്ലാം അ​​​യാ​​​ളു​​​ടെ മേ​​​ൽ​​​നോ​​​ട്ട​​​ത്തി​​​ൽ ആ​​​യി​​​രി​​​ക്ക​​​ണ​​​മെ​​​ന്ന് വാ​​​ശി​​പി​​​ടി​​​ച്ചു.

‘‘അ​​​തി​​​പ്പോ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യ്ക്കും അ​​​ഴ​​​ക​​​നും ജ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ഇ​​​ട​​​യി​​​ൽ ന​​​ല്ല പേ​​​രു​​​ണ്ട്, പി​​​ന്നെ വേ​​​റൊ​​​രു സം​​​സ്ഥാ​​​ന​​​ത്തു​​​നി​​​ന്ന് വി​​​ളി​​​ച്ചു കൊ​​​ണ്ടു​​​വ​​​രു​​​മ്പോ അ​​​തി​​​ന്റെ മു​​​ൻ​​​ഗ​​​ണ​​​ന കൊ​​​ടു​​​ക്ക​​​ണം. ര​​​ണ്ടു​​​പേ​​​രും സ​​​ഹ​​​ക​​​രി​​​ച്ചു മു​​​ന്നോ​​​ട്ടു​​പോ​​​കു​​​ന്ന​​​ത​​​ല്ലേ ന​​​ല്ല​​​ത്?’’, അ​​​ധി​​​കാ​​​രി​​​ക​​​ൾ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു. നി​​​വൃ​​​ത്തി​​​യി​​​ല്ലാ​​​തെ അ​​​യാ​​​ൾ​​​ക്ക് സ​​​മ്മ​​​തി​​​ക്കേ​​​ണ്ടി വ​​​ന്നു. പ​​​ക്ഷേ ആ ​​​ചൊ​​​രു​​​ക്കു​​വെ​​​ച്ച് നാ​​​ട്ടു​​​കാ​​​ർ​​​ക്കി​​​ട​​​യി​​​ൽ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യെ മോ​​​ശ​​​ക്കാ​​​രി​​​യാ​​​ക്കാ​​​ൻ അ​​​യാ​​​ൾ കി​​​ണ​​​ഞ്ഞു പ​​​രി​​​ശ്ര​​​മി​​​ച്ചു​​​കൊ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്നു. സ​​​ന്ധ്യ​​​ക​​​ളി​​​ൽ അ​​​ടി​​​വാ​​​ര​​​ത്ത് വെ​​​ച്ചു​​​ന​​​ട​​​ക്കു​​​ന്ന മ​​​ദ്യ​​​പാ​​​ന സ​​​ദ​​​സ്സു​​​ക​​​ളി​​​ലി​​​രു​​​ന്ന് തെ​​​പ്പ​​​ക്കാ​​​ട്ട് ക്യാ​​​മ്പി​​​ലും മ​​​റ്റും വി​​​നാ​​​യ​​​കി ചെ​​​യ്തു​​​കൂ​​​ട്ടി​​​യ കാ​​​ര്യ​​​ങ്ങ​​​ൾ എ​​​ന്ന​​​പേ​​​രി​​​ൽ നു​​​ണ​​​ക​​​ൾ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു പ​​​ര​​​ത്തി. അ​​​തൊ​​​ക്കെ കേ​​​ട്ട് വി​​​ശ്വ​​​സി​​​ച്ച ആ​​​ളു​​​ക​​​ളു​​​ടെ ഉ​​​ള്ളി​​​ൽ പ​​​രി​​​ഹാ​​​സം നി​​​റ​​​ഞ്ഞു.​ വ​​​ന്ന​​ദി​​​വ​​​സം ‘വി​​​നാ​​​യ​​​കീ…’, എ​​​ന്ന് ആ​​​ർ​​​ത്തു​​വി​​​ളി​​​ച്ച​​​വ​​​ർ ഇ​​​പ്പോ​​​ൾ അ​​​വ​​​ളെ കാ​​​ണു​​​മ്പോ​​​ൾ പു​​​ച്ഛി​​​ച്ചു തു​​​ട​​​ങ്ങി.

‘‘സേ​​​ന​​​നെ നേ​​​ര​​​ത്തേ അ​​​റി​​​യു​​​മോ?’’, നു​​​ണ​​​ക​​​ളെ​​​ല്ലാം കേ​​​ട്ടു​​​മ​​​ടു​​​ത്ത​​​പ്പോ​​​ൾ ഞാ​​​ൻ വി​​​നാ​​​യ​​​കി​​​യോ​​​ട് ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.

‘‘അ​​​റി​​​യാം.​ കു​​​റേ വ​​​ർ​​​ഷം മു​​​മ്പ് അ​​​യാ​​​ൾ തെ​​​പ്പ​​​ക്കാ​​​ട് വ​​​ന്നി​​​രു​​​ന്നു.​​​ അ​​​ന്ന് ഞാ​​​നു​​​മാ​​​യി കു​​​റേ പ്ര​​​ശ്ന​​​ങ്ങ​​​ൾ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്.’’

‘‘എ​​​ന്തി​​​ന്?’’

‘‘അ​​​ഴ​​​ക​​​നെ ഉ​​​പ​​​ദ്ര​​​വി​​​ച്ച​​​തി​​​ന്.​ ഞാ​​​ന​​​വ​​​ന്റെ നോ​​​ട്ട​​​ക്കാ​​​രി​​​യാ​​​കു​​​ന്ന​​​തി​​​നു​​മു​​​മ്പ് കു​​​റ​​​ച്ചു​​​നാ​​​ൾ അ​​​യാ​​​ളാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു അ​​​വ​​​ന്റെ പാ​​​പ്പാ​​​ൻ.​ ഇ​​​വി​​​ടെ എ​​​ന്തൊ​​​ക്കെ​​​യോ കു​​​ഴ​​​പ്പ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ണ്ടാ​​​ക്കി പ​​​ണി​​​യൊ​​​ന്നും കി​​​ട്ടാ​​​തെ അ​​​വി​​​ടേ​​​യ്ക്കു വ​​​ന്ന​​​താ​​​ണ്.​ പാ​​​പ്പാ​​​ൻ ആ​​​ണെ​​​ന്നു പ​​​റ​​​ഞ്ഞ​​​പ്പോ​​​ൾ പ​​​ണി കൊ​​​ടു​​​ത്തു. പ​​​ക്ഷേ അ​​​യാ​​​ൾ ക​​​ള്ളും ക​​​ഞ്ചാ​​​വും ക​​​ഴി​​​ച്ച് അ​​​ഴ​​​ക​​​നെ ഒ​​​രു​​​പാ​​​ട് ക​​​ഷ്ട​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി.​ അ​​​പ്പോ​​​ഴാ​​​ണ് അ​​​വി​​​ടെ കു​​​ങ്കി​​​പ​​​രി​​​ശീ​​​ല​​​ന​​​ത്തി​​​നു​​​വ​​​ന്ന ഒ​​​രു മ​​​ല​​​യാ​​​ളി​​​പാ​​​പ്പാ​​​ൻ ഇ​​​യാ​​​ളെ​​​പ്പ​​​റ്റി എ​​​ന്നോ​​​ട് പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന​​​ത്.​ പ​​​ണ്ട് ത​​​ക​​​ർ​​​ക്ക​​​ലി​​​നി​​​ടെ ഒ​​​ന്നു​​​ര​​​ണ്ടാ​​​ന​​​ക​​​ളെ കൊ​​​ന്ന​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ട് ഇ​​​യാ​​​ളെ ആ​​​ന​​​ക്ക​​​ള​​​രി​​​യി​​​ൽ​​നി​​​ന്നും പ​​​റ​​​ഞ്ഞു​​​വി​​​ട്ട​​​താ​​​ണ്. അ​​​തി​​​നു​​​ശേ​​​ഷം നാ​​​ട്ടാ​​​ന​​​യു​​​ടെ പാ​​​പ്പാ​​​നാ​​​യി.​ യ​​​ജ​​​മാ​​​ന​​​നും പാ​​​പ്പാ​​​ന്മാ​​​രും പൊ​​​ന്നു​​​പോ​​​ലെ നോ​​​ക്കി​​​യി​​​രു​​​ന്ന, ​വ​​​ള​​​രെ ന​​​ല്ലൊ​​​രു ആ​​​ന​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു അ​​​ത്.​ ന​​​ല്ല ത​​​ല​​​യെ​​​ടു​​​പ്പും ല​​​ക്ഷ​​​ണ​​​വു​​​മൊ​​​ക്കെ​​​യു​​​ള്ള​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ട് ഉ​​​ത്സ​​​വ​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്കും മ​​​റ്റ് എ​​​ഴു​​​ന്ന​​​ള്ള​​​ത്തു​​​ക​​​ൾ​​​ക്കൊ​​​ക്കെ കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​കു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.​ അ​​​തു​​​ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞു വ​​​ന്നാ​​​ൽ സു​​​ഖ​​​ചി​​​കി​​​ത്സ​​​യും പൂ​​​ർ​​​ണ വി​​​ശ്ര​​​മ​​​വു​​​മൊ​​​ക്കെ​​​യാ​​​ണ്.​ മ​​​ദ​​​പ്പാ​​​ട് തീ​​​രും​​​വ​​​രെ ഒ​​​രു കാ​​​ര്യ​​​ത്തി​​​നും അ​​​വ​​​നെ​​​യാ​​​രും ബു​​​ദ്ധി​​​മു​​​ട്ടി​​​ക്കാ​​​ൻ പോ​​​കാ​​​റി​​​ല്ല.

അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യി​​​രി​​​ക്കെ അ​​​വ​​​ന്റെ പാ​​​പ്പാ​​​ൻ പ്ര​​​മേ​​​ഹം കൂ​​​ടി മ​​​രി​​​ച്ചു. പു​​​തി​​​യൊ​​​രു പാ​​​പ്പാ​​​നെ നോ​​​ക്കി​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ഴാ​​​ണ് സേ​​​ന​​​ൻ പ​​​ണി​​​യ​​​ന്വേ​​​ഷി​​​ച്ചു ചെ​​​ല്ലു​​​ന്ന​​​ത്. ആ​​​ന​​​ക​​​ളെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചു​​​ള്ള അ​​​യാ​​​ളു​​​ടെ അ​​​റി​​​വ് ഉ​​​ട​​​മ​​​സ്ഥ​​​രെ തൃ​​​പ്തി​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി. പാ​​​പ്പാ​​​നാ​​​യി നി​​​യ​​​മി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ചെ​​​യ്തു. കു​​​റ​​​ച്ചു​​കാ​​​ലം വ​​​ലി​​​യ കു​​​ഴ​​​പ്പ​​​മൊ​​​ന്നു​​​മി​​​ല്ലാ​​​തെ ആ​​​ന​​​യെ കൊ​​​ണ്ടു​​​ന​​​ട​​​ന്നു. പി​​​ന്നീ​​​ട് ഉ​​​ട​​​മ​​​സ്ഥ​​​ർ അ​​​റി​​​യാ​​​തെ അ​​​തി​​​നെ ദ്രോ​​​ഹി​​​ക്കാ​​​ൻ തു​​​ട​​​ങ്ങി.​ ഉ​​​ത്സ​​​വ​​​ത്തി​​​ന്റെ പേ​​​രി​​​ൽ കൊ​​​ണ്ടു​​​പോ​​​കു​​​ന്ന ആ​​​ന​​​യെ​​​ക്കൊ​​​ണ്ട് അ​​​യാ​​​ൾ കൂ​​​പ്പു​​​ക​​​ളി​​​ലും മ​​​റ്റും ക​​​ഠി​​​ന​​​മാ​​​യി പ​​​ണി​​​യെ​​​ടു​​​പ്പി​​​ക്കു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. കി​​​ട്ടു​​​ന്ന പ​​​ണം​​​കൊ​​​ണ്ട് ക​​​ള്ളും ക​​​ഞ്ചാ​​​വും വാ​​​ങ്ങി ഉ​​​പ​​​യോ​​​ഗി​​​ക്കും. പ​​​ണി​​ചെ​​​യ്യാ​​​ൻ വി​​​സ​​​മ്മ​​​തി​​​ച്ചാ​​​ൽ ക്രൂ​​​ര​​​മാ​​​യി ഉ​​​പ​​​ദ്ര​​​വി​​​ക്കും. ഒ​​​രുദി​​​വ​​​സം സ​​​ഹി​​​കെ​​​ട്ട ആ​​​ന കൂ​​​പ്പി​​​ൽ​​വെ​​​ച്ച് ത​​​ടി​​​പി​​​ടി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തി​​​നി​​​ടെ ഇ​​​ട​​​ഞ്ഞു.​ വേ​​​റെ ആ​​​രെ​​​യും ഉ​​​പ​​​ദ്ര​​​വി​​​ച്ചി​​​ല്ല. ഇ​​​യാ​​​ളെ മാ​​​ത്രം ക​​​ല്ലും ക​​​മ്പു​​​മൊ​​​ക്കെ എ​​​ടു​​​ത്തെ​​​റി​​​ഞ്ഞു. ത​​​ല​​​നാ​​​രി​​​ഴ​​ക്കാ​​​ണ് ര​​​ക്ഷ​​​പ്പെ​​​ട്ട​​​ത്. അ​​​ടു​​​ത്ത് കി​​​ട്ടി​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി​​​ൽ അ​​​ടി​​​ച്ചു കൊ​​​ന്നേ​​​നെ.​ ആ​​​ന​​​യി​​​ട​​​ഞ്ഞ​​​തും ഇ​​​ത്ര​​​യും പ്ര​​​ശ്ന​​​ങ്ങ​​​ൾ ഉ​​​ണ്ടാ​​​ക്കി​​​യ​​​തും ഉ​​​ട​​​മ​​​സ്ഥ​​​ർ അ​​​റി​​​ഞ്ഞ​​​തോ​​​ടെ ആ ​​​പ​​​ണി​​​യും പോ​​​യി.

(തു​​ട​​രും)

News Summary - madhyamam weekly novel