പാ​ർ​വ​തി

08 സു​ബേ​ദാ​ർ ഉ​ദ്ധം​ സി​ങ്

അ​ത്ത​വ​ണ നാ​ട്ടി​ൽനി​ന്ന് മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ പ​ല​തും പ​റ​യാ​നു​ണ്ടാ​യിരു​ന്നു പാ​ർ​വതി​ക്ക്. സാ​ധാ​ര​ണ​യാ​യി വെ​റും കു​ശ​ല​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​പ്പു​റ​മാ​യി ഒ​ന്നും ചോ​ദി​ക്കാ​നും പ​റ​യാ​നും കാ​ണാ​റി​ല്ല അ​മ്മ​ക്കും മ​ക​ൾ​ക്കും. നാ​ട്ടി​ൽ ചൂ​ടു​ണ്ടോ, മ​ഴ തു​ട​ങ്ങി​യോ എ​ന്നു തു​ട​ങ്ങി​യ കു​റെ പ​തി​വു ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ. പി​ന്നെ അ​മ്മാ​മ്മ​ക്ക് സു​ഖ​മാ​ണോ, അ​ച്ചു​വേ​ട്ട​ൻ എ​ന്തു പ​റ​യു​ന്നു, ഇ​ന്ദി​ര​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളെ​ങ്ങ​നെ തു​ടങ്ങി​യ മ​റ്റു ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ത​വ​സാ​നി​ക്കും... അ​തി​ന് അ​വി​ടെ​യും ഇ​വി​ടെ​യും നോ​ക്കി, മു​ക്കി​യും മൂ​ളി​യും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​റ​യും പാ​ർ​വ​തി. അ​ത്ര​യും മ​തി സൗ​മിനി​ക്കും. അ​ത്ഭു​തം തോ​ന്നാ​റു​ണ്ട്, ജ​നി​ച്ചുവ​ള​ർ​ന്ന നാ​ടി​നെ​പ്പ​റ്റി ഇ​ത്ര​യു​മൊ​ക്കെ അ​റി​ഞ്ഞാ​ൽ മ​തി​യോ ഒ​രാ​ൾ​ക്ക്? അ​ന്നാ​ട്ടി​ൽ പ​റി​ച്ചുക​ള​യാ​നാ​വാ​ത്ത വേ​രു​കളൊ​ന്നും ഇ​ല്ലേ അ​വ​ർ​ക്ക്?

നേ​രെ മ​റി​ച്ചാ​ണ് നീ​ലി​മ​യു​ടെ കാ​ര്യം. താ​ൻ പി​റ​ന്നുവ​ള​ർ​ന്ന നാ​ടി​നെ​യും അ​വി​ട​ത്തെ മ​ണ്ണി​നെ​പ്പ​റ്റി​യും പ​റ​യു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് ചോ​ര ഇ​ര​ച്ചുക​യ​റു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​ൻ ര​സ​മാ​ണ്. അ​വി​ട​ത്തെ ഓ​രോ മ​ണ​ൽ​ത്ത​രി​യി​ലും ത​​ന്റെ കാ​ൽ​പ്പാ​ടു​ക​ൾ കാ​ണു​മെ​ന്ന് അ​വ​ൾ പ​റ​യു​ന്ന​ത് വ​ലി​യ അ​ഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ​യാ​ണ്. ഇ​വി​ടെ​യു​ള്ള അ​പൂ​ർ​വം ചി​ല നാ​ട്ടു​കാ​ർ അ​വ​ധി​ക്ക് പോ​യിവ​രു​മ്പോ​ൾ ഒ​രുപാ​ട് പു​തി​യ വാ​ർ​ത്ത​ക​ൾ കൊ​ണ്ടുവ​രാ​റു​ണ്ട്.

പി​ന്നെ അ​വ​ളു​ടെ അ​മ്മ കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച പ​ലത​രം പ​ല​ഹാ​ര​ങ്ങ​ളും. വീ​ട്ടി​ലെ തൊ​ഴു​ത്തി​ൽ എ​രു​മ​ക​ൾ ഉ​ള്ള​തുകൊ​ണ്ട് അ​വ​ൾ​ക്ക് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ചി​ല പേ​ഡ​ക​ളും മു​ന്തി​യ നെ​യ്യ് കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കി​യ മ​റ്റ് മ​ധു​രപ​ല​ഹാ​രങ്ങ​ളും ഉ​റ​പ്പ്. കൂ​ടാ​തെ, വ​ലി​യൊ​രു ടി​ൻ നി​റ​യെ നെ​യ്യും. പോ​കു​ന്ന​ത് അ​ടു​ത്ത കൂ​ട്ടു​കാ​രി​യാ​യ പ്ര​ഭ്ജോ​ത് ആ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ൾ​ക്കും കാ​ണും വ​ലി​യൊ​രു ടി​ൻ നി​റ​യെ നെ​യ്യും കു​റെ മ​ധു​രപ​ല​ഹാ​ര​ങ്ങ​ളും. കൃ​ത്യ​മാ​യി ജി​മ്മി​ൽ വ്യാ​യാ​മം ചെ​യ്യു​ന്ന, കോ​ള​ജ് ത​ല​ത്തി​ൽ അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒ​രു അത് ല​റ്റ് കൂ​ടി​യാ​യ​തുകൊ​ണ്ട് എ​ന്തു ക​ഴി​ച്ചാ​ലും കു​ഴ​പ്പ​മി​ല്ല നീ​ലി​മ​ക്ക്.

പാ​ർ​വ​തി അ​പൂ​ർ​വമാ​യി വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും നാ​ട്ടി​ൽ പോ​കു​മ്പോ​ൾ ത​നി​ക്ക് എ​ന്താ​ണ് കൊ​ണ്ടുവ​രു​ക​യെ​ന്ന് അ​വ​ൾ ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ത​​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ എ​രു​മ​കളൊ​ന്നും ഇ​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നുപ​റ​ഞ്ഞു ത​ഞ്ച​ത്തി​ൽ ഒ​ഴി​യു​ക​യാ​ണ് പ​തി​വ്. ഒ​ടു​വി​ൽ അ​വ​ൾ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ചു.

“ഇ​വി​ട​ത്തെ പൊ​ട്ട​റ്റോ ചി​പ്സ് തി​ന്നു മ​ടു​ത്തു, വേ​റെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കൊ​ണ്ടുവ​രാ​ൻ പ​റ്റു​മോ നി​ന​ക്ക്? ഇ​വി​ടെ കി​ട്ടാ​ത്ത എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും...”

“കാ​യ ഉ​പ്പേ​രി ആ​യാ​ലോ?”

“അ​തൊ​ക്കെ ഇ​വി​ടെ​യും കി​ട്ടു​മെ​ന്നേ, വേ​റെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും...” അ​വ​ൾ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു.

“നേ​ന്ത്ര​പ്പ​ഴം കൊ​ണ്ടുവ​രാ​യി​രു​ന്നു, പ​ക്ഷേ ഇ​വി​ടെ എ​ത്തു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ചീ​ത്ത​യാ​കും...”

“ചു​രു​ക്ക​ത്തി​ൽ എ​നി​ക്ക് കൊ​ണ്ടുവ​രാ​ൻ നി​​ന്റെ നാ​ട്ടി​ൽ ഒ​ന്നു​മി​ല്ല എ​ന്നുത​ന്നെ... എ​ന്തൊ​ക്കെ​യാ നി​ങ്ങ​ടെ നാ​ടി​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള പ​ര​സ്യ​ങ്ങ​ള്.”

പാ​ർവതി വ​ല്ലാ​താ​യി. നീ​ലി​മ എ​ന്തൊ​ക്കെ ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു ത​നി​ക്ക്, എ​ന്നി​ട്ടും...

പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ് ഇ​ത്ത​വ​ണ അ​വി​ട​ത്തെ ചാ​യ​ക്ക​ട​യി​ലെ കു​പ്പി​പ്പാ​ത്ര​ത്തി​ലെ ച​ക്ക ഉ​പ്പേ​രി​യെ​പ്പ​റ്റി ഓ​ർ​മവ​ന്ന​ത്. അ​തേ​പ്പ​റ്റി അ​ച്ചു​വേ​ട്ട​നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​തിനെ​ന്താ ഞാ​ൻ ത​ന്നെ ശ​രി​യാ​ക്കാ​ല്ലോ എ​ന്നാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. അ​ങ്ങ​നെ ഇ​ത്ത​വ​ണ ഒ​രു ടി​ൻ നി​റ​യെ ച​ക്ക ഉ​പ്പേ​രി​യു​മാ​യാ​ണ് അ​വ​ൾ വ​ണ്ടിക​യ​റി​യ​ത്.

എ​ന്തുവേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ അ​മ്മാ​മ്മ​യും അ​ച്ചു​വേ​ട്ട​നും ത​യാ​റാ​ണെങ്കി​ലും ഒ​ന്നും വേ​ണ്ടെ​ന്നാ​ണ് സൗ​മി​നി പ​റ​യാ​റ്. എ​നി​ക്ക് വേ​ണ്ട​തെ​ല്ലാം ഇ​വി​ട​ത്തെ സൗ​ത്ത് ഇ​ന്ത്യ​ൻ ക​ട​ക​ളി​ൽനി​ന്ന് കി​ട്ടു​മ​ല്ലോ. ച​ക്ക ഉ​പ്പേ​രി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​മ്മ​ക്ക് തീ​രെ പ​റ്റു​ക​യു​മി​ല്ല. ഗ്യാ​സി​​ന്റെ ശ​ല്യ​മു​ണ്ട​ത്രെ.

അ​മ്മ​ക്ക് ആ​കെ​ക്കൂ​ടി വേ​ണ്ട​ത് ചി​ല മ​ല​യാ​ളം ക​വി​താ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ച് വൈ​ലോ​പ്പി​ള്ളി​യും ഇ​ട​ശ്ശേ​രി​യും കു​ഞ്ഞി​രാ​മ​ൻ നാ​യ​രും. അ​തൊ​ക്കെ ശാ​ന്തിന​ഗ​റി​ൽ കി​ട്ടാ​ത്ത​ത്.

എ​ന്താ​യാ​ലും അ​ത്ത​വ​ണ പാ​ർ​വ​തി​ക്ക് പ​റ​യാ​ൻ പ​ല​തു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഉ​ള്ളി​ൽ ത​ള്ളി​ക്ക​യ​റിവ​രു​ന്ന​ത് പു​റ​ത്തുവി​ടാ​ൻ തി​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ല്ലാം ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ കേ​ട്ടുകൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ സൗ​മി​നി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് കാ​ര്യ​മാ​യ ഭാ​വമാ​റ്റ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും കാ​ണാ​നാ​യി​ല്ല. ഇ​തൊ​ക്കെ ത​നി​ക്ക് ന​ന്നാ​യ​റി​യാ​മ​ല്ലോ എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ അ​വ​ർ ചി​രി​ച്ചു.

‘‘ആ ​പാ​റ​ക്കെ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന് ഞാ​നും വി​ലാ​സി​നി​യും എ​ത്ര​യോ സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടിരി​ക്ക​ണു. ആ ​പ്രാ​യ​ത്തി​ലെ പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ൾ​ കാ​ണു​ന്ന സാ​ധാ​ര​ണ സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ. അ​തു ക​ഴി​ഞ്ഞ് നി​റ​ഞ്ഞ മ​ന​സ്സോ​ടെ കൈ ​കോ​ർ​ത്തുപി​ടി​ച്ചു കു​ന്നി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ തി​ക​ച്ചും വേ​റൊ​രു ലോ​ക​ത്താ​യി​രി​ക്കും ഞ​ങ്ങ​ൾ. എ​ല്ലാം മ​റ​ന്നു മ​റ്റൊ​രു ആ​കാ​ശത്തൂ​ടെ കൈ ​വീ​ശി പ​റ​ക്ക​ണ​തുപോ​ലെ. അ​പ്പ​ഴൊ​ക്കെ രാ​ത്രി ചി​മ്മി​നിവി​ള​ക്കി​​ന്റെ അ​ര​ണ്ട വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ, നൂ​റ് പേ​ജി​​ന്റെ വ​ര​യി​ട്ട നോ​ട്ടു​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ എ​ന്തൊ​ക്കെയോ ​കു​റി​ച്ചി​ടാ​റു​ണ്ട്. അ​തൊ​ക്കെ ക​വി​ത​യാ​ണെ​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ലും തോ​ന്നി​യി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രുപ​ക്ഷേ അ​തൊ​ക്കെ എന്റെ സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കും ക​ണ്ട​തും കാ​ണാ​ൻ കൊ​തി​ക്ക​ണതും.’’

​ക​ണ്ണ​ട​ച്ചി​രു​ന്നു എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ ഓ​ർ​ക്കു​ക​യാ​ണ് അ​മ്മ. മ​റ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത ആ ​ച​ങ്ങാ​ത്ത​ത്തെ, പൊ​യ്പോ​യ ആ ​കൗ​മാ​ര​ത്തെ. ഒ​ടു​വി​ൽ ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​ട​ച്ചു, അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു:

‘‘ന​ന്നാ​യി മോ​ളേ, നീ ​അ​വ​ടെ പോ​യ​തും ആ ​പാ​റ​ക്കെ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന​തും കി​നാ​വ് ക​ണ്ട​തു​മൊ​ക്കെ...’’ മ​ക​ളെ കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​മ്മ​യു​ടെ തൊ​ണ്ട​യി​ട​റി.

‘‘എ​ന്നാ​ലും അ​മ്മേ, പാ​ർ​വതി അ​ന്ന​വ​ടെ ക​ണ്ട​ത്... ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​വ​ണി​ല്ല ഇ​പ്പ​ഴും... സ​ത്യ​ത്തി​ൽ ഒ​രുപാ​ട് പേ​ടി​ച്ചുപോ​യി.’’

‘‘സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളെ ഒ​രി​ക്ക​ലും പേ​ടി​ക്ക​രു​ത്. ഇ​ഴ പി​രി​ക്കാ​ൻ നോ​ക്ക​രു​ത്. അ​ത് അ​ബദ്ധാ​വും. മ​ന​സ്സി​​ന്റെ വ​ഴിവി​ട്ട യാ​ത്ര​ക​ളെ ഒ​രു സൗ​ഭാ​ഗ്യ​മാ​യി ക​ണ്ടാ മ​തി. സ്വ​പ്നം കാ​ണാ​ൻ ക​ഴി​യു​ക എ​ന്ന​ത​ന്നെ വ​ലി​യൊ​രു ഭാ​ഗ്യ​ല്ലേ?’’

‘‘അ​പ്പൊ അ​ന്നു ക​ണ്ട​തൊ​ക്കെ പാ​ർ​വ​തീ​ടെ ഉ​ള്ളി​ലെ മോ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​ണോ?’’

‘‘ആ​വാം, ആ​വാ​തി​രി​ക്കാം. അ​തേപ്പ​റ്റി വേ​വ​ലാ​തി​പ്പെ​ടാ​തെ, മ​ന​സ്സി​നെ വെ​റു​തെ മേ​യാ​ൻ വി​ട​ണ​താ​വും ബു​ദ്ധി. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, എ​ല്ലാ തോ​ന്ന​ലു​ക​ൾ​ക്കും അ​ർ​ഥം കാ​ണാ​ൻ നോ​ക്ക​ണ​ത് വ​ങ്ക​ത്ത​മാ​ണ്. ചെ​ല​തൊ​ക്കെ ഊ​ഹി​ക്കാ​ൻ വി​ട​ണത​ല്ലേ ന​ല്ല​ത്? ഇ​പ്പൊ തോ​ന്ന​ണ​താ​വി​ല്ല ഇ​ത്തി​രി ക​ഴി​യു​മ്പൊ തോ​ന്നു​ക. ഒ​ന്നി​ൽനി​ന്ന് പൊ​ട്ടി​മു​ള​ച്ചു കൊ​മ്പും ചി​ല്ല​യു​മാ​യി കൊ​റെ​യേ​റെ മ​റു കാ​ഴ്ച​ക​ൾ. ഇ​തൊ​ക്കെയ​ല്ലേ മോ​ളേ ഈ ​ജീ​വി​തം​ന്ന് പ​റ​യ​ണ​ത്? ഇ​തൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മ​ടെ മ​ന​സ്സൊ​രു മ​രു​ഭൂ​മി​യാ​വി​ല്ലേ?’’ ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഏ​താ​ണ്ടൊ​ക്കെ മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​തുപോ​ലെ പാ​ർ​വ​തി ത​ല​യാ​ട്ടി.

എ​ന്താ​യാ​ലും, അ​മ്മ​യു​ടെ തെ​ളി​ഞ്ഞ മു​ഖ​വും, അ​തി​ലേ​റെ തെ​ളി​ഞ്ഞ ശ​ബ്ദ​വും അ​വ​ൾ​ക്ക് വ​ലി​യൊ​രു സാ​ന്ത്വ​ന​മാ​യി. ചി​ല​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​മ്മ​യെ തീ​രെ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​വാ​റി​ല്ല അ​വ​ൾ​ക്ക്. ആ​രും ത​ള​ർ​ന്നുപോ​കു​ന്ന ഒ​ട്ടേ​റെ ദു​ർ​ഘ​ട​ങ്ങളി​ലൂ​ടെ ക​ട​ന്നുപോ​ന്ന​പ്പോ​ഴും മ​ന​സ്സി​നെ ത​​ന്റെ പി​ടി​യി​ൽത​ന്നെ നിർത്താ​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക് ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. ഉ​ള്ളി​ലെ തി​ര​യി​ള​ക്ക​ങ്ങ​ൾ പു​റ​ത്തു കാ​ണി​ക്കാ​തെ കാ​ല​ത്തേ കു​ളി​ച്ചൊ​രു​ങ്ങി, കൃ​ത്യസ​മ​യ​ത്തു ത​ന്നെ സ്കൂ​ളി​ലെ​ത്തുന്ന സൗ​മി​നി ടീ​ച്ച​ർ. എ​പ്പോ​ഴും പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​ന്ന സൗ​മി​നി ടീ​ച്ച​ർ. ഒ​രി​ക്ക​ലും ക്ലാ​സി​ൽ വൈ​കിയി​ട്ടി​ല്ല. ഉ​ള്ളി​ലെ വി​ഷ​മ​ങ്ങ​ൾ കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ നേ​ർ​ക്കു കാ​ട്ടി​യി​ട്ടു​മി​ല്ല. അ​വ​രു​ടെ എ​ല്ലാ കു​സൃ​തി​ക​ളെ​യും ചി​രിവി​ടാ​തെ ത​ന്നെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാ​നാ​വു​ന്നു​മു​ണ്ട് അ​മ്മ​ക്ക്. ഒ​രുപ​ക്ഷേ അ​തുകൊ​ണ്ടു ത​ന്നെ​യാ​വാം അ​വ​ർ കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളാ​കുന്ന​ത്. വീ​ട്ടി​ലും ഒ​രി​ക്ക​ലും ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ടു ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല.

പി​ന്നെ അ​മ്മ​യു​ടെ അ​ത്യ​പൂ​ർ​വ​മാ​യ ഏ​കാ​ഗ്ര​ത. അ​താ​ണ് പാ​ർ​വ​തി​യെ വ​ല്ലാ​തെ വി​സ്മ​യി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​തേ​പ്പ​റ്റി ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മു​ഖ​ത്ത് പ​തി​വ് പു​ഞ്ചി​രിത​ന്നെ.

‘‘ഏ​റ്റ​വും ഏ​കാ​ഗ്ര​ത വേ​ണ്ട​ത് ക​ണ​ക്കി​ല​ല്ലേ മോ​ളേ? പ​ണ്ടൊ​ക്കെ എ​ല്ലാ ക​ണക്കു​കൂ​ട്ട​ലു​ക​ളും ന​ട​ന്നി​രു​ന്ന​ത് ന​മ്മ​ടെ മ​ന​സ്സി​ല​ല്ലേ? പി​ന്നീ​ട് എ​ത്ര​യോ ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് സ​ഹാ​യ​ത്തി​ന് യ​ന്ത്ര​ങ്ങ​ൾ എ​ത്തി​യ​ത്.’’

അ​മ്മ അ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നും പോ​കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. നേ​ർ​ച്ച​ക​ളും നേ​രാ​റി​ല്ല. അ​തേസ​മ​യം ഈ ​മ​ഹാ​പ്ര​പ​ഞ്ചം മു​ഴു​വ​നും നി​യ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു വ​ലി​യ ചൈ​ത​ന്യത്തി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ട് അ​വ​ർ​ക്ക്. മ​നു​ഷ്യ​​ന്റെ കൊ​ച്ചുബു​ദ്ധികൊ​ണ്ട് അ​ള​ക്കാ​നാവാ​ത്ത മ​ഹാ​പ്ര​പ​ഞ്ചം.

സ​ന്ധ്യ​ക്ക്‌ കു​റ​ച്ചുനേ​രം ക​ണ്ണ​ട​ച്ചി​രു​ന്നു ധ്യാ​നി​ക്കു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​റു​ണ്ട്. എ​ത്ര തി​ര​ക്കു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​ത് മു​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രുപക്ഷേ അ​തുത​ന്നെ​യാ​യിരി​ക്കും അ​മ്മ​യു​ടെ ഏ​കാ​ഗ്ര​ത​യു​ടെ പു​റ​കി​ൽ...

അ​ന്ന​ത്തെ അ​നു​ഭ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി നീ​ലി​മ​യോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ൾ പ​തി​വുപോ​ലെ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. “മ​ണ്ടി​പ്പെ​ണ്ണേ. പ്രാ​യ​മി​ത്ര​യാ​യി​ട്ടും നി​​ന്റെ ബു​ദ്ധി ഉ​റ​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ.” പാ​ർ​വ​തിയു​ടെ ചെ​വി​ക്ക് പി​ടി​ച്ചു തി​രു​മ്മി​ക്കൊ​ണ്ട് നീ​ലി​മ പ​റ​ഞ്ഞു. “നി​​ന്റെ ഓ​രോ തോ​ന്ന​ലു​ക​ൾ! നോ​ൺ​സെ​ൻ​സ്.” പി​ന്നെ അ​വ​ളു​ടെ ആ ​പൊ​ള്ള​ച്ചി​രി. ഹ​രി​യാനയി​ലെ കാ​വ​ൽ​മാ​ട​ങ്ങ​ളി​ൽ മു​ഴ​ങ്ങാ​റു​ള്ള ചി​രി.

പാ​ർ​വ​തി വി​ചാ​രി​ച്ച​തുപോ​ലെ ത​ന്നെ. പു​തി​യൊ​രു കാ​ര്യം അ​വ​ളെ പ​റ​ഞ്ഞു വി​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ന​ന്നെ പാ​ട്. അ​ത് അ​വ​ൾത​ന്നെ സ​മ്മ​തി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.

“നീ ​ക​രു​തു​ന്നപോ​ലെ​യ​ല്ല. ഒ​രാ​ളെ​പ്പോ​ലെ ഏ​ഴുപേ​ർ കാ​ണും, ഈ ​ഭൂ​ഗോ​ളത്തി​ന്റെ ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ഒ​ര​റ്റ​ത്ത്. അ​ങ്ങ​നെ കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലേ നീ​യ്? ഒ​ന്ന് അ​മ്പാ​ല​യി​ലാണെ​ങ്കി​ൽ വേ​റൊ​രാ​ൾ ഫി​ലാ​ഡ​ൽ​ഫി​യ​യി​ൽ, പി​ന്നെ റാ​സ​ൽ​ഖൈ​മ​യി​ൽ, ജൊ​ഹാന​സ്ബ​ർ​ഗി​ൽ, മെ​ക്സി​ക്കോ​യി​ൽ, ബെ​യ്‌​ജി​ങ്ങി​ൽ... അ​ങ്ങ​നെ​യ​ങ്ങ​നെ, ലോ​കം മു​ഴുവ​നും.”

‘‘എ​ന്നാ​ലും?’’

“ഒ​രു എ​ന്നാ​ലു​മി​ല്ല. പക്ഷേ, ഒ​രേ സ്‌​ഥ​ല​ത്തു ഒ​രേപോ​ലെ ര​ണ്ടുപേ​രെ​ന്ന് ഇ​തേ​വ​രെ കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. അ​തും ഇ​ങ്ങ​നെ നേ​ർ​ക്കുനേ​ർ വ​രി​ക.”

“ഓ...”

“​എ​ന്താ​യാ​ലും, സു​ബേ​ദാ​ർ ഉ​ദ്ധം ​സി​ങ്ങി​നെപ്പോ​ലെ വേ​റൊ​രാ​ളെ കാ​ണാ​ൻ പാ​ടാ​ണ്.”

അ​വ​ൾ ചോ​ദ്യ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.

“എ​​ന്റെ ദാ​ദാ​ജി, അ​ല്ലാ​ണ്ടാ​രാ.”

“ഓ...”

“​ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. പ​ക്ഷേ കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്, ഇ​ള​യ​ച്ഛ​ൻ ഹ​വി​ൽ​ദാ​ർ ബ​ൽ​ബീ​ർ സി​ങ്ങി​ൽനി​ന്ന്. ഒ​ക്കെ സെ​ക്ക​ൻ​ഡ്‌ വേ​ൾ​ഡ് വാ​ർ പ​രാ​ക്ര​മ​ങ്ങ​ൾ. അ​ന്ന് ബ​ർ​മ​യി​ലാ​യി​രുന്ന​ത്രെ അ​വ​രു​ടെ റെ​ജി​മെ​ന്റ്. എ​ത്ര​യെ​ണ്ണ​ത്തി​നെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കി​യോ ആ​വോ. ഡ്രോ​യി​ങ് റൂ​മി​ലെ പ​ടം ക​ണ്ടാ​ല​റി​യാം ആ​ളു​ടെ വ​മ്പ​ത്തം... പി​രി​ച്ചുവെ​ച്ച കൊ​മ്പ​ൻ മീ​ശ. ചൊ​ക ചൊ​കാ​ന്നു ചു​വ​ന്ന മു​ഖം. ഹൌ...’’

​ആ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ സ്വ​യം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു നീ​ലി​മ ഒ​ന്നു പി​ട​ഞ്ഞു.

ആ ​ഫൗ​ജി കു​ടും​ബ​ത്തി​​ന്റെ പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തി​ൽനി​ന്നു അ​ൽപ​മെ​ങ്കി​ലും തെ​ന്നിമാ​റി​യ​ത് അ​വ​ളു​ടെ അ​ച്ഛ​ൻ മാ​ത്രം. എ​ൻജി​നീ​യ​റിങ് പാ​സാ​യ അ​ദ്ദേ​ഹം ആ​ദ്യം ജോ​ലി​യി​ൽ ചേ​ർ​ന്ന​ത് നാ​ട്ടി​ന​ടു​ത്ത ഒ​രു ഫാ​ക്ട​റി​യി​ൽ. പി​ന്നീ​ട് കു​റേ​ക്കൂ​ടി മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ട പ​ദ​വി​യി​ൽ, ഇ​വി​ട​ത്തെ ത​ന്നെ മ​റ്റൊ​രു ഫാ​ക്ട​റി​യി​ൽ. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ആ ​കു​ടും​ബം ഹ​രി​യാ​ന വി​ട്ട​ത്. അ​തുകൊ​ണ്ടുത​ന്നെ പി​റ​ന്ന നാ​ടി​നെ​യും ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പാ​ര​മ്പ​ര്യത്തെ​യും പൂ​ർ​വി​ക​രെ​യും പ​റ്റി എ​ത്ര വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​ൻ വ​ലി​യ താ​ൽപ​ര്യ​മാ​ണ് അ​വ​ൾ​ക്ക്.

അ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​ത​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്. പ​ഴ​യ പോ​രാ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഊ​റ്റം കൂ​ടും. പ​ണ്ടേ പോ​യ​വ​ർ​ക്കാ​ണ് പെ​രു​മ. കേ​ട്ട ക​ഥ​ക​ളേ​ക്കാ​ൾ കേ​ൾ​പ്പി​ച്ച ക​ഥ​ക​ൾ​ക്ക് മി​ഴി​വ് കൂ​ടുത​ൽ. നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ പെ​രു​മ​യി​ൽ കോ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ മ​റ​വി​യി​ൽ പോ​കു​ക സാ​ധാ​ര​ണം. ചു​വ​രി​ലെ ചി​ത്ര​ത്തി​ൽ തൂ​ങ്ങു​ന്ന​വ​ർ എ​പ്പോ​ഴും ഹീ​റോ​ക​ൾ.

ഇ​തുപോ​ലെ ഒ​രുപാ​ട് പ​റ​യാ​നു​ണ്ട് അ​മ്മാ​മ്മ​ക്കും വ​ല്യ​മ്മാ​നെ​പ്പ​റ്റി. ഓ​രോത​വ​ണ നാ​ട്ടി​ൽ പോ​കു​മ്പോ​ഴും ചു​മ​രി​ൽ തൂ​ങ്ങു​ന്ന​യാ​ൾ​ക്ക് വ​ലി​പ്പം കൂ​ടിവ​രു​ന്ന​ത് പാ​ർ​വതി ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. അ​തുപോ​ലെ അ​ങ്ങേ​രു​ടെ നാ​യ​യ്ക്കും. അ​ൾ​സേ​ഷ്യ​​ന്റെ ഉ​യ​രം കൂ​ടു​ന്തോ​റും, ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലെ ചോ​ര​ച്ചു​വ​പ്പും കു​ര​യു​ടെ മു​ഴ​ക്ക​വും കൂ​ടു​ന്നു. കാ​ത​ങ്ങ​ൾ താ​ണ്ടു​ന്ന കു​ര​യെ പേ​ടി​ച്ചു ക​ള്ള​ന്മാ​ർ ഭാ​ണ്ഡം മു​റു​ക്കി ഊ​ര് വി​ട്ടു​വ​ത്രെ.

അ​ങ്ങ​നെ വ​ല്യ​മ്മാ​നും സു​ബേ​ദാ​ർ ഉ​ദ്ധം ​സി​ങ്ങും ചു​വ​രി​ൽ കി​ട​ന്നു മ​ത്സ​രി​ച്ച് മീ​ശ പി​രി​ക്കു​ന്തോ​റും ആ​രോ​ടും പ​റ​യാ​തെ കാ​ലം മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

പാ​ർ​വ​തി​യു​ടെ ഉ​ള്ളി​ലാ​ക​ട്ടെ സം​ശ​യ​ങ്ങ​ൾ പെ​രു​കു​ക​യാ​ണ്. ത​ന്നെ​പ്പോ​ലെ ആ​റ് പാ​ർ​വതി​മാ​രോ? അ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ ഒ​രു​വ​ളെ ആ​യി​രി​ക്കു​മോ അ​ന്ന് പു​ഴ​വ​ക്ക​ത്തു ക​ണ്ട​ത്? പ​ക്ഷേ, അ​വ​ൾ പെ​ട്ടെ​ന്ന് മ​റ​ഞ്ഞുപോ​യ​തോ? അ​തൊ​രു മാ​യ​ക്കാ​ഴ്‌​ച​യാ​യിരു​ന്നോ? അ​ന്ന​ത്തെ വെ​പ്രാ​ള​ത്തി​ൽ അ​വ​ളു​ടെ കാ​ലു​ക​ൾ നി​ല​ത്തു മു​ട്ടു​ന്നു​ണ്ടോയെ​ന്നു നോ​ക്കി​യി​ല്ല! എ​ന്താ​യാ​ലും, അ​ഞ്ചു അ​നി​യ​ത്തി​മാ​ർ​ക്കാ​യി താ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും മോ​ഹി​ക്കി​ല്ല.

ശ്ശെ… ​വെ​റും വ​ങ്ക​ത്ത​രം. ശാ​സ്ത്രം ഇ​ത്ര​യും പു​രോ​ഗ​മി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ കാ​ല​ത്ത്, ഇ​ത്ത​രം കെ​ട്ടു​ക​ഥ​ക​ൾ വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​വു​മോ? അ​മ്മാ​മ്മപോ​ലും ഇ​തൊ​ക്കെ ചി​രി​ച്ചുത​ള്ളു​ന്നു.

പ​ക്ഷേ, നീ​ലി​മ പൊ​ട്ടി​യ​ല്ല. അ​വ​ൾ പ​റ​യു​ന്ന​തി​ൽ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യം കാ​ണാതി​രി​ക്കി​ല്ല. ത​ന്നെ​പ്പോ​ലെ ഒ​രു പ​ഞ്ചാ​ബി​പ്പെ​ണ്ണി​നെ പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ക എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ൾ എ​പ്പോ​ഴും പ​റ​യും. പോ​രാ​ത്ത​തി​ന് ആ ​ഫൗ​ജി കു​ടും​ബ​ത്തി​​ന്റെ പാ​ര​മ്പര്യ​വും. എ​ൻജി​നീ​യ​റിങ് പാ​സാ​യി മി​ലി​റ്റ​റി​യി​ൽ ചേ​ര​ണ​മെ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ മോ​ഹം. വെ​റു​തെ കമീ​ഷ​ൻ​ഡ് ഓ​ഫീ​സ​ർ ആ​യാ​ൽ പോ​രാ. എ​ൻജി​നീ​യ​റിങ് ബി​രുദ​മെ​ടു​ത്തു മി​ലി​റ്റ​റി എ​ൻജി​നീയ​റിങ് കോ​റി​ൽത​ന്നെ ക​യ​റ​ണം. വേ​ണ്ട സ​മ​യ​ത്തു എ​ൻജി​നീ​യ​റിങ് കോ​ള​ജി​ൽ അ​ഡ്മി​ഷ​ൻ കി​ട്ടി​യി​ല്ല. ഇ​നി ഡി​ഗ്രി ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ട് ഒ​ന്നുകൂ​ടി ശ്ര​മി​ക്ക​ണം. ബ​യോ​ള​ജി​യി​ലെ മാ​ർ​ക്കു​ക​ൾവെച്ചു പ​ണ്ട് മെ​ഡി​സി​ന് കി​ട്ടു​മാ​യിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​തി​ലൊ​ന്നും താ​ൽപ​ര്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ൾ​ക്ക്. ഡോ​ക്ട​ർപ​ണിക്കു​ള്ള ക്ഷ​മ ത​നി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ൾ സ​മ്മ​തി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.

ആ ​കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തി​ൽ സി​ഖു​കാർ​ക്ക് പു​റ​മെ ഹി​ന്ദു​മ​ത വി​ശ്വാ​സി​ക​ളുമു​ണ്ട​ത്രേ. അ​തൊ​രു പു​തി​യ അ​റി​വാ​യി​രു​ന്നു പാ​ർ​വ​തി​ക്ക്.

ഹ​രി​യാ​ന​യി​ലെ ഗു​സ്തി പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന അ​ഖാ​ഡ​ക​ൾ ലോ​കപ്ര​സി​ദ്ധ​മാണ​ത്രേ. പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ വ​രെ ഗു​സ്തി പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. പ​ഴ​യകാ​ല ഗു​രു​വാ​യ ഗു​രു ഹ​നു​മാ​ൻ ഇ​ന്നും അ​വ​രു​ടെ കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട ദൈ​വ​മാ​ണ്. കൈ​യി​ലൊ​രു ഗ​ദ​യു​മാ​യി പ​ല​പ്പോ​ഴും ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​റു​ള്ള അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​​ന്റെ അ​ഖാ​ഡ ഡ​ൽ​ഹിയി​ലാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​​ന്റെ ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രി​ൽ ചി​ല​ർ അ​ന്താ​രാ​ഷ്ട്രത​ല​ത്തി​ൽ വ​രെ രാ​ജ്യ​ത്തി​നുവേ​ണ്ടി മെ​ഡ​ലു​ക​ൾ നേ​ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. രാ​ജ​സ്ഥാ​നി​ൽ ജ​നി​ച്ച പൂ​ർ​ണ ആ​രോഗ്യ​വാ​നാ​യി​രു​ന്ന ആ ​യാ​ദ​വ​ൻ തൊ​ണ്ണൂ​റ്റൊ​മ്പ​ത് വ​യ​സ്സ് വ​രെ ജീ​വി​ച്ചു. ശ​ത​കം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നാ​കാ​തെ ഒ​രു റോ​ഡ് അ​പ​ക​ട​ത്തി​ലാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം മ​രി​ച്ച​ത്.

നീ​ലി​മ​യെ​യും ഗു​സ്തി പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ൻ വീ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്ക് താ​ൽപ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ളു​ടെ നോ​ട്ടം എ​പ്പോ​ഴും നാ​നൂ​റു മീ​റ്റ​ർ ഓ​ട്ട​ത്തി​ലും ഹ​ർ​ഡി​ൽ​സി​ലു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒ​രു കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ മാ​ത്ര​മേ അ​വ​ൾ​ക്ക് സ​ങ്ക​ട​മു​ള്ളൂ. പാ​ട്യാ​ല​യി​ലെ നാ​ഷ​ന​ൽ സ്പോ​ർ​ട്സ് ഇ​ൻ​സ്റ്റി​റ്റ്യൂ​ട്ടി​ൽ ചേ​രാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല​യെ​ന്ന​ത്. സു​ഭാ​ഷ് ബോ​സി​​ന്റെ പേ​രിലു​ള്ള ആ ​സ്ഥാ​പ​നം ഏ​ഷ്യ​യി​ലെ ത​ന്നെ ഏ​റ്റ​വും മി​ക​ച്ച ഒ​രു സ്പോ​ർ​ട്സ് സ്കൂ​ൾ ആ​ണ​ത്രേ.

“സാ​ര​മി​ല്ലെ​ന്നേ”, പാ​ർ​വ​തി ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. “പാ​ട്യാ​ല​യി​ൽ കി​ട്ടി​യി​ല്ലെങ്കി​ലും ആ​ർ​മി​യി​ലും കാ​ണു​മ​ല്ലോ വ​ലി​യ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ൾ.”

ത​ല​യാ​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും പാ​ട്യാ​ല അ​വ​ളു​ടെ മ​ന​സ്സി​ലെ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​ന്നാ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​യി​രു​ന്നു.

(തുടരും)

(ചിത്രീകരണം: സതീഷ്​ ചളിപ്പാടം)