Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

ജൈ​വ​ഗ​ണി​തം

Malayalam novel
cancel
camera_alt

ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം: സ​ജീ​വ്​ കീ​ഴ​രി​യൂ​ർ

പെ​രു​മ​ഴ തോ​ർ​ന്നു​നി​ൽ​ക്ക​ണ കൊ​ച്ചു​വെ​ളു​പ്പാ​ൻ​കാ​ല​ത്തെ ന​ല്ല സു​ഖ​മു​ള്ള ത​ണു​പ്പി​ല്, ഉ​ടു​മു​ണ്ടും ത​ല​വ​ഴി​മൂ​ടി ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടാ​ൻ തൊ​ട​ങ്ങ​ണ സ​മ​യ​ത്താ​ണ് പൊ​റ​ത്തൊ​രു ചെ​കി​ട​ട​ക്ക​ണ ഹോ​ൺ കേ​ട്ട​ത്. മു​ണ്ടും വാ​രി​ച്ചു​റ്റി ക​ത​കു തൊ​റ​ന്ന​തും കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ന്റെ ചോ​ദ്യം ചെ​വീ​ലോ​ട്ട് തൊ​ള​ച്ചു കേ​റി​തും ഒ​ന്നി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു.

‘‘നി​ന്റെ ഫോ​ൺ ആ​ർ​ക്കെ​ട​വ​ട​ക്കൊ​ണ്ടോ​യ് വെ​ച്ചേ​ക്കേ​ണ്..?’’

ആ​റാ​റ​ര​യ​ടി പൊ​ക്കോം അ​തി​നൊ​ത്ത ശ​രീ​രോ​മു​ള്ള കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ, വെ​ള്ള​മി​റ്റു വീ​ഴ​ണ ക​റു​ക​റു​ത്ത മ​ഴ​ക്കോ​ട്ടു​മി​ട്ട് ഒ​രു വ​ട്ട​ത്തൊ​പ്പീം വെ​ച്ച് ഡി​ക്ട​റ്റീ​വ് വേ​ഷ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ക​ട​പ്പു​റം ഭാ​ഷ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ എ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തൊ​രു ചി​രി​പൊ​ട്ടി. കോ​ട്ടി​ന്റെ​യാ​ണാ അ​യാ​ക്ക​ട വാ​യി​ന്റെ​യാ​ണാ​ന്ന​റി​യി​ല്ല, ഒ​രു വെ​ട​ക്കു​മ​ണം മൂ​ക്കി​ലോ​ട്ട​ടി​ച്ചു ക​യ​റി​യ​പ്പ ചി​രി വ​ന്ന​വ​ഴി​ക്കു​ത​ന്ന തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. മു​ണ്ടും ചെ​ര​ച്ചു കേ​റ്റി അ​ര​പ്രേ​സി​ലി​രു​ന്നി​ട്ട് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്റെ കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ടാ, രാ​ത്രി ഒ​രൊ​മ്പ​തു മ​ണി​യാ​കു​മ്പ ഫോ​ൺ സി​ച്ചോ​ഫു ചെ​യ്താ പി​ന്ന രാ​വി​ലെ ഒ​രേ​ഴു ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ലേ ഞാ​ന​തോ​ണാ​ക്കേ​ള്ളേ​ന്ന് ചേ​ട്ട​നോ​ടെ​ത്ര പ്രാ​വ​ശ്യം പ​റ​ഞ്ഞേ​ക്ക​ണ​താ​ണ്...’’

‘‘പെ​ണ്ണു​മ്പി​ള്ളേം പി​ള്ളേ​രു​മെ​ക്ക​യെ​ന്തി​യേ​ടാ..?’’

‘‘അ​വ​ക്കെ​ട വീ​ട്ടീ​ന്നെ​ല്ലാ​രു​മാ​യി​ട്ടു വേ​ളാ​ങ്ക​ണ്ണീ പോ​യേ​ക്കേ​ണ്. ചേ​ട്ട​ൻ വ​ന്ന​കാ​ലേ നി​ക്കാ​ണ്ട് കാ​ര്യം പ​റ​ഞ്ഞ് പോ​കാ​ന്നോ​ക്ക്. ഞാ​നി​ത്തി​രി സ​മ​യോം​കൂ​ടി ഒ​ന്നു കെ​ട​ക്ക​ട്ടെ...’’

കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ആ ​ഫോ​ണൊ​ന്നോ​ണാ​ക്കി​വെ​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കീ ഞാ​നീ വെ​ട്ട​ത്തി​ന് മ​ഴേം ന​ന​ഞ്ഞു വ​ന്ന് നി​ന്റെ ഒ​റ​ക്കം ക​ള​യു​മാ​രു​ന്നാ..?’’

‘‘നി​ങ്ങ ചു​മ്മാ ക​ളി പ​റ​യാ​ണ്ട്, വ​ന്ന കാ​ര്യം പ​റ​യ​ണ​ണ്ടാ...’’ ഞാ​ൻ തി​ടു​ക്കം കൂ​ട്ടി.

‘‘എ​ടാ. നി​ന​ക്കൊ​രു മാ​സ​ത്തേ​ക്കു​ള്ള കോ​ളാ​യെ​ട്ടാ. അ​മേ​രി​ക്കേ​ന്നേ, ര​വി​സാ​റ് വ​ന്നി​ട്ടെ​ണ്ട്. ഇ​ന്നു പ​തി​നൊ​ന്നു മ​ണി​യാ​കു​മ്പ നി​ന്നോ​ട​ങ്ങാ​ട് ചെ​ല്ലാ​ൻ.’’

കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ന​തും പ​റ​ഞ്ഞ് മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി സ്കൂ​ട്ട​റ് സ്റ്റാ​ർ​ട്ടു​ചെ​യ്തു.

‘‘എ​ന്നാ ശ​രി​യെ​ടാ, നീ ​ആ ഫോ​ണൊ​ന്ന് ഓ​ണാ​ക്കി​വെ​ക്ക​ട്ടാ.’’

‘‘ഉ​വ്വാ...’’

കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ന്റെ പോ​ക്കും നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ൽ, ര​വി സാ​റെ​ന്താ​ണീ മ​ഴ​ക്കാ​ല​ത്തു വ​ന്ന​തെ​ന്ന ന്യാ​യ​മാ​യൊ​രു സം​ശ​യം വെ​റു​തെ​യ​ങ്ങു മു​ള​പൊ​ട്ടി.

പ​ണ്ടെ​ങ്ങാ​ണ്ട്, ശ്രീ​നാ​രാ​യ​ണ​ഗു​രു വ​ന്നു താ​മ​സി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള വീ​ടാ​ണെ​ന്ന ഒ​റ്റ​ക്കാ​ര​ണ​ത്താ​ലാ​ണ് ക​ണ്ണൂ​രു​കാ​ര​നാ​യ ര​വി​സാ​റ്, ഇ​ത്രേം ദൂ​ര​ത്തു വ​ന്ന് ഗോ​സാ​യി​പ്പ​റ​മ്പ് പ​റ​ഞ്ഞ വി​ല​യ്ക്കു രൊ​ക്കം കാ​ശി​നു വാ​ങ്ങീ​ത്. വാ​ങ്ങീ​ട്ടി​പ്പ ഏ​താ​ണ്ട് പ​ത്തു​പ​തി​നൊ​ന്നു കൊ​ല്ല​മെ​ങ്കി​ലു​മാ​യി​ക്കാ​ണും. മ്യൂസി​യ​മാ​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞാ​ണ് അ​ന്നാ വീ​ടു മെ​ന​യാ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങീ​ത്. പ​ക്ഷേ എ​ട​യ്ക്കു വെ​ച്ച് സാ​റ​ങ്ങ് കേ​റി​പ്പോ​യി​ട്ട് പി​ന്ന വ​ന്ന​ത് ഒ​രു കൊ​ല്ലം ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ്. അ​ന്നേ​താ​ണ്ട് ഒ​രു മാ​സ​ത്തോ​ളം താ​മ​സി​ച്ചു.

പി​ന്ന​പ്പി​ന്ന ചി​ല​പ്പോ ഒ​ന്ന​ര അ​ല്ലെ​ങ്കി ര​ണ്ടു കൊ​ല്ലം കൂ​ടി ഏ​തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​രു ദി​വ​സം ഒ​രു മു​ന്ന​റീ​പ്പു​മി​ല്ലാ​തെ സാ​റ​ങ്ങു വ​ന്നു കേ​റും. വീ​ട്ടു​മു​റ്റ​ത്താ​ളെ​ത്തു​മ്പോ​ഴേ കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ പോ​ലു​മ​റി​യൂ. അ​ത് ര​വി​സാ​റി​ന്റെ​യൊ​രു ക​ട​ന്ന ബു​ദ്ധി​യാ​യി​ട്ടാ​ണ് എ​നി​ക്കു തോ​ന്നീ​ട്ടു​ള്ള​ത്. സാ​റി​ന്റെ വ​ര​വു പേ​ടി​ച്ച് പാ​വം കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക ദി​വ​സോം വീ​ടു മു​ഴു​വ​ൻ അ​ടി​ച്ചു തൊ​ട​ച്ച് ന​ല്ല ക്ലീ​ൻ​ക്ലീ​നാ​ക്കി വെ​ക്കും. അ​ല്ല, അ​ങ്ങേ​ർ​ക്ക​തി​ന​നു​സ​രി​ച്ചു​ള്ള ശ​മ്പ​ളോം സാ​റു കൊ​ടു​ക്ക​ണു​ണ്ടേ. അ​താ​ണ് കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​നി​ത്രേം വ​ല്യ ആ​ത്മാ​ർ​ത്ഥ​ത. സാ​റു വ​ന്ന​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ എ​ന്റെ ഫോ​ണി​ലോ​ട്ട് കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ന്റെ വി​ളി വ​രും. ക​യ്യി​ല് ന​മ്പ​റു​ണ്ട​ങ്കി​ലും ആ​ദ്യ​ത്തെ വി​ളി കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​നെ​ക്കൊ​ണ്ടേ വി​ളി​പ്പി​ക്കൂ. നേ​രി​ട്ടു വി​ളി​ക്കൂ​ല്ല. തു​ട​ക്കം മൊ​ത​ലു​ള്ള ശീ​ല​മ​താ​ണ്.

ര​ണ്ടു വ​ര​വു ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും ഭാ​ര്യേം മ​ക്ക​ളേം ക​ണ്ടി​ല്ല​ല്ലാ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ അ​വ​രൊ​ക്കെ ഭ​യ​ങ്ക​ര തി​ര​ക്കു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ബാ​ഗീ​ന്ന് വെ​ല്യ​ക്കാ​ട്ട മൊ​ബ​യി​ലെ​ടു​ത്ത് ഫാ​മി​ലീ​ടെ ഫോ​ട്ട​മൊ​ക്കെ കാ​ണി​ച്ചു. ഭാ​ര്യേം ര​ണ്ടു പെ​മ്മ​ക്ക​ളും. ബോം​ബെ​ക്കാ​രി​യാ​യ ഭാ​ര്യേ​ന​ക്കാ​ണാ​ൻ എ​ന്തു ശേ​ലാ​ണെ​ന്നാ. ഹേ​മ​മാ​ലി​നി​യെ​പ്പോ​ലെ​യി​രി​ക്കേ​ണ്. സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തി​ല് മ​ക്ക​ളു ര​ണ്ടും അ​മ്മേ​ന വെ​ട്ടും. കൊ​ല്ലം കൊ​റെ​യാ​യി​ട്ടും കു​ടും​ബ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും പ​റയാനൊ​രു താ​ൽ​പ​ര്യം കാ​ണി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ഞാ​നും കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​നും പി​ന്നെ​യ​വ​രെ​പ്പ​റ്റി​യൊ​ന്നും ചോ​ദി​ക്കാ​നും മെ​ന​ക്കി​ട്ടി​ല്ല.

സാ​റു വ​ന്നാ, പോ​ണ​വ​രെ എ​നി​ക്കു ന​ല്ല കു​ശാ​ലാ​ണ്. താ​മ​സി​ക്ക​ണ​തെ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു ഡ്രൈ​വ​റാ​ണെ​ന്ന വേ​ർ​തി​രി​വൊ​ന്നും സാ​റു കാ​ണി​ക്കി​ല്ല. മു​റി​പോ​ലും ര​ണ്ടാ​ൾ​ക്കും ഒ​രേ​പോ​ലെ​യെ എ​ടു​ക്കൂ. ന​ല്ല​ഭ​ക്ഷ​ണോം, സൊ​യ​മ്പ​ൻ മ​ദ്യോം. ഒ​ന്നി​നു​മൊ​രു കു​റ​വു​മു​ണ്ടാ​കി​ല്ല. പി​ന്നെ, സ​മ​യ​നി​ഷ്ഠേ​ട കാ​ര്യ​ത്തി​ലു മാ​ത്രം സാ​റ് വ​ലി​യ ക​ണി​ശ​ക്കാ​ര​നാ​ണ്. ഒ​രു സ​മ​യം പ​റ​ഞ്ഞാ പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ന​ഞ്ചു മി​നി​റ്റു മു​മ്പെ​ത്തീ​രി​ക്ക​ണം. എ​ന്നാ​ലാ, പ​ത്തു മി​നി​റ്റ് മു​മ്പെ​ത്താ​നും പാ​ടി​ല്ല. അ​തി​നും സാ​റി​നു ന്യാ​യ​മു​ണ്ട്. അ​ഞ്ചു മി​നി​റ്റാ​ണെ​ങ്കി​ലും എ​ന്നെ ഒ​രാ​ൾ കാ​ത്തി​രി​ക്ക​ണ​ത് ത​നി​ക്കി​ഷ്ട​മ​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് സാ​റി​ന്റെ വാ​ദം. ഇ​നി നു​മ്മ​യെ​ങ്ങാ​നും പ​റ​ഞ്ഞ​തീ​ന്ന​ഞ്ചു മി​നി​റ്റു വൈ​കി​യാ​ലാ, അ​ന്ന​ത്തെ ദെ​വ​സം ക​ട്ട​പ്പൊ​ക.

കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ സ​മ​യ​ത്തി​നു മു​മ്പു​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ കേ​റി ചെ​ല്ലു​മ്പ, സാ​റു ക​ണ്ണു​ക​ള​ട​ച്ച് പാ​ട്ടും​കേ​ട്ട് ല​യി​ച്ച​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ക്കേ​ണ്. സാ​റി​ന ക​ണ്ട​യു​ട​നെ അ​റി​യാ​തെ എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ല് എ​ന്തെ​ന്നി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു വെ​ഷ​മം വ​ന്നു. ആ​ളു​ട രൂ​പം ത​ന്നെ മാ​റി​പ്പോ​യി. ന​ന്നാ​യി ക്ഷീ​ണി​ച്ച്, വെ​ളു​ത്തു​തു​ടു​ത്ത ക​വി​ളൊ​ക്കെ​യൊ​ട്ടി ആ​കെ മൊ​ഖ​മൊ​ക്കെ​യ​ങ്ങ് ചെ​റു​താ​യ​പോ​ലെ. പോ​രാ​ത്തേ​ന് ന​ര​ച്ച താ​ടീം കൂ​ടി​യാ​യ​പ്പ ത​നി കെ​ള​വ​ൻ ലു​ക്ക്.

എ​ന്തു പ​റ്റി​യാ​വോ..?

ഷു​ഗ​റു കൂ​ടി​ട്ടെ​ണ്ടാ​വും. അ​ല്ലാ​ണ്ടി​ത്ര ക്ഷീ​ണ​ിക്കു​കേ​ല. പ​ത്തീ പ​ല​ത​വ​ണ തോ​റ്റ എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ലെ മു​റി​വൈ​ദ്യ​ൻ ല​ക്ഷ​ണം വെ​ച്ച് രോ​ഗം ക​ണ്ടെ​ത്തി. പാ​ട്ടു തീ​ര​ണ​വ​രെ ഞാ​ൻ മി​ണ്ടാ​ൻ പോ​യി​ല്ല. പാ​ട്ടു നി​ല​ച്ച​തും

ഞാ​നൊ​ന്നു ചൊ​മ​ച്ചു. സാ​റു പെ​ട്ട​ന്നു ക​ണ്ണു തു​റ​ന്നു.

‘‘ങാ, ​നീ വ​ന്നോ... വാ​ടാ കേ​റീ​രി​ക്ക്...’’

എ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നു നോ​ക്കി​യെ​ന്നു വ​രു​ത്തി കു​പ്പി തു​റ​ന്ന് ഗ്ലാ​സ്സു​ക​ളി​ലൊ​ഴി​ച്ചി​ട്ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘അ​പ്പോ ഒ​ന്ന​ര​ക്കൊ​ല്ല​ത്തെ ഇ​ട​വേ​ള​യ്ക്കു ശേ​ഷ​മു​ള്ള ആ​ദ്യ​ത്തെ ചി​യേ​ഴ്സ്..?’’

ചി​രി​യോ​ടെ ഗ്ലാ​സു​മു​ട്ടി​ച്ച് ഞാ​നു​മ​തേ​റ്റു പ​റ​ഞ്ഞു.

സാ​റ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്. ക​ണ്ടാ​ലു​ട​ൻ വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ൾ ചോ​ദി​ക്ക​ണേ​നു മു​മ്പ് ഒ​രെ​ണ്ണ​മൊ​ഴി​ച്ചു ത​രും. കൂ​ട്ട​ത്തി​ലു സാ​റു​മ​ടി​ക്കും. ട​ച്ചി​ങ്സി​നു ന​ല്ല ഷാ​പ്പു​ക​റി​പോ​ല​ത്തെ മീ​ൻ​വെ​ച്ച​തും വെ​ണ്ണ​പോ​ലു​ള്ള സൂ​പ്പ​റു ക​പ്പേം. ക​പ്പ കു​റ​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ഒ​രു ചെ​റി​യ പാ​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് പ​ക​ർ​ത്തി മീ​ൻക​റി​യു​മൊ​ഴി​ച്ച് സാ​റൊ​രു പി​ടി​പി​ടി​ച്ചു. സാ​റി​ന്റെ ക​ഴി​ക്ക​ല് ഒ​ര​ര​ങ്ങു ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ഭ​ക്ഷ​ണം വാ​യി​ലേ​ക്കു വെ​ച്ചാ​ലു​ട​ൻ ക​ണ്ണു ര​ണ്ടും താ​നേ​യ​ങ്ങ​ട​യും. പി​ന്ന ച​വ​ച്ച​ര​ക്ക​ണ സ​മ​യ​ത്ത് അ​തി​ന്റെ രു​ചി മു​ഴു​വ​നും ആ ​മു​ഖ​ത്തൂ​ന്ന് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​മ്പ​റ്റും. എ​ന്തും ആ​സ്വ​ദി​ച്ചേ ക​ഴി​ക്കൂ.

ഭ​ക്ഷ​ണ​മെ​ല്ലാം സാ​റി​ന്റെ മ​ന​മ​റി​ഞ്ഞ് കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ സ​മ​യാ​സ​മ​യ​ത്ത് വീ​ട്ടീ​ന്നു കൊ​ണ്ടു​വ​രും. അ​ങ്ങേ​രെ​ട വൈ​ഫ് സെ​ലി​ത്താ​ത്തി ന​ല്ല കൈ​പ്പു​ണ്യ​മു​ള്ള സ്ത്രീ​യാ​ണെ​ന്നു സാ​റു പ​റ​യു​മ്പോ ആ​റ​ടി​വീ​ര​ൻ കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ഞ്ചേ​ട്ട​ൻ എ​ളി​മ​കൊ​ണ്ട് പി​ള്ളേ​രെ​പ്പോ​ല നി​ന്നി​ട​ത്തു നി​ന്ന് പി​രി​ഞ്ഞു കു​ത്ത​ണ​ത് കാ​ണേ​ണ്ടൊ​രു കാ​ഴ്ച​യാ​ണ്.

‘‘പാ​ഞ്ചീ, പ​റ​യെ​ടാ നി​ന്റെ വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ൾ. വൈ​ഫും കു​ട്ടി​ക​ളു​മൊ​ക്കെ സു​ഖ​മാ​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നോ...’’

ഞാ​നെ​ന്റെ വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘സാ​റ് വെ​ല്ലാ​ണ്ട​ങ്ങ് ക്ഷീ​ണി​ച്ചു പോ​യ​ല്ലാ’ എ​ന്നു​പ​റ​യാ​ൻ പ​ല​ത​വ​ണ നാ​വു വെ​മ്പി​യെ​ങ്കി​ലും സാ​റി​ന​തൊ​രു വി​ഷ​മ​ത്തി​നി​ട​വ​ന്നാ​ലാ​ന്നു ക​രു​തി ഞാ​ന​തു വേ​ണ്ടാ​ന്നു വെ​ച്ചു.

‘‘എ​ന്തൊ​ര​ത്ഭു​ത സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണ​ല്ലേ​ടാ ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​ജ​ന്മം.’’

ഞാ​ൻ ചു​മ്മാ​തെ ത​ല​യാ​ട്ടി.

‘‘അ​തി​നേ​ക്കാ​ള​ത്ഭു​തം മ​നു​ഷ്യ​മ​ന​സ്സാ​ണ്. അ​തി​ൽ ത​ന്നെ ഒ​രെ​ത്തുംപി​ടീം കി​ട്ടാ​ത്ത​താ​ണ് സ്ത്രീ​മ​ന​സ്സ്...’’

സാ​റൊ​രു ദീ​ർ​ഘ​നി​ശ്വാ​സ​മെ​ടു​ത്ത​ങ്ങ​ന പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ എ​ന്തോ ഒ​ന്ന് ഉ​ള്ളി​ലു​കൊ​ത്തി​വ​ലി​ക്ക​ണ​പോ​ലെ എ​നി​ക്കു തോ​ന്നാ​തി​രു​ന്നി​ല്ല. നു​ര​ഞ്ഞു​പൊ​ന്തി​യ ചെ​റി​യ ത​രി​പ്പി​ന്റെ ബ​ല​ത്തി​ൽ ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘സാ​റീ പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ പൊ​രു​ള​റി​ഞ്ഞ് മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​നെ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല കെ​ട്ടാ.’’

അ​തു​കേ​ട്ട് സാ​റു ചി​രി​ച്ച​പ്പോ ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു, ‘‘സാ​റേ... ഇ​ത്ത​വ​ണ എ​ങ്ങാ​ട്ടാ​ണ് നു​മ്മ​ട യാ​ത്ര.’’

‘‘നാ​ളെ അ​തി​രാ​വി​ലെ ത​ന്നെ ന​മു​ക്കൊ​രു സ്ഥ​ലം വ​രെ പോ​ണം. ഒ​രൊ​റ്റ ദി​വ​സ​ത്തെ യാ​ത്ര​മാ​ത്രം... പി​ന്നെ​യു​ള്ള​ത് അ​തു ക​ഴി​ഞ്ഞ് പ്ലാ​ൻ ചെ​യ്യാം.’’

‘‘അ​പ്പ ഞാ​നൊ​ര​ഞ്ച​ര​ക്കെ​ത്തി​യാ മ​തി​യാ...’’

എ​ന്റെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു ത​ല കു​ലു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘കു​ഞ്ഞ​ച്ച​ൻ ഊ​ണു​മാ​യി​ട്ടു വ​രു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പ് ന​മു​ക്കി​ത​ങ്ങു ഫി​നി​ഷു ചെ​യ്യാം. കു​റ​ച്ച​ല്ലേ ഇ​നി​യു​ള്ളൂ. നീ ​ഒ​ഴി​ക്കെ​ടാ...’’

ഞാ​ൻ നി​ല​ത്തി​രു​ന്ന് ര​ണ്ടു ഗ്ലാ​സി​ലേ​ക്കും മ​ദ്യ​മൊ​ഴി​ച്ചു.

വെ​ളു​പ്പി​ന് അ​ഞ്ചി​രു​പ​ത്ത​ഞ്ചി​നു ഞാ​ൻ ചെ​ല്ലു​മ്പ, വീ​ടും പൂ​ട്ടി ബാ​ഗും തോ​ളി​ലി​ട്ട് സാ​റു സി​റ്റൗ​ട്ടി​ലി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വെ​ളു​പ്പി​നു​ള്ള യാ​ത്ര​ക്ക് വെ​ങ്കി​ടേ​ശ്വ​ര സു​പ്ര​ഭാ​തം സാ​റി​നു നി​ർ​ബ​ന്ധ​മാ​ണ്. കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​യു​മ്പ ന​ല്ല ചി​മി​ട്ട​ൻ കൂ​ർ​ക്കം​വ​ലി കേ​ക്കാം. കൂ​ർ​ക്കം വ​ലി​ക്ക​ണെ​ണ്ടെ​ന്നു ക​രു​തി ഉ​ണ​രാ​ന​ധി​കം സ​മ​യ​മൊ​ന്നും വേ​ണ്ട.

എ​ട്ടു മ​ണി​ക്ക് തൊ​ടു​പു​ഴ മൂ​ല​മ​റ്റം റോ​ഡി​ലേ​ക്കു ക​യ​റി പ​ത്തു മി​നി​റ്റാ​യി​ല്ല, മു​ന്നോ​ട്ടൊ​ന്നും കാ​ണാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത വി​ധം അ​ല​ച്ചു​ത​ല്ലി മ​ഴ പെ​യ്യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഞാ​ൻ വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി നി​ർ​ത്തി. ക​ണ്ണു തു​റ​ന്ന സാ​റ്, തി​മി​ർ​ത്തു പെ​യ്യു​ന്ന മ​ഴ​യെ നോ​ക്കി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘ആ​ഹാ... ന​ല്ല ബെ​സ്റ്റ് വെ​ത​ർ... അ​ടി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​യ മൂ​ഡ്.’’

പ​റ​ഞ്ഞ​മാ​ത്ര​യി​ൽ സാ​റു ര​ണ്ടെ​ണ്ണം മ​ണ​മ​ണാ​ന്ന​ടി​ച്ചു. സാ​ധാ​ര​ണ എ​ന്നെ​ക്കൊ​ണ്ടൊ​ഴു​പ്പി​ച്ച് ന​ല്ല സ​മ​യ​മെ​ടു​ത്തേ ക​ഴി​ക്കാ​റു​ള്ളൂ. പ​ക്ഷേ, ഈ ​വ​ര​വി​ൽ പ​തി​വി​ലും വി​പ​രീ​ത​മാ​യു​ള്ള സാ​റി​ന്റെ പെ​രു​മാ​റ്റ രീ​തി​യി​ൽ ത​നി​ക്കാ​ദ്യം ത​ന്നെ ചെ​റി​യൊ​രു സം​ശ​യ​മു​ട​ലെ​ടു​ത്ത​ത് ശ​രി​വെ​ക്കും മ​ട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു സാ​റി​ന്റെ പി​ന്നീ​ടൊ​ള്ള ഓ​രോ പ്ര​വൃ​ത്തി​യും. എ​ന്തോ ഒ​രു ത​ക്ക​ക്കേ​ടു​ണ്ടെ​ന്നു മ​ന​സ്സു പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. പാ​ട്ടി​ന്റെ ഒ​ച്ച ഒ​ന്നു കു​റ​ച്ച​പ്പ, ഇ​ത്ര രാ​വി​ലെ വെ​റും വ​യ​റ്റി​ല​ടി​ക്ക​ണാ​രു​ന്നാ സാ​റേ​ന്ന് അ​റി​യാ​തെ വാ​യി​ലു​വ​ന്ന​ത് പെ​ട്ട​ന്ന​ങ്ങ് പ​റ​ഞ്ഞു പോ​വു​കേം ചെ​യ്തു.

ഒ​രു ത​മാ​ശ കേ​ട്ട ലാ​ഘ​വ​ത്തോ​ടെ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘എ​ടാ പാ​ഞ്ചീ, അ​തി​ന​ങ്ങ​നെ സ​മ​യോം കാ​ലോ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ടാ. ന​മു​ക്കൊ​രാ​ഗ്ര​ഹം ഉ​ള്ളി​ല​ങ്ങു മു​ള പൊ​ട്ടി​യാ അ​ത​പ്പോ​ത്ത​ന്നെ സാ​ധി​ച്ചാ, ആ ​സ​മ​യം കി​ട്ടു​ന്നൊ​രു ആ​ന​ന്ദ​മു​ണ്ട​ല്ലോ അ​താ​ണേ​റ്റം പ്ര​ധാ​നം. മ​ന​സ്സി​ലാ​യാ...’’

എ​ന്തും വ​ര​ട്ടേ​യെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ച് ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു. ‘‘സാ​റി​നെ​ന്താ​ണു പ​റ്റി​യ​ത്..? ക​ണ്ട​പ്പ തൊ​ട്ട് ഒ​രു നൂ​റു ത​വ​ണ നാ​വി​ലു വ​ന്നി​ട്ടും ചോ​ദി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​ത് സാ​റി​നൊ​രു വെ​ഷ​മ​മാ​യാ​ലാ​ന്നു ക​രു​തീ​ട്ടാ​ണ്.’’

സാ​റ് പാ​ട്ട് നി​ർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘അ​ന്യ​ർ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞു ചി​രി​ക്കാ​നാ​യി​ട്ട് ഇ​തു​വ​രെ എ​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഞാ​നാ​രോ​ടും പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല...’’

അ​തു പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് എ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നു നോ​ക്കി.

‘‘പ​ക്ഷേ, നി​ന്നെ ഞാ​നി​തു​വ​രെ ഒ​ര​ന്യ​നാ​യി ക​ണ​ക്കാ​ക്കി​യി​ട്ടി​ല്ല.’’

ആ ​പ​റ​ച്ചി​ലി​ൽ എ​നി​ക്കെ​ന്നോ​ടൊ​രു ബ​ഹു​മാ​ന​

മെ​ാ​െക്ക തോ​ന്നി. കാ​റി​ന്റെ ഗ്ലാ​സി​ലേ​ക്കു വീ​ഴ​ണ വെ​ള്ള​ത്തു​ള്ളി​ക​ളെ വ​ക​ഞ്ഞു​മാ​റ്റാ​ൻ ശ​ക്തി പോ​രാ​ണ്ട് വൈ​പ്പ​ർ വി​ഷ​മി​ച്ച​പ്പ ഞാ​ന​ത​ങ്ങാ​ട് ഓ​ഫ് ചെ​യ്തു.

‘‘കു​റ​ച്ചു പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ട​ലു​ക​ളും അ​തി​ലേ​റെ പൊ​രു​ത്ത​മി​ല്ലാ​യ്മ​ക​ളു​മാ​യി ദീ​ർ​ഘ​കാ​ലം ഒ​രു​മി​ച്ചു ക​ഴി​യേ​ണ്ടി വ​രു​ന്ന​തി​നെ​യാ​ണ​ല്ലൊ ഈ ​ദാ​മ്പ​ത്യ ജീ​വി​ത​മെ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​ത്.’’

ചെ​റി​യൊ​രു മൗ​ന​ത്തി​നു​ശേ​ഷം അ​ൽ​പം സ്വ​രം താ​ഴ്ത്തി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘തു​ട​ക്കം തൊ​ട്ടേ അ​തി​ൽ പൊ​രു​തി തോ​ൽ​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു എ​ന്റെ വി​ധി.’’

‘‘ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ​പ്പ​റ​ഞ്ഞാ എ​നി​ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​കൂ​ല്ല സാ​റേ... ’’

ഒ​രു ദീ​ർ​ഘ​നി​ശ്വാ​സ​മെ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള സ​മ​യ​മെ​ടു​ത്തി​ട്ടു സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘...അ​ടി​ച്ച​താ​വി​യാ​യി​പ്പോ​യി. ഒ​രെ​ണ്ണംകൂ​ടി ഒ​ഴി​ച്ചേ​ടാ...’’

വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ക്ക​ണ​തി​നു മു​മ്പേ ത​ന്നെ സാ​റ​തു വാ​ങ്ങി ഒ​റ്റ​വ​ലി​ക്ക​ടി​ച്ചു. ഞാ​ന​ന്തം വി​ട്ടി​രു​ന്ന​പ്പ സാ​റു ഗ്ലാ​സു നീ​ട്ടി​യി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ഈ ​പെ​ണ്ണും പ​ണോം എ​ത്ര സൂ​ക്ഷി​ച്ചാ​ലും, എ​ത്ര കാ​ലം സൂ​ക്ഷി​ച്ചാ​ലും​ എ​പ്പോ​ഴാ കൈ​വി​ട്ടു പോ​ണ​തെ​ന്ന​റി​യാ​മ്പ​റ്റി​ല്ലെ​ടാ...’’

ക​ല​ങ്ങി​യ ക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ സാ​റെ​ന്ന നോ​ക്കി ചി​രി​ച്ച​പ്പ എ​ന്തു പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ ഞാ​നാ​കെ വെ​ല്ലാ​ണ്ട് വി​ഷ​മി​ച്ചു.

‘‘ചി​ല സ​മ​യം ഭൂ​ത​കാ​ല​മ​തി​ന്റെ എ​ല്ലാ ഓ​ർ​ഡ​റു​ക​ളും തെ​റ്റി​ച്ച് പാ​ഞ്ഞൊ​രു വ​ര​വു​വ​രും. അ​തും ന​ല്ല തെ​ളി​മ​യു​ള്ള കാ​ഴ്ച​ക​ളാ​യ്. ഭൂ​മി​യി​ൽ ആ​ർ​ക്കും തോ​ൽ​പി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത​ത്ര​യും വേ​ഗ​ത്തി​ലോ​ടി വ​രാ​ൻ പ​റ്റു​ന്ന ആ ​ഒ​ന്നി​നെ ന​മ്മ​ൾ ഓ​ർ​മ​യെ​ന്നോ​മ​ന പേ​രി​ട്ടു വി​ളി​ക്കും.’’

സാ​റെ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നു നോ​ക്കി.

‘‘അ​ച്ഛ​നു​മ​മ്മ​മാ​രു​ടെ കാ​ലം ക​ഴി​ഞ്ഞാ പി​ന്നെ കു​ടും​ബ ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വെ​റും പേ​രി​നു മാ​ത്രം. ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ​യെ​ന്ന​റി​യാ​ൻ വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും ഒ​രു ഫോ​ൺ കോ​ൾ മാ​ത്രം.’’ ഒ​രു ദീ​ർ​ഘ​ശ്വാ​സ​മെ​ടു​ത്ത് സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘ഞാ​നൊ​ടു​വി​ലൊ​രു​റ​ച്ച തീ​രു​മാ​ന​മ​ങ്ങെ​ടു​ത്തു. ഇ​നി​യു​ള്ള എ​ന്റെ ജീ​വി​തം നി​ങ്ങ​ടെ​യൊ​ക്കെ​ക്കൂ​ടെ ഇ​വി​ടെ​യ​ങ്ങാ​കാ​മെ​ന്ന്...’’

‘‘എ​ല്ലാം സാ​റി​ന്റെ​യി​ഷ്ടം. എ​ന്തു സ​ഹാ​യ​ത്തി​നും ഈ ​പാ​ഞ്ചി വി​ളി​പ്പൊ​റ​ത്തെ​ണ്ട്.’’

മ​ഴ​യു​ടെ ശ​ക്തി​യൊ​ന്നു കു​റ​ഞ്ഞ​പ്പ ഞാ​ൻ വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്തു. ആ​ദ്യം ക​ണ്ട ഹോ​ട്ട​ലി​ന്റെ മു​മ്പീ​ത്ത​ന്ന വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി.

ചാ​യ​കു​ടീം ക​ഴി​ഞ്ഞ് സാ​റു പ​റ​യ​ണ വ​ഴീ​ക്കൂ​ടി കു​ന്നും മ​ലേ​യെ​ക്ക താ​ണ്ടി ഒ​രു ത​നി നാ​ട്ടി​മ്പു​റ​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പ മ​ണി പ​തി​നൊ​ന്നു ക​ഴി​ഞ്ഞു.

പ്ലാ​സ്റ്റി​ക്ക് ഷീ​റ്റു​കൊ​ണ്ട് ഓ​ടാ​കെ മൂ​ടി​യ ഒ​രു ചെ​റി​യ വീ​ടു​ക​ണ്ട​തും സാ​റ് പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘പ​തു​ക്കെ ഇ​ട​തു കേ​റ്റി​യ​ങ്ങ് ഒ​തു​ക്കി നി​ർ​ത്തി​ക്കേ​ടാ പാ​ഞ്ചീ...’’

‘‘എ​ന്താ​ണ് സാ​റേ..?’’ ഞാ​ൻ സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘നീ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ക്കെ​ടാ...’’

ആ ​വീ​ടി​നു തൊ​ട്ടു​മു​മ്പാ​യി ഞാ​ൻ കാ​റൊ​തു​ക്കി.

‘‘നീ​യൊ​രു ലാ​ർ​ജൊ​ഴി​ച്ചേ...’’

പ​റ​ഞ്ഞ​തു ലാ​ർ​ജാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഞാ​നൊ​രു സ്മാ​ളൊ​ഴി​ച്ചു നി​ർ​ത്തി​യ​പ്പ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ചു പ​ഠി​ക്കെ​ടാ... ’’ ഞാ​ൻ ത​ല​കു​ലു​ക്കി അ​നു​സ​രി​ച്ചു.

തൊ​ട്ടു​മു​മ്പു വാ​ങ്ങി​യ ക​ശു​വ​ണ്ടി പ​രി​പ്പ് ശ​ബ്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കി ച​വ​ച്ചും കൊ​ണ്ട് പാ​യ്ക്ക​റ്റ് എ​ന്റെ നേ​രേ നീ​ട്ടി.

ക​ണ്ണ​ട​യൊ​ന്നു ന​ന്നാ​യി തു​ട​ച്ച് പ​തി​വി​ലേ​റെ വി​ട​ർ​ന്ന ക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ, ആ ​പ​ഴ​യ വീ​ടും പ​രി​സ​രോം സാ​റ​ൽ​പ​നേ​രം സൂ​ക്ഷി​ച്ചു നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. പൊ​ട്ടി​പ്പൊ​ളി​ഞ്ഞ മ​തി​ലി​നെ​ടേ​ക്കൂ​ടി പൊ​റ​ത്തു​നി​ന്നും പ​ട​ർ​ന്നു കേ​റി​യ കാ​ട്ടു​വ​ള്ളി​ക​ള് വീ​ടി​ന്റെ ഭി​ത്തീ​ല് ചാ​രി​വെ​ച്ചി​രി​ക്ക​ണ ഒ​രു മ​ര​ക്കൊ​മ്പി​ലൂ​ട മു​ക​ളി​ലെ​ത്തീ​ട്ടെ​ണ്ട്.

സാ​റു ചോ​ദി​ച്ചു. ‘‘പാ​ഞ്ചീ, ആ ​വീ​ടി​ന്റെ മു​റ്റ​ത്ത് ഒ​ര​ഞ്ചു വ​യ​സ്സു​കാ​ര​ൻ പ​യ്യ​ൻ ഓ​ടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന​തു നീ ​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടോ​ടാ..?’’

ഇ​ടി​ഞ്ഞു കെ​ട​ക്ക​ണ മു​ൻ​വ​ശ​ത്തെ മ​തി​ലി​നു മോ​ളീ​ക്കൂ​ടി നോ​ക്കീ​ട്ട് ക​മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് പ​ച്ച കാ​ടു​പി​ടി​ച്ചു കെ​ട​ക്ക​ണ മു​റ്റ​ത്ത് ഞാ​നാ​രേം ക​ണ്ടി​ല്ല. സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി​യ​പ്പ ഒ​രാ​ത്മ​ഗ​തം പോ​ലെ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​നി​ക്കു ന​ന്നാ​യി കാ​ണാം..!’’

ഞാ​നൊ​ന്നു ഞെ​ട്ടി. ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​കാ​ണ്ട് മി​ഴി​ച്ച ക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ ഇ​രി​ക്ക​ണ എ​ന്നോ​ട് സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘നാ​ൽ​പ്പ​തു കൊ​ല്ലം മു​മ്പ് ഞാ​നോ​ടി​ക്ക​ളി​ച്ച മു​റ്റ​മാ​ടാ ആ ​കാ​ടു​പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത്.’’

ഞാ​ന​ന്തം വി​ട്ടു സാ​റി​ന നോ​ക്കീ​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘ഇ​ത്രേം നാ​ള് സാ​റു ക​ണ്ണൂ​ർ​ക്കാ​ര​നാ​ണെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ഇ​പ്പ ഇ​ടു​ക്കി​ക്കാ​ര​നാ​യാ.’’

‘‘സ​ർ​ക്കാ​രു​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്ന അ​ച്ഛ​ന്റെ ട്രാ​ൻ​സ്ഫ​റു​ക​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് പ​ല​യി​ട​ങ്ങ​ളി​ലും ഞ​ങ്ങ​ളു താ​മ​സി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ഇ​തൊ​രു സ​ർ​ക്കാ​ർ​വ​ക ര​ണ്ടു മു​റി​ കെ​ട്ടി​ടം. അ​ടു​ക്ക​ള​യൊ​ക്കെ ഞ​ങ്ങ​ളു താ​മ​സി​ച്ച​പ്പോ ഓ​ല​കെ​ട്ടി ചാ​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത​താ​ണ്. അ​ന്ന് പാ​വം എ​ന്റെ​ച്ഛ​ന് ന​ല്ലൊ​രു വീ​ടു വാ​ട​ക​യ്‌​ക്കെ​ടു​ത്തു താ​മ​സി​ക്കാ​നു​ള്ള സാ​മ്പ​ത്തി​ക ശേ​ഷി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ച്ഛ​നു​മ​മ്മ​യും ഞ​ങ്ങ​ളു മൂ​ന്നു മ​ക്ക​ളും​കൂ​ടി ഇ​വി​ടെ​യൊ​തു​ങ്ങി ക​ഴി​ഞ്ഞു. ആ ​കാ​ല​മൊ​ക്കെ...’’

പ​റ​ഞ്ഞ​തു പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​തെ തൊ​ണ്ട​യൊ​ന്നു വ​ര​ണ്ട​പ്പോ, ആ ​പ​ഴ​യ കാ​ലം മു​ന്നി​ൽ കാ​ണും പോ​ലെ നി​റ​ക​ണ്ണു​ക​ളു​മാ​യി ര​വി​സാ​റ് സീ​റ്റൊ​ന്നു പി​റ​കി​ലേ​ക്ക് മ​ല​ർ​ത്തി ര​ണ്ടു ക​യ്യും മു​ക​ളി​ലേ​ക്കു​യ​ർ​ത്തി ത​ല​യ്ക്കു പി​ന്നി​ൽ കോ​ർ​ത്തു പി​ടി​ച്ചി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ഈ​ശ്വ​രോ ര​ക്ഷ​തി... അ​ച്ഛ​നു​മ​മ്മേം മു​ക​ളി​ലി​രു​ന്നി​തൊ​ക്കെ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടാ​കും അ​ല്ലേ​ടാ പാ​ഞ്ചീ...’’

പൊ​റ​കീ​ന്ന്, വ​ല്ലി​ക്കാ​ട്ടൊ​രു പു​ല്ലു​കെ​ട്ടും വെ​ച്ചു​കെ​ട്ടി ആ​യാ​സ​പ്പെ​ട്ടു ച​വി​ട്ടി​വ​ന്ന സൈ​ക്കി​ളു​കാ​ര​ൻ ചെ​റി​യൊ​രു സം​ശ​യ​ദൃ​ഷ്ടി​യോ​ടെ കാ​റി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്കൊ​ന്നു പാ​ളി​നോ​ക്കി ഞ​ങ്ങ​ളെ ക​ട​ന്നു​പോ​യി.

‘‘വ​ള​ച്ചു​കെ​ട്ടും മു​ഖ​വു​ര​യു​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ ഞാ​നൊ​രു കാ​ര്യം പ​റ​യാ​മ്പോ​വു​ക​യാ​ണ്. കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ ഒ​രു പ​ക്ഷേ നി​ന​ക്കു​ള്ളി​ൽ ചി​രി വ​ന്നേ​ക്കാം, അ​ല്ലെ​ങ്കി എ​നി​ക്കു നൊ​സ്സാ​യോ എ​ന്നു തോ​ന്നി​യേ​ക്കാം.’’

‘‘സാ​റു ധൈ​ര്യാ​യി​ട്ട് പ​റ​യ്.’’

അ​ൽ​പം ദൂ​രെ​യാ​യി കാ​ണു​ന്ന ക്രോ​സ് റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് കൈ ​ചൂ​ണ്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘റൈ​റ്റു ക​യ​റി കു​റ​ച്ച​ങ്ങോ​ട്ടു പോ​വു​മ്പോ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്കു മാ​റി ഓ​ടു​മേ​ഞ്ഞ ഒ​രു ത​റ​വാ​ട്ടു​വീ​ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.’’

കാ​റി​ന്റെ ഗ്ലാ​സു താ​ഴ്ത്തി സാ​റ് പു​റ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നു കാ​ർ​ക്കി​ച്ചു തു​പ്പി.

‘‘നാ​ൽ​പ്പ​തു കൊ​ല്ലം മു​മ്പ് ആ ​വീ​ട്ടി​ലെ പ്ര​സാ​ദെ​ന്നു പേ​രു​ള്ള ചേ​ട്ട​നും കു​റ​ച്ച​ങ്ങോ​ട്ടു മാ​റി പു​ള്ളോ​ത്തി​യാ​മ​ല​യെ​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തു​ള്ള സു​ലോ​ച​ന ചേ​ച്ചി​യും ത​മ്മി​ലു​ള്ള കൊ​ടി​മൂ​ത്ത പ്രേ​മ​ത്തി​നു ദൂ​തു കൈ​മാ​റി​യി​രു​ന്ന​ത് ഞാ​നാ​യി​രു​ന്നു. സു​ലോ​ച​ന ചേ​ച്ചി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ ട്യൂ​ഷ​ൻ പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. തി​രി​ച്ചു​പോ​രു​മ്പോ പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​ന് കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ചേ​ച്ചി ഒ​രു വെ​ള്ള​ക്ക​ട​ലാ​സ് മ​ട​ക്കി എ​ന്റെ പോ​ക്ക​റ്റി​ലി​ട്ടു ത​രും. കൂ​ടെ ര​ണ്ടു മി​ഠാ​യീം. ട്യൂ​ഷ​ൻ വി​ട്ടു പോ​രു​ന്ന വ​ഴി​ക്ക് ഞാ​നാ​രേം കാ​ണാ​തെ ഒ​ളി​ച്ചു നി​ന്ന​തു വാ​യി​ക്കും. എ​ത്ര ര​സ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നോ അ​തു വാ​യി​ക്കാ​ൻ. വീ​ടി​ന്റെ തൊ​ട്ടു താ​ഴെ​യു​ള്ള മി​ഷ്യ​ൻ പു​ര​യി​ൽ റ​ബ​ർ​ഷീ​റ്റ​ടി​ക്കാ​ൻ പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​ൻ വ​രു​മ്പോ ഞാ​നാ ക​ത്ത് കൈ​മാ​റും.

കാ​ഞ്ഞി​ര​പ്പ​ള്ളി കോ​ളേ​ജീ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന സു​ലോ​ച​ന ചേ​ച്ചി​യു​ടെ അ​മ്പി​നും വി​ല്ലി​നു​മ​ടു​ക്കാ​ത്ത മൂ​ത്ത​ചേ​ട്ട​ൻ പേ​ർ​ഷ്യേ​ന്നു വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന സു​കു​മാ​ര​ൻ​നാ​യ​ര് വേ​റേ​തോ രാ​ജ്യ​ത്തേ​ക്കു പോ​കാ​നി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അ​ങ്ങേ​രു പോ​യാ​ലു​ട​ൻ ന​മു​ക്കു ര​ജി​സ്റ്റ​ർ ചെ​യ്യാ​മെ​ന്നു​ള്ള അ​വ​രു​ടെ ര​ഹ​സ്യ​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളും കൂ​ടെ ഏ ​സ​ർ​ട്ടി​ഫി​ക്ക​റ്റു കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട ചി​ല​തു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി ശ​നി​യും ഞാ​യ​റും ക​ത്തു​ക​ൾ ത​രു​മ്പോ ഞാ​ന​തു വാ​യി​ച്ചു ര​സി​ച്ചുകൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.’’

ഒ​ന്നു നി​ർ​ത്തി​യി​ട്ട് സാ​റു തു​ട​ർ​ന്നു: ‘‘കൊ​ല്ലാ​വ​സാ​ന​പ്പ​രീ​ക്ഷ തീ​രു​ന്ന​തി​നു കു​റ​ച്ചു മു​മ്പ് എ​ന്റെ ക​യ്യി​ൽ ത​ന്ന​യ​ച്ച ക​ത്തു വാ​യി​ച്ച് ന​ട​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സ്സി​ൽ ക​ണ്ട് ഞാ​ൻ വ​ല്ലാ​തെ വീ​ർ​പ്പു​മു​ട്ടി.’’

സാ​റ​തു പ​റ​ഞ്ഞു നി​റു​ത്തി​യ​പ്പ അ​തെ​ന്താ​ണെ​ന്നു കേ​ൾ​ക്കാ​നെ​നി​ക്കും വ​ല്ലാ​ത്ത തി​ടു​ക്ക​മാ​യി.

‘‘ക​ത്തി​ലെ ഉ​ള്ള​ട​ക്ക​മി​താ​യി​രു​ന്നു. അ​ടു​ത്ത ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച എ​ല്ലാ​രും കൂ​ടെ കു​മ​ളീ​ലൊ​രു ക​ല്ല്യാ​ണ​ത്തി​നു പോ​കും. വീ​ട്ടി​ൽ ഞാ​നും വ​ല്ല്യ​മ്മ​ച്ചീം മാ​ത്ര​മേ ഉ​ണ്ടാ​കൂ. സെ​ക്ക​ൻഷോ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ് സൈ​ക്കി​ള് താ​ഴ​ത്തെ ക​ലു​ങ്കി​ന​ടി​യി​ല് വെ​ച്ചി​ട്ട് പു​റ​കു​വ​ശ​ത്തു​കൂ​ടി വ​ന്നാ മ​തി. ഞാ​ന​ടു​ക്ക​ള​വാ​തി​ല് കു​റ്റി​യി​ട​ത്തി​ല്ല.’’

ഞാ​നും ആ ​ദി​വ​സ​ത്തെ കാ​ഴ്ച മ​ന​സ്സി​ൽ ക​ണ്ടു.

‘‘ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​യാം. ബോം​ബേ​ക്കു പോ​യി​രു​ന്ന പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​ൻ വ​ന്ന​ത് ക​ത്തി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞ ദി​വ​സ​ത്തി​നു ര​ണ്ടു ദി​വ​സം മു​മ്പാ​ണ്. അ​ന്നു​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​ന് ക​ത്ത് കൊ​ടു​ത്തു. വെ​ക്കേ​ഷ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ ഞാ​നും സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും ക​ണ്ണൂ​ര് അ​ച്ഛ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​യി. ര​ണ്ടു മാ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞു തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​ത്, പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​ൻ നാ​ടു​വി​ട്ടു ബോം​ബേ​യ്ക്കു പോ​യെ​ന്നും ഉ​രു​ളി​കു​ന്ന​ത്തു​ള്ളൊ​രു പോ​ലീ​സു​കാ​ര​നു​മാ​യി സു​ലോ​ച​ന​യു​ടെ ക​ല്ല്യാ​ണം ക​ഴി​ഞ്ഞെ​ന്നു​മാ​ണ്.’’

വ​ല്ലാ​തെ ല​യി​ച്ചി​രു​ന്ന ഞാ​ൻ നി​രാ​ശാ​ഭ​രി​ത​നാ​യി പെ​ട്ടെ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘ശ്ശെ​ടാ, അ​ത്ര പെ​ട്ടെ​ന്നാ പ്രേ​മം ത​ക​രാ​നെ​ന്താ​ണ് കാ​ര​ണം?’’

‘‘ആ ​കാ​ര​ണ​മാ​ണ് നീ ​അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​റി​യേ​ണ്ട​ത്.’’

ഞാ​ൻ വീ​ണ്ടും ഞെ​ട്ടി. നാ​ൽ​പ്പ​തു കൊ​ല്ലം മു​മ്പു ന​ട​ന്ന ഒ​രു പ്രേ​മ​ത്ത​ക​ർ​ച്ച​യു​ടെ കാ​ര​ണ​മ​റി​യാ​ൻ ഇ​ത്ര​യും കാ​ല​ത്തി​നു ശേ​ഷം അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ൽ​നി​ന്നും ഒ​രാ​ളെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ ​സ​മ​യ​ത്ത് ജ​നി​ച്ചി​ട്ടു​പോ​ലു​മി​ല്ലാ​ത്ത ഇ​തു​മാ​യി​ട്ടൊ​രു ബ​ന്ധോ​മി​ല്ലാ​ത്ത വെ​ല്ലോ​ട​ത്തും കെ​ട​ക്ക​ണ എ​നി​ക്ക് അ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ചു​മ​ത​ല​യും.

എ​നി​ക്ക​റി​യാ​തെ ചി​രി വ​ന്നു.

അ​തു ക​ണ്ട് സാ​റു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘എ​ന്താ​ടാ..?’’

‘‘ഒ​ന്നു​മി​ല്ല സാ​റേ...’’

എ​ന്റെ ചി​രി​യു​ടെ അ​ർ​ഥ​മ​റി​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​ട്ടാ​വ​ണം സാ​റു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘എ​ടാ ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ൻ ശ​രീ​ര​ത്തെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്ന​തെ​പ്പോ​ഴാ​ണെ​ന്ന​റി​യാ​മോ..?’’

ഞാ​നാ​ലോ​ച​ന​യി​ലാ​ണ്ടു.

‘‘നീ ​ആ​ലോ​ചി​ച്ചു ത​ല​പു​ണ്ണാ​ക്കേ​ണ്ട. ഒ​ര​സു​ഖം വ​രു​മ്പോ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മ​ൾ ശ​രീ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കൂ. അ​തു​പോ​ലെ ത​ന്നെ​യാ​ണ് ഓ​ർ​മ​ക​ളും. ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു പോ​വു​മ്പഴേ പ​ഴ​യ കാ​ല​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളും അ​ന്നു ചെ​യ്ത തെ​റ്റു​ക​ളു​മൊ​ക്കെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​ൻ സ​മ​യ​മു​ണ്ടാ​കൂ.’’ സാ​റൊ​രു ദീ​ർ​ഘ​ശ്വാ​സം കൂ​ടെ​യെ​ടു​ത്തു. ‘‘എ​നി​ക്കി​പ്പോ അ​തി​നു മാ​ത്ര​മേ സ​മ​യ​മു​ള്ളെ​ടാ പാ​ഞ്ചീ...’’

ഒ​രു കി​ത​പ്പോ​ടെ സാ​റ​തു പ​റ​ഞ്ഞു നി​ർ​ത്തി​യ​തും വ​ല​തു​ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള റ​ബ​ർ​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ക​യ്യാ​ല ചാ​ടി ഒ​രാ​ൾ കാ​റി​ന​ടു​ത്തേ​ക്കു വ​ന്നു ഗ്ലാ​സി​ൽ മു​ട്ടി. ഞാ​ൻ ഗ്ലാ​സു കു​റ​ച്ചു​ താ​ഴ്ത്തി​യ​പ്പ അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘എ​ന്നാ ചേ​ട്ടാ, കൊ​റേ നേ​ര​മാ​യ​ല്ലൊ ഇ​വ​ടെ കെ​ട​ക്കാ​ൻ തൊ​ട​ങ്ങീ​ട്ട്..?’’

ഞാ​ൻ വാ ​തു​റ​ക്ക​ണേ​നു മു​ന്നേ ത​ന്നെ സാ​റൊ​രു മ​റു​ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘മോ​നെ​വി​ടെ​ത്തെ​യാ​ടാ..?’’

ഒ​രു​കാ​ര്യം സ​മ്മ​തി​ക്കാ​ണ്ട് വ​യ്യ, സാ​റെ​ത്ര​യ​ടി​ച്ചാ​ലും പ​റ​യ​ണ​തി​ലൊ​ര​ക്ഷ​ര​ത്തെ​റ്റു​പോ​ലു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. ത​ന്നേ​മ​ല്ല. ക​ഴി​ച്ചാ ശ്ര​ദ്ധേം വി​ന​യോം ക​ണ്ട​മാ​ന​മ​ങ്ങ് കൂ​ടു​കേം ചെ​യ്യും. സാ​റി​ന്റെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് അ​വ​നൊ​രു​ത്ത​രം ത​ന്ന​തും മ​റു​ചോ​ദ്യാ​യി​ട്ടാ​ണ്.

‘‘ഇ​വി​ടെ​യൊ​ള്ള​വ​രെ​യെ​ല്ലാ​മ​റി​യാ​മോ..?’’

‘‘നീ ​ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ടാ​തെ കു​ഞ്ഞേ. വീ​ട്ടു​പേ​രൊ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും മ​തി.’’

‘‘കു​ന്നാ​ണ്ടാ​ത്തെ...’’

‘‘ക​റി​യാ​ച്ച​ന്റെ..?’’

‘‘മ​ക​നാ.’’ അ​വ​ൻ വി​ന​യാ​ന്വി​ത​നാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘സാ​റി​നെ എ​നി​ക്ക​ങ്ങോ​ട്ടു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.’’

‘‘നി​ന്റെ​പ്പ​ന്റെ കൂ​ടെ പ​ണ്ടു പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ...’’

‘‘സോ​റി. കൊ​റേ നേ​ര​മാ​യി ഈ ​കാ​റി​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ക്കു​ന്ന കാ​ണാ​ൻ തൊ​ട​ങ്ങീ​ട്ട്. അ​തു കൊ​ണ്ടു ഞാ​ൻ...’’

മു​ഴു​മി​പ്പി​ക്കാ​തെ നി​ർ​ത്തി​യ​പ്പോ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘okok... മോ​ന്റെ പേ​രെ​ന്നാ..?’’

‘‘ജ​യി​സ​ൺ.’’

‘‘എ​ന്നാ പ​ണി​യാ ചെ​യ്യു​ന്നേ..?’’

‘‘ഇ​ച്ച​രെ റ​ബ്ബ​റൊ​ണ്ട്... പി​ന്ന കൊ​റ​ച്ചേ​ലോം...’’

‘‘ക​റി​യാ​ച്ച​ൻ സു​ഖ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നോ..?’’

‘‘ചേ​ട്ട​ച്ചാ​ര് താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​ത് കു​മ​ളീ​ലാ. ചാ​ച്ച​ന​വ​ടെ കൊ​റ​ച്ചു ദെ​വ​സം നി​ക്കാ​നാ​യി​ട്ട് പോ​യേ​ക്കു​വാ...’’

‘‘ഞാ​ന​ന്വേ​ഷി​ച്ച​താ​യി പ​റ​ഞ്ഞേ​ക്ക്.’’

‘‘ആ​രാ​ന്നാ പ​റ​യ​ണ്ടേ..?’’

ജ​യി​സ​ന്റെ സം​ശ​യ​ദൃ​ഷ്ടി​ക്ക് മ​റു​പ​ടി​യാ​യി ഇ​ട​തു​വ​ശ​ത്തെ വീ​ടു ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ട് സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘പ​ണ്ടി​വി​ടെ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന നാ​രാ​യ​ണ​ൻ സാ​റി​ന്റെ മ​ക​ൻ ര​വി​കു​മാ​റെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ മ​തി.’’

അ​വ​ൻ ത​ല​യാ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘ഇ​ങ്ങോ​ട്ടാ​യി​ട്ടെ​റ​ങ്ങി​യ​താ​ണോ. അ​തോ വെ​ല്ല​ട​ത്തും പോ​യേ​ച്ചൊ​ള്ള വ​ര​വാ​ണോ..?’’

‘‘ഇ​വ​ടെ​യ​ടു​ത്തു വ​ന്ന​പ്പം ഈ ​വ​ഴി കേ​റി​യെ​ന്നേ​യു​ള്ള്.’’

പി​ന്നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ നി​ന്ന ജ​യി​സ​നോ​ട് ഒ​രൊ​ഴു​ക്ക​ൻ മ​ട്ടി​ൽ സാ​റു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘എ​ടാ മോ​നേ, ന​മ്മ​ടെ ഇ​ടി​മ​ണ്ണി​ക്ക​ലെ ചെ​ത്തു​കാ​ര​ൻ പ്ര​ഭാ​ക​ര​ഞ്ചേ​ട്ട​ന്റെ മ​ക​ൻ പ്ര​സാ​ദി​നെ നീ ​അ​റി​യ​ത്തി​ല്ലേ..?’’

‘‘പി​ന്നേ, അ​തെ​ന്നാ ചോ​ദ്യ​മാ സാ​റേ.

പ്ര​ഭാ​ക​ര​ഞ്ചേ​ട്ട​നും ചേ​ച്ചീ​മൊ​ക്കെ മ​രി​ച്ചു പോ​യി​ട്ട് കാ​ലം എ​മ്പി​ടി​യാ​യി. പ്ര​സാ​ദു ചേ​ട്ട​ന്റെ ക​രോ​ട്ടൊ​ണ്ടാ​രു​ന്ന തോ​ട്ടം ഞ​ങ്ങ​ളാ മേ​ടി​ച്ച​ത്.

‘‘പാ​വം, ഇ​പ്പം കൊ​റെ​ക്കാ​ല​മാ​യി​ട്ട് മി​ണ്ടാ​നൊ​ന്നും പ​റ്റാ​തെ മേ​ലാ​തെ കെ​ട​പ്പാ...

‘‘അ​യ്യോ​ടാ, വെ​ല്ലാ​ത്ത ക​ഷ്ട​മാ​യി​പ്പോ​യ​ല്ലോ..!

‘‘താ​മ​സം ആ ​പ​ഴ​യ വീ​ട്ടീ​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണോ... അ​തോ..?’’

‘‘ഓ, ​അ​വ​ടെ​ത്ത​ന്നെ. വീ​ടൊ​ക്കെ​യാ​കെ​പ്പോ​യി. ന​ല്ല കാ​ലം മു​ഴു​വ​ൻ​ ബോ​മ്പേ​ലാ​രു​ന്ന​ല്ലൊ. വ​യ്യാ​താ​യ​പ്പം ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​താ. ക​ല്ല്യാ​ണ​മൊ​ന്നും ക​ഴി​ക്കാ​ത്ത കാ​ര​ണം അ​ങ്ങേ​രെ നോ​ക്കാ​ൻ ഒ​രു മെ​യി​ൽ​നേ​ഴ്സി​നെ നി​ർ​ത്തി​യേ​ക്കു​വാ. മൂ​ത്ത ചേ​ട്ട​മ്മാ​രു ര​ണ്ടും മ​ല​ബാ​റി​ലാ. അ​വ​രൊ​ന്നു​മ​ങ്ങ​നെ വ​രാ​റി​ല്ല.

പി​ന്നെ എ​ട​യ്ക്കും മു​ട്ടി​നു​മൊ​ക്കെ പെ​ങ്ങ​മ്മാ​രു വ​ന്നു നി​ക്കും.’’ മ​ഴ ര​ണ്ടു തു​ള്ളി വീ​ണ​തും ജ​യി​സ​ൺ പ​റ​ഞ്ഞു: ‘‘സാ​റേ, മ​ഴ തൂ​ളി​ത്തൊ​ട​ങ്ങി. ഇ​ച്ച​രെ വെ​യി​ലു ക​ണ്ട​പ്പം ഷീ​റ്റൊ​ണ​ക്കാ​നി​ട്ടാ​രു​ന്നു. ഞാ​ന​ന്നാ അ​ങ്ങോ​ട്ടു മാ​റി​ക്കോ​ട്ടെ.’’

സാ​റും ഞാ​നും ഒ​രു​മി​ച്ചു ത​ല​യാ​ട്ടി.

ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ തി​രി​ഞ്ഞു നി​ന്നി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘സ​മ​യ​മൊ​ണ്ടേ വീ​ട്ടി​ലോ​ട്ടൊ​ന്നു കേ​റി​യേ​ച്ചും പോ​വാം.’’

സാ​റി​ത്തി​രി ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു: ‘‘ഇ​ല്ല​ട മോ​നേ, ഇ​പ്പ​മി​ത്തി​രി തി​ര​ക്കി​ലാ, പി​ന്നെ​യൊ​രി​ക്ക​ലാ​കാം.’’

ജ​യി​സ​ൺ ഓ​ടി​പ്പോ​യ​തും സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ക്ക​ടാ...’’

തേ​ർ​ഡ് ഗിയ​റി​ടു​ന്ന സ​മ​യം ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ‘‘സാ​റേ എ​ട​ങ്ങേ​റാ​യ​ല്ലാ... അ​ങ്ങേ​ര് മി​ണ്ടാ​മ്പ​റ്റാ​ണ്ട് കെ​ട​ക്കേ​ണെ​ന്ന​ല്ലെ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്...’’

‘‘ന​മു​ക്ക് നോ​ക്കാ​ടാ...’’

ചെ​റി​യ ചാ​റ്റ​ൽ​മ​ഴ​യി​ൽ കാ​റു മു​ന്നോ​ട്ടു നീ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ സാ​റ് ആ​ലോ​ച​ന​യി​ലാ​ണ്ടു. വ​ല​ത്തേ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞ് കു​റ​ച്ചു മു​ന്നോ​ട്ട് നീ​ങ്ങി​യ​തും ദൂ​രെ​യാ​യി ആ ​വീ​ട് ക​ണ്ടു. സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് കു​റ​ച്ചു​ മു​മ്പ് വ​ഴി​യ​രു​കി​ൽ വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി. സാ​റൊ​രു ഡ​യ​റീം പേ​നേം ത​ന്നി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘പാ​ഞ്ചീ, നീ ​ആ​ദ്യം ചെ​ന്ന് അ​ങ്ങേ​രെ​യൊ​ന്നു കാ​ണ്. മി​ണ്ടാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ത​ഞ്ച​ത്തി​ല​ങ്ങ് കാ​ര്യം ചോ​ദി​ച്ച് ഈ ​ഡ​യ​റി​ലെ​ഴു​തി മേ​ടി​ക്ക്.’’

സാ​റെ​ത്ര ഈ​സി​യാ​യി​ട്ടാ​ണ​തു പ​റ​ഞ്ഞ​തെ​ന്ന് ഡ​യ​റി വാ​ങ്ങി​യ​പ്പ ഞാ​നോ​ർ​ത്തു. ഇ​തു​വ​രെ അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത ഒ​രു കാ​ര്യ​മാ​യ​തോ​ണ്ട് എ​നി​ക്കാ​കെ ഒ​രു പ​ത​ർ​ച്ചേം പ​ര​വേ​ശോം അ​റി​യാ​ണ്ട​ങ്ങു വ​ന്നു​കേ​റി. എ​ന്റെ മു​ഖം വാ​യി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടെ​ന്നോ​ണം സാ​റെ​ന്റെ തോ​ളി​ൽ ത​ട്ടി പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘നീ​യാ​രേം കൊ​ല്ലാ​നൊ​ന്നു​മ​ല്ല​ല്ലൊ പോ​കു​ന്ന​ത്..? ധൈ​ര്യ​മാ​യി​ട്ട് ചെ​ല്ല​ടാ. അ​വി​ടെ​യാ​കെ ആ ​നേ​ഴ്സ് മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ​യു​ള്ളൂ...’’ കു​ട​യു​മെ​ടു​ത്ത് കാ​റീ​ന്നെ​റ​ങ്ങി ഡോ​റ​ട​ച്ച​തും സാ​റു കു​പ്പി​യെ​ടു​ക്ക​ണ​തു ഞാ​ൻ ക​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​തു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ത്ത മ​ട്ടി​ല് ന​ട​ന്നു പ​ടി​ക്ക​ലെ​ത്തി. ക​ഷ്ടി ഒ​രു കാ​റി​നു പോ​കാ​ൻ ത​ക്ക​വീ​തി തോ​ന്നി​ക്ക​ണ വ​ഴീ​ട ര​ണ്ടു വ​ശ​ത്തും റ​ബ്ബ​ർ​ത്തോ​ട്ട​മാ​ണ്. ന​ട്ടു​ച്ച​യ്ക്കും ആ​കെ മൂ​ടി​ക്കെ​ട്ടി ഇ​രു​ണ്ട അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം. പു​ല്ലു​മൂ​ടി​യ വ​ഴീ​ല്, പ്ര​താ​പ​കാ​ല​ത്തെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കാ​നെ​ന്നോ​ണം പ​ണ്ടു പാ​കി​യ ക​രി​ങ്ക​ൽ പാ​ളീ​ല് പ​ലത​വ​ണ കാ​ലു ത​ട്ടി​യ​പ്പ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു ന​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. മു​ൻ​വ​ശം മു​ഴു​വ​ൻ നെ​ടു​നീ​ള​ത്തി​ൽ അ​ഴി​ക​ളി​ട്ട ആ ​വീ​ടി​ന്റെ ച​വി​ട്ടു​പ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി കോ​ളി​ങ് ബെ​ല്ല​ടി​ച്ച​പ്പ അ​തു വ​ർ​ക്കി​ങ്ങ​ല്ല. ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ഒ​ര​ന​ക്കോ​മി​ല്ല. മു​റ്റ​ത്തു​കൂ​ടെ മു​ന്നോ​ട്ടു ന​ട​ന്ന​തും തോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ട ഒ​രാ​ളോ​ടി​യ​പോ​ലെ തോ​ന്നി. വേ​ഗം തി​രി​ച്ചു ന​ട​ന്ന് വീ​ണ്ടും ഒ​ന്നു​കൂ​ടി വി​ളി​ച്ച​തും പൊ​റ​കു​വ​ശ​ത്തു നി​ന്നും സ്ത്രീ​ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ ആ​രാ..? എ​ന്നും ചോ​ദി​ച്ച് ഒ​രാ​ളെ​ത്തി.

ഒ​രു പ​ത്തു​നാ​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചു വ​യ​സ്സു തോ​ന്നി​ക്കു​ന്ന അ​യാ​ൾ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ല, ഇ​ട​ത്തേ തോ​ളി​ൽ സാ​രി​ത്ത​ല​പോ​ലെ വി​രി​ച്ചി​ട്ട തോ​ർ​ത്തി​ന്റെ​യ​റ്റം അ​ര​ഭാ​ഗ​ത്തു​തി​രു​കി വെ​ച്ചി​ട്ടെ​ണ്ടാ​രു​ന്നു.

ഒ​രു ചെ​റു​ചി​രി​യോ​ടെ ഞാ​ൻ പേ​രും സ്ഥ​ല​വും പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ അ​യാ​ളും തി​രി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ഞാ​ൻ മ​ത്ത​ച്ച​ൻ. എ​ല്ലാ​രും മ​ത്താ​ന്നു വി​ളി​ക്കും. ഹോം​നേ​ഴ്സാ. ത​ങ്ക​മ​ണീ​ലാ വീ​ട്.’’

‘‘പ്ര​സാ​ദു സാ​റി​ന്റെ പ​ഴ​യ ഒ​രു പ​രി​ച​യ​ക്കാ​ര​നാ, ഒ​ന്നു കാ​ണാ​ൻ വ​ന്ന​താ.’’ ഞാ​ൻ ഭ​വ്യ​ത​യോ​ടെ പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​യാ​ൾ മു​ണ്ടി​ന്റെ ത​ല​പ്പു​കൊ​ണ്ട് വാ​യ തു​ട​ച്ചി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘പ​റ​ഞ്ഞാ​ലെ​ല്ലാം കേ​ക്കും. മ​ന​സ്സി​ലാ​വു​കേം ചെ​യ്യും. പ​ക്ഷേ സാ​റ് മി​ണ്ട​ത്തി​ല്ല. ആ​വ​ശ്യ​മൊ​ള്ള​തെ​ന്ന​താ​ന്നു വെ​ച്ചാ അ​തെ​ഴു​തി​ക്കാ​ണി​ക്കും.’’

അ​യാ​ൾ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്നു. ഞ​ങ്ങ​ളൊ​രു​മി​ച്ച് അ​ക​ത്തേ​ക്കു ക​യ​റി. ഒ​രു വെ​ല്ലാ​ത്ത വാ​ട മൂ​ക്കി​ലേ​ക്ക​ടി​ച്ചു ക​യ​റി.

ലൈ​റ്റി​ട്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ക​ണ്ട​ത്. അ​ഴി​ക​ളി​ട്ട​ട​ച്ചു കെ​ട്ടി​യെ​ടു​ത്ത ആ ​വ​ലി​യ വ​രാ​ന്തേ​ട ഒ​ര​റ്റ​ത്ത്, ത​ല​ഭാ​ഗം ച​രി​ച്ചു​പൊ​ക്കി​യ ക​ട്ടി​ലേ പ്ര​സാ​ദെ​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ൻ ചാ​രി​കി​ട​ക്കേ​ണ്. താ​ടി​യും മു​ടീ​മെ​ാക്ക വ​ള​ർ​ന്നി​ട്ടെ​ണ്ട്. എ​നി​ക്കി​രി​ക്കാ​ൻ മ​ത്ത​ൻ ക​സേ​ര നീ​ക്കി​യി​ട്ടു.

ക​ണ്ണു തു​റ​ന്നി​രി​ക്ക​ണ പ്ര​സാ​ദ് സാ​റ് എ​ന്നെ നോ​ക്കി ഒ​ന്നു പു​ഞ്ചി​രി​ച്ച​താ​യി തോ​ന്നി.

‘‘സാ​റി​നു ക​ടും​കാ​പ്പി​യെ​ടു​ക്ക​ട്ടെ...’’

സാ​റേ​ന്നു വി​ളി​ച്ച​ത് എ​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്ന് പി​ന്നീ​ടാ​ണു മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​ത്. വേ​ണ്ടെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ ‘‘എ​ന്നാ നി​ങ്ങ​ളു സം​സാ​രി​ച്ചി​രി​ക്ക്, ഞാ​ന​ടു​ക്ക​ളേ​ലോ​ട്ടു ചെ​ല്ല​ട്ടെ’’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് മ​ത്ത​ന​ക​ത്തേ​ക്കു പോ​യി.

സ​മ​യ​മൊ​ട്ടും പാ​ഴാ​ക്കാ​ൻ നി​ന്നി​ല്ല. ര​വി സാ​റു പു​റ​ത്തു​ണ്ടെ​ന്നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​ൻ നി​ൽ​ക്കാ​ണ്ട് കി​ട്ടി​യ സ​മ​യ​ത്ത് ഒ​ള്ള കാ​ര്യം പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തു കേ​ട്ട​പ്പ അ​ങ്ങേ​രു​ട മു​ഖ​ത്ത് വി​വി​ധ ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ വ​ന്നു മാ​ഞ്ഞു. ചു​ണ്ട​ന​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ച​തും ഞാ​ൻ ഡ​യ​റീം പേ​നേം കൊ​ടു​ത്തു. നെ​ഞ്ച​ത്ത് ഡ​യ​റി വെ​ച്ച് വെ​റ​ക്ക​ണ കൈ​ക​ൾ കൊ​ണ്ടെ​ഴു​തി തു​ട​ങ്ങി.

‘‘പേ​രോ​ർ​മ്മ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, എ​ന്റെ ത​ക​ർ​ന്ന പ്രേ​മ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യ​റി​യാ​നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന ഈ ​പ​യ്യ​നെ ഞാ​നോ​ർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്, ന​ല്ല​വ​ണ്ണം. എ​നി​ക്കു മ​റ​ക്കാ​നൊ​ക്കു​മോ അ​വ​നെ. കാ​ല​മി​ത്ര​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​വ​നി​തൊ​ന്നും മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നും ഒ​രു കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​കു​മ​ല്ലൊ..?’’

എ​ഴു​താ​നാ​വാ​തെ കൈ ​കു​ഴ​ഞ്ഞ​പ്പ ഡ​യ​റി വാ​ങ്ങി ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘പ​തു​ക്കെ മ​ദീ​ട്ടാ.’’ അ​ദ്ദേ​ഹ​മൊ​ന്നു ത​ല​യാ​ട്ടി. ര​വി സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞ അ​ന്ന​ത്തെ അ​വ​രു​ടെ ക​ത്തു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് പൊ​ടി​പ്പും തൊ​ങ്ങ​ലും വെ​ച്ച് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ങ്ങു കേ​റ്റി​ക്കൊ​ടു​ത്തു.

ആ ​സ​മ​യം ഡ​യ​റി​ക്കു വേ​ണ്ടി ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു. വീ​ണ്ടും ഡ​യ​റി നെ​ഞ്ചി​ൽ വെ​ച്ചു കൊ​ടു​ത്ത​പ്പ എ​ന്നെ​യൊ​ന്നു നോ​ക്കി.

ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ മി​ന്നി​മ​റ​യ​ണ​ത് നി​രാ​ശ​യാ​ണോ കു​റ്റ​ബോ​ധ​മാ​ണോ പ​ശ്ചാ​ത്താ​പ വി​വ​ശ​ത​യാ​ണോ എ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​നാ​വാ​ണ്ട് ഞാ​ന​ങ്ങ​നെ​യി​രു​ന്നു.

വെ​ള്ളം കു​ടി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് കൈ​കൊ​ണ്ടാ​ംഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു. ഞാ​നു​ട​നെ​ അ​ടു​ത്തു ത​ന്നെ വെ​ച്ചി​രു​ന്ന കു​പ്പി​യെ​ടു​ത്ത് വെ​ള്ളം വാ​യി​ലൊ​ഴി​ച്ചുകൊ​ടു​ത്തു. ര​ണ്ടി​റ​ക്കു ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും മ​തി​യെ​ന്ന​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ കൈ​യു​യ​ർ​ത്തി. ഇ​നി പ​റ​യാ​നൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ണ്ട് ഞാ​ന​ങ്ങ​നെ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങേ​ര് വീ​ണ്ടു​മെ​ഴു​താ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പ മ​ഴ ഒന്നുകൂടി ശ​ക്തി പ്രാ​പി​ച്ചു.

‘‘അ​വ​രു​ടെ വീ​ടി​ന്റെ ഇ​ല​ക്ട്രി​ക്ക​ൽ വ​ർ​ക്കു ചെ​യ്യു​ന്ന സ​മ​യ​ത്താ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ളു ത​മ്മി​ല​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്. കു​റേ മ​ക്ക​ളു​ള്ള ആ ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ ഏ​റ്റ​വു​മി​ള​യ​വ​ൾ. ഒ​രു പാ​വം. അ​ച്ഛ​ന്റെ മ​ര​ണ​ശേ​ഷം ചേ​ട്ട​ന്മാ​രു​ടെ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ൾ​ക്കൊ​ന്നി​നു​മൊ​രു സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ന്ന​ത്തെ കാ​ല​ത്ത് ജോ​ലി​ചെ​യ്ത് എ​ന്റെ ക​യ്യി​ൽ ഇ​ഷ്ടംപോ​ലെ കാ​ശു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ക്ലാ​സു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​വ​ൾ പു​റ​ത്തു​വ​രു​മ്പോ കോ​ളേ​ജു പ​ടി​ക്കേ​ന്ന​ൽ​പ്പം മാ​റി ഞാ​ൻ സ്കൂ​ട്ട​റു​മാ​യി കാ​ത്തു നി​ൽ​ക്കും. അ​വ​ളേ​യും ക​യ​റ്റി തി​ര​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത വ​ഴി​യേ കു​റേ​ക്ക​റ​ങ്ങും. അ​വ​ളാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തെ​ല്ലാം ഒ​ന്നൊ​ന്നാ​യി വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കും. ഇ​ട​യ്ക്കൊ​ക്കെ ക്ലാ​സു​ക​ട്ടു ചെ​യ്ത് ഞ​ങ്ങ​ള് മു​ണ്ട​ക്ക​യ​ത്തും പാ​ലാ​യ്ക്കും സി​നി​മ​യ്ക്കു പോ​കും. പ​ടം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഏ​റ്റ​വും ന​ല്ല ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ ക​യ​റി ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കും. അ​വ​ളു​ടെ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു എ​നി​ക്കേ​റ്റ​വും വ​ലു​ത്. എ​നി​ക്ക​ത്ര​യു​മി​ഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ളെ.’’

അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞൊ​ഴു​കി.

‘‘ക്ലാ​സ്സു​ ക​ഴി​ഞ്ഞേ​പ്പി​ന്നെ വെ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മ​വ​ൾ ടെ​സ്റ്റെ​ഴു​താ​നോ മ​റ്റോ പു​റ​ത്തേ​ക്കു വ​രു​മ്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മേ ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ത​മ്മി​ൽ കാ​ണാ​ന​വ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അ​വ​ളു​ടെ​യ​ടു​ത്ത് ട്യൂ​ഷ​ൻ പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന ആ ​പ​യ്യ​ന്റെ ക​യ്യി​ൽ ക​ത്തു കൊ​ടു​ത്തു​വി​ടും. അ​ങ്ങ​നെ കാ​ഞ്ഞി​ര​പ്പ​ള്ളി​യി​ലും കോ​ട്ട​യ​ത്തു​മൊ​ക്കെ ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ ബോം​ബേ​ലൊ​ള്ളൊ​രു ബ​ന്ധു​വി​ന്റെ കേ​റോ​ഫി​ൽ ഗ​ൾ​ഫി​നു പോ​കാ​നൊ​രു ചാ​ൻ​സു​ കി​ട്ടി​യ​പ്പോ ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നാ​ഴ്ച ഒ​ന്നു മാ​റി​നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്നു. ബോം​ബേ​ന്ന് വ​ന്ന​തി​ന്റെ​ന്നു രാ​വി​ലെ ത​ന്നെ ഞാ​നാ പ​യ്യ​നെ ക​ണ്ട​തും അ​വ​നൊ​രു ക​ത്തു ത​ന്നു. ക​ത്തി​ലെ​ഴു​തി​യ​പ്ര​കാ​രം സെ​ക്ക​ൻ​ഷോ ക​ണ്ടി​റ​ങ്ങി​യ ഞാ​ൻ അ​വ​ളെ​ഴു​തി​യ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് അ​ടു​ക്ക​ളവാ​തി​ലി​ലൂ​ടെ അ​ക​ത്തു ക​ട​ന്നു. ആ ​വീ​ടി​ന്റെ മു​ക്കും മൂ​ല​യു​മ​റി​യാ​വു​ന്ന ഞാ​ൻ അ​വ​ളു​ടെ മു​റി​യു​ടെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന് അ​ക​ത്തു​ക​യ​റി വാ​തി​ല​ട​ച്ചു.

എ​ന്റെ ശ​ബ്ദം കേ​ട്ട അ​വ​ൾ പേ​ടി​ച്ച​ര​ണ്ട് പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞുകൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘പ്ര​സാ​ദേ​ട്ടാ, ചേ​ട്ട​നെ​ങ്ങ​നെ​യോ ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യ​മ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. പെ​ട്ടെ​ന്നു തി​രി​ച്ചു പൊ​യ്ക്കോ... സു​കു​ചേ​ട്ട​നെ​ത്തു​ന്ന​തി​നു മു​ന്നേ​ വേ​ഗം ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ നോ​ക്ക്...’’ അ​വ​ള​തു പ​റ​ഞ്ഞ​തും വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടു​കേ​ട്ട് ഞാ​ൻ ഞെ​ട്ടി. അ​വ​ൾ ചെ​ന്നു ക​ത​കു തു​റ​ന്നു. അ​വ​ളു​ടെ മു​ടി​ക്കു​കു​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​നെ​വി​ടെ​ടീ എ​ന്ന​യാ​ള​ല​റി. പി​ന്നെ ന​ട​ന്ന​തോ​ർ​ക്കു​മ്പം ഇ​പ്പോ​ഴു​മെ​ന്റെ ച​ങ്കു പെ​ട​യും. കാ​രി​രു​മ്പി​ന്റെ ക​രു​ത്തു​ള്ള അ​യാ​ളെ ഒ​ന്നു പ്ര​തി​രോ​ധി​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും പ​റ്റാ​തെ ഞാ​ൻ ചോ​ര തു​പ്പി.

‘‘നീ ​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ണോ​ടീ ഇ​വ​ൻ വ​ന്ന​ത്..?’’

അ​വ​ളൊ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല.

അ​യാ​ൾ വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ചു. ‘‘ഇ​തി​നു മു​മ്പി​ങ്ങ​നെ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടോ..?’’ ഇ​ല്ലെ​ന്ന​വ​ൾ ത​ല​യാ​ട്ടി.

‘‘ഇ​വ​നു​മാ​യി​ട്ടൊ​ള്ള ബ​ന്ധം ദേ ​ഇ​വി​ടംവെ​ച്ചു തീ​ർ​ന്നു.’’

ത​ല കു​നി​ച്ചി​രു​ന്ന എ​ന്റെ താ​ടി പി​ടി​ച്ചു​യ​ർ​ത്തി​യി​ട്ട് അ​യാ​ളെ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘എ​ടാ അ​വ​രാ​തി മോ​നേ, നീ ​വ​രു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ് അ​ടു​ക്ക​ള​വാ​തി​ലു തു​റ​ന്നി​ട്ട​ത് ഞാ​നാ​ടാ... നി​ന്നെ​യാ പ്ലാ​വേ കെ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ട്ട് ആ​ളെ​ക്കൂ​ട്ടാ​നെ​നി​ക്ക​റി​യാ​മേ​ലാ​ഞ്ഞി​ട്ട​ല്ല.’’

ക​ണ്ണും മു​ഖ​വും വീ​ങ്ങി വാ​യി​ലും മൂക്കി​ലു​മെ​ല്ലാം ചോ​ര​യൊ​ലി​ച്ചു കി​ട​ന്ന ഞാ​ൻ ഉ​ലി​ഞ്ഞു​പോ​യ മു​ണ്ടും വാ​രി​ച്ചു​റ്റി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. ഞാ​ൻ പു​റ​ത്തേ​ക്കു ന​ട​ക്കാ​ൻ ര​ണ്ട​ടി വെ​ച്ച​തും അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘നീ ​വി​ളി​ച്ചാ ഇ​വ​ളു വ​രു​മെ​ന്നു നി​ന​ക്കു തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി ദേ ​ഇ​പ്പോ വി​ളി​ച്ചോ..! ഇ​നി അ​തി​നൊ​ര​വ​സ​രം ത​ന്നി​ല്ല എ​ന്നു നീ ​ഒ​രു കാ​ല​ത്തും പ​റ​യ​രു​ത്.’’ എ​നി​ക്ക് ശ​ബ്ദം പു​റ​ത്തേ​ക്കു വ​ന്നി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, ത​ല കു​നി​ച്ചു നി​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ അ​വ​ളൊ​ര​ക്ഷ​രം മി​ണ്ടാ​തെ നി​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ളെ​ന്റെ ചെ​വി​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ എ​ന്റെ ക​യ്യീ​ന്നി​നി മേ​ടി​ച്ചു​കൂ​ട്ടെ​ണ്ട​ങ്കി എ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​ടാ നാ​റീ...

ചെ​ത്തു​കാ​ര​ന്റെ മ​ക​ൻ ച​ക്കാ​ത്തി​ല​ങ്ങ് നാ​യ​രാ​കാ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ച​ല്ലേ..?’’

‘‘വേ​ദ​ന​യും സ​ങ്ക​ട​വും അ​പ​മാ​ന​വുംകൊ​ണ്ട് ത​ല​കു​നി​ഞ്ഞ് ഞാ​നേ​ന്തി​വ​ലി​ഞ്ഞ് പു​റ​ത്തോ​ട്ടു ന​ട​ന്നു.’’

പി​ന്നെ എ​ഴു​താ​ൻ പ​റ്റാ​തെ കു​ഴ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി​യ കൈ​യീ​ന്ന് പേ​ന​യൂ​ർ​ന്നു വീ​ണു. പി​ന്നാ​ലെ ഡ​യ​റീം. ഞാ​ന​തു ര​ണ്ടു​മെ​ടു​ത്തു മാ​റ്റി​യ​തും അ​ദ്ദേ​ഹം ശ്വാ​സം കി​ട്ടാ​ണ്ട് ആ​ഞ്ഞു​വ​ലി​ക്കു​കേം ക​ണ്ണു​ക​ൾ മു​ക​ളി​ലേ​ക്കു മ​റ​യു​ക​യുംചെ​യ്തു. ആ​കെ പ​രി​ഭ്ര​മി​ച്ച ഞാ​നു​ച്ച​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു. ‘‘മ​ത്താ... മ​ത്താ...’’ മ​ത്ത​നോ​ടി വ​ന്ന് അ​ങ്ങേ​​െര കു​ലു​ക്കി വി​ളി​ച്ചു. പി​ന്ന മൊ​ഖ​ത്തേ​ക്കു വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ച്ചു. സാ​വ​ധാ​നം ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​റ​ന്ന​പ്പ മ​ത്ത​ൻ വാ​യി​ലേ​ക്ക് എ​ന്തോ സ്പ്രേ ​അ​ടി​ച്ചു. അ​പ്പോ ശ്വാ​സം സാ​ധാ​ര​ണ ഗ​തി​യാ​യി. ഇ​നി​യ​വ​ട നി​ൽ​ക്ക​ണ​ത് അ​ത്ര പ​ന്തി​യ​ല്ലെ​ന്നു ക​ണ്ട ഞാ​ൻ യാ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പ മ​ത്ത​നെ​ന്റെ ന​മ്പ​റു ചോ​ദി​ച്ചു. ഞാ​ൻ സാ​റി​ന്റെ ന​മ്പ​റു കൊ​ടു​ത്തു.

ഡ​യ​റീം നെ​ഞ്ചി​ല് ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ച് കോ​രി​ച്ചൊ​രി​യ​ണ മ​ഴേ​ത്ത് ന​ന​ഞ്ഞൊ​ലി​ച്ച് ചെ​ന്ന് കാ​റി​ലേ​ക്കു ക​യ​റി​യ​പ്പ സാ​റ് ചാ​രി​ക്കെ​ട​ന്നു​റ​ങ്ങേ​രു​ന്ന്. സാ​റി​ന്റെ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​നു ത​ട​സ്സം വ​ര​ണ്ട​ല്ലാ​ന്നു ക​രു​തി ഡ​യ​റി പി​റ​കി​ലെ സീ​റ്റി​ലേ​ക്കി​ട്ടു വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്ത​തും സാ​റു ഞെ​ട്ടി​യു​ണ​ർ​ന്നു. ഞാ​ൻ ഡ​യ​റി​യെ​ടു​ത്ത് സാ​റി​ന്റെ കൈ​യി​ല് കൊ​ടു​ത്തു. അ​ദ്ദേ​ഹം അ​തു വാ​യി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.​ അ​ൽ​പം ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും എ​ന്നോ​ടു വ​ണ്ടി നി​ർ​ത്താ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

സാ​റു കു​പ്പി​യെ​ടു​ത്തു നേ​രേ വാ​യി​ലോ​ട്ടു ക​മി​ഴ്ത്ത​ണ ക​ണ്ട ഞാ​നാ​കെ അ​ന്തി​ച്ചു​പോ​യി.​ ആ സ​മ​യം​കൊ​ണ്ട് സാ​റു ര​ണ്ടു മൂ​ന്നു ക​വി​ളെ​ങ്കി​ലു​മെ​ടു​ത്തു കാ​ണും. പി​ന്നൊ​ന്നു​മാ​ലോ​ചി​ച്ചി​ല്ല. പ​ണി​പ്പെ​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും കു​പ്പി പി​ടി​ച്ചു വാ​ങ്ങി. കി​ത​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ഞാ​നാ... ഞാ​നൊ​റ്റൊ​രു​ത്ത​നാ​ടാ അ​വ​രു​ടെ ബ​ന്ധം ത​ക​ർ​ത്ത​ത്.’’

ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​കാ​ണ്ട് ഞാ​ൻ ക​ണ്ണു മി​ഴി​ച്ചു. ‘‘എ​ന്റെ​യീ ഗ​തി​ക്കു കാ​ര​ണം അ​യാ​ളു​ടെ ശാ​പ​മാ​ടാ പാ​ഞ്ചീ... സാ​റ് വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടി ക​ര​ഞ്ഞു. ഞാ​ൻ സ​മാ​ധാ​നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. ഒ​ന്നു ശാ​ന്ത​മാ​യ​പ്പ എ​ന്നെ നോ​ക്കി പ​തി​ഞ്ഞ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘സു​ലോ​ച​ന ചേ​ച്ചി എ​ന്റെ ക​യ്യി​ൽ ത​ന്ന​യ​ച്ച ആ ​ക​ത്ത് ഞാ​ൻ സു​കു​മാ​ര​ൻ നാ​യ​രേം കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു.’’

ഞാ​ന​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘‘സാ​റെ​ന്താ അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്ത​ത്..?’’ ‘‘ത​നി​ക്കു കി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും മ​റ്റൊ​രാ​ൾ​ക്ക​ത് കി​ട്ടു​മെ​ന്ന​റി​യു​മ്പോ ഒ​രാ​ളി​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന വി​കാ​ര​മെ​ന്താ..?’’

ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​ൻ പ​റ്റാ​ണ്ട് വി​ഷ​മി​ച്ച എ​ന്നോ​ട് സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘അ​തു​ത​ന്നെ. അ​സൂ​യ. അ​തി​ന് കു​ട്ടി​ക​ളെ​ന്നോ മു​തി​ർ​ന്ന​വ​രെ​ന്നോ ഇ​ല്ലെ​ടാ... അ​ത്ര​മേ​ൽ ഉ​ട​ല​ഴ​കു​ള്ള സു​ലോ​ച​ന ചേ​ച്ചി​യും പ്ര​സാ​ദ് ചേ​ട്ട​നും ആ ​രാ​ത്രി ഒ​ന്നാ​കു​ന്ന​തോ​ർ​ത്ത​പ്പോ, ഒ​രൊ​മ്പ​താം ക്ലാ​സു​കാ​ര​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും സാ​ധാ​ര​ണ എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യു​മു​ള്ളി​ൽ തോ​ന്നു​ന്ന ആ ​വി​കാ​രം എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ലും അ​റി​യാ​തെ​വ​ന്നു നി​റ​ഞ്ഞു​പോ​യെ​ന്റെ പാ​ഞ്ചീ...’’

സാ​റ​തും പ​റ​ഞ്ഞെ​ന്റെ ക​യ്യീ​ന്ന് കു​പ്പി വാ​ങ്ങി. ‘‘എ​നി​ക്ക് പോ​ണ​മെ​ടാ... ആ ​സാ​ധു മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ കാ​ലു പി​ടി​ച്ചെ​നി​ക്കു മാ​പ്പു പ​റ​യ​ണം... വ​ണ്ടി തി​രി​ക്ക്...’’

ക​ഴി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​തെ വ​ല്ലാ​ണ്ട​ങ്ങ് കു​ഴ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പ കു​പ്പി ക​യ്യീ​ന്നു മ​ടി​യി​ലേ​ക്കു വീ​ണു. കാ​ലു​ക​ളൊ​ക്ക നീ​ട്ടി സീ​റ്റി​ലേ​ക്ക് ചാ​ഞ്ഞു കെ​ട​ന്നി​ട്ട് പു​ല​മ്പ​ണ​മ​ട്ടി​ലെ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ സാ​റു പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

ആ ​സ​മ​യം സാ​റി​ന്റെ ഫോ​ണ​ടി​ച്ചു. പേ​രി​ല്ല, ന​മ്പ​റാ​ണ്. ആ​ദ്യ​മൊ​ന്നു​ മ​ടി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ര​ണ്ടും ക​ൽ​പി​ച്ച് ഞാ​ൻ ഫോ​ണെ​ടു​ത്തു.

‘‘ഹ​ലോ...’’

ഒ​രൊ​റ്റ ഹ​ലോ​യി​ൽ ഞാ​നാ​ളെ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.

മ​ത്ത​ൻ...

‘‘സാ​റേ,

സാ​റെ​ന്നാ പ​ണി കാ​ണി​ച്ചേ​ച്ചാ പോ​യ​ത്. പ്ര​സാ​ദു സാ​റു മ​രി​ച്ചു​പോ​യി.’’

മി​ണ്ടാ​ട്ടം മു​ട്ടി​പ്പോ​യ എ​ന്റെ ക​ണ്ണി​ലാ​കെ ഇ​രു​ട്ടു​ ക​യ​റി.

തി​രി​ച്ചൊ​ന്നും പ​റ​യാ​ണ്ട് ഞാ​നാ നി​മി​ഷം​ത​ന്നെ ഫോ​ൺ ക​ട്ടു ചെ​യ്തു. സാ​റി​ന പ​ലത​വ​ണ കു​ലു​ക്കി​വി​ളി​ച്ചു നോ​ക്കി. മ​റു​പ​ടി​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ണ്ടു വ​ന്ന​പ്പ എ​ന്റെ ചെ​റി​യ ബു​ദ്ധീ​ലു ഞാ​നോ​രോ​ന്നാ​ലോ​ചി​ച്ചു നോ​ക്കി. ഈ ​കോ​ല​ത്തി​ല് സാ​റി​നേംകൊ​ണ്ടാ മ​ര​ണ​വീ​ട്ടി ചെ​ന്ന് അ​വ​ടൊ​രു സീ​നെ​ണ്ടാ​ക്ക​ണാ..? അ​തോ, ഇ​പ്പ ഇ​വ​ട​ന്നു പോ​യി​ട്ട് സാ​റു​ണ​രു​മ്പ കാ​ര്യം പ​റ​ഞ്ഞാ മ​തി​യാ..?

ആ ​സ​മ​യ​ത്ത് സാ​റു വ​ണ്ടി തി​രി​ക്കെ​ടാ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ തി​രി​ച്ചു പോ​രേ​ണ്ടി വ​രി​ല്ലേ..? അ​പ്പ അ​ത്രേം ദൂ​രം പി​ന്നേം തി​രി​ച്ചോ​ടി​ക്ക​ണ്ടേ..? അ​ല്ലെ​ങ്കി, ഇ​വ​ട​ത്ത​ന്ന കെ​ട​ന്നാ മ​തി​യാ..? എ​ന്താ​യാ​ലും ഇ​വ​ട കെ​ട​ക്ക​ണ​ത​ത്ര പ​ന്തി​യ​ല്ലെ​ന്നു തോ​ന്നി​യ നി​മി​ഷം പി​ന്ന​യൊ​ന്നു​മാ​ലോ​ചി​ക്കാ​ൻ നി​ന്നി​ല്ല. ത​ക​ർ​ത്തു പെ​യ്യ​ണ മ​ഴ വ​ക​വെ​ക്കാ​ണ്ട് സാ​വ​ധാ​നം ഞാ​ൻ വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്തു.

അ​പ്പോ, സാ​റി​ന്റ കൂ​ർ​ക്കം​വ​ലീ​ട ഒ​ച്ച പി​ന്നേം കൂ​ടി.

Show More expand_more
News Summary - weekly literature story