അതിരാവിലെ തന്നെ കൊൽക്കത്ത നഗരം വിടുക എന്നതായിരുന്നു പ്ലാൻ. ബാഗേജൊക്കെ ബൈക്കിൽ കെട്ടിവെക്കുന്ന നേരത്താണ് ഞാൻ ബൈക്ക് നിർത്തിയത് തെൻറ സ്ഥലത്താണെന്നും അതിന് പാർക്കിങ് ഫീസ് നൽകണമെന്നും പറഞ്ഞ് ഒരുത്തെൻറ വരവ്. എന്നോട് അവിടെ പാർക്ക് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞത് ഹോട്ടലിൻറ മാനേജർ ആണെന്നും എല്ലാറ്റിനും കൂടിയുള്ള പണം ഞാൻ മാേനജർക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ടെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഇട്ടിരുന്ന കട്ടിൽ കഴിഞ്ഞാൽ ബാത്ത്റൂമിലേക്കു പോകാനുള്ള വഴിയല്ലാതെ അൽപം പോലും സ്ഥലസൗകര്യമില്ലാത്ത ഒരു ഇടുങ്ങിയ മുറിയായിരുന്നു താമസിച്ച ഹോട്ടലിെൻറത്. ഒരു അഡ്ജസ്റ്റ്മെൻറിനും തയാറാകാതെ പതിവിലും കൂടിയ ചാർജാണ് മാനേജർ ഇൗടാക്കിയത്. രാത്രി മുഴുവൻ ഉറക്കമിളച്ച് യാത്ര ചെയ്തതിെൻറ ക്ഷീണമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ മറ്റൊരു റൂം തപ്പി പിടിക്കാെനാന്നും മെനക്കെടാതെ പറഞ്ഞ തുകയും നൽകി അതിലങ്ങ് തങ്ങുകയായിരുന്നു. അതിനു പുറമെ ഇപ്പോൾ പാർക്കിങ് ഫീസു കൂടി നൽകണമെന്നു വേറൊരുത്തൻ വന്നപ്പോൾ സത്യത്തിൽ ദേഷ്യം വന്നു. എനിക്ക് നിങ്ങെള അറിയില്ല, എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ മാനേജറോട് പോയി പറയാൻ അയാളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ മാനേജറെയും കൂട്ടിയാണ് വന്നത്. പാർക്കിങ് ഫീസ് നൽകണമെന്നായി മാനേജറും. നിങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ താഴെ പാർക്ക് ചെയ്തതെന്നും ചാർജിെൻറ കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നും ഒരു ബൈക്ക് പോലും പാർക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ എങ്ങനെയാണ് ഇവിടെ ആളുകൾ വന്ന് റൂം എടുക്കുക എന്നും അയാളോട് ഞാൻ ക്രുദ്ധനായി. എന്തോ കൂടുതൽ സംസാരിക്കാൻ താൽപര്യമില്ലാതെ മാനേജർ പാർക്കിങ് ഫീസ് വാങ്ങാൻ വന്ന ആളെയും കൂട്ടി അകേത്തക്ക് പോയി.
െകാൽക്കത്തയിൽ നിന്നും യാത്ര തുടങ്ങി ഒഡിഷയുടെ തലസ്ഥാനമായ ഭുവനേശ്വറിൽ എത്തിച്ചേരുക എന്നതായിരുന്നു ഇൗ ദിവസത്തെ ലക്ഷ്യം. ബംഗാളിലെ റോഡരികിൽ പലയിടത്തും പല പല രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളുടെ പതാകകൾ പാറിക്കളിക്കുന്നു. സി.പി.എം, തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസ്, ബി.ജെ.പി, കോൺഗ്രസ് തുടങ്ങിയ പാർട്ടികളുടെ പതാകകൾ പല കവലകളിലും നിറച്ചിട്ടുണ്ട്. കൊൽക്കത്തയിൽനിന്നും സുഗമമായ റോഡായിരുന്നു ഭുവനേശ്വറിലേക്ക്. 440 കിലോ മീറ്റർ പിന്നിട്ട് ഭുവനേശ്വറിൽ എത്തിയത് അറിഞ്ഞതുപോലുമില്ല.
ബംഗാളിലെ വഴിയോരങ്ങളിൽ നെൽപ്പാടങ്ങൾ നിരന്നു കിടക്കുകയാണ്. അതിനിടയിൽ കരിമ്പനകൾ കൂടി കണ്ടപ്പോഴാണ് ഒഡിഷയിലേക്ക് കടന്നുവെന്നു മനസ്സിലായത്. വഴിയരികിൽ സിദ്ധാർഥ് എന്ന കച്ചവടക്കാരനിൽനിന്നും നൊങ്കും ഇളനീരും വാങ്ങിക്കഴിച്ചു. സിദ്ധാർഥിെൻറ കച്ചവടം പത്ത് മണിക്കു മുമ്പേ കഴിഞ്ഞു. കച്ചവട സ്ഥലത്ത് ഇളനീരിെൻറ തൊണ്ടുകൾ മാത്രം അവശേഷിപ്പിച്ച് അവൻ അവശേഷിച്ച മൂന്ന് ഇളനീരുകൾ ചാക്കിലാക്കി ബൈക്കിൽ െവച്ചുകെട്ടി. അവൻ ചാക്ക് ബൈക്കിൽ കെട്ടാൻ ഉപയോഗിച്ച വലിച്ചാൽ നീളുന്ന കയറിൽ എെൻറ കണ്ണുകൾ ഉടക്കിനിന്നു. എെൻറ കൈയിൽ അത്തരം അനേകം കയറുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇത് ഇത്തിരിക്കൂടി ഉറപ്പുള്ളതായിരുന്നു. അത് വിൽക്കുന്ന കടയിലേക്ക് എന്നെയും കൂട്ടി സിദ്ധാർത്ഥ് വന്നെങ്കിലും സ്റ്റോക്ക് തീർന്നുപോയിരുന്നു. സാരമില്ല, ഞാൻ വേറേ എവിടെനിന്നെങ്കിലും സംഘടിപ്പിച്ചുകൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞ് എനിക്കൊപ്പം വന്ന അവനെ യാത്രയാക്കി.
ഭുവനേശ്വറിൽ എത്തുന്നതിനു മുമ്പ് ഭദ്രക് എന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തിയാൽ വിളിക്കണമെന്ന് ഒാൺലൈൻ വഴി പരിചയപ്പെട്ട വടകര സ്വദേശി റഫ്നാസ് പറഞ്ഞിരുന്നു. ഭദ്രകിലെ ഒരു സ്വകാര്യകമ്പനിയിൽ േജോലി ചെയ്യുന്ന റഫ്നാസിനെ വിളിക്കേണ്ട താമസം, നാട്ടിൽനിന്നും കൊണ്ടുവന്ന ബുള്ളറ്റിൽ അവൻ ഹാജർ. വഴിയരികിൽ നിന്നുള്ള അൽപ സമയത്തെ കുശലം പറച്ചിലിനു ശേഷം റഫനാസും ഭാര്യയും താമസിക്കുന്ന അപ്പാർട്ട്മെൻറിലേക്ക് ചെന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് സാമ്പാറും കൂട്ടി ചോറും കഴിച്ച ശേഷമാണ് അവിടെ നിന്നും പോന്നത്. നാളുകൾക്കു ശേഷം സാമ്പാറും കൂട്ടി ചോറുണ്ണാൻ കഴിഞ്ഞതിെൻറ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ. റഫ്നാസിനോടും ഭാര്യയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഭദ്രകിൽനിന്നും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഭുവനേശ്വറിൽ എത്തുമ്പോൾ സമയം അഞ്ച് മണിയായിരുന്നു.
മുറിയെടുത്ത് കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് രാത്രി ഭക്ഷണത്തിനായി പുറത്തിറങ്ങി. അടുത്തുള്ള പലഹാര കടയിൽ പ്രദർശന വസ്തുപോലെ അകത്ത് പ്രധാന സ്ഥലത്ത് കേക്ക് പോലൊരു വിഭവം വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അത് കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ നാവിൽ വെള്ളമൂറി. ‘ചണപോള’ എന്നു പറയുന്ന ആ വിഭവത്തിൽ നിന്നും ഒരു കഷണം വാങ്ങിക്കഴിച്ചു. കൊള്ളാം..! നല്ല രുചി...
ഭുവനേശ്വറിനടുത്തുള്ള പുരി ജഗന്നാഥ ക്ഷേത്രവും സന്ദർശിച്ച് വൈകുന്നേരത്തോടെ വിശാഖപട്ടണം പിടിക്കണമെന്ന തീരുമാനത്തിൽ വേഗം കിടന്നു.
വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് അവരുടേത് മാത്രമാണ്, മാധ്യമത്തിേൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.