വൃദ്ധസദനം -കവിത

കർമ്മകാണ്ഡങ്ങളെല്ലാമൊഴിഞ്ഞു

നോക്കെത്താ ദൂരത്തസ്തമയ സൂര്യനെരിയുന്നു

കണ്ണുകളിലെരിയും നിസ്സഹായത

ചുട്ടുപൊള്ളുമോർമ്മകൾ ജ്വാലാമുഖങ്ങൾ

മങ്ങിയ കാഴ്ചകൾക്കിനി ജലയാന നൗകകളില്ല

നിറമാർന്ന നിറക്കാഴ്ചകളില്ല

ഭീതിദമാം ഏകാന്തതയിൽ നൊന്തും

നിശ്ശബ്ദതയുടെ ആഴം തേടുന്നവർ

പുണ്യത്യാഗ ദുഃഖപ്പെരുമഴയിൽ

നനഞ്ഞു കുതിരും മനുഷ്യാത്മാക്കൾ

സ്വയമലിഞ്ഞരങ്ങൊഴിയാനിടം തേടുന്നവർ

പൊള്ളലേൽപ്പിക്കുമീ വൃദ്ധസദനക്കാഴ്ചകൾ