ഊ​ഴം

മ​ഹാ​മാ​രി​യാ​ല്‍ മ​രി​ച്ച്​ ഡ​ല്‍ഹി​യി​ലെ ശ്മ​ശാ​ന​ങ്ങ​ളി​ല്‍
ഊ​ഴം കാ​ത്തു കി​ട​ക്കു​ന്ന ജ​ഡ​ങ്ങ​ളെ​യോ​ര്‍ത്ത്

ഊ​ഴ​വും കാ​ത്തു കി​ട​ക്കു​ക​യാ​ണു ഞാ​ന്‍
താ​ഴെ, ത്ത​ണു​ത്ത നി​ല​ത്തു; നീ​ല​ക്കു​ളി-
രാ​ഴി​യി​ലി​ന്ന​ലെ വാ​യു​വേ​യി​ല്ലാ​തെ-
യാ​ഴ്ന്നു പി​ട​ഞ്ഞു ഹി​മ​മാ​യു​റ​ഞ്ഞ​പോ​ല്‍.

മു​ട്ടു​കു​ത്തു​ന്നു​വെ​ന്‍ പ്രൗ​ഢ​ന​ഗ​ര​മി-
ന്നി​ത്തി​രി​ശ്ശ്വാ​സ​ത്തി​നാ​യ് കേ​ണു ദീ​ന​മാ​യ്‌.
ഏ​പ്രി​ലാ​ണേ​റ്റ​വും ക്രൂ​ര​മാം മാ​സം, ആ​ര്‍
കേ​ള്‍ക്കാ​ന്‍ മ​രി​ക്കു​മ​ര​ച​െ​ൻ​റ​യ​ർ​ഥ​ന?

ആ​ളും ചി​ത​ക​ളെ​ന്‍ മു​ന്നി​ല്‍ പി​ശാ​ചി​െ​ൻ​റ
നാ​വു​പോ​ല്‍ ജ്വാ​ല​ക​ള്‍ നീ​ട്ടി, ''വ​രൂ, വ​രൂ,
ഈ​യ​ഗ്​​നി ത​ന്‍ ജ​ഠ​ര​ത്തി​ല​ര്‍പ്പി​ക്ക നി​ന്‍
സ്വാ​ദു​ള്ളൊ​ര​സ്ഥി​യും മാം​സ​വും, എ​െ​ൻ​റ​യീ-
ത്തീ​രാ​വി​ശ​പ്പി​ല്‍ ദ​ഹി​ക്കാ​ന്‍, നി​ര​നി​ര-
യാ​യി ഞാ​ന്‍ കാ​ണ്മൂ ഹ​വി​സ്സാം ജ​ഡ​ങ്ങ​ളെ.''

ഏ​റെ​യു​ണ്ട​ല്ലോ മ​നു​ഷ്യ​രെ​നി​ക്കു മു-
​മ്പീ​യാ​ത്മ​വി​ദ്യാ​ല​യ​ത്തി​ല്‍ വ​ന്നെ​ത്തി​യോ​ര്‍
ഞാ​ന്‍ മു​പ്പ​താ​മ​നാ​ണി​ന്ന്, പൊ​റു​ക്കു​ക
പാ​വ​ക​ദേ​വ, എ​ന്നൂ​ഴം വ​രും​വ​രെ.
സാ​ര​മി​ല്ലാ നി​െ​ൻ​റ ക്ഷു​ത്ത്, മൃ​തി​യു​ടെ
കാ​ല്‍മു​ട്ടി​ട​യി​ല്‍ ഞെ​രി​ഞ്ഞ ക​ഴു​ത്തി​െ​ൻ​റ
നാ​ഡി​ക​ള്‍ ത​ന്‍ കൊ​ടും​വേ​ദ​ന​യെ​ങ്ങി​നെ
നീ​യ​റി​യാ​ന്‍! ക​ണ്ണി​മാ​ങ്ങാ​പ്പു​ളി​ര​സം,
പൂ​മ​ണം, ഏ​ശാ​ത്തോ​രി​ന്ദ്രി​യ​മൃ​ത്യു​വി​ന്‍
നീ​റും ഹി​മ​സ്പ​ര്‍ശം, അ​ന്ത്യ​മു​ഹൂ​ര്‍ത്ത​ത്തി​ല്‍
മാ​ന​സ​മോ​ടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന ഗ്രാ​മീ​ണ-
വീ​ഥി​ക​ള്‍ തീ​രെ​ക്കു​തി​ര്‍ത്തു പെ​യ്യും മ​ഴ,
മാ​വി​ല​ണ്ണാ​ന്‍ പോ​ല്‍ പി​ടി​ച്ചു ക​യ​റു​ന്ന
പീ​റ​ച്ചെ​റു​ക്ക​െ​ൻ​റ​യാ​ര്‍ത്തി​യും നീ​റ്റ​വും,
ഏ​റെ​ക്കു​റു​കി​ത്തി​ള​യ്ക്കും ത​രു​ണ​െ​ൻ​റ
പ്രേ​മ​ങ്ങ​ള്‍ ത​ന്‍ ഹ്ര​സ്വ​ജീ​വ​ന്‍, നു​കം പോ​ലെ
ഭാ​രം ചു​മ​ന്നു മ​ടു​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​ത-
ഭീ​തി​ക​ള്‍, ലോ​ക​ങ്ങ​ളോ​രോ​ന്നു ചു​റ്റി​ലും
തീ​രെ​ത്ത​ക​ര്‍ന്നു വീ​ഴു​മ്പോ​ഴു​മൊ​റ്റ​ക്ക്​
നാ​ളു​ക​ളെ​ണ്ണു​ന്ന താ​ര​കാ​ശൂ​ന്യ​മാം
വാ​ർ​ധ​കം, രാ​ഗം മ​റ​ന്നൊ​രു വീ​ണ​പോ​ല്‍
ഏ​തോ മു​റി​യു​ടെ മൂ​ല​യി​ല്‍ വി​സ്മൃ​ത-
പ്രാ​ണ​നാ​യ്, പ​ച്ച​ക​ള്‍ പോ​യൊ​രു​ഭൂ​മി പോ​ല്‍
തീ​രെ​ത്ത​ള​ര്‍ന്ന ബ​ധി​ര​മാം ജീ​വി​തം.

ഹാ, ​കു​യി​ല്‍ പാ​ടു​ന്ന കേ​ട്ടു ഞാ​നി​ന്ന​ലെ-
യാ​ശു​പ​ത്രി​ക്കു പു​റ​ത്ത്; പ​കു​ക്കു​കെ​ന്‍
പ്രാ​ണ​ന്‍ മ​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ടി​നും മേ​ടി​നും,
ഏ​കു​കെ​ന്‍ ശ്വാ​സ​മീ നീ​രി​നും വേ​രി​നും.
മാ​നു​ക​ള്‍ ചാ​ടി ന​ട​ക്ക​ട്ടെ പാ​ത​യി​ല്‍,
ആ​ന കു​ളി​ക്ക​ട്ടെ തൂ​ര്‍ത്ത വ​യ​ലി​െ​ൻ​റ
ധൂ​ളി​യി​ല്‍, സിം​ഹി​ക​ള്‍ നീ​ന്ത​ട്ടെ ചോ​ല​യി​ല്‍.
നീ ​പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു പാ​ഠ​ങ്ങ​ളി​ങ്ങ​നെ,
ഹേ ​പ്ര​കൃ​തീ, ഞ​ങ്ങ​ള്‍ മാ​തൃ​ഹ​ന്താ​ക്ക​ളെ.

ഊ​ഴ​വും കാ​ത്തെ​െ​ൻ​റ​യ​ക്കം കു​റി​ച്ചൊ​രീ
നീ​ള​നു​റ​യി​ല്‍ ഞാ​ന്‍ വി​ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പൊ​ഴും
ഏ​റെ​ക്കൊ​തി​പ്പൂ: ബ​ലി​യാ​യി​ട​ട്ടെ ഞാ​ന്‍
നാ​ളെ​ത്ത​ളി​രി​ടും ഭൂ​വി​നും മ​ര്‍ത്ത്യ​നും.