ദുരന്തഭൂമിയിലെ ചില സാങ്കൽപിക ചിത്രങ്ങൾ

‘വ​ണ്ടി​യു​ടെ ബു​ക്കും പേ​പ്പ​റു​മാ​യി ഞാ​ൻ അ​ങ്ങോ​ട്ട് വ​രി​ക​യാ... അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​യി ഒ​രു ല​ക്ഷം വേ​ണം...’ ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ ഓ​ട്ടോ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യാ​യ സ​ക്കീ​ർ രാ​വി​ലെ വി​ളി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു. സ​ക്കീ​ർ എ​ന്റെ അ​ടു​ത്ത സു​ഹൃ​ത്താ​ണ്. ജീ​വി​തം കൂ​ട്ടി​മു​ട്ടി​ക്കാ​ൻ ര​ണ്ട് പ​തി​റ്റാ​ണ്ടു മു​മ്പ് ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ കാ​ലം മു​ത​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ പ​രി​ച​യ​ത്തി​ലാ​ണ്. ഓ​ട്ടോ ഓ​ടി കി​ട്ടു​ന്ന വ​രു​മാ​നം കൊ​ണ്ട്​ ഭാ​ര്യ​യും ര​ണ്ട് കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യി അ​ല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണ് അ​വ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്ന​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാം. നാ​ല​ഞ്ചു മാ​സം മു​മ്പ് വ​രെ ഓ​ട്ടോ​ക്ക് അ​ട​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​ണ്. ഞാ​ൻ ജോ​ലി ചെ​യ്യു​ന്ന ഫി​നാ​ൻ​സ് സ്ഥാ​പ​ന​ത്തി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ്​ വാ​യ്പ എ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന​ത്.

ഒ​രു ദുഃ​സ്വ​ഭാ​വ​വും ഇ​ല്ലാ​ത്ത സ​ക്കീ​ർ ന​ല്ലൊ​രു സാ​മൂ​ഹി​ക​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ​കൂ​ടി​യാ​ണ്. അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒ​രു രാ​ഷ്ട്രീ​യ സം​ഘ​ട​ന​യു​ടെ സ​ജീ​വ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ. സം​ഘ​ട​ന​യോ​ട് വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ദു​ര​ന്ത​ഭൂ​മി​യി​ൽ അ​വ​രു​ടെ വ​ള​ന്റി​യ​ർ​മാ​ർ ചെ​യ്യു​ന്ന സേ​വ​നം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല. തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി ഒ​ന്നും ര​ണ്ടും ആ​ഴ്ച ഓ​ട്ടോ​റി​ക്ഷ ഓ​ടി​ക്കാ​തെ സ​ക്കീ​ർ ദു​ര​ന്ത​മേ​ഖ​ല​ക​ളി​ൽ സേ​വ​ന​ത്തി​ന് പോ​കു​ന്ന കാ​ര്യം എ​നി​ക്ക​റി​യാം. പി​ന്നീ​ട് വീ​ട്ടു​ചെ​ല​വി​നാ​യി എ​ന്നോ​ട് 1000, 2000 തോ​തി​ൽ കൈ​വാ​യ്പ വാ​ങ്ങു​ന്ന പ​തി​വു​ണ്ട്. ഓ​ട്ടോ ഓ​ടി കാ​ശ്​ കി​ട്ടി​യാ​ലു​ട​ൻ കൃ​ത്യ​മാ​യി തി​രി​ച്ചു​ത​രി​ക​യും ചെ​യ്യും. ആ ​സ​ക്കീ​റി​നാ​ണ് പെ​ട്ടെ​ന്ന് കാ​ശി​ന് ആ​വ​ശ്യം വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​ത്:

‘എ​ന്തു​പ​റ്റി സ​ക്കീ​റെ... എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ആ​ശു​പ​ത്രി​ക്കാ​ര്യം..?’

‘അ​തൊ​ക്കെ പി​ന്നെ പ​റ​യാ​മെ​ടാ... കാ​ശി​ന്ന് ശ​രി​യാ​കു​മ​ല്ലോ...’

‘പ​ര​മാ​വ​ധി നോ​ക്കാം... ന്നാ​ലും, നാ​ലു മാ​സം മു​മ്പ​ല്ലേ നീ ​അ​ട​വൊ​ക്കെ തീ​ർ​ത്ത് സ്വ​സ്ഥ​മാ​യ​ത്...’

‘അ​തൊ​ക്കെ ശ​രി​യാ... ഇ​പ്പോ കു​ടും​ബ​ത്ത് തീ​രെ സ്വ​സ്ഥ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ​യാ... കാ​യ് കി​ട്ടി​യാ​ലേ പ്ര​ശ്നം തീ​രൂ...’

എ​ത്ര ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ട്ടും അ​വ​ന്റെ പ്ര​ശ്നം എ​ന്തെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് ഒ​രു പി​ടി​യും കി​ട്ടി​യി​ല്ല. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ഭാ​ര്യ​വീ​ട്ടു​കാ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​നാ​യി​രി​ക്കു​മോ... പ​റ​ഞ്ഞ​പോ​ലെ ഉ​ച്ച​ക്ക് ഓ​ഫി​സി​ൽ വ​ന്ന സ​ക്കീ​ർ ആ​ർ.​സി ബു​ക്ക് പ​ണ​യം​വെ​ച്ച് പ​ണ​വു​മാ​യി പോ​യി. വ​ള​രെ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്റെ വ​ര​വും പോ​ക്കും. വൈ​കീ​ട്ട് ഓ​ഫി​സ് വി​ട്ട് ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​കാ​ൻ ബ​സ് സ്റ്റോ​പ്പി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴു​ണ്ട് സ​ക്കീ​റും ഭാ​ര്യ​യും കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കൂ​ട്ടി ടെ​ക്സ്റ്റൈ​ൽ​സി​ലെ ഷോ​പ്പി​ങ് ക​ഴി​ഞ്ഞ് ന​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു.

‘കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വാ​ങ്ങാ​നു​ണ്ട്... പി​ന്നീ​ട് കാ​ണാം’ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് സ​ക്കീ​റും കു​ടും​ബ​വും പോ​യി. നാ​ലാം ഓ​ണ​മാ​യ ചൊ​വ്വാ​ഴ്ച വൈ​കു​ന്നേ​രം വീ​ണ്ടും സ​ക്കീ​റി​നെ ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ ​െവ​ച്ച് ക​ണ്ടു. ഞാ​ൻ ബ​സ് സ്റ്റോ​പ്പി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ൻ എ​ന്റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വ​രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഓ​ട്ടോ വ​ർ​ക്ക് ഷോ​പ്പി​ലാ​ണെ​ന്നും രാ​ത്രി എ​ട്ടു​മ​ണി​യോ​ടെ​യേ ശ​രി​യാ​ക്കി കി​ട്ടൂ​വെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു.

‘വ​ണ്ടീ​ടെ ബു​ക്ക് പ​ണ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി കാ​ശെ​ടു​ത്ത​ത് ഷോ​പ്പി​ങ് ന​ട​ത്താ​നാ​യി​രു​ന്നു​വ​ല്ലേ..?’ ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘ഒ​ന്നും പ​റ​യേ​ണ്ട സ​ഹോ​ദ​രാ. പ്രി​യ​ത​മ വീ​ട്ടി​ൽ ഭ​യ​ങ്ക​ര വ​ഴ​ക്ക്... ഓ​ളെ ഒ​രു വ​ള ഞാ​ൻ പ​ണ​യം​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു... അ​ത് എ​ടു​ത്തു കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക്​ പോ​കു​മെ​ന്നു വ​രെ അ​വ​ള് പ​റ​ഞ്ഞു... കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്ക് ഡ്ര​സ്, ഓ​ൾ​ക്ക് സാ​രി... എ​ല്ലാം ഇ​ന്ന​ലെ ത​ന്നെ കി​ട്ട​ണ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് വാ​ശി​യാ​യി​രു​ന്നു...’

‘അ​വ​ർ​ക്ക്​ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ അ​റി​യാ​മ​ല്ലോ, നി​​ന്റെ കൂ​ടെ എ​ന്തി​നും ഏ​തി​നും ക​ട്ട​ക്ക്​ നി​ന്നി​രു​ന്ന​വ​ള​​ല്ലേ, പി​ന്നെ​യെ​ന്താ പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു വാ​ശി?’ ഞാ​ൻ തി​ര​ക്കി. ഒ​ന്ന് ര​ണ്ട് പെ​രു​ന്നാ​ൾ ദി​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ ഞാ​ന​വ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ പോ​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ന​ല്ല ആ​തി​ഥ്യ​മ​ര്യാ​ദ​യു​ള്ള വീ​ട്ട​മ്മ. ഭ​ർ​ത്താ​വി​നോ​ട് അ​വ​ർ​ക്ക് സ്നേ​ഹ​വും ബ​ഹു​മാ​ന​വു​മാ​ണ്.

‘ഞാ​ൻ മു​ണ്ട​ക്കൈ​യി​ലും ചൂ​ര​ൽ​മ​ല​യി​ലും ര​ക്ഷാ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന് പോ​യി​ല്ലേ... ദു​ര​ന്ത​ബാ​ധി​ത മേ​ഖ​ല​യി​ൽ ഗ​വ​ൺ​മെ​ന്റി​ന്റെ ചെ​ല​വ് സം​ബ​ന്ധി​ച്ച ക​ണ​ക്കും വി​ശ​ക​ല​ന​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ ക​ഴി​ഞ്ഞ​ദി​വ​സം പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന​ല്ലോ... അ​ത് ചെ​ല​വാ​ക്കി​യ പൈ​സ​യ​ല്ല, എ​സ്​​റ്റി​മേ​റ്റാ​ണെ​ന്ന്​ ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ നോ​ക്കി. പ​ക്ഷേ, പ​ത്ര​ത്തി​ലും ടി.​വി​യി​ലു​മൊ​ക്കെ വാ​ർ​ത്ത ക​ണ്ട​ത് മു​ത​ൽ വൈ​ഫ്​ പ​റ​യു​ന്ന​ത് എ​നി​ക്ക് ല​ക്ഷ​ങ്ങ​ൾ കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നാ..! പി​ന്നെ വ​ള എ​ടു​ത്തു​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ അ​വ​ള് വാ​ശി​പി​ടി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലേ പ​റ​യാ​നു​ള്ളൂ...’

‘ശ​രി​യാ, എ​ന്നാ​ലും നി​ന്റെ ഓ​ട്ടോ പ​ണ​യ​ത്തി​ലാ​യി​ല്ലേ...’

‘അ​തൊ​ന്നും പ്ര​ശ്ന​മി​ല്ലെ​ടാ... ദു​ര​ന്ത​ബാ​ധി​ത മേ​ഖ​ല​യി​ലു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദു​രി​ത​ങ്ങ​ള്... അ​തൊ​ക്കെ വെ​ച്ച് നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഈ ​ഒ​രു ല​ക്ഷം ക​ടം ഒ​രു പ്ര​ശ്ന​മാ​ണോ അ​ളി​യാ...’ അ​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞ് സ​ക്കീ​ർ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. എ​നി​ക്ക് പ​ക്ഷേ, ചി​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല..!.