എ​നി​ക്ക് ഏ​തു സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലും ഫി​ലിം മേ​ക്കിങ് ക​ഴി​യും

മാധ്യമം വാർഷികപ്പതിപ്പിൽ സംവിധായകൻ ശ്യാമപ്രസാദുമായി നടത്തിയ ദീർഘസംഭാഷണത്തി​ന്റെ മൂന്നാം ഭാഗം. ത​ന്റെ ജീവിതം, പഠനം, നാടകം, ദൂരദർശൻ ജീവിതം, സിനിമ എന്നിവയെക്കുറിച്ച്​ ശ്യാമപ്രസാദ്​ സംസാരിക്കുന്നു. ഇൗ അഭിമുഖത്തി​ന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം കഴിഞ്ഞ ലക്കം (1388) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു.

താങ്കളുടെ പല ചലച്ചിത്രങ്ങളും ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ പ്രഖ്യാത രചനകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്. ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ എന്തുകൊണ്ടാണ്?

ഞാനൊരു നാടക വിദ്യാർഥിയായതിന്റെ ബാക്കിപത്രമാണത്. ഒരു സിനിമയെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോൾ അതിന് പറ്റിയ ഒരു ടെക്സ്റ്റ് എഴുതി ഉണ്ടാക്കാം എന്നല്ല ആദ്യം ആലോചിക്കുന്നത്. ഒരു നാടകം അവതരിപ്പിക്കണമെന്ന് പറയുമ്പോൾ ഷേക്സ്പിയറുടെയോ ഭാസന്റെയോ സി.ജെ. തോമസി​െന്റയോ ഒരു കൃതി എടുക്കുമ്പോലെയാണ് ഇവിടെയും നടക്കുന്നത്. ഒരു കൃതിയെ വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ കിട്ടുന്ന അവസരമാണിത്. അതൊരു പ്രധാന ഘടകമാണ്. മറ്റൊന്ന് സിനിമക്കുവേണ്ടി എഴുതുന്ന രചനകളിൽ പൊതുവെ ഞാൻ വലിയ മൂല്യം കാണുന്നില്ല. നിരവധി അപവാദങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം.

പക്ഷേ, സിനിമക്കുവേണ്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന അധികം രചനകളും തട്ടിക്കൂട്ടാണ്. വെറും നിർമിതിയാണ്. സിനിമ നിരവധി നിബന്ധനകൾക്കുള്ളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് നിർമിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. ബജറ്റ്, ഭാഷ, സമയം, അഭിനേതാക്കളുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ സിനിമയിൽ പ്രധാനമാണ്. ഇത്തരം നിരവധി നിബന്ധനകളാൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെടുന്ന ഒന്നാണ് ഒരു ചലച്ചിത്രസൃഷ്ടി. എന്നാൽ, ഒരു എഴുത്തുകാരന് അത്തരം പ്രശ്നമില്ല. അയാളും അയാൾ കണ്ട, അനുഭവിച്ച ജീവിതവും തമ്മിലുള്ള നേരിട്ട ഒരു ബന്ധമാണ് അവിടെയുള്ളത്. എഴുത്തുകാരിയുടെ കഴിവിന്റെ പരിമിതിയും സാധ്യതയും മാത്രമേ അവിടെയുള്ളൂ. ഏത് എഴുത്തുകാരന്റെയും പ്രശ്നം അതു മാത്രമാണ്. അതുകൊണ്ട് എഴുത്ത് എന്നത് ജൈവവും നിർമലവുമായ ഒരു സൃഷ്ടികർമമാണ്.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ സാഹിത്യരചനക്ക് ഞാൻ വലിയ മൂല്യം കാണുന്നുണ്ട്. എന്റെ സൃഷ്ടിക്ക് അത്തരമൊരു ശക്തമായ ആധാരം വേണമെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. സിനിമക്കുവേണ്ടി എഴുതുന്ന തിരക്കഥകൾ പൊതുവെ അങ്ങനെയല്ല. നിരവധി കലർപ്പുകൾ അതിനകത്ത് വന്നുചേരുക എന്നത് അനിവാര്യമാണ്. ഇതിന് അപവാദങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാം. കൊടിയേറ്റം, തമ്പ് തുടങ്ങിയവയൊക്കെ സിനിമക്കുവേണ്ടി എഴുതിയതാണ്. Pure cinema ആണ് അവയൊക്കെ. എന്നെ ആകർഷിച്ച, സ്വാധീനിച്ച ഒരു കൃതിയിൽനിന്നാണ് സിനിമ കണ്ടെത്തുന്നത്. ‘ഹീരക് ദീപ്തി’ വായിച്ചപ്പോൾ അത് സിനിമയാക്കണ​െമന്ന് തോന്നി. അങ്ങനെയാണ് ‘ഒരേ കടൽ’ ഉണ്ടാവുന്നത്.

ഞാൻ കോളജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾതന്നെ ബംഗാളി സാഹിത്യ കൃതികൾ വായിക്കുമായിരുന്നു. കാരണം വിവർത്തനങ്ങളിലൂടെ വായിക്കാൻ കിട്ടിയതിലധികവും ബംഗാളി സാഹിത്യമാണ്. പല ബംഗാളി കൃതികളുടെയും ഘടന സിനിമക്ക് ഉപയുക്തമായിരുന്നു. സുനിൽ ഗംഗോപാധ്യായ, ആശാപൂർണ ദേവി തുടങ്ങിയവരുടെ കൃതികൾ പലതും. സ്വതന്ത്രമായി തിരക്കഥ ഉണ്ടാക്കിയത് കുറച്ച് സിനിമകളേയുള്ളൂ. ‘ഋതു’, ‘ഇംഗ്ലീഷ്’, ‘ഇവിടെ’, ‘ഹേ ജൂഡ്’ തുടങ്ങിയവ.

‘ഋതു’ താങ്കളുടെ സിനിമാ ജീവിതത്തിലെ വഴിത്തിരിവാ​െണന്ന് പറയാം. പുതിയ ലോകം പുതിയ ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ ഒക്കെയാണല്ലോ അവതരിപ്പിച്ചത്. ആ സിനിമയുടെ നിർമാണ പശ്ചാത്തലം എന്തായിരുന്നു?

രണ്ടായിരത്തിന്റെ തുടക്കകാലത്ത് തിരുവനന്തപുരത്ത് ടെക്നോപാർക്ക് സജീവമായിത്തീർന്നു. ഐ.ടി മേഖലയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ധാരാളംപേർ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളായി ഉണ്ടായിരുന്നു. പരിസരവാസികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ ജീവിതം ഞാൻ അടുത്തുനിന്ന് മനസ്സിലാക്കി. അവരുടെ പ്രണയം, സൗഹൃദം, ആഘോഷങ്ങൾ എല്ലാം കാണാൻ തുടങ്ങി. ഇതൊന്നും നമ്മുടെ സിനിമകളിൽ പ്രതിഫലിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന് തോന്നി. ജോഷ്വാ നൂട്ടൺ എന്ന എഴുത്തുകാരനോട് ഞാൻ ഈ ആശയം പറഞ്ഞു. അതിൽ വർക്ക് ചെയ്തു തുടങ്ങി. ഒരു വർഷംകൊണ്ട് തിരക്കഥ പൂർത്തിയാക്കി 2009ൽ സിനിമ നിർമിച്ചു.

താങ്കളുടെ ചില സിനിമകളുടെ തിരക്കഥകൾ മറ്റ് എഴുത്തുകാരാണ് തയാറാക്കിയിരിക്കുന്നത്. അതിൽ സംവിധായകന്റെ ഇൻവോൾവ്മെന്റ് എത്രമാത്രം ഉണ്ട്?

ഒരു സിനിമയിൽ ധാരാളം കലാകാരന്മാരുമായി കൊളാബറേറ്റ് ചെയ്യേണ്ടിവരും. പക്ഷേ, അവസാനത്തെ തീരുമാനമെടുക്കുന്നത് സംവിധായകനാണ്. ഒരു കാമറാമാൻ കാമറകൊണ്ട് ചെയ്യുന്നത്, എഴുത്തുകാരൻ ഭാഷകൊണ്ട് എഴുതി തയാറാക്കുന്നു എന്ന വ്യത്യാസം മാത്രമേയുള്ളൂ. ഓരോ തിരക്കഥയിലും എന്റെ ക്രിയാത്മക സാന്നിധ്യം ഉടനീളമുണ്ട്. എഴുത്തുകാരൻ എഴുതിത്തന്ന തിരക്കഥയും അവസാനം രൂപപ്പെടുന്ന സിനിമയും തമ്മിൽ ഒരുപാട് വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടാവും. പ്യൂപ്പ ചിത്രശലഭമാകുന്നതുപോലെയാണ്. ചിത്രശലഭമായി കഴിഞ്ഞാൽ പ്യൂപ്പക്ക് പ്രസക്തിയില്ലല്ലോ അതുപോലെയാണ്. ചിത്രശലഭമാകുന്ന ആ പ്രോസസാണ് പ്രധാനം.

ക്ലോസപ്പുകൾക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന രീതിയാണ് താങ്കൾ സ്വീകരിച്ചുകാണുന്നത്? ഈ ഒരു സമീപനത്തിലൂടെ ലക്ഷ്യമിടുന്നത് എന്താണ്?

ബോധപൂർവം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ആഖ്യാനഘടനകളല്ല എന്റേത്. അഭിരുചി നയിക്കുന്ന വഴികളിലൂടെ ഞാൻ സഞ്ചരിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. എന്നെ സ്വാധീനിച്ച നിരവധി സംവിധായകരുണ്ട്. അവരുടെയൊക്കെ സിനിമ കണ്ട് ഉണ്ടായ ഒരു സെൻസിബിലിറ്റി ആവാം ഇത്. എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട സംവിധായകരിൽ പ്രധാനിയാണ് ക്രിസ്റ്റോഫ് കീസ്ലോവിസ്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമാറ്റിക് എക്സ്പ്രഷൻസാണ് അബോധത്തിൽ എന്റെ മോഡൽ. ആ സിനിമകൾ എനിക്ക് തന്ന ചിന്തയുടെയും അനുഭവത്തിന്റെയും തലങ്ങളുണ്ട്. അത് ദൃശ്യത്തിലൂടെയും സംഗീതത്തിലൂടെയും പാത്രകൽപനകളിലൂടെയും പുനഃസൃഷ്ടിക്കാനാണ് ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ ശ്രമിക്കുന്നത്. ധാരാളം പാശ്ചാത്യ സിനിമകൾ ഞാൻ കാണാറുണ്ട്.

ഹോളിവുഡ്, യൂറോപ്യനുമെല്ലാം. അതിൽനിന്ന് കിട്ടുന്ന ദൃശ്യസംസ്കാരം സ്വാധീനിച്ചിരിക്കാം. എനിക്ക് കാണാൻ ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട സിനിമകൾ വുഡി അലന്റേതാണ്. പക്ഷേ, ആ ശൈലി എന്റെ ചിത്രങ്ങളെ വലുതായി സ്വാധീനിച്ചിട്ടില്ല. അത് അത്ര വൈയക്തികമായ ഒരു ശൈലിയാണ്. ആ ഫിലിം മേക്കറുടെ വ്യക്തിപരമായ ജീവിതത്തിൽനിന്ന് ഉണ്ടായ സിനിമകളാണത്. അർബൻ അമേരിക്കൻ ലോകത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ് വുഡി അലന്റെ സിനിമകൾ. പക്ഷേ, കീസ്ലോവിസ്കിയുടെ ആവിഷ്കാരങ്ങൾ കുറേക്കൂടി യൂനിവേഴ്സലാണ്.

​ഒ​ന്നു​ര​ണ്ട് ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ സം​ഗീ​തസം​വി​ധാ​നം നി​ർ​വ​ഹി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ?

ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​നി​ൽ ചേ​ർ​ന്ന ശേ​ഷ​മാ​ണ് സം​ഗീ​ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ച്ചു വ​ന്ന​ത്. അ​വി​ടെ ചെ​യ്യു​ന്ന ചി​ല ​േപ്രാ​ഗ്രാ​മു​ക​ൾ​ക്ക് പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ സം​ഗീ​തം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ വെ​സ്റ്റേ​ൺ സം​ഗീ​തം പ​ര​താ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.​ അ​തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി ധാ​രാ​ളം ക്ലാ​സി​ക്ക​ൽ സം​ഗീ​തം കേ​ട്ടു. ഹാ​ർ​മ​ണി അ​ടി​സ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി​യ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ സം​ഗീ​തം. ദൃ​ശ്യവി​ന്യാ​സ​ത്തി​ന് ഹാ​ർ​മ​ണി ന​ന്നാ​യി സ​പ്പോ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്യും. വെ​സ്റ്റേ​ൺ ക്ലാ​സി​ക്കി​ലെ മാസ്റ്റേ​ഴ്സി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ൾ കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​തി​ലെ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. ഓ​രോ കാ​ല​ത്തെ​യും സം​ഗീ​തരീ​തി​ക​ൾ എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹിച്ച ​എ​നി​ക്ക് ഇ​ഷ്ട​മു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​ഠി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യാ​ൽ ആ​ഴ​ത്തി​ലേ​ക്ക് പോ​കും.

നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​ന് കാ​സ​റ്റു​ക​ൾ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു. ഇ​ന്ത്യ​ൻ സം​ഗീ​ത​വും പാ​ശ്ചാ​ത്യ സം​ഗീ​ത​വും ത​മ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളും സ​മാ​ന​ത​ക​ളും മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി. ജീ​വി​ത​വു​മാ​യും ഭാ​വ​ന​യു​മാ​യും എ​ങ്ങ​നെ സം​ഗീ​ത​ത്തെ ബ​ന്ധിപ്പി​ക്കാ​മെ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ചു.​ അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ പ​ഠി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​നി​ൽ പ്രോ​ഗ്രാം ചെ​യ്യു​മ്പോ​ൾ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല സം​ഗീ​തം വേ​ണം. അ​ത് കമ്പോ​സ് ചെ​യ്യി​ക്കാ​നു​ള്ള പ​ണം ഓ​ഫി​സി​ൽനി​ന്ന് തരി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ അ​നു​യോ​ജ്യ​മാ​യ സം​ഗീ​തം ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ​ തു​ട​ങ്ങി. മ​റ്റു പ​ല​ർ​ക്കും വേ​ണ്ടി​യും സം​ഗീ​തം ക​ണ്ടെ​ത്തി​ക്കൊടു​ത്തു. അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​ൻ സം​ഗീ​ത​ത്തെ ആ​ഴ​ത്തി​ൽ അ​റി​ഞ്ഞു.

ഞാ​ൻ ര​ണ്ട് സി​നി​മ​ക​ൾ​ക്കാ​ണ് സം​ഗീ​തം ന​ൽ​കി​യ​ത്. ‘ഒ​രു ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച’, ‘കാ​സി​മി​ന്റെ ക​ട​ൽ’ എ​ന്നീ സി​നി​മ​ക​ൾ​ക്ക് സം​ഗീ​തം കൊ​ടു​ത്തു. എ​ന്റെ സി​നി​മ​ക​ൾ​ക്ക് സം​ഗീ​തം ചെ​യ്ത​വ​രി​ലൂ​ടെ ഞാ​ൻ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​ഠി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല സം​ഗീ​തം എ​വി​ടെ ചേർ​ക്ക​ണം, എ​വി​ടെ അ​വ​സാ​നി​പ്പിക്ക​ണം, ഏ​തുത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള വാ​ദ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്ക​ണം, ഏ​തു സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള സം​ഗീ​ത​മാ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്... ഇ​ത്ത​രം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ ഞാ​ൻ പിയാനോ ​പ​ഠി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. കോ​വി​ഡ് കാ​ല​ത്ത് ഡി​ജി​റ്റ​ൽ മ്യൂ​സി​ക് കമ്പോ​സിങ് ഓ​ൺ​ലൈ​നാ​യി പ​ഠി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. സം​ശ​യ​മു​ള്ള​പ്പോ​ൾ സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​യ സം​ഗീ​തസം​വി​ധാ​യ​ക​രെ വി​ളി​ക്കും അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​ൻ പ​ഠി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​താ​ണ് അ​തി​ന്റെ ഗ്രാ​മ​ർ, സാ​ങ്കേ​തി​ക​ത തു​ട​ങ്ങി​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ ‘ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച​’യി​ൽ കമ്പോ​സ് ചെ​യ്തുനോ​ക്കാം എ​ന്ന് തീരു​മാ​നി​ച്ച​ത്. പി​ന്നീ​ടാ​ണ് ‘കാ​സി​മി​ന്റെ ക​ട​ലി’​ന് ചെ​യ്ത​ത്.

പ​തി​ന​ഞ്ചോ​ളം ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ സം​വി​ധാ​നംചെ​യ്തു. സി​നി​മ​യെ കു​റി​ച്ച് കൃ​ത്യ​മാ​യ ധാ​ര​ണ പു​ല​ർ​ത്തു​ന്ന ഒ​രാ​ളാ​ണ് താ​ങ്ക​ൾ.​ സ്വന്തം കൈ​യൊ​പ്പ് പ​തി​ഞ്ഞ സി​നി​മ​ക​ൾ ഇ​നി​യും ചെ​യ്തി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ടോ?

ഇ​ല്ല, അ​ങ്ങ​നെ തോ​ന്നി​യി​ട്ടി​ല്ല. ഓ​രോ സി​നി​മ​യി​ലും കൈ​യൊ​പ്പു​ണ്ട്. ഓ​രോ സി​നി​മ​യും ഓ​രോ ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ത​രു​ന്ന​ത്. എ​ല്ലാം തി​ക​ഞ്ഞ ഒ​രു സൃ​ഷ്ടി എ​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഉ​ണ്ടാ​വു​മെ​ന്നും എ​നി​ക്ക് തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. ഒ​രു എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ അ​യാ​ളു​ടെ പ്ര​മേ​യ​വും അ​യാ​ളും മാ​ത്ര​മേയു​ള്ളൂ.​ എ​ന്നാ​ൽ, സി​നി​മ അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ല. ഒ​രുപാ​ട് ആ​ളു​ക​ൾ പ​ങ്കെ​ടു​ക്കു​ന്ന പ്ര​ക്രി​യ​യാ​ണ്. ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സ്സി​ലെ ആ​ശ​യം കാ​മ​റാമാ​നി​ലൂ​ടെ, എ​ഡി​റ്റ​റി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്ത് എ​ത്തി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്.

അ​തി​നി​ട​യി​ൽ ചി​ല ചോ​ർ​ച്ച​ക​ൾ വ​രും. സ്വ​ന്തം ആ​ശ​യം സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ കു​റ​വു വ​രാം. ഞാ​ൻ എ​ഴു​തിവെ​ച്ച ഒ​രു സം​ഭാ​ഷ​ണം അ​തേ ധ്വ​നി​യോ​ടെ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ ന​ട​ന് ഒ​രു വ​ലി​യ​ പ​ങ്കു​ണ്ട്. ഇ​ങ്ങ​നെ പ​ല​രി​ലൂ​ടെ പൂ​ർ​ത്തി​യാ​കു​ന്ന​താ​ണ് സി​നി​മ എ​ന്ന​തുകൊ​ണ്ട് പൂ​ർ​ണ​ത എ​ന്ന​ത് സി​നി​മ​യി​ൽ സാ​ധ്യ​മ​ല്ല. മ​ന​സ്സി​ൽ ആ​പ്ത​വാ​ക്യംപോ​ലെ കൊ​ണ്ടുന​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്, ത​ർ​ക്കോ​വ്സ്കി പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ​ത്.​ അ​തിക​ഠി​ന​മാ​യ കാ​റ്റും മ​ഴ​യ​ുമു​ള്ള, കു​റ്റാ​കൂ​രി​രു​ട്ടു​ള്ള ഒ​രു രാ​ത്രി, നി​റ​യെ കൂ​ർ​ത്ത പാ​റ​ക്ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ പാ​കി​യ ഒ​രു വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ഒ​രാ​ൾ ഒ​രു മെ​ഴു​കു​തി​രി നാ​ളം അ​ണ​യാ​തെ​ അ​ക​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തുപോ​ലെ​യാ​ണ് സി​നി​മാ നി​ർ​മാ​ണം. ഈ ​യാ​ത്ര​യി​ൽ എ​ന്തും സം​ഭ​വി​ക്കാം.

ആ ​ദീ​പം കെ​ടാ​തെ അ​വ​സാ​നംവ​രെ എ​ത്തി​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണ് പ്ര​ധാ​നം. ആ ​ദീ​പം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട​രു​ത്. ‘അ​ഗ്നിസാ​ക്ഷി’​യി​ൽ ഒ​രുപാ​ട് ഒ​ത്തു​തീ​ർ​പ്പു​ക​ൾ വേ​ണ്ടിവ​ന്നു. അ​തു​പോ​ലെ ‘ഒ​രേ ക​ട​ൽ’ തു​ട​ങ്ങി പ​ല​തി​ലും അ​ത്ത​രം സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ൾ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ദീ​പം കെ​ടാ​തെ എ​നി​ക്ക് എ​ത്തി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞോ എ​ന്ന​താ​ണ് പ്ര​ധാ​നം. പെ​ർ​ഫെ​ക്ഷ​ൻ എ​ന്ന​ത് വെ​റും അ​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യ കാ​ര്യ​മാ​ണ്.

ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​നി​ൽനി​ന്നാ​ണ് സി​നി​മ​യി​ലേ​ക്ക് വ​ന്ന​ത്. ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​ന്റെ തൊ​ഴി​ൽസം​സ്കാ​രം സി​നി​മ​യെ എ​ങ്ങ​നെ ബാ​ധി​ച്ചു?

​അ​തൊ​രു ഗു​ണ​മാ​യാ​ണ് ആ​ദ്യം തോ​ന്നി​യ​ത്. പ​രി​മി​ത​മാ​യ ബ​ജറ്റി​ൽനി​ന്നുകൊ​ണ്ട്, എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും കൂ​ട്ടി​യോ​ജി​പ്പി​ച്ച്‌ എ​നി​ക്ക് സി​നി​മ ചെ​യ്യാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു. കോ​ട​മ്പ​ാക്കം സി​നി​മ നി​ർ​മാ​ണ സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ൽനി​ന്ന് വ​രു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ഈ ​രീ​തി ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല. അ​വ​ർ​ക്ക് പ​തി​വ് സ​മ്പ്ര​ദാ​യ​ങ്ങ​ൾത​ന്നെ വേ​ണം. എ​നി​ക്ക് ഏ​തു സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലും ഫി​ലിം മേ​ക്കിങ് ക​ഴി​യും.​ ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​ൻ തൊ​ഴി​ൽ​ അ​നു​ഭ​വം ഒ​രു പ​രി​മി​തി​യാ​യ​ല്ല, ഒ​രു ഗു​ണ​മാ​യാ​ണ് എ​നി​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​ത്. പി​ന്നെ ഇ​തി​ന്റെ നി​ർ​മാ​ണരീ​തി​യെ​ല്ലാം ഒ​ന്നാ​ണ്. സി​നി​മ വ​ലി​യ സ്ക്രീ​നി​ൽ കാ​ണി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നേ​യു​ള്ളൂ. ആ​ത്യ​ന്തി​ക​മാ​യി ര​ണ്ടും ഒ​ന്നാ​ണ് ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്.

​ദൂ​ര​ദ​ർ​ശ​ൻ വി​ട്ടശേ​ഷം സീ​രി​യ​ലു​ക​ൾ ചെ​യ്തു. ഉ​യ​ർ​ന്ന ദൃ​ശ്യസം​സ്കാ​ര​വും ക​ലാ​ബോ​ധ​വു​മു​ള്ള ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് എ​ങ്ങ​നെ സീ​രി​യ​ലു​ക​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു?

അ​ന്ന​ത്തെ​ സീ​രി​യ​ൽ സം​സ്കാ​രം ഇ​ന്ന​ത്തെ പോ​ലെ അ​ധ​മ​മാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രു ദ​യ​നീ​യ അ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ എ​ത്തി​യി​ല്ല. 13 എ​പ്പി​സോ​ഡ് സീ​രി​യ​ലു​ക​ൾ ഏ​റക്കു​റെ മാ​ന്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ പോ​ലെ സോ​പ്പ് എ​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള​ത് ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ക​ലാ​പ​ര​മാ​യ ഒരു മേ​ന്മ​യും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​താ​ണ്. അ​ന്ന് ചി​ല സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ കൃ​തി​ക​ൾ ആ​വി​ഷ്ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. എ​ന്റെ ചെ​റു ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യേ അ​തി​നെ ക​ണ്ടി​ട്ടു​ള്ളൂ. ‘ശ​മ​ന​താ​ളം’, ‘മ​ണ​ൽ ന​ഗ​രം’, ‘മ​ര​ണം ദു​ർ​ബ​ലം’ തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​യാ​ണ് ചെ​യ്ത​ത്.

ദീ​ർ​ഘ​കാ​ല​ത്തെ ക​ലാ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ൾ താ​ങ്ക​ളു​ടെ ആ​ന്ത​രി​ക ജീ​വി​ത​ത്തെ എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ബാ​ധി​ച്ച​ത്?

ആ​ന്ത​രി​ക​മാ​യ പ​രി​ണാ​മം ഉ​ണ്ടാ​യി​ എ​ന്ന​ത് ശ​രി​യാ​ണ്. അ​ത് പു​​േരാ​ഗ​മ​നാ​ത്മ​ക​മാ​ണോ എ​ന്ന​റി​യി​ല്ല. ഒ​രു ക​ഥ​യി​ൽനി​ന്ന് മ​റ്റൊ​രു ക​ഥ​യി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തു​മ്പോ​ൾ മ​​െറ്റാ​രു ജീ​വി​ത​മാ​ണ് കാ​ണു​ന്ന​ത്. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മാ​റ്റ​വും ന​മ്മ​ളെ ബാ​ധി​ക്കും. ന​മ്മ​ളെ പി​ന്നോ​ട്ട് ന​യി​ക്കു​ന്ന ഹ​താ​ശ​യ​നാ​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണ് പു​റ​ത്തുന​ട​ക്കു​ന്ന​ത്. സാം​സ്കാ​രി​ക രം​ഗ​ത്തും രാ​ഷ്ട്രീ​യരം​ഗ​ത്തും അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​വി​ടെ ന​ട​ക്കു​ന്ന അ​സം​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ പ​ല​പ്പോ​ഴും സ​ഹി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്ന​ത​ല്ല.

​അ​മ്മ​യു​ടെയും സ​ഹ​യാ​ത്രി​ക​യു​ടെ​യും മ​ര​ണം താ​ങ്ക​ളു​ടെ വ്യ​ക്തിജീ​വി​ത​ത്തെ ആ​ഴ​ത്തി​ൽ ബാ​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വാം. അ​തി​നെ അ​തി​ജീ​വി​ച്ച​ത് എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്?

അ​മ്മ​യു​ടെ മ​ര​ണസ​മ​യ​ത്ത് ഞാ​ൻ ഒ​രു യു​വാ​വാ​യി​രു​ന്നു. അ​മ്മ​യി​ൽനി​ന്ന് കു​റെ​യൊ​ക്കെ അ​ക​ന്നു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​മ്മ​യെ കാ​ണു​ന്ന​തുത​ന്നെ​ കു​റ​വാ​ണ്.​ അ​മ്മ​യു​മാ​യി ആ​ർ​ദ്ര​മാ​യ ബ​ന്ധം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​മ്മ​യു​ടെ മ​ര​ണം എ​ന്നെ ബാ​ധി​ച്ചു എ​ന്ന​ത് ശ​രി​യാ​ണ്. ഭാ​ര്യ​യു​ടെ മ​ര​ണ​വു​മാ​യി താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോ​ൾ അ​ത് തീ​രെ ചെ​റു​താ​ണ്. എ​പ്പോ​ഴും ഇ​ട​പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ പെ​​െട്ട​ന്ന് ഇ​ല്ലാ​താ​യി. അ​ത് വ​ലി​യ പ്ര​തി​സ​ന്ധിത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​ത് ഒ​രു ഇ​രു​ണ്ട അ​വ​സ്ഥ​യി​ലേ​ക്കാ​ണ് എ​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​ത്. ഇ​താ​ണ് യ​ാഥാ​ർ​ഥ്യ​െ​മ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്ക​ണം. വ​ർ​ത്ത​മാ​ന കാ​ല​മേ ന​മ്മു​ടെ മു​ന്നിലു​ള്ളൂ. അ​ത് ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തോ​ടെ ജീ​വി​ക്കു​ക. അ​ത് മാ​ത്ര​മേ ചെ​യ്യാ​നു​ള്ളൂ.

​അ​ച്ഛ​ൻ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ പ്ര​മു​ഖ രാ​ഷ്ട്രീ​യ നേ​താ​വാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സ്വാ​ധീ​നം താ​ങ്ക​ളു​ടെ ക​ലാ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടോ?

അ​ച്ഛ​ന്റെ വ്യ​ക്തി​ത്വം എ​ന്നെ സ്വാ​ധീ​നി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ആ​ദ​ർ​ശ​നി​ഷ്ഠ​യു​ള്ള ജീ​വി​തം, സ്വാ​ർ​ഥ താ​ൽ​പ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം. അ​തൊ​ക്കെ എ​ന്നെ സ്വാ​ധീനി​ച്ചു. പ​ല​രും എ​ന്നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്, താ​ങ്ക​ൾ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ട് രാ​ഷ്ട്രീ​യം തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​ല്ല എ​ന്ന്. എ​ന്റെ വ​ഴി തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട സ​മ​യ​ത്ത്, എ​ന്റെ മു​ന്നി​ലു​ള്ള ജീ​വി​തം അ​ച്ഛ​ന്റേ​താ​ണ്. വ​ള​രെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ള്ള, അ​ല​ച്ചി​ൽ സ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട, ത്യാ​ഗ​ങ്ങ​ൾ അ​നു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ട ജീ​വി​ത​മാ​ണ് രാ​ഷ്ട്രീ​യ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ന്റേ​തെ​ന്ന് ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട് കു​ട്ടി​യാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ആ ​വ​ഴി​യെ പ​റ്റി​ ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പി​ന്നെ മു​തി​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​ലെ അ​സം​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സ്സി​ലാ​യി.

ഒ. ​രാ​ജ​ഗോ​പാ​ലി​ന്റെ മ​ക​ൻ എ​ന്ന​ത് പൊ​തു​വി​ട​ത്തി​ൽ എ​നി​ക്ക് സ്വീ​കാ​ര്യ​ത കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്, അ​തു​പോ​ലെ വി​മ​ർ​ശ​ന​വും.​ ‘അ​ഗ്നി​സാ​ക്ഷി’ ചെ​യ്ത​പ്പോ​ൾ ഒ. ​രാ​ജ​ഗോ​പാ​ലി​ന്റെ മ​ക​ന്റെ പ​ടം എ​ന്ന നി​ല​യി​ലുള്ള ​വി​മ​ർ​ശ​നം ഉ​ണ്ടാ​യി. മ​റ്റ് പ​ട​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് എ​ന്താ​യാ​ലും ഉ​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

ദീ​ർ​ഘ​കാ​ല​ത്തെ ക​ലാ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ അ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ൽ ശ്യാ​മ​പ്ര​സാ​ദ് ശ്യാ​മ​പ്ര​സാ​ദി​നെ എ​ങ്ങ​നെ അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു?

എ​ന്റെ ജീ​വി​തം സ​ന്തോ​ഷ​ക​ര​മാ​യി ജീ​വി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു, ക​ലാ​പ​ര​മാ​യി, വ്യ​ക്തിജീ​വി​ത​മാ​യാ​ലും ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ്ര​ധാ​ന​​െപ്പ​ട്ട ഒ​ന്നാ​ണ് എ​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​ക​ൾ. സി​നി​മക​ൾ നി​ർ​മി​ച്ചുകൊ​ണ്ട് മു​ന്നോ​ട്ടുപോ​കു​ന്നു. അ​തി​നു​ള്ളി​ൽ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളുണ്ട്. എ​ന്നാ​ലും സി​നി​മ ചെ​യ്തുകൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. സം​ഗീ​തം കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു. സം​ഗീ​ത ആ​ൽ​ബം ചെ​യ്യു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ മു​ന്നോ​ട്ടുപോ​കു​ന്നു.

(അവസാനിച്ചു)