ഒരിക്കലൊരു കൊടുങ്കാറ്റ് വരും
പടിഞ്ഞാറൻ ചക്രവാളങ്ങൾ തുരന്നൊരു
പേമാരി വരും
ആയിരം ഗ്രീഷ്മങ്ങളെ ഗർഭത്തിൽ പേറി
ഒരുഷ്ണ വാതം തികഞ്ഞ് പ്രസവിക്കും
ഭൂമിയുടെ അകക്കാമ്പിൽ കൊളുത്തിയ
വേരുകളൊന്നൊന്നായറ്റു പോകും
ആകാശത്തെ ചുംബിച്ച് മദിച്ച
ചില്ലകളാർത്തലച്ച്
നിലം പൊത്തും
ആർത്തിരമ്പി വരുന്ന ഇന്നലെകൾ
ഒരു കടൽ ശാന്തതപോലെ നിശ്ശബ്ദമാകും
ഉരുക്കു മലകൾ തുരന്ന് ഉറുമ്പുകൂട്ടങ്ങൾ
കൊണ്ടുവന്ന
ഒരേയൊരരി മണി
ഒരു കരിമണിയായി നിറം മാറും
എല്ലാ സ്വപ്നങ്ങളുമൊഴുകി മറഞ്ഞ
പ്രളയത്തിന്റെ പിറ്റെ ദിവസം
ഒരോർമ പുസ്തകത്തിൽ
എന്റെ രക്തം നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള
അവസാനത്തെ കവിതയെഴുതും
വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് അവരുടേത് മാത്രമാണ്, മാധ്യമത്തിേൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.