കവിത; കറുത്തകുട്ടി

പ്ര​സ​വ​മു​റി​ക്കു മു​മ്പി​ൽ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ

ക​റു​ത്ത കു​ട്ടി ചു​ളി​യു​ന്ന നെ​റ്റി​ക​ൾ

ക​ണ്ടു ശീ​ലി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.

കാ​ണാ​ൻ വ​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഊ​റി​ച്ചി​രി​യി​ൽ

ഏ​ഴ​ഴ​കാ​ണെ​ന്റെ കു​ട്ടി​ക്കെ​ന്ന​മ്മ

പൊ​ൻ​കു​ഞ്ഞി​നാ​യി വി​തു​മ്പു​ന്ന​ത്.

നി​ല​വി​ള​ക്കി​ന്റെ​ടു​ത്ത് ക​രി​വി​ള​ക്കെ​ന്ന്

ബ​ഞ്ചു മാ​റി​യി​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ

അ​ക​റ്റി​ച്ചി​രി.

തൊ​ട്ടു ക​ണ്ണെ​ഴു​താം, കാ​ക്ക തേ​ങ്ങാ​പ്പൂ​ളു

കൊ​ത്തി​യ​തോ​ർ​മി​പ്പി​ച്ച

ക​ളി​യി​ട​ങ്ങ​ൾ.

നി​റം​കൊ​ണ്ടു മു​റി​ഞ്ഞ ആ​ലോ​ച​ന​ക​ൾ

തൊ​ഴി​ലി​ട​ങ്ങ​ളു​ടെ

ഇ​രു​ണ്ട ഗ്ര​ഹ​നി​ല​ക​ൾ.

രാ​ത്രി​യെ പു​ണ​ർ​ന്ന് ക​റു​ത്ത കു​ട്ടി,

നി​ഴ​ലു​ക​ളു​ടെ നൃ​ത്ത​ത്തി​ൽ

പ്ര​തീ​ക്ഷ​യു​ടെ ഒ​രു വി​ള​ക്കു​മാ​ടം ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്നു.

വെ​ളു​പ്പി​നെ​തി​രെ​യു​ള്ള ഓ​രോ തു​ഴ​യേ​റി​ലും

മു​ൻ​വി​ധി​യു​ടെ ആ​ഴം

ത​ക​ർ​ക്കു​ന്നു.

മ​ണ്ണ​ട​രു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന്

അ​വ​ൻ സ്വ​ർ​ണം കു​ഴി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു.

വേ​ഗ​പാ​ത​ക​ളി​ൽ പു​തി​യ സ​മ​യം കു​റി​ക്കു​ന്നു.

എ​ല്ലാ പ​താ​ക​ക​ളു​ടെ​യും മേ​ലെ

അ​വ​ന്റെ ക​റു​ത്ത കൊ​ടി പാ​റു​മ്പോ​ൾ.

അ​വ​ന്റെ നി​റ​മാ​ണ് ത​ന്റെ നി​റ​മെ​ന്നും

അ​വ​ന്റെ ചി​രി​യാ​ണ്

ഏ​റ്റ​വും മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ചി​രി​യെ​ന്നും

അ​വ​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ്

വെ​ളി​ച്ച​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തെ​ന്നും

എ​ല്ലാ വെ​ളു​ത്ത വേ​ദ​ങ്ങ​ളെ​യും തി​രു​ത്തി

പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ

വി​ളം​ബ​രം മു​ഴ​ങ്ങു​ന്നു.