നിഗൂഡം

01

ജ​യി​ലി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ ശേ​ഷം ഞാ​ന​ങ്ങ​നെ അ​ധി​ക​മൊ​ന്നും പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങാ​റി​ല്ല. എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും മി​ണ്ടീം പ​റ​ഞ്ഞും ത​ന്നെ​ത്താ​നെ​യ​ങ്ങ് ശീ​ലി​ച്ചു. എ​ന്റെ​ത​ന്നെ​യു​ള്ളി​ൽ മ​റ്റൊ​രാ​ളു​ണ്ടെ​ന്ന​പോ​ലെ അ​യാ​ളോ​ടു​മാ​ത്രം ഞാ​ൻ സം​സാ​രി​ച്ചു. സം​സാ​ര​ത്തി​നി​ട​യി​ൽ അ​യാ​ളു​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ ഞാ​നു​ണ​ർ​ത്തി. ഞാ​നു​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യാ​ൽ അ​യാ​ളും എ​ന്നെ കു​ലു​ക്കി​യു​ണ​ർ​ത്തി. ഇ​ക്കാ​ല​യ​ള​വി​ൽ മ​റ്റാ​രു​മാ​യും സ​മ്പ​ർ​ക്കം പു​ല​ർ​ത്തി​യ​തു​മി​ല്ല. എ​ന്തി​നു സ​മ്പ​ർ​ക്കം​ പു​ല​ർ​ത്ത​ണം? അ​ടു​ത്തും അ​ക​ന്നും കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട​വ​രെ​ല്ലാം അ​തി​ൽ​പി​ന്നെ ഒ​രു ശ​ത്രു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണ് പെ​രു​മാ​റി​യ​ത്. വ​ഴി​യി​ൽ​വെ​ച്ചു നേ​രെ എ​തി​രെ കാ​ണു​ന്ന​വ​ർ മു​ഖം​തി​രി​ച്ച് ക​ട​ന്നു​പോ​യി. അ​ടു​ത്ത ബ​ന്ധു​ക്ക​ൾ മി​ണ്ട​ലും പ​റ​യ​ലും എ​ന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നി​ർ​ത്തി. മു​മ്പ്, അ​ഞ്ചോ പ​ത്തോ കൈ​വാ​യ്പ​ക്ക് മു​ട്ടു​മ്പോ​ൾ താ​ൻ സ​ഹാ​യി​ച്ച​വ​രെ​ല്ലാം ഇ​പ്പോ​ൾ ഈ ​വ​ഴി മ​റ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ന​ട​വ​ഴി​യി​ൽ കാ​ല്‍മു​ട്ടോ​ളം പു​ല്ലു​വ​ള​ര്‍ന്നു. വ​ള​രെ അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും വ​ന്നു​പെ​ട്ടാ​ൽ​മാ​ത്രം അ​ന്തി​മ​യ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ ത​ല​യി​ൽ ഒ​രു തു​ണി​യു​മി​ട്ട് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി ആ​രു​ടെ​യും ക​ണ്ണി​ൽ​പെ​ടാ​തെ കാ​ര്യം​സാ​ധി​ച്ച് പെ​ട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി. ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നാ​യി ഇ​ങ്ങ​നെ​യെ​ത്ര​ കാ​ലം തു​ട​രാ​ൻ ക​ഴി​യു​മെ​ന്നു പ​റ​യാ​ൻ വ​യ്യ.

അ​ന്ന് പ​േ​ക്ഷ, സെ​ല്ലി​ൽ എ​ന്റെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ച​ന്ദ്ര​നെ അ​വി​ചാ​രി​ത​മാ​യി എ​നി​ക്കോ​ർ​മ വ​ന്നു. അ​ത്ര​നാ​ളും ഓ​ർ​ക്കാ​തി​രു​ന്ന ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നെ അ​ന്ന് ഓ​ർ​ക്കാ​നൊ​രു കാ​ര​ണ​മു​ണ്ട്.

പ​തി​വി​നു വി​പ​രീ​ത​മാ​യി അ​തി​രാ​വി​ലെ​ത​ന്നെ ഭീ​ക​ര​മാ​യൊ​രു സ്വ​പ്‌​നം ക​ണ്ടി​രു​ന്നു. ആ​ഴ​മേ​റി​യ ഒ​രു പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​ല്‍ ഒ​രാ​ൾ കാ​ര്യ​മാ​യെ​ന്തോ പ​ര​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​ നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​ത് ന​മ്മു​ടെ പ​ഴ​യ പ​രി​ച​യ​ക്കാ​ര​ൻ ച​ന്ദ്ര​നാ​ണ്. തി​ര​ച്ചി​ലി​നി​ട​യി​ൽ കി​ണ​റി​ലെ ഇ​രു​ൾ​പ്പ​ച്ച​യി​ൽ അ​വ​നി​ട​ക്കി​ടെ ആ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു​ണ്ട്. എ​ന്താ​ണ​വ​ൻ ത​പ്പി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു​മാ​ത്രം എ​നി​ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. അ​തി​ശ​യം അ​ത​ല്ല, ത​ക​ർ​ന്ന ക​ൽ​പ​ട​വു​ക​ൾ​ക്ക് മീ​തെ​നി​ന്നു അ​തും നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ പെ​ട്ടെ​ന്ന് ദി​നോ​സ​റി​ന്റെ ക​ഴു​ത്തു​പോ​ലെ നീ​ണ്ട ത​ന്റെ കൈ​യു​യ​ർ​ത്തി അ​വ​ൻ എ​ന്നെ വ​ലി​ച്ചു താ​ഴേ​ക്കി​ട്ടു എ​ന്ന​താ​ണ്. താ​ഴേ​ക്കു​താ​ഴേ​ക്ക് മൈ​ലു​ക​ളോ​ളം താ​ണ്ടി ഞാ​ൻ ഒ​രു കൂ​റ്റ​ൻ ഉ​ൽ​ക്ക വ​ന്നു​വീ​ണ​തു​പോ​ലെ പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​ൽ പ​തി​ച്ചു. സ്വ​പ്‌​ന​ത്തി​ന്റെ ജ​ല​ത്തി​ലാ​ണ്ടു​കി​ട​ന്നു ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി മ​ര​ണ​വെ​പ്രാ​ളം കാ​ട്ടി​യാ​ണ് പി​ന്നെ ഞാ​നു​ണ​ർ​ന്ന​ത്.

കി​ട​ക്ക​പ്പാ​യി​ൽ, തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് ആ​രോ കി​ട​പ്പു​ള്ള​തു​പോ​ലെ തോ​ന്നി​യ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​വി​ടെ ഞാ​ൻ ത​പ്പി​നോ​ക്കി. ന​ല്ല ന​ന​വു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ, ആ​ളി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള ആ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. ഇ​ല്ല, ച​ന്ദ്ര​നെ ഇ​നി​യൊ​രി​ക്ക​ലും നി​ന​ക്ക് കാ​ണാ​നാ​കി​ല്ല.

പി​ന്നെ, ആ​രു​ടെ​യോ നി​ല​വി​ളി കേ​ട്ട് വ​രാ​ന്ത​യി​ൽ​ച്ചെ​ന്നു നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ കാ​ടു​മൂ​ടി​ക്കി​ട​ന്ന പ​റ​മ്പി​ൽ​നി​ന്നു ഒ​രു കു​റു​ന​രി​ക്കു​ഞ്ഞ് കേ​റി​വ​ന്ന് എ​ന്നെ നോ​ക്കി ര​ണ്ടു​ത​വ​ണ ഓ​രി​യി​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. അ​തി​നു​പി​റ​കെ ഒ​ച്ച​യെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു ഇ​രു​ള​ൻ മ​ര​പ്പ​ട്ടി​യും വ​ന്നു. ഇ​തു​വ​രെ ആ ​ഭാ​ഗ​ത്തൊ​ന്നും ക​ണ്ടി​ട്ടേ​യി​ല്ലാ​ത്ത, ക​ണ്ണി​ൽ ചോ​ര​യി​റ്റു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ചു​വ​പ്പു​ള്ള ഒ​രു ഉ​പ്പ​ൻ ബോ​ഗ​ൻ​വി​ല്ല​യു​ടെ പ​ട​ർ​പ്പി​നി​ട​യി​ലി​രു​ന്ന് ആ​രെ​യോ പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​മ്പോ​ലെ മൂ​ളാ​നും തു​ട​ങ്ങി.

ഇ​തെ​ന്തൊ​ര​തി​ശ​യം, ലോ​കാ​വ​സാ​ന​ത്തി​ന്റെ ല​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രി​ക്കു​മോ? പ​ണ്ട് കാ​ർ​ത്യാ​യ​നി ടീ​ച്ച​ർ പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്ന​ത് ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ട്. മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും പ​ക്ഷി​ക​ളു​മാ​ണ​ത്രേ പ്ര​കൃ​തി​ദു​ര​ന്ത​ങ്ങ​ൾ മു​ൻ​കൂ​ട്ടി​യ​റി​യു​ന്ന​ത്. അ​ങ്ങ​നെ​വ​ല്ല​തും സം​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. പ​ക​ലി​ൽ ഇ​റ​ങ്ങി​ന​ട​ക്കാ​ത്ത ഇ​വ​റ്റ​ക​ൾ​ക്ക് പി​ന്നെ​ന്താ​ണ് പ​റ്റി​യ​ത്? അ​വ​രെ​ന്തോ എ​ന്നോ​ട് വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ട്, അ​വ​രു​ടെ അ​ജ്ഞാ​ത​മാ​യ ഭാ​ഷ​യി​ൽ. പ​േ​ക്ഷ, എ​നി​ക്ക​തു മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഓ​ര്‍മ വ​ന്ന​ത്. പ​ക്ഷി​മൃ​ഗാ​ദി​ക​ളു​ടെ ഭാ​ഷ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന ഒ​രേ​യൊ​രു മ​നു​ഷ്യ​നേ ഭൂ​മി​യി​ല​വ​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. അ​ത് ച​ന്ദ്ര​നാ​ണ്.

ഞാ​ൻ ഇ​രു​ന്നി​ട​ത്തു​നി​ന്നു ചാ​ടി​യെ​ണീ​റ്റ് കു​റു​ന​രി​ക്കു​ഞ്ഞ് പോ​യ ദി​ക്കി​ലേ​ക്കു ചെ​ന്നു. ഞാ​നെ​ത്ര​യോ നേ​രം പ​റ​മ്പി​ലാ​കെ ചു​റ്റി​യ​ടി​ച്ച് തി​ര​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​തു​ങ്ങ​ളെ​യൊ​ന്നും അ​വി​ടെ ക​ണ്ടി​ല്ല. ഒ​ച്ച കേ​ട്ടു എ​ന്നു തോ​ന്നി​യ പ​റ​മ്പി​ന്റെ അ​തി​രി​ൽ​ചെ​ന്നും ഞാ​ൻ നോ​ക്കി. ക​പ്പ​ത്ത​ണ്ട് വ​രി​വ​രി​യാ​യി കു​ഴി​കു​ത്തി​യി​ട്ട അ​തി​രി​ൽ കു​റു​ക്ക​ന്റെ ഒ​രു മാ​ളം മു​മ്പ് ക​ണ്ട​തോ​ർ​മ​യു​ണ്ട്.

കു​ന്നി​ന്റെ ഒ​രു​വ​ശ​ത്തു​ള്ള ച​ര​ൽ​തൂ​ക്ക് തു​ര​ന്നു​ണ്ടാ​ക്കി​യ ആ ​മാ​ളം അ​ന്നു ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ഒ​രു അ​ണ്ണാ​ൻ​കു​ഞ്ഞി​ന് ക​ഷ്ടി​ച്ച് കേ​റി​പ്പോ​കാ​വു​ന്ന പ​രു​വ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഇ​ന്ന​തി​ന്റെ ക​വാ​ടം ഒ​രാ​ളെ​ത്ത​ന്നെ വി​ഴു​ങ്ങു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ൽ ഗു​ഹ​യു​ടെ മാ​തി​രി വി​സ്താ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

കൂ​ർ​ത്ത ന​ഖ​ങ്ങ​ൾ​കൊ​ണ്ട് മാ​ന്തി വ​ര​ഞ്ഞി​ട്ട ആ ​മാ​ള​ത്തി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്കു​നോ​ക്കി കു​റേ​നേ​രം ഞാ​ൻ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു നി​ന്നു. ഒ​രു തു​ര​ങ്ക​പാ​ത​പോ​ലെ അ​തി​ന്റെ അ​റ്റം മ​ല​ക്കു​ള്ളി​ലെ​വി​ടെ​യോ നീ​ണ്ടു​പോ​വു​ന്നു​ണ്ട്. ചെ​വി വ​ട്ടം​പി​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന് ആ​രൊ​ക്കെ​യോ വ​ട്ടം​കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന് സ്വ​കാ​ര്യം പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ കി​രു​കി​രാ​ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ പു​റ​ത്തു​കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​ക​ത്തു ക​യ​റി​നോ​ക്ക​ണോ എ​ന്നു ഞാ​ൻ ശ​ങ്കി​ച്ചു. മാ​നം പൊ​ട്ടി​വീ​ഴാ​ൻ​പോ​കു​ന്ന കാ​ര്യം​വ​ല്ല​തു​മാ​ണെ​ങ്കി​ലോ എ​ന്നു സം​ശ​യി​ച്ച് ഞാ​ൻ അ​ത​റി​യാ​നു​ള്ള കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ മാ​ള​ത്തി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് നൂ​ണ്ടു​ക​യ​റി.

പു​റ​ത്തു​നി​ന്നു നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ കാ​ണു​ന്ന​ത്ര അ​ന്ധ​കാ​ര​നി​ബി​ഡ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല മാ​ള​ത്തി​ന്റെ ഉ​ൾ​വ​ശം. മ​ണ്ണ​ട​രു​ക​ളി​ലെ അ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യ സു​ഷി​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വെ​ളി​ച്ചം നേ​ർ​ത്ത ഞാ​ഞ്ഞൂ​ളു​ക​ൾ​പോ​ലെ നീ​ണ്ടു​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്. നേ​രെ നി​വ​ർ​ന്നു ന​ട​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യ ഞാ​ൻ കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ കു​നി​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​ൽ​പം ക​ഴി​ഞ്ഞ് മു​ട്ടി​ലി​ഴ​യേ​ണ്ടി​യും വ​ന്നു. പോ​ക​പ്പോ​കെ ചു​രു​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന മാ​ള​ത്തി​ന്റെ അ​റ്റം എ​ന്നി​ട്ടും കാ​ണാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. നേ​ര​ത്തേ കേ​ട്ട സം​സാ​രം അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും നി​ല​ച്ചി​രു​ന്നു. ഒ​രു​പാ​ട് നേ​ര​ത്തെ തി​രി​ച്ചി​ലി​നൊ​ടു​വി​ൽ കു​റ്റാ​ക്കൂ​രി​രു​ട്ടി​ൽ പേ​ടി​ച്ചു​വി​റ​ച്ച് ഞാ​ൻ മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു.

എ​ന്നും അ​തി​രാ​വി​ലെ​ത്ത​ന്നെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് കു​ളി​യും ജ​പ​വും ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഞാ​ൻ വ​രാ​ന്ത​യി​ലെ പു​റം​തി​ണ്ണ​യി​ൽ വ​ന്നി​രി​ക്കും. അ​തി​നു​ശേ​ഷം വ​ഴി​യേ പോ​കു​ന്ന പ​ലേ​ത​രം ആ​ൾ​ക്കാ​രെ​യും സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ​യും നി​രീ​ക്ഷി​ക്ക​ലാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്റെ ദി​ന​ച​ര്യ​ക​ളി​ൽ പ്ര​ധാ​നം. റോ​ഡി​ൽ​നി​ന്നു നോ​ക്കി​യാ​ൽ ഇ​വി​ടെ​യി​രു​ന്നൊ​രാ​ൾ ഇ​ങ്ങ​നെ ഗൂ​ഢ​മാ​യി ലോ​ക​ത്തെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന് പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ർ​ക്കും മ​ന​സ്സി​ലാ​കി​ല്ല. വീ​ടി​ന്റെ ചു​മ​രി​ലേ​ക്കു ചൂ​ഴ്ന്നു​പ​ട​ർ​ന്ന ബോ​ഗ​ൻ​വി​ല്ല​യു​ടെ വ​ള്ളി​ക​ൾ മേ​ലോ​ടു​ക​ൾ​ക്ക​ടു​ത്തു​വ​രെ നീ​ണ്ടു​ചെ​ല്ലു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​വി​ടെ ആ​ൾ​പ്പാ​ർ​പ്പു​ള്ള ഒ​രു വീ​ടു​ണ്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ ആ​ർ​ക്കും തോ​ന്നി​ല്ല. ബ​ഹി​രാ​കാ​ശ​ത്തു​നി​ന്നും മ​റ്റും വ​ഴി​തെ​റ്റി വ​ന്നു​വീ​ണ ചി​ല ഛിന്ന​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഉ​രു​പ്പ​ടി​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ വീ​ടി​ന്റെ പ​രി​സ​ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​വാ​സ​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ല​ക്ഷ​ണ​വും കാ​ണി​ക്കു​ന്നു​മി​ല്ല.

ഇ​ത്ര​നാ​ളും, വേ​ണ്ടു​ന്ന​തും വേ​ണ്ടാ​ത്ത​തു​മാ​യി ഓ​രോ​ന്നാ​ലോ​ചി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​പ്പോ​ലും ച​ന്ദ്ര​ൻ എ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് വ​ന്നി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ന്നേ​ക്ക് ഒ​ന്നൊ​ന്ന​ര വ​ർ​ഷ​മെ​ങ്കി​ലു​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​ക​ണം ച​ന്ദ്ര​നെ അ​വ​സാ​ന​മാ​യി ക​ണ്ട് പി​രി​ഞ്ഞി​ട്ട്. അ​തി​നി​ട​ക്ക് ഒ​രു മി​ന്നാ​യം​പോ​ലെ ഒ​രു ത​വ​ണ പോ​ലീ​സ് സൂ​പ്ര​ണ്ടോ​ഫീ​സി​നു മു​ന്നി​ൽ​വെ​ച്ച് അ​വ​നെ ക​ണ്ടി​രു​ന്നു. അ​ന്നു ക​യ്യി​ൽ വി​ല​ങ്ങി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തോ​ടെ ഞാ​ന​വ​നെ വ​ല​തു​ക​യ്യു​യ​ർ​ത്തി​ക്കാ​ണി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൻ എ​ന്നെ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​താ​യി തോ​ന്നി​യി​ല്ല. ഞ​ങ്ങ​ൾ മു​ഖാ​മു​ഖം കു​റ​ച്ചു​സ​മ​യം നോ​ക്കി​ക്ക​ണ്ടു. ഞാ​ൻ അ​വ​നെ നോ​ക്കി ചി​രി​ച്ചി​ട്ടും അ​വ​ൻ പ​ക്ഷേ, ചി​രി​ച്ചി​ല്ല. കൂ​മ​ൻ നോ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നോ​ക്കി കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ര​ണ്ടു പൊ​ലീ​സു​കാ​രോ​ടൊ​പ്പം ഒ​രു വ​ണ്ടി​യി​ൽ​ക്കേ​റി പോ​കു​ന്ന​തും ക​ണ്ടു. ച​ന്ദ്ര​നെ​ത്ര​മാ​ത്രം മാ​റി​പ്പോ​യി! അ​ന്നു മു​ഴു​വ​ൻ അ​വ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ ആ​ലോ​ചി​ച്ച​ത്.

ജ​യി​ൽ​വാ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഞ​ങ്ങ​ളൊ​രു​മി​ച്ചി​റ​ങ്ങി​യി​ട്ടും ച​ന്ദ്ര​നെ​മാ​ത്രം വീ​ണ്ടും പോ​ലീ​സ് പൊ​ക്കി​യ​തെ​ന്തി​നാ​യി​രി​ക്കും? എ​ന്നെ ക​ണ്ടി​ട്ടും കാ​ണാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ​യും അ​റി​യാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ​യും അ​വ​ൻ തി​രി​ച്ചു ന​ട​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്? തു​ട​ങ്ങി കു​റേ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ആ ​ദി​വ​സം അ​ങ്ങ​നെ പോ​യി.

പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ൽ​പ്പോ​ലും അ​വ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചോ​ർ​ക്കാ​നി​ട​വ​രാ​ത്ത​തി​ൽ ഇ​പ്പോ​ളാ​ലോ​ചി​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​ത്ഭു​ത​മൊ​ക്കെ തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ട്. ക​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​യ ഒ​ന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഒ​രു​ത​ര​ത്തി​ൽ ഓ​ർ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ന​ല്ല​തെ​ന്ന ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള​വ​ന്റെ താ​ക്കീ​തു മാ​റ്റി​വെ​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഞാ​ൻ ച​ന്ദ്ര​നു​മാ​യി ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട ക​ഥ ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

02

"ഒ​രി​ട​ത്ത് പ​ക്ഷി​മൃ​ഗാ​ദി​ക​ളു​ടെ ഭാ​ഷ പ​ച്ച​വെ​ള്ളം​പോ​ലെ അ​റി​യാ​വു​ന്ന ച​ന്ദ്ര​നെ​ന്നൊ​രാ​ൾ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു.''

ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

"ഓ, ​എ​ന്നി​ട്ട്...''

ഉ​ള്ളി​ലി​രു​ന്ന​വ​ൻ ആ​കാം​ക്ഷ​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

ഒ​രു കു​ന്നി​ൻ​ചെ​രു​വി​ൽ ഏ​റ​ക്കു​റെ ഏ​കാ​കി​യും നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നു​മാ​യി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു സാ​ധു എ​ന്നു മാ​ത്ര​മേ ച​ന്ദ്ര​നെ​പ്പ​റ്റി ആ​ളു​ക​ൾ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഞാ​നും അ​ത്ര​യേ അ​വ​നു​മാ​യി ഇ​ട​പ​ഴ​കി​യ സ​മ​യ​ത്തു വി​ചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. പ​േ​ക്ഷ, അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യു​ണ്ടാ​യ ഒ​രു ക​യ്യ​ബ​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ രൂ​പ​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ച്ച വി​ധി​വൈ​പ​രീ​ത്യം അ​വ​നെ ഒ​രു കു​റ്റ​വാ​ളി​യാ​ക്കി. റി​മാ​ൻ​ഡും വി​ചാ​ര​ണ​യു​മാ​യി ര​ണ്ടു വ്യ​ത്യ​സ്ത​ കേ​സു​ക​ളി​ൽ​പ്പെ​ട്ടു ഞ​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു​മി​ച്ചു ഒ​രു സെ​ല്ലി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​നെ കൂ​ടു​ത​ൽ അ​ടു​ത്ത​റി​യു​ന്ന​തി​ന് എ​നി​ക്കി​ട​വ​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് മ​റ്റാ​ർ​ക്കു​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന ആ ​മ​ഹാ​സി​ദ്ധി ച​ന്ദ്ര​നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള വി​ചി​ത്ര​മാ​യ സ​ത്യം ഒ​രുദി​വ​സം മ​ടി​ച്ചു​മ​ടി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കി​ലും എ​ന്നോ​ട് പ​ങ്കു​വെ​ക്കാ​ൻ അ​വ​ൻ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ത​നാ​യ​ത്.

"എ​ന്റെ മു​ത്ത​ച്ഛ​നാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്റെ ഗു​രു,'' ച​ന്ദ്ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

"കൊ​ല്ല​പ്പ​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ കു​ല​ത്തൊ​ഴി​ൽ. എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​നും ഇ​ള​യ​ച്ഛ​നും ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ മ​റ്റ് ജോ​ലി​ക​ളി​ലേ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ട് ഞ​ങ്ങ​ളാ​രും മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ ആ​ല സ്ഥി​തി​ചെ​യ്യു​ന്ന ഉ​ച്ചൂ​ളി​ക്കു​ന്നി​ലേ​ക്കു പോ​കാ​റി​ല്ല. ക്രൈം​ത്രി​ല്ല​ർ സി​നി​മ​ക​ളി​ലേ​തു​പോ​ലെ​യു​ള്ള ഒ​രു ര​ഹ​സ്യ​സ​ങ്കേ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. മു​ത്ത​ച്ഛ​നെ കാ​ണാ​ൻ വ​രു​ന്ന​വ​രെ ആ​ല​യി​ലേ​ക്കു ന​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന പ​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു എ​നി​ക്ക്, ഏ​റ​ക്കു​റെ മു​തി​രു​ന്ന​തു​വ​രെ. അ​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോ​ൾ ആ​ർ​ക്കും ഉ​ച്ചൂ​ളി​ക്കു​ന്നി​ലേ​ക്കു പ്ര​വേ​ശ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ഞാ​ൻ ക​ണ്ട ഏ​റ്റ​വും വി​ചി​ത്ര​മാ​യൊ​രു സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​നു​ട​മ​യാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്റെ മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ. കാ​ണാ​നും ഭീ​ക​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. കു​ട്ടി​ത്തേ​വാ​ങ്കി​നെ​പ്പോ​ലി​രി​ക്കും ക​ണ്ണു​ക​ൾ ക​ണ്ടാ​ൽ. രാ​വി​ലെ ഞാ​ൻ ഉ​റ​ങ്ങി​യെ​ണീ​ക്കു​മ്പോ​ഴും രാ​ത്രി കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങാ​ൻ​പോ​കു​മ്പോ​ഴും മു​ത്ത​ച്ഛ​ന​വി​ടെ ഒ​റ്റ​ക്ക് കൊ​ല്ല​പ്പ​ണി​യി​ൽ ഏ​ർ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നും. പ​േ​ക്ഷ, മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ ത​നി​ച്ച​ല്ലെ​ന്നും ചു​റ്റും പ​ലേ​ത​രം ആ​ൾ​ക്കാ​രു​ണ്ടെ​ന്നും ഞാ​നൊ​രി​ക്ക​ൽ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​ക്കാ​ല​ത്ത് മ​നു​ഷ്യ​രേ​ക്കാ​ൾ വ​ന്യ​ജീ​വി​ക​ളും ഇ​ഴ​ജ​ന്തു​ക്ക​ളും പ​ലേ​ത​രം പ​ക്ഷി​ക​ളും ആ​ല​യി​ൽ നി​ത്യ​സ​ന്ദ​ർ​ശ​ക​രാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രി​ൽ ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ ഞാ​നും നേ​രി​ട്ട് ക​ണ്ടി​ട്ടു​ണ്ട്. കൂ​മ​നോ പ​രു​ന്തോ കു​റു​ക്ക​നോ ചെ​ന്നാ​യ​യോ കു​ര​ങ്ങ​നോ കീ​രി​യോ... അ​ങ്ങ​നെ ആ​രെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​വും. ചൂ​ള​യി​ൽ അ​പ്പോ​ഴും തീ​യെ​രി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ച​ക്രം അ​നു​സ്യൂ​ത​മാ​യി ക​റ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും.

ഇ​ത​ര ച​രാ​ച​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഷ ന​മു​ക്ക​റി​യി​ല്ല​ല്ലോ. പ്ര​ത്യേ​ക​ത​രം ചി​ല​ച്ചി​ലി​ലൂ​ടെ​യോ കൊ​ഞ്ച​ലി​ലൂ​ടെ​യോ മൂ​ള​ലി​ലൂ​ടെ​യോ അ​ല​ർ​ച്ച​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യോ ആ​യി​രി​ക്കാം അ​വ​രു​ടെ ആ​ശ​യ​വി​നി​മ​യം. അ​തെ​ങ്ങാ​നും കേ​ട്ടു​ചെ​ല്ലു​ന്ന​ത് മു​ത്ത​ച്ഛ​ന് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലോ? അ​തു പേ​ടി​ച്ച് വീ​ട്ടി​ൽ ഒ​റ്റ​പ്പെ​ടു​ന്ന നേ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ ക​ണ്ണി​ൽ​പ്പെ​ടാ​തെ മ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ മ​റ​പി​ടി​ച്ച് ഞാ​ൻ ആ​ല​യി​ലേ​ക്കൊ​ളി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കും. പ​മ്മി​പ്പ​മ്മി​ച്ചെ​ന്നു അ​വ​രു​ടെ വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ന് കാ​തോ​ർ​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ ഒ​രു ദി​വ​സം എ​ന്റെ​യീ ഒ​ളി​ച്ചു​ക​ളി മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചു.

പേ​ടി​ച്ചു വി​റ​ച്ച് മു​ത്ത​ച്ഛ​നേ​യും ദ​യ​നീ​യ​മാ​യി നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു ഒ​രു ക​ള്ള​നെ​പ്പോ​ലെ നി​ന്ന എ​ന്നെ പ​േ​ക്ഷ മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ വ​ഴ​ക്കൊ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. പ​ക​രം, ചൂ​ള​യി​ലെ കാ​റ്റു​ച​ക്ര​ത്തി​ന്റെ പ​രു​ക്ക​ൻ​പി​ടി ക​യ്യി​ൽ​ത്ത​ന്ന് അ​ന്നു മു​ഴു​വ​ൻ അ​വി​ടി​രു​ന്നു ക​റ​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. പി​ന്നീ​ട് ഞാ​ൻ സ്‌​കൂ​ളി​ൽ​ പോ​യി​ട്ടി​ല്ല. അ​ന്ന് പു​തി​യൊ​രു വി​ദ്യാ​രം​ഭം കു​റി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്റെ സാ​മീ​പ്യം ക്ര​മേ​ണ മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ അ​തി​ഥി​ക​ൾ​ക്കും ഇ​ഷ്ട​മാ​യി​ത്തു​ട​ങ്ങി. അ​വ​രി​ൽ പ​ല​രു​മാ​യും ഞാ​ൻ അ​തി​ൽ​പ്പി​ന്നെ അ​ടു​ത്തി​ട​പ​ഴ​കി.

മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ മ​ര​ണ​സ​മ​യം മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ​ത​ന്നെ ഗ​ണി​ച്ചു​വെ​ച്ച​തി​ന​നു​സ​രി​ച്ചു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ന​ട​ന്ന​ത്. തൊ​ണ്ണൂ​റു വ​യ​സ്സാ​കു​ന്ന ദി​വ​സം രാ​ത്രി മൂ​ന്നാം​യാ​മ​മാ​കു​മ്പോ​ൾ ആ​കാ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു വീ​ഴു​ന്ന ഒ​ര​ഗ്നി​ഗോ​ളം ആ​ല​യെ വി​ഴു​ങ്ങു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്‍റെ പ്ര​വ​ച​നം. ഒ​രു രാ​ത്രി അ​തു സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്തു. മു​ത്ത​ച്ഛ​ന് അ​ങ്ങ​നെ ആ​ല​ത​ന്നെ പ​ട്ട​ട​യാ​യി. ആ ​ദി​വ​സം വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് മാ​റി​പ്പോ​ക​ണ​മെ​ന്നു മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ നേ​ര​ത്തേ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​തി​നാ​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​നോ താ​ഴാ​തി​ക​ളോ കൊ​ല്ല​പ്പ​ണി​ക്കാ​യി മ​റ്റൊ​രാ​ല ഉ​ച്ചൂ​ളി​ക്കു​ന്നി​ൽ കെ​ട്ടി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​തേ​യി​ല്ല. മ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് ര​ണ്ടു ദി​വ​സം​മു​മ്പാ​ണ് മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ എ​നി​ക്കാ നി​ഗൂ​ഢ​ഭാ​ഷ പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്ന​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച​ത്. അ​തു​വ​രെ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള​വ​ർ​ക്കാ​ർ​ക്കും ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആ ​പ​ര​മ​ര​ഹ​സ്യ​മ​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.''

"എ​ന്നി​ട്ട് നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും അ​തു​കൊ​ണ്ട് പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യോ?'' എ​ന്റെ ജി​ജ്ഞാ​സ പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി.

"പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യോ​ന്നോ'' ച​ന്ദ്ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, "എ​ന്തെ​ല്ലാം... വീ​ട്ടി​ലോ അ​യ​ൽ​പ​ക്ക​ത്തോ കാ​ണാ​താ​വു​ന്ന​തോ ആ​രെ​ങ്കി​ലും മോ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തോ ആ​യ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​വ​ര​ങ്ങ​ൾ ആ ​പ​രി​സ​ര​ത്തു​ള്ള പ​ക്ഷി​മൃ​ഗാ​ദി​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന​റി​ഞ്ഞ് ഞാ​ന​ത് ഉ​ട​മ​ക​ൾ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ട്. ബ​ഹു ര​സ​മാ​ണ്. ചി​ല​പ്പോ​ൾ ആ ​വീ​ട്ടി​ലെ​ത​ന്നെ പൂ​ച്ച​ക​ളാ​യി​രി​ക്കാം എ​ന്റെ ര​ക്ഷ​ക്കെ​ത്തു​ക, അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​വി​ട​ത്തെ വ​ള​ർ​ത്തു​പ​ട്ടി. വാ​ഴ​ക്കൈ​യി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ക്ക, ചി​ക്കി​പ്പെ​റു​ക്കു​ന്ന കോ​ഴി... അ​ങ്ങ​നെ ആ ​പ​രി​സ​ര​ത്തു​നി​ന്നു​ത​ന്നെ എ​നി​ക്കു​ത്ത​രം കി​ട്ടും. അ​ങ്ങ​നെ കു​റ​ച്ചു കാ​ശൊ​ക്കെ കി​ട്ടി​ത്തു​ട​ങ്ങി. പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ഈ ​വി​ദ്യ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​തെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന മു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ താ​ക്കീ​തു​പോ​ലും ഞാ​ൻ ധി​ക്ക​രി​ച്ചു. വ​ഴി​ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെ​ത്ത​ന്നെ പ​ക്ഷി​ക​ളും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും എ​ന്തെ​ന്തു​ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നോ പ​ര​സ്പ​രം പ​റ​ഞ്ഞു ത​ർ​ക്കി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഒ​രി​ക്ക​ൽ, ഭ​യ​ങ്ക​ര​മാ​യൊ​രു നി​ധി ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ച്ച ഒ​രു പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ര​ണ്ടു പ​രു​ന്തു​ക​ൾ പ​ര​സ്പ​രം പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഞാ​ൻ കേ​ൾ​ക്കാ​നി​ട​യാ​യി. പ​ഴ​യൊ​രു ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ മ​തി​ൽ​ക്കെ​ട്ടി​നു​ള്ളി​ലാ​ണ​ത്. പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​ന്റെ വി​വ​ര​ണം കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ അ​ത് അ​ത്ര അ​ക​ലെ​യ​ല്ലാ​ത്ത സ്ഥ​ല​മാ​ണെ​ന്നെ​നി​ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. പ​േ​ക്ഷ...''

"എ​ന്നി​ട്ട് ആ ​നി​ധി​യു​ള്ള സ്ഥ​ല​ത്തു നീ ​പോ​യോ? നി​ധി എ​ടു​ത്തോ?'' ഞാ​ൻ പി​ന്നെ​യും ഇ​ട​ക്കു​ക​യ​റി ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

ച​ന്ദ്ര​ന് ശു​ണ്ഠി​ക​യ​റി. "നീ ​തോ​ക്കി​ൽ​ക്കേ​റി വെ​ടി​വെ​ക്ക​ല്ലെ, ഒ​ന്ന​ട​ങ്ങ്.'' അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​ൻ സെ​ല്ലി​ലെ വെ​ട്ടം​വീ​ഴാ​ത്ത മൂ​ല​യി​ൽ​ചെ​ന്നു​കി​ട​ന്നു.

ഓ, ​അ​ത​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു ത​നി​ക്കെ​ന്തു​കാ​ര്യം എ​ന്നു മ​ന​സ്സി​ൽ കെ​റു​വി​ച്ചി​ട്ട് ഞാ​നും ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ​ കി​ട​ന്നു.

നി​ധി​യു​ടെ കാ​ര്യം ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു പി​ന്നീ​ടെ​നി​ക്കു തോ​ന്നി​യെ​ങ്കി​ലും ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ലെ ആ​ൾ അ​ത​റി​യാ​നു​ള്ള ആ​കാം​ക്ഷ​യോ​ടെ ചോ​ദി​ക്ക്... ചോ​ദി​ക്ക്... എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എ​ന്നോ​ടെ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന​തു പ​റ​യു​മാ​യി​രി​ക്കും എ​ന്നു​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ ക​രു​തി.

ഞ​ങ്ങ​ൾ ഏ​താ​ണ്ട് മൂ​ന്നു മാ​സ​ത്തോ​ളം ഒ​ന്നി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​വ​നാ ബാ​ക്കി ക​ഥ പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​തു മു​ഴു​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ല്‍ താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ പി​ന്നീ​ട് ഞാ​ന്‍ അ​ക്കാ​ര്യം അ​വ​നോ​ടു ചോ​ദി​ക്കാ​നും പോ​യി​ല്ല.

ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ചാ​ര​ണ​ക്കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. കേ​സ് ന​ട​ക്കേ​ത്ത​ന്നെ അ​വ​ൻ മ​റ്റൊ​രു സെ​ല്ലി​ലേ​ക്കു പി​ന്നീ​ട് മാ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു. ഒ​ന്നി​ച്ചു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം എ​ന്റെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു വ​ഴ​ങ്ങി ത​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യ വി​സ്മ​യ​ക​ര​മാ​യ അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു​വെ​ങ്കി​ലും ഒ​രി​ക്ക​ൽ​പ്പോ​ലും അ​വ​ൻ​ ചെ​യ്ത കു​റ്റ​കൃ​ത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച​റി​യാ​നു​ള്ള എ​ന്റെ ജി​ജ്ഞാ​സ​ക്കു​നേ​രെ അ​വ​ൻ കൃ​ത്യ​മാ​യൊ​രു ഉ​ത്ത​ര​ത്തി​ന്റെ ജാ​ല​കം തു​റ​ന്ന​തേ​യി​ല്ല. കൊ​ല​യാ​ണെ​ന്ന​റി​യാം. ആ​രെ, എ​ങ്ങ​നെ, എ​ന്നൊ​ന്നും അ​വ​ൻ അ​പ്പോ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല.

പോ​ലീ​സു​കാ​രാ​വ​ട്ടെ അ​തൊ​രു ര​ഹ​സ്യം​പോ​ലെ കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ന്നു. കൊ​ല, പീ​ഡ​നം, മോ​ഷ​ണം ഇ​തി​ലേ​ത് ഐ​റ്റ​മാ​ണെ​ന്ന​റി​യ​ണ​മ​ല്ലോ. ആ​കെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഒ​രു മാ​ർ​ഗം നേ​രി​ട്ടു​ത​ന്നെ ചോ​ദി​ക്കു​ക എ​ന്ന​തു​മാ​ത്ര​മാ​ണ്. സെ​ല്ലി​ല​ക​പ്പെ​ട്ട ആ​ദ്യ ആ​ഴ്ച​യി​ൽ​ത്ത​ന്നെ ഞാ​ൻ കേ​റി മു​ട്ടി.

"ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത് ഒ​രാ​ളെ ഏ​തു​വി​ധേ​ന​യും അ​പ​ക​ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​നെ​ളു​പ്പ​മാ​ണ്'', ഞാ​ൻ ച​ന്ദ്ര​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

"എ​ന്റെ അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ അ​തി​നു മു​ൻ​കൂ​ട്ടി പ്ലാ​നും ചാ​ർ​ട്ടും ത​യ്യാ​റാ​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്നി​ല്ല. സ​മ​യ​വും സ​ന്ദ​ർ​ഭ​വും ഒ​ത്തു​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​ത് സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്തു. എ​ന്റെ​യൊ​രു പാ​നോ​പ​ചാ​ര​ത്തി​ൽ ഞാ​നെ​ന്റെ ശ​ത്രു​വി​നെ ത​ന്ത്ര​പൂ​ർ​വം കു​രു​ക്കി.''

ഞാ​ൻ ച​ന്ദ്ര​ന്റെ ഉ​ള്ള​റി​യാ​ൻ സം​സാ​ര​ത്തി​നു തു​ട​ക്ക​മി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന​ത് കാ​ര്യ​മാ​യി ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി.

ഞാ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: "ചെ​റു​പ്പം മു​ത​ലേ എ​ന്റെ മു​ന്നി​ലെ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ വി​ല​ങ്ങു​ത​ടി​യാ​യി ഒ​രാ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, എ​ന്‍റെ ഒ​രേ​യൊ​രു ശ​ത്രു. എ​ന്റെ​ത​ന്നെ ക​ളി​ക്കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ. എ​ന്റെ ഏ​തു കാ​ര്യ​ത്തി​നും ഏ​ക പ്ര​തി​യോ​ഗി​യാ​യി മു​ന്നി​ല്‍ അ​വ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സ്‌​കൂ​ൾ​കാ​ലം​തൊ​ട്ടേ എ​ന്നെ കു​തി​കാ​ൽ​വെ​ട്ടി​യും എ​നി​ക്കെ​തി​രെ ച​തി​പ്ര​യോ​ഗം​ന​ട​ത്തി​യും ഒ​ന്നു​മ​റി​യാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ അ​വ​ൻ മു​ന്നേ​റി. പ​ല​വു​രു ഞാ​ൻ ക്ഷ​മി​ച്ചു. അ​ള​മു​ട്ടി​യാ​ൽ​പ്പി​ന്നെ എ​ന്തു​ചെ​യ്യും, ഒ​ടു​വി​ൽ എ​ന്റെ കേ​വ​ല നി​ല​നി​ൽ​പു​ത​ന്നെ പ്ര​ശ്‌​ന​മാ​കു​മെ​ന്ന നി​ല​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ സ​മ​ർ​ഥ​മാ​യി അ​വ​നെ​തി​രെ ഞാ​ൻ ക​രു​നീ​ക്കി. അ​തി​ല​വ​ൻ ശ​രി​ക്കും പെ​ട്ടു. അ​തോ​ടെ, എ​ന്റെ അ​പാ​ര​നാ​യ പ്ര​തി​യോ​ഗി എ​​െന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി ഇ​ല്ലാ​താ​യി. ഇ​പ്പോ​ഴ​തി​ൽ കു​റ്റ​ബോ​ധ​മേ​റെ​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും...''

അ​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞു​തീ​ർ​ത്ത് ഞാ​ൻ അ​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു​റ്റു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണ് എ​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളെ തി​ര​സ്‌​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ന്റെ നേ​ർ​ത്ത കൂ​ർ​ക്കം​വ​ലി സെ​ല്ലി​ന്റെ ഇ​രു​ൾ​മൂ​ല​യി​ൽ​നി​ന്ന് കേ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്.

ക​ഥ​പ​റ​ച്ചി​ൽ ര​ണ്ടു മൂ​ന്നു ദി​വ​സം ഞാ​ൻ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും വ​ള​രെ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം മാ​ത്ര​മേ പി​ന്നീ​ട് ച​ന്ദ്ര​ൻ സം​സാ​ര​ത്തി​ന് മു​തി​ർ​ന്നു​ള്ളൂ. അ​ല്ലാ​ത്ത സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം ഒ​ന്നു​കി​ൽ കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങും. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ക​യ്യി​ലെ​യും തു​ട​ക​ളി​ലെ​യും മ​സി​ലു​ക​ളു​രു​ട്ടി​ക്ക​ളി​ക്കും. ജ​യി​ലി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പ് മു​ഴു​പ്പ​ട്ടി​ണി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ ഒ​രാ​ളും വി​ശ്വ​സി​ക്കി​ല്ല. ആ​ളെ ക​ണ്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ഒ​രു സ്ത്രീ​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വി​ധ​ത്തി​ൽ വ​ള​രെ മൃ​ദു​വും ആ​ക​ർ​ഷ​ക​വു​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്റെ സം​സാ​രം. ഒ​രു പ​ക്ഷി​യു​ടെ ക​ള​കൂ​ജ​നം​പോ​ലെ. ആ ​വാ​ക്കു​ക​ളി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലോ മ​ധു​രം പു​ര​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു തോ​ന്നും. ച​ന്ദ്ര​നെ ആ​ദ്യം ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ഇ​യാ​ൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു കു​റ്റ​വാ​ളി​യാ​കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു എ​ന്നാ​ണ് ഞാ​ന​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ട​ത്.

സെ​ല്ലി​ൽ പ​ല​പ്പോ​ഴും എ​ന്റെ സാ​ന്നി​ധ്യം​പോ​ലും അ​വ​ൻ മ​റ​ന്നു. എ​നി​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ആ​രോ​ടെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ന്ന് വ​ർ​ത്ത​മാ​നം പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വ​ട്ടി​ള​കി​പ്പോ​കു​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. മ​ഹാ​മാ​രി​ക്കാ​ല​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ത​ട​വു​കാ​രെ​യൊ​ന്നും കു​റേ​നാ​ള​ത്തേ​ക്ക് പു​റ​ത്തു​വി​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ല. കു​റ​ച്ചു ദി​വ​സം ഞാ​ൻ ക്ഷ​മി​ച്ചു. പി​ന്നെ തെ​ല്ലു​റ​ക്കെ പാ​ട്ടു​പാ​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. എ​ന്റെ മു​ര​ട​ൻ പാ​ട്ടു​ക​ളാ​യി​ട്ടും അ​തൊ​ന്നും അ​വ​നെ തെ​ല്ലും അ​ലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ല്ല. എ​ന്റെ ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​പ്പാ​ട്ടു​ക​ൾ എ​നി​ക്കു​ത​ന്നെ മ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ൾ ഞാ​ന​ത് നി​ർ​ത്തി. ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക​ സ​മ​യ​ത്തും മു​ട്ടു മ​ട​ക്കി​യും നീ​ർത്തി​യും ന​ട്ടെ​ല്ലു വ​ള​ച്ചും കൂ​നി​ക്കൂ​ടി ശ​രീ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ൾ പ​ലേ​ത​ര​ത്തി​ൽ അ​ന​ക്കി​യും യോ​ഗ​യി​ലെ​ന്നോ​ണം മൗ​നി​യാ​യും അ​വ​നെ പ​ല​രൂ​പ​ത്തി​ൽ കാ​ണ​പ്പെ​ട്ടു. സെ​ല്ലി​ന്റെ അ​ഴി​യി​ൽ പാ​ത്രം​ത​ട്ടി ഒ​ച്ച​യു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ഭ​ക്ഷ​ണ​സ​മ​യ​ത്തു​മാ​ത്രം അ​വ​ൻ മൂ​രി​നീ​ർ​ത്തി എ​ന്റെ നേ​രെ നോ​ക്കി.

"ന​മു​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്തൂ​ടെ സ്‌​നേ​ഹി​താ. എ​ത്ര​നേ​രം ഈ ​കു​ടു​സ്സു​മു​റി​യി​ൽ ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി​യി​ങ്ങ​നെ വെ​റു​തെ​യി​രി​ക്കും?''

ഒ​രു ദി​വ​സം അ​ൽ​പം ക്ഷോ​ഭ​ത്തോ​ടെ​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

എ​ന്റെ ഭാ​വ​പ്പ​ക​ർ​ച്ച​യി​ലു​ണ്ടാ​യ മാ​റ്റം ക​ണ്ടി​ട്ടാ​ക​ണം, അ​പ്പോ​ൾ മു​ത​ൽ എ​ന്നോ​ട​വ​ൻ വീ​ണ്ടും സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

"എ​നി​ക്ക് മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ ഭാ​ഷ​യോ​ട് വെ​റു​പ്പാ​ണ്. മ​ര​ണ​വെ​റു​പ്പ്.''

ന​ല്ല ഉ​റ​ച്ച​ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ പ​ല്ലി​റു​മ്മി​ക്കൊ​ണ്ട് അ​വ​ൻ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു: "അ​തി​ലു​മെ​ത്ര​യോ ഭേ​ദ​മാ​ണ് പ​ക്ഷി​മൃ​ഗാ​ദി​ക​ൾ. അ​വ​യെ കേ​ൾ​ക്കാ​നാ​ണ് എ​നി​ക്കി​ഷ്ടം. ദ​യ​വാ​യി നി​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു വാ​യ് പൂ​ട്ടൂ. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒ​ച്ച​കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ എ​നി​ക്ക​രി​ശം​വ​രു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തു ബോ​റാ​ണി​ഷ്ടാ.''

ച​ന്ദ്ര​ന്റെ മ​റു​പ​ടി കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ എ​നി​ക്കു ചി​രി​യാ​ണ് വ​ന്ന​ത്. ക്ഷോ​ഭ​ത്തി​ലും ആ ​ഒ​ച്ച​കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ​ത​ന്നെ സു​ഖ​മു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ആ ​മു​രു​ട​നെ​യൊ​ന്നു സം​സാ​രി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞ​ല്ലോ എ​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു എ​നി​ക്ക്. എ​ന്റെ ചി​രി​ക​ണ്ട് അ​ൽ​പം വെ​ളി​ച്ചം വി​ത​റി​യി​രു​ന്ന ഒ​രു ക​ഷ​ണം മെ​ഴു​കു​തി​രി അ​രി​ശ​ത്തോ​ടെ അ​വ​നൂ​തി​ക്കെ​ടു​ത്തി. ദീ​ർ​ഘ​മാ​യി ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടു​ത​വ​ണ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ കീ​ഴ്ശ്വാ​സം​വി​ട്ടു പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വും രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി.

പി​റ്റേ​ന്ന് രാ​വി​ലെ, മേ​ലു​ത്ത​ര​വ​നു​സ​രി​ച്ച് ചോ​ദ്യം​ചെ​യ്യാ​നു​ണ്ടെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ഒ​രു പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ൻ അ​വ​നെ എ​ങ്ങോ​ട്ടോ കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. അ​ന്ന് ഇ​രു​ട്ടി​യ​തി​നു​ശേ​ഷ​മാ​ണ് ച​ന്ദ്ര​ൻ സെ​ല്ലി​ൽ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​ത്. ര​ണ്ട് പോ​ലീ​സു​കാ​ർ ഇ​രു തോ​ളി​ലും താ​ങ്ങി​പ്പി​ടി​ച്ചാ​ണ് അ​വ​നെ സെ​ല്ലി​ൽ​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​ട്ട​ത്. അ​വ​ന്റെ തു​ട​യി​ലും ന​ടും​പു​റ​ത്തും അ​ടി​യേ​റ്റ പാ​ടു​ക​ൾ തി​ണ​ർ​ത്തു​കി​ട​ന്നു.

എ​ന്താ​ണ് സം​ഭ​വി​ച്ച​തെ​ന്നു​ള്ള എ​ന്റെ തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യു​ള്ള ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു മ​റു​പ​ടി​യെ​ന്നോ​ണം അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "രാ​മ​ദാ​സാ, പൊ​ന്ന് ആ​ളെ​ക്കൊ​ല്ലു​മെ​ന്നു മു​ത്ത​ച്ഛ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത് എ​ത്ര നേ​രാ​ണ്...''

"പൊ​ന്നോ?''

"അ​തെ, പൊ​ന്ന്. ഒ​രു പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​ൽ​നി​ന്ന് എ​നി​ക്ക് കി​ട്ടി​യ പൊ​ന്ന്.''

അ​ൽ​പ​സ​മ​യം എ​ന്തോ ഓ​ർ​ത്ത് ച​ന്ദ്ര​ൻ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​യി. അ​വ​ന്റെ അ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ സ്ഥി​തി​യോ​ർ​ത്ത് ഞാ​ൻ വേ​ദ​ന​യോ​ടെ അ​വ​നെ ഉ​റ്റു​നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ പി​ന്നൊ​ന്നും ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല.

അ​വ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: "അ​തു ഞാ​ൻ ഒ​ളി​ച്ചു​വെ​ച്ച​ത് ച​ന്ത​യി​ൽ​വെ​ച്ചു പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു കൊ​ല്ല​ത്തി​പ്പെ​ണ്ണി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലാ. ക​ത്തി​യും കോ​ടാ​ലി​യും ക​ത്ത്യാ​ളു​മൊ​ക്കെ വി​ൽ​ക്ക​ലാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ പ​ണി. ര​ഹ​സ്യ​മാ​യി രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ക്കാ​ർ​ക്കു​ള്ള വ​ടി​വാ​ളും മ​റ്റും ഉ​ണ്ടാ​ക്കി വി​ൽ​ക്കാ​നാ​യി​ട്ട് ച​ന്ത​യി​ൽ വ​രു​മ്പൊ​ഴു​ള്ള പ​രി​ച​യ​മാ. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് പൊ​ട്ട​ക്കി​ണ​റി​ന്റെ കാ​ര്യം ഞാ​ന​റി​യു​ന്ന​ത്. ഒ​രുദി​വ​സം സം​ഭ​വ​സ്ഥ​ല​ത്തു​പോ​യി പ​രി​സ​ര​മൊ​ക്കെ വീ​ക്ഷി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം അ​വ​ളോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ് ഞാ​നൊ​രു പാ​താ​ള​ക്ക​ര​ണ്ടി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​ച്ചു. ഒ​റ്റാം​ത​ടി​യാ​യി ന​ട​ക്കു​ന്ന എ​നി​ക്കെ​ന്തി​നാ പാ​താ​ള​ക്ക​ര​ണ്ടി എ​ന്നാ​യി അ​വ​ളു​ടെ സം​ശ​യം. ആ​ദ്യ​മാ​ദ്യം ഞാ​നൊ​ഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി​യെ​ങ്കി​ലും സം​ഭ​വം ന​ട​ന്ന​തി​ന്റെ പി​റ്റേ​ദി​വ​സം എ​നി​ക്ക​ത് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​തു കി​ട്ടി​യ​തി​നു​ശേ​ഷം അ​വ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ. സ്വ​ര്‍ണ ഉ​രു​പ്പ​ടി​ക​ള്‍ എ​ന്തു​ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന് ഞ​ങ്ങ​ളി​രു​വ​രും കൂ​ല​ങ്ക​ഷ​മാ​യി ആ​ലോ​ചി​ച്ചു.

ആ​യി​ട​ക്ക്, കൂ​പ്പി​ല് ഈ​ർ​ച്ച​പ്പ​ണി​ക്കെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു പോ​യ അ​വ​ളു​ടെ ഭ​ർ​ത്താ​വ് നി​ന​ച്ചി​രി​ക്കാ​ത്ത ഒ​രുദി​വ​സം കേ​റി​വ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​തോ​ടെ, എ​ന്റെ പോ​ക്കു​വ​ര​വ് താ​ളം​തെ​റ്റി. ഒ​രു ചെ​മ്പു​കു​ട​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു സ്വ​ർ​ണം അ​ടു​ക്ക​ള​ഭാ​ഗ​ത്ത് കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്ന​ത്. പു​തി​യ സം​ബ​ന്ധ​ക്കാ​ര​നു​ണ്ടെ​ന്ന് നാ​ട്ടു​കാ​രാ​രോ പ​റ​ഞ്ഞ​റി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ അ​വ​ൾ​ടെ ഭ​ർ​ത്താ​വ് പി​ന്നെ കൂ​പ്പി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​യി​ല്ല. നി​ധി​യു​ടെ കാ​ര്യം അ​യാ​ളെ​ങ്ങ​നെ​യോ അ​റി​ഞ്ഞു. അ​വ​ള്‍ ഒ​റ്റി​യ​താ​ണെ​ന്നു പി​ന്നീ​ടെ​നി​ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. അ​വ​ളി​ല്‍നി​ന്നു​ത​ന്നെ ര​ഹ​സ്യം ചോ​ര്‍ന്നു​കി​ട്ടി. ക​ഷ്ട​കാ​ലം തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ അ​തു പോ​ലീ​സു​കാ​ര് വ​ന്നു പൊ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ര​ണ്ടും മാ​പ്പു​സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി. ഒ​രാ​ഴ്ച അ​തി​ന്റെ പു​കി​ലാ​യി​രു​ന്നു നാ​ട്ടി​ലും ച​ന്ത​യി​ലും. വാ​ർ​ത്ത​യും പ​ത്ര​ക്കാ​രു​മാ​യ​പ്പോ​ൾ പോ​ലീ​സി​നെ​പ്പേ​ടി​ച്ച് അ​വി​ട​ന്നു ഞാ​ൻ മു​ങ്ങി. അ​വ​ൾ​ക്കി​ട്ടൊ​രു പ​ണി​കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള ചി​ന്ത​യോ​ടെ അ​ടു​ത്തു​ള്ള കു​റ്റി​ക്കാ​ട്ടി​ൽ ഒ​രാ​ഴ്ച ഞാ​നൊ​ളി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. എ​ത്ര​കാ​ലം കാ​ട്ടി​ലൊ​ളി​ച്ചു​ക​ഴി​യും? അ​വ​ളോ​ടു​ള്ള പ്ര​തി​കാ​രം മാ​ത്ര​മാ​യി പി​ന്നെ​യെ​ന്റെ ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യം.

ഒ​രുദി​വ​സം സ​ന്ധ്യ​ക്ക് ഞാ​ന​വി​ടെ പോ​യി. അ​വ​ളു​ടെ കോ​ള​നി​വീ​ട്ടി​ലൊ​രു പ​ട്ടി​യു​ണ്ട്. പ​ത്മി​നി​യെ കാ​ണാ​ൻ പോ​കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അ​വ​നി​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട എ​റ​ച്ചീം കൊ​ട​ൽ​പ്പ​ണ്ട​വും​കൊ​ണ്ടേ ഞാ​ന​വി​ടെ​പ്പോ​കാ​റു​ള്ളൂ. അ​ത് തീ​റ്റി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ന​ന്ദി അ​വ​ൻ എ​ന്നോ​ടു കാ​ണി​ച്ചു.

പ​ട്ടി എ​ന്റെ വ​ര​വി​ലെ അ​പ​ക​ടം മ​ണ​ത്ത​റി​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ക​ണം, എ​ന്നെ ക​ണ്ട​പാ​ടെ ഓ​ടി​വ​ന്ന് മു​ക്കി​യും മൂ​ളി​യും പ​ത്മി​നി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ള്ള പോ​ക്ക് ത​ട​യാ​ൻ​നോ​ക്കി. അ​വ​ൻ ഒ​രു ത​ര​ത്തി​ൽ എ​ന്റെ കാ​ലി​ൽ വ​ള​ഞ്ഞി​ട്ടു ചൊ​റ​യാ​നും പ​രു​ത്ത നാ​ക്കു​കൊ​ണ്ട് കാ​ൽ​പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ൽ ന​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി. ആ​ദ്യ​മെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ സ​ഹി​ച്ചു. തീ​രെ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​താ​യ​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ അ​വ​നോ​ടു ത​ട്ടി​ക്ക​യ​റി.

"അ​ണ്ണ​ൻ ഇ​പ്പൊ അ​ങ്ങോ​ട്ടു പോ​കു​ന്ന​ത് പ​ന്തി​യ​ല്ല.'' പ​ട്ടി ശ​ബ്ദം​താ​ഴ്ത്തി ചെ​റു​താ​യി കു​ര​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "ഇ​പ്പൊ അ​ങ്ങോ​ട്ടു ചെ​ന്നാ​ൽ പ​പ്പി​നി​യേ​ച്ചി​ക്ക​തു പ്ര​ശ്‌​ന​മാ​കും. അ​വ​ൾ​ടെ കെ​ട്ടി​യോ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി ഇ​വി​ടെ നി​ങ്ങ​ളെ​ക്ക​ണ്ടാ​ൽ പി​ന്നെ ഞാ​ൻ പ​റ​യേ​ണ്ട​ല്ലോ, എ​ന്താ അ​വി​ടെ സം​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ പോ​വു​ന്ന​തെ​ന്ന്? അ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ണ്ണ​ൻ വേ​ഗം മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ. പോ​രെ​ങ്കി​ൽ അ​ണ്ണ​ന്റെ കാ​ലു​ത​ന്നെ ശ​രി​ക്കു നി​ല​ത്തു​റ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.​ അ​ല്ലേ​ലും അ​ൽ​പം ന​ക്കി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ അ​ണ്ണ​ന്റെ സ്വ​ഭാ​വം മ​ഹാ പെ​ഴ​യാ.''

"ഫ, ​പ​ട്ടി. നി​ന്റെ ത​ന്ത​യാ ന​ക്കി​യ​ത്'' എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് അ​തി​നി​ട്ടൊ​രു തൊ​ഴി കൊ​ടു​ത്തു ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും എ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ലെ തീ ​കെ​ട്ടി​ല്ല. എ​നി​ക്കു അ​വ​ളെ അ​വ​സാ​ന​മാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഒ​ന്നു കാ​ണ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. ചെ​ല്ലും ചെ​ല​വും കൊ​ടു​ത്ത് ഇ​ത്ര​നാ​ളും പോ​റ്റി​യി​ട്ടും എ​ന്നെ ച​തി​ച്ച​ത് എ​ന്തു​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യ​ണം. അ​തി​നു​വേ​ണ്ടി​ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ ഞാ​ന​വി​ടെ ചെ​ന്ന​ത്. ഈ ​പ​ട്ടി​ത്തെ​ണ്ടി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ളെ​ക്കാ​ണാ​ൻ​കൂ​ടി സ​മ്മ​തി​ക്കു​ന്നി​ല്ല.

"മ​നു​ഷ്യ​ന്മാ​ർ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത വേ​വ​ലാ​തി നി​ന​ക്കെ​ന്തി​നാ​ടാ, നീ ​പോ​ടാ പ​ട്ടി​@#***@ '' എ​ന്നു ഉ​റ​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ ചീ​ത്ത​വി​ളി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​വ​നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ മോ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ട് പി​ന്നെ​യും എ​ന്റെ വ​ഴി​മു​ട​ക്കി.

അ​ന്ന് രാ​ത്രി എ​​െന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി എ​നി​ക്ക​വ​ളെ തീ​ർ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. പി​ടി​വ​ലി​ക്കി​ട​യി​ൽ അ​ബ​ദ്ധ​ത്തി​ൽ. എ​നി​ക്കു​നേ​രേ വീ​ശി​യ, അ​വ​ളു​ത​ന്നെ രാ​കി​മൂ​ർ​ച്ച​കൂ​ട്ടി​യ ഒ​രാ​യു​ധം​കൊ​ണ്ട്. പി​ന്നൊ​രു നി​മി​ഷം ഞാ​ന​വി​ടെ നി​ന്നി​ല്ല. എ​ന്റെ മു​ത​ലാ​ളി കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​യു​ടെ കാ​ശു​കൊ​ണ്ട് കു​റ​ച്ചു​കാ​ലം പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​മെ​ന്നു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഉ​ച്ചൂ​ളി​ക്കു​ന്നി​ലെ​ത്തി​യാ​ല്‍ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​മെ​ന്നു ക​രു​തി ഉ​ച്ചൂ​ളി​ക്കു​ന്നി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ള​വെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണ് മ​ര​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലി​രു​ന്ന ഒ​രു ചെ​മ്പോ​ത്ത് നീ​ട്ടി​ക്കൂ​വി പോ​ലീ​സു​കാ​ർ വ​രു​ന്ന​ത് എ​നി​ക്കു മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു​ത​ന്ന​ത്. അ​വ​ട​ന്നു വേ​ഗം ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടോ​ളൂ എ​ന്ന സൂ​ച​ന​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.

ആ ​കൂ​ക്ക​ൽ​ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ മ​റ്റൊ​രു കൊ​മ്പി​ലി​രു​ന്ന ര​ണ്ടു മൂ​ങ്ങ​ക​ളി​ലൊ​ന്ന് ത​ന്റെ ഇ​ണ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "ഇ​യാ​ൾ ആ ​ദി​ശ​യി​ൽ പോ​വു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും പോ​ലീ​സു​കാ​രു​ടെ മു​മ്പി​ൽ​ത്ത​ന്നെ ചെ​ന്നു​പെ​ടും.''

അ​പ്പോ​ൾ മ​റ്റേ മൂ​ങ്ങ, "ഇ​യാ​ൾ പി​ന്നെ ഏ​തു വ​ഴി​ പോ​യാ​ൽ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നാ​ണ് നീ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്?'' എ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചു.

കൊ​ക്കു കൂ​ർ​പ്പി​ച്ച് പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യൊ​രു ചൂ​ളം​വി​ളി​യോ​ടെ ഒ​ന്നാ​മ​ത്തെ മൂ​ങ്ങ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു: "അ​യാ​ൾ കു​ന്നു​ക​യ​റാ​നു​ള്ള നി​ര​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണ് തി​രി​യു​ന്ന​തു​ ക​ണ്ട​ത്. അ​തു വി​ഡ്ഢി​ത്ത​മാ​ണ്. എ​വി​ടെ മു​ങ്ങി​യാ​ലും ഇ​യാ​ളി​വി​ട​യേ പൊ​ങ്ങു​ക​യു​ള്ളൂ​വെ​ന്ന് മ​ഫ്തി​യി​ലു​ള്ള പോ​ലീ​സു​കാ​ർ​ക്ക​റി​യാം. അ​ടി​വാ​ര​ത്തേ​ക്കു​ള്ള പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ പു​ഴ​ക്ക​ര​യെ​ത്തി​യാ​ൽ പി​ന്നെ ഇ​യാ​ളെ അ​വ​ർ​ക്ക് പി​ടി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല. മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ കാ​ര്യ​മ​ല്ലേ, ഒ​ന്നും മു​ൻ​കൂ​ട്ടി ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​യാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല.''

"അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​രം കേ​ട്ട​തു​പ്ര​കാ​രം ഞാ​ൻ നേ​രെ പി​ന്തി​രി​ഞ്ഞു നി​ന്നു. ചു​രം ക​യ​റു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം പു​ഴ​ക്ക​ര ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക്കി കീ​ഴോ​ട്ടു ന​ട​ന്നു.'' ച​ന്ദ്ര​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു നി​ര്‍ത്തി.

03

അ​തി​ൽ​പി​ന്നെ ച​ന്ദ്ര​നെ പോ​ലീ​സ് പി​ടി​ച്ച​തെ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്നോ, സ്വ​യം കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​യ​താ​ണെ​ന്നോ, ഒ​ന്നും എ​നി​ക്കു വ്യ​ക്ത​മ​ല്ല. എ​ന്തു​ത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും ഞാ​നും ച​ന്ദ്ര​നും ഒ​രേ​പോ​ലെ ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​വ​ർ​ഗ​ത്തെ വെ​റു​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.

അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് കു​റേ​ക്കൂ​ടി കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് വ്യ​ക്ത​ത വ​രേ​ണ്ട​തു​ണ്ട്. അ​തി​നാ​ദ്യം ച​ന്ദ്ര​നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്ക​ണം. പു​ത്ത​ന​ങ്ങാ​ടി​ക്ക​ടു​ത്താ​ണ് ച​ന്ദ്ര​ൻ പ​ണി​യെ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന ച​ന്ത​യെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​റി​യാം. ആ​ളെ എ​ങ്ങ​നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കും?

അ​യാ​ൾ മൊ​ബൈ​ൽ ഫോ​ൺ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ടു​ത്ത ബ​ന്ധു​ക്ക​ളു​മാ​യോ സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​യോ കു​റേ​ക്കാ​ല​മാ​യി ബ​ന്ധ​മി​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ഒ​രുപ​ക്ഷേ, ജ​യി​ൽ​രേ​ഖ​ക​ളി​ൽ കേ​സി​ലി​ട​പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും മൊ​ബൈ​ൽ ന​മ്പ​ർ ക​ണ്ടേ​ക്കും. ജ​യി​ലി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ​തി​നു​ശേ​ഷം ആ ​വ​ഴി​ക്കും ഞാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു നോ​ക്കി. നി​രാ​ശ​യാ​യി​രു​ന്നു ഫ​ലം.

പെ​രു​മ്പ​ച്ച​ന്ത​യി​ലെ കൊ​ച്ചൗ​ള്ള എ​ന്ന ഒ​രു മ​ല​ഞ്ച​ര​ക്കു​വ്യാ​പാ​രി​യു​ടെ കൂ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു ച​ന്ദ്ര​ന്‍ കു​റേ​ക്കാ​ലം എ​ന്ന വി​വ​രം ടൗ​ണി​ലു​ള്ള വ​ണ്ടി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രി​ൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടി. വ​ട​ക്ക​ൻ ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ കു​ടി​യേ​റ്റ​മേ​ഖ​ല​ക​ളി​ൽ​ച്ചെ​ന്ന് കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​ക്കു​വേ​ണ്ടി ക​പ്പ​യും മ​ല​ക്ക​റി​ക​ളും ശേ​ഖ​രി​ക്കാ​ൻ പോ​യി​രു​ന്ന​ത് ച​ന്ദ്ര​നാ​ണെ​ന്ന​റി​യാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു. അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​ന്‍ ഒ​രുദി​വ​സം ച​ന്ത​യി​ലേ​ക്കു പോ​യി കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​യെ ക​ണ്ടു.

മൊ​ബൈ​ൽ ഫോ​ണി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ളൊ​രു​മി​ച്ചു​ള്ള ച​ന്ദ്ര​ന്റെ ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടു ഫോ​ട്ടോ ഞാ​ൻ കാ​ണി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​ത് ച​ന്ദ്ര​ന​ല്ലെ​ന്നും വി​ഷ്ണു​വാ​ണെ​ന്നു​മാ​യി കൊ​ച്ചൗ​ള്ള. ച​ന്ദ്ര​നാ​ണെ​ന്നു ഞാ​നും വി​ഷ്ണു​വാ​ണെ​ന്നു അ​യാ​ളും വാ​ശി​പി​ടി​ച്ചു. ഒ​ടു​വി​ൽ, കൊ​മ്പു​ള്ള നേ​രി​യ മീ​ശ താ​ഴോ​ട്ടാ​ക്കി​യാ​ൽ ആ​ള് വി​ഷ്ണു​ത​ന്നെ​യെ​ന്ന് അ​യാ​ളും ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു. സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നൊ​ടു​വി​ല്‍, ജ​യി​ലി​ൽ​വെ​ച്ചാ​ണ് ഇ​യാ​ളെ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്നു ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​ക്കു ഉ​ത്ത​രം​മു​ട്ടി.

"അ​ള്ളോ, ജ​യി​ലി​ൽ​വെ​ച്ചോ.'' അ​യാ​ള​മ്പ​ര​ന്നു. നി​സ്‌​കാ​ര​ത്ത​ഴ​മ്പു​ള്ള നെ​റ്റി ത​ട​വി എ​ന്നെ​യും വി​ഷ്ണു​വി​നെ​പ്പ​റ്റി അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചെ​ത്തി​യ ആ​ളെ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടാ​നെ​ത്തി​യ മ​റ്റു പ​ണി​ക്കാ​രെ​യും മാ​റിമാ​റി നോ​ക്കി.

"ഓ​നൊ​രു മു​ങ്ങ​ലു​മു​ങ്ങീ​ട്ട് പി​ന്നി​തേ​വ​രെ എ​ന്റെ ക​ൺ​മു​ന്നി​ലെ​ത്തീ​റ്റി​ല്ല. എ​ട​ക്ക് ചെ​ല​ദി​വ​സം ആ​ളെ കാ​ണാ​താ​കാ​റ്ണ്ട്. ആ ​സ​മ​യ​ത്ത് ഏ​തോ ബാ​ധ​കൂ​ടി​യ​പോ​ലെ ഒ​രു പോ​ക്കാ​ണ്. ക​യ്ഞ്ഞ കൊ​ല്ല​ത്തേ​ന്റെ ച​ന്തേ​ന്റെ സ​മ​യ​ത്താ ഓ​ൻ ച​ര​ക്കെ​ടു​ക്കാ​ൻ ഇ​രി​ട്ടി​ക്ക് പോ​യ​ത്. ദ​ല്ലാ​ളി​നു കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ഏ​ൽ​പി​ച്ച പ​യി​നാ​യി​രം ഉ​ർ​പ്പ്യ ഓ​ൻ കൊ​ണ്ടു​പോ​യേ​ന് എ​നി​ക്കൊ​രു സ​ങ്ക​ടൂം​ല്ല. കാ​യ് ഇ​നീം​ണ്ടാ​ക്കാ. പ​ക​രം ആ​ളേം​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ക​യ്യോ? ഓ​ൻ ചോ​യ്ച്ചാ അ​ന്റെ ഖ​ൽ​ബ് പ​റി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക്വാ​യ്‌​ര്ന്ന് ഞ​മ്മ​ള്. വി​ശ്ണൂ​നെ​പ്പോ​ല​ത്തെ ആ​ൽ​മാ​ർ​ത്തേ​ള്ള ഒ​രു പ​ണി​ക്കാ​ര​നെ ഈ ​പെ​രു​മ്പ​ച്ച​ന്ത​യി​ല് ഇ​ങ്ങ​ക്ക് കാ​ട്ടി​ത്ത​രാ​നാ​കൂ​ല. ഓ​നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ സ​ഹാ​യ​ത്തി​ന് ഞ​മ്മ​ക്ക് പ​ത്താ​ള് വേ​ണ്ട കോ​യാ, ഓ​നൊ​രു​ത്ത​ൻ മ​തി.''

കൊ​ച്ചൗ​ള്ള പ​റ​ഞ്ഞു.

"ഒ​രാ​ളോ​ടും ശാ-​ശീ​ന്നു പ​റ​യാ​ത്ത ഒ​രു പ​ച്ച​പ്പ​യ്യ്. ഒ​രാ​ളെ​യും എ​ട​ങ്ങേ​റാ​ക്കാ​ത്ത ന​ല്ല മ​രി​യ​സ്ത​ൻ, ഈ ​അ​ങ്ങാ​ടീ​ലെ അ​ച്ച​ട​ക്ക​മു​ള്ള ഒ​രേ​യൊ​രു തൊ​യി​ലാ​ളി.'' കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​ക്ക് വി​ഷ്ണു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​റ​യാ​ൻ നൂ​റു നാ​വ്.

ച​ന്ദ്ര​ൻ ഇ​വി​ടെ വി​ഷ്ണു​വെ​ന്ന പേ​രി​ലാ​ണ് കു​റ​ച്ചു​കാ​ലം ജീ​വി​ച്ച​തെ​ന്നു എ​നി​ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. പ​ക്ഷേ, അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു പേ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ല​വ​ന്‍ ഇ​വി​ടെ ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടി​യ​തെ​ന്തി​നെ​ന്നു മാ​ത്രം മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

"ഇ​ങ്ങ​ക്ക് ആ​ള് മാ​റി​പ്പോ​യി​റ്റ്ണ്ടാ​കും കോ​യാ. ഒ​രാ​ളെ​പ്പോ​ലെ ലോ​ക​ത്തി​ല് പ​ത്താ​ളു​ണ്ടാ​കൂ​ന്നാ ശാ​സ്ത്രം പ​റ​യു​ന്നെ.'' കൊ​ച്ചൗ​ള്ള പ​റ​ഞ്ഞു.

"അ​പ്പൊ ആ​ള് മി​സ്സി​ങ്ങാ​ണെ​ന്ന​ർ​ഥം,'' എ​ന്നു ഞാ​ൻ ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ കൊ​ച്ചൗ​ള്ള​ക്ക് സം​ശ​യ​മാ​യി.

"അ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ, ചോ​യ്ക്കാ​ൻ മ​റ​ന്ന്. നി​ങ്ങ​ളെ​വ്ടു​ന്ന് വ​ര്ന്ന്. നി​ങ്ങ​ക്കെ​ങ്ങി​നെ​യാ വി​ശ്ണൂ​വാ​യി​റ്റ് പ​രി​ച​യം? സ​ത്യം പ​റ കോ​യാ, നി​ങ്ങ​ള് ശെ​രി​ക്കും ക​ള്ള​നോ പോ​ലീ​സോ?''

04

ഒ​ടു​ക്കം, ഞാ​ൻ ച​ന്ദ്ര​നെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്തു.

സ്വ​പ്‌​ന​ത്തി​ലൊ​ന്നു​മ​ല്ല. ശ​രി​ക്കും ഉ​ദ്വേ​ഗ​ഭ​രി​ത​മാ​യൊ​രു കൂ​ട്ടി​മു​ട്ട​ൽ. നി​ര​ന്ത​ര​മാ​യ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും അ​ല​ച്ചി​ലി​നു​മൊ​ടു​വി​ൽ, മു​മ്പൊ​രി​ക്ക​ൽ അ​വ​ൻ സം​സാ​ര​ത്തി​ൽ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത​രം പ്രാ​ചീ​ന​മാ​യൊ​രു കൊ​ല്ല​പ്പു​ര​യു​ടെ മു​റ്റ​ത്ത്. ഒ​രു സ​മ്മേ​ള​ന​മൈ​താ​നി​യി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ കൊ​ടി​തോ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ അ​ല​ങ്ക​രി​ച്ച ഒ​രു വേ​ദി​യി​ൽ. കേ​ള്‍വി​ക്കാ​രാ​യി നാ​നാ​ത​രം പ​ക്ഷി​ക​ളും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും അ​വ​നു ചു​റ്റു​മു​ണ്ട്. അ​വ​രെ അ​ഭി​സം​ബോ​ധ​ന​ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു നാ​ൽ​ക്കാ​ലി മൃ​ഗ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ക​യ്യും​കാ​ലും നി​ല​ത്ത് വ​ള​ച്ചു​കു​ത്തി അ​വ​ൻ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ആ​ർ​ക്കും മ​ന​സ്സി​ലാ​കാ​ത്ത അ​ജ്ഞാ​ത​ഭാ​ഷ​യി​ലു​ള്ള ആ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ ഉ​ല​യി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള അ​ഗ്നി​സ്ഫു​ലിം​ഗ​ങ്ങ​ൾ​പോ​ലെ അ​വി​ട​മാ​കെ പ​ര​ന്നു. അ​നു​സ​ര​ണ​യു​ള്ള വ​ള​ർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ എ​ല്ലാ​വ​രും നി​ശ്ശ​ബ്ദ​രാ​യി അ​ത് കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഏ​റെ​ക്കാ​ല​ത്തി​നു​ ശേ​ഷ​മു​ള്ള ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യ കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യു​ടെ ഞെ​ട്ട​ലി​ലാ​യി​രു​ന്നു ച​ന്ദ്ര​ൻ.

എ​ന്റെ പൊ​ടു​ന്ന​നെ​യു​ള്ള വ​ര​വും ഭ്രാ​ന്ത​ൻ​കൂ​ട്ടു​ള്ള വേ​ഷ​വും ക​ണ്ടി​ട്ടാ​ക​ണം, അ​വ​ൻ സം​സാ​രം നി​ർ​ത്തി. സ​ദ​സ്സ് എ​ന്‍റെ നേ​രേ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞു. പ​ല​രും അ​ക്ഷ​മ​യോ​ടെ അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം ശ​ബ്ദ​മു​ഖ​രി​ത​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ല്‍ ച​ന്ദ്ര​ന്‍ ക​യ്യു​യ​ര്‍ത്തി എ​ന്തോ ഒ​രാം​ഗ്യം​ കാ​ട്ടി​യ​പ്പോ​ള്‍ കേ​ട്ടി​രു​ന്ന​വ​ർ അ​വ​ന്റെ പ്ര​സം​ഗ​പീ​ഠ​ത്തി​ന​ടു​ത്തേ​ക്കു പോ​കാ​ന്‍ എ​നി​ക്കു വ​ഴി​യൊ​രു​ക്കി​ത്ത​ന്നു.

"എ​ന്റെ പൊ​ന്നു ച​ന്ദ്രാ... എ​നി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഷ പ​ഠി​ക്ക​ണം. എ​നി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തോ​ടെ ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ല്‍ ജീ​വി​ക്ക​ണം...''

അ​ങ്ങ​നെ​െ​യ​ല്ലാം ഞാ​ൻ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ ക​ര​ഞ്ഞു​വി​ളി​ച്ചു​ പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അ​തൊ​ന്നും വെ​ളി​യി​ൽ വ​ന്ന​തേ​യി​ല്ല. പ​ക​രം തൊ​ണ്ട​യി​ൽ​നി​ന്നു മൃ​ഗ​തു​ല്യ​മാ​യൊ​രു ഓ​രി​യി​ട​ൽ​മാ​ത്രം പു​റ​ത്തേ​ക്കു കേ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി.