കലഹപ്പെട്ടി - 2

ബു​ദ്ധി ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ച​ശേ​ഷം പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​ൻ മേ​ശ​ക്ക് അ​ടി​യി​ലൂ​ടെ വ​ക്ക​ന്റെ മൂ​ത്ത​മ​ക​നെ ചൊ​റി​ഞ്ഞു. പി​റ്റേ​ന്നു​ത​ന്നെ പ​ത്രോ​സും ബി​നോ​യും ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി പ​ണി​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഭാഗം രണ്ട്. ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം: സു​ധീ​ഷ് കോ​ട്ടേ​മ്പ്രം

10

പ​ള്ളി​ക്ക് കൂ​ട്ടു​കേ​റു​ന്ന ദി​വ​സം ക​രി​മ​ല​ക്കാ​ർ​ക്ക് തി​രു​ന്നാ​ളി​നേ​ക്കാ​ൾ കെ​ങ്കേ​മ​മാ​യി​രു​ന്നു. ജി​ൻ​സി​യും ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​നും ഒ​ഴി​ച്ചു​ള്ള സ​ക​ല പി​റ​പ്പു​ക​ളും അ​ന്ന് പ​ള്ളി​യി​ലെ​ത്തി.​പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​നെ കൂ​ടാ​തെ വ​ന്ന ര​ണ്ട് മെ​ത്രാ​ന്മാ​രും പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ കു​ടും​ബ​ത്തെ വാ​നോ​ളം പു​ക​ഴ്ത്തി. ത​ങ്ങ​ൾ വ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ അ​തി​നാ​ണെ​ന്ന് തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​രം. ഐഫോ​ണു​മാ​യി ത​ല​ങ്ങുംവി​ല​ങ്ങും ഓ​ടി​ന​ട​ന്ന് നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി​യും ഭാ​ര്യ​യും ല​ണ്ട​ൻ ന​ഴ്സാ​യ ഷി​ജി​ക്ക് പ​രി​പാ​ടി​ക​ളു​ടെ ലൈ​വ് കൊ​ടു​ത്തു.

“ക​ഞ്ഞി​യ്ക്ക് ഗ​തി​യി​ല്ലാ​തെ ന​ട​ന്ന പ​ന്നീ​ടെ പ​വ്വ​റ് ക​ണ്ടി​ല്ലെ...” ഒ​രാ​ൾ പീ​ലി​യെ കു​റ്റം പ​റ​ഞ്ഞു. “പെ​ണ്ണി​ന്റെ മു​ന്നി​ല​ല്ലാ​തെ വേ​റൊ​രി​ട​ത്തും സാ​യി​പ്പ് മു​ട്ടു​കു​ത്തു​കേ​ല. അ​റി​യാ​ല്ലോ ഷി​ജീ​നെ.” മ​റ്റൊ​രാ​ൾ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു. “ഇം​ഗ്ല​ണ്ടി​ലെ സാ​മ്പ​ത്തി​കമാ​ന്ദ്യ​ത്തി​ന്റെ കാ​ര​ണംവ​രെ അ​വ​ളാ​ന്നാ എ​നി​ക്ക് തോ​ന്ന​ണെ.”

പ​ത്രോ​സി​നെ​യും മ​ക​നെ​യും മെ​ഴു​കു​തി​രി കൊ​ടു​ത്ത് ആ​ദ​രി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​മെ​ത്തി​യ​പ്പോ ലൈ​വ് നി​ർ​ത്തി​യ ഷി​ജി അ​പ്പ​നെ​യും അ​മ്മ​യെ​യും വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചു. കൂ​ലി പോ​ലു​മി​ല്ലാ​തെ പ​ണി​യെ​ടു​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് മെ​ത്രാ​ന്മാ​രെ കൊ​ണ്ട് അ​വ​ർ​ക്ക് പൊ​ന്നാ​ട അ​ണി​യി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ന്റെ പ​ദ്ധ​തി.

“പൊ​ന്നാ​ട​യും കി​ന്നാ​ട​യു​മൊ​ന്നും വേ​ണ്ട. റോ​മീ​ന്ന് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​താ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ര​ണ്ടി​ന്റേം ക​യ്യി​ലോ​ട്ട് ഓ​രോ തി​രി വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്താ മ​തി...” പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ൻ അ​ച്ച​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു. കൂ​ട്ട് ക​യ​റ്റി​യ ശേ​ഷ​വും പു​ണ്യാ​ള​ത്ത​ടി​യി​ൽനി​ന്ന് ഒ​രു​ ക​ഷ​ണം ബാ​ക്കി​നി​ന്നു. ച​ട​ങ്ങ് ക​ഴി​ഞ്ഞു​ള്ള തീ​റ്റ​ക്കി​ടെ അ​ച്ച​ന​ത് മെ​ത്രാ​ന്മാ​രോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

“ഇ​നി​യി​പ്പോ അ​താ​യി​ട്ട് വെ​ച്ചോ​ണ്ടി​രി​ക്ക​ണ്ട, ന​ല്ലൊ​രു ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി അ​ടി​ച്ച് കാ​ശു​ള്ള​വ​ന് കൊ​ടു​ത്താ പ​ള്ളി​ക്ക് ഒ​രു പാ​രി​ഷ് ഹാ​ള് പ​ണി​യാം.”

ബു​ദ്ധി ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ച​ശേ​ഷം പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​ൻ മേ​ശ​ക്ക് അ​ടി​യി​ലൂ​ടെ വ​ക്ക​ന്റെ മൂ​ത്ത​മ​ക​നെ ചൊ​റി​ഞ്ഞു. പി​റ്റേ​ന്നു​ത​ന്നെ പ​ത്രോ​സും ബി​നോ​യും ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി പ​ണി​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

11

പി​റ്റേ ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച അ​ൾ​ത്താ​ര​യി​ൽ, പ്ര​ത്യേ​കം ത​യ്യാ​ർ ചെ​യ്ത മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്ത് പ​ത്രോ​സും ബി​നോ​യും ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി വെ​ച്ചു. വ​ക്ക​ന്റെ സ്​​ട്രെ​ച്ച​ർ ബം​ഗാ​ളി അ​തി​നോ​ട് ചേ​ർ​ത്തി​ട്ടു. മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ കൊ​ത്തു​പ​ണി​ക​ൾ ചെ​യ്ത പെ​ട്ടി ക​ണ്ട് ഇ​ട​വ​കക്കാ​ർ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടുപോ​യി. ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ് സം​ഗ​തി ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി​യാ​ണെ​ന്ന് ത​ന്നെ ആ​ളു​ക​ൾ​ക്ക് തി​രി​ഞ്ഞ​ത്. ഒ​രു​ ഞെ​ക്ക് കൊ​ടു​ത്താ​ൽ ഇ​രു​വ​ശ​ത്തേ​ക്കും വി​ട​ർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു മൂ​ടി.​ അ​ട​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ ത​ല മു​ത​ൽ കാ​ലു​വ​രെ നീ​ള​ത്തി​ൽ മ​രി​ച്ച​യാ​ൾ​ക്ക് അ​ഭി​മു​ഖ​മാ​യി പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ രൂ​പം കൊ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ അ​തി​ലേ​ക്ക് കേ​റി​ക്കി​ട​ന്ന് മ​രി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​യെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന് ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും കൊ​തി​ച്ചു.​ പീ​ലി വ​ഴി ല​ണ്ട​നി​ലി​രു​ന്ന് ഷി​ജി​യും ക​ൺ​കു​ളി​ർ​ക്കെ പെ​ട്ടി​ ക​ണ്ടു.

“ന​മ്മ​ടെ പ​ള്ളി​ക്ക് എ​ണ്ണി​യാ തീ​രു​ന്ന ഉ​പ​കാ​ര​ങ്ങ​ള​ല്ല വ​ക്ക​ൻ ചെ​യ്ത് കൂ​ട്ടു​ന്നേ.” അ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി. “ന​മ്മ​ളാ​രും ചി​ന്തി​ക്കാ​ത്ത കാ​ര്യ​മാ​ണ് പാ​രി​ഷ് ഹാ​ൾ. ഇ​പ്പോ അ​തും ഏ​റ്റി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ് വ​ക്ക​ൻ. ക​ർ​ത്താ​വി​ന്റെ കൃ​പ​യാ​ല് അ​ടു​ത്താ​ഴ്ച ഹാ​ളി​ന് ക​ല്ലി​ടും.” ഒ​ന്ന് നി​ർ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം അ​ര​മ​ന​യി​ൽ​നി​ന്ന​യ​ച്ച കു​റി​പ്പെ​ടു​ത്ത ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ അ​തി​ലെ ഉ​ള്ള​ട​ക്കം വാ​യി​ച്ചു.

“സ​ഭ​യോ​ടും പ​ട്ട​ക്കാ​രോ​ടു​മു​ള്ള സ്നേ​ഹ​ബ​ഹു​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഉ​ള്ള ആ​ദ​ര​വ് പ​രി​ഗ​ണി​ച്ച് പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ർ​ഗീ​സി​ന് പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി സ​മ്മാ​നി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണ് തി​രു​സ​ഭ​യു​ടെ തീ​രു​മാ​നം.”

സ​ക​ല​ വി​ശ്വാ​സി​ക​ളു​ടേ​യും പെ​ട്ടി​മോ​ഹം ഒ​റ്റ​വ​രി​കൊ​ണ്ട് റ​ദ്ദ്ചെ​യ്ത ശേ​ഷം അ​ച്ച​ൻ വ​ക്ക​നെ പാ​ളി​നോ​ക്കി.

പൂ​ർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന് സ​മാ​ന​മാ​യി തി​ള​ങ്ങു​ക​യാ​ണ് അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖം.

“അ​ത​ങ്ങ് മ​റ്റേ​ട​ത്ത് പ​റ​ഞ്ഞാ മ​തി.” നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി​യു​ടെ അ​ല​ർ​ച്ച പ​ള്ളി​യി​ൽ മു​ഴ​ങ്ങി.

“പ​ക​ര​ത്തി​ന് പ​ക​ര​മൊ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ പു​ണ്യാ​ള​ൻ ക​ച്ചോ​ട ച​ര​ക്ക​ല്ല. ഒ​രു പാ​രി​ഷ് ഹാ​ളി​ന്റെ വി​ല​യെ വി​ശു​ദ്ധ​ന്റെ പെ​ട്ടി​ക്കു​ള്ളെ​ങ്കി അ​ത് ഞാ​ൻ ത​ന്നേ​ക്കാം.”

വ​ക്ക​നും മ​ക്ക​ൾ​ക്കും വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. ഇ​ന്ന​ലെ​വ​രെ ത​ങ്ങ​ളു​ടെ ഔ​ദാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​നാ​ണ് ഇ​പ്പോ നേ​ർ​ക്കു​നേ​ർ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത്.

“പു​ണ്യാ​ള​ൻ പാ​വ​ങ്ങ​ടേം കൂ​ടി സ്വ​ത്താ​ണ്. നി​ങ്ങ​ള് കാ​ശു​കാ​ര് മാ​ത്ര​മി​ങ്ങ​നെ അ​വ​കാ​ശം പ​റ​യ​ല്ലേ...”

ലോ​ട്ട​റി​വി​റ്റ് ന​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​രു​ത്ത​ൻ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു. പു​ണ്യാ​ള പെ​ട്ടി​യി​ൽ കി​ട​ന്ന് ചു​ളു​വി​ൽ സ്വ​ർ​ഗാ​രോ​ഹ​ണം കൊ​തി​ച്ച പാ​വ​പ്പെ​ട്ട വി​ശ്വാ​സി​ക​ൾ മു​ഴു​വ​നും ലോ​ട്ട​റി​ക്കാ​ര​ന്റെ പ​ക്ഷ​ത്താ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ദ്യ​മാ​യി ക​രി​മ​ല​ക്കാ​ർ ത​നി​ക്കെ​തി​ര് നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് വ​ക്ക​ൻ ക​ണ്ടു. തെ​റി​യും ആ​ക്രോ​ശ​വു​മ​ല്ലാ​തെ ചെ​റി​യ​തോ​തി​ൽ ക​യ്യാ​ങ്ക​ളി​യും പ​ള്ളി​യി​ൽ ന​ട​ന്നു.

പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ഭാ​ഗ​മാ​യി പെ​ട്ടി​യി​ൽ കി​ട​ക്കാ​ൻ​പോ​യ ക​ശാ​പ്പ് ബേ​ബി​യാ​ണ് അ​തി​ന് കാ​ര​ണ​മാ​യ​ത്. മെ​ന​യ്ക്ക് പെ​രു​മാ​റി​യ​ശേ​ഷം ഒ​രു കൗ​തു​ക​ത്തി​നെ​ന്നോ​ണം ആ​ളു​ക​ൾ അ​യാ​ളു​ടെ, ഉ​ടു​മു​ണ്ട് പ​റി​ച്ചെ​ടു​ത്തു.

അ​ടി​വ​സ്ത്രം ധ​രി​ച്ച് ശീ​ല​മി​ല്ലാ​ത്ത കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന് തോ​ന്നു​ന്നു ആ​ളു​ക​ളു​ടെ ത​ല​ക്ക് മീ​തെ അ​ൽ​പ​നേ​രം അ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ ഉ​യ​ർ​ന്ന് നി​ൽ​ക്കാ​നു​ള്ള ഒ​ര​പൂ​ർ​വ സൗ​ഭാ​ഗ്യം ബേ​ബി​ക്ക് ല​ഭി​ച്ചു.

“മു​തു​കാ​ളേ​ടെ കൊ​റ​ക് തൂ​ക്കി​യി​ട്ട​പോ​ലു​ണ്ട്. ഇ​വ​ന്റെ അ​പ്പാ​പ്പ​നും ഇ​ങ്ങ​നാ​ർ​ന്ന്.”

തൊ​ണ്ണൂ​റ് വ​യ​സ്സ് ചെ​ന്ന ഒ​രു​ വ​ല്യ​മ്മി​ച്ചി ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ത്തു. ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി വി​ഷ​യം പി​ടി​ച്ചാ​ൽ കി​ട്ടാ​തെ വ​ള​രു​മെ​ന്ന് ക​ണ്ട് അ​ര​മ​നേ​ന്നു​ള്ള ക​ത്ത് ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ കീ​റി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ആ​ളു​ക​ൾ ശാ​ന്ത​രാ​യി. പെ​ട്ടി ലേ​ലം​ചെ​യ്യാം എ​ന്നൊ​രു നി​ർ​ദേ​ശം പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ സ്റ്റീ​ഫ​ൻ മു​ന്നോ​ട്ടു​വെ​ച്ചെ​ങ്കി​ലും സ്വീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് പൂ​മ​ല പ​ത്രോ​സ് ന്യാ​യ​മാ​യ ഒ​ര​ഭി​പ്രാ​യം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

“ഉ​ള്ള​വ​നോ ഇ​ല്ലാ​ത്ത​വ​നോ.​ ആ​രേ​ലു​മാ​വ​ട്ടെ, ഇ​ട​വ​കേ​ല് ആ​ദ്യം മ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ന് പെ​ട്ടി കൊ​ടു​ക്ക്.”

പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ കു​ടും​ബ​മൊ​ഴി​ച്ച് എ​ല്ലാ​വ​രും അ​തി​നോ​ട് യോ​ജി​ച്ചു.

ആ​ദ്യ​ത്തെ മ​ര​ണം ത​ങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ലാ​വ​ണ​മേ എ​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യോ​ടെ ഓ​രോ​രു​ത്ത​രാ​യി പെ​ട്ടി മു​ത്തി മ​ട​ങ്ങി.

മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ വ​ഴി തെ​ങ്ങും​മ​റ​യ​ത്തു നി​ന്ന് ജി​ൻ​സി ഓ​ക്കാ​നി​ക്കു​ന്ന​തും ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ പു​റം​ത​ട​വി കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും യാ​ദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി ബി​നോ ക​ണ്ടു.

“ഉം... ​നി​ന​ക്കെ​ന്നാ പ​റ്റി?” അ​വ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞാ​ൻ ലോ​ഡാ​ണ്.” അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.

“ആ​ളാ​രാ... ഇ​വ​നാ​ണോ...’’

“അ​ല്ല. ജോ​മോ​നാ... ആ ​ക​പ്യാ​ര്...”

ജി​ൻ​സി പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കേ​ട്ട് ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ നി​ന്ന ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ന്റെ മു​ഖം​മ​ങ്ങി. എ​ന്തോ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു​റ​പ്പി​ച്ച ഭാ​വ​ത്തി​ൽ ബി​നോ പ​ള്ളി​മേ​ട​യി​ലേ​ക്ക് പോ​യി.

“ചേ​ച്ചീ. ഞാ​നി​ത് സ​മ്മ​തി​ക്കൂ​ല്ല...” ഹൃ​ദ​യം ത​ക​ർ​ന്നമ​ട്ടി​ൽ ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ അ​വ​ളു​ടെ കൈ​ക്ക് പി​ടി​ച്ചു.

“നി​ന്റ​ത്രേം അ​റി​യ​ത്തി​ല്ലേ​ലും കു​റ​ച്ച് ച​രി​ത്രോ​ക്കെ ഞാ​നും കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്.”

അ​വ​ന്റെ കൈ​വി​ടു​വി​ച്ച് ന​ട​ന്ന​ശേ​ഷം ജി​ൻ​സി തി​രി​ഞ്ഞു​നി​ന്നു. “ന​മ്മ​ടെ പി​ള്ളേ​ര് അ​പ്പാ​ന്ന് അ​വ​ന്മാ​രേം വി​ളി​ക്കെ​ട്ടെ​ടാ...”

അ​ന്നു​രാ​ത്രി ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ന്റെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​പ്ര​കാ​രം ജി​ൻ​സി​യു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ൽ ക​പ്യാ​ര് മി​ന്നു​കെ​ട്ടി. ഒ​രു കൊ​ച്ചു​ക​ല്യാ​ണം. ഇ​ല്ലെ​ങ്കി ജോ​മോ​ൻ അ​ക​ത്ത് പോ​യേ​നെ.

12

“ഇ​ന്നാ​രും മ​രി​ക്ക​ല്ലെ, ഇ​ന്നാ​രും മ​രി​ക്ക​ല്ലെ, ഇ​നി മ​രി​ക്കു​വാ​ണെ ത​ന്നെ അ​ത് സ്വ​ന്തം ത​ന്ത​യോ ത​ള്ള​യോ ആ​ക​ണെ എ​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന കേ​ട്ട് കേ​ട്ട് ഞാ​ൻ മ​ടു​ത്ത്.” ഒ​രു ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച പു​ണ്യാ​ള​ൻ ഉ​ടേ​ത​മ്പു​രാ​നോ​ട് പ​രാ​തി പ​റ​ഞ്ഞു.

“സ​ത്യാ​യി​ട്ടും ബോ​റ​ടി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി.”

ഉ​ടേ​ത​മ്പു​രാ​ൻ പാ​വം​പി​ടി​ച്ച പു​ണ്യാ​ള​നെ വി​ഷ​മ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

“എ​ങ്ങ​നേ​ലും ഒ​രു​ത്ത​നെ കൊ​ന്ന് താ. ​ഇ​ല്ലെ​ങ്കി ഏ​തെ​ലു​മൊ​രു​ത്ത​ന് ചാ​കാ​നു​ള്ള സ​ൽ​ബു​ദ്ധി കൊ​ട്. എ​ന്ത് ചെ​യ്തി​ട്ടാ​ണേ​ലും വേ​ണ്ടി​ല്ല, ആ ​പെ​ട്ടിഭാ​രം എ​ന്റെ പെ​ര​ടീ​ന്ന് എ​ടു​ത്ത് മാ​റ്റ്. ഇ​ല്ലെ ഞാ​ൻ എ​ങ്ങോ​ട്ടേ​ലും പൊ​യ്ക്ക​ള​യും. ത​മ്പു​രാ​ന് അ​റി​യാല്ലോ ആ ​കോ​പ്പി​ലെ മ​ര​ക്ക​ഷ​ണോ​മാ​യി​ട്ട് പു​ല​ബ​ന്ധം​പോ​ലും എ​നി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന്.​ എ​ന്നാ​ലും, ഇ​മ്മാ​തി​രി ക​ഥ​ക​ളൊ​ക്കെ ആ​ര് പ​റ​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​ക്ക​ണോ ആ​വോ...”

പു​ണ്യാ​ള​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ലും കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പെ​ട്ടി ക​രി​മ​ല​യു​ടെ സ​ക​ല​ര​സ​ങ്ങ​ളും കെ​ടു​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു. ആ​ളു​ക​ൾ അ​വ​ര​വ​രു​ടെ മ​ര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് മാ​ത്രം സ​ദാ ചി​ന്തി​ച്ചു​ന​ട​ന്നു. അ​തോ​ടെ അ​വ​രു​ടെ ചി​രി​യും ക​ളി​യും അ​വ​സാ​നി​ച്ചു. അ​സാ​ന്മാ​ർ​ഗി​ക​ളു​ടെ ഇ​ട​യി​ലാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും കൂ​ടു​ത​ൽ പ​രി​വ​ർ​ത്ത​നം സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്.​ അ​ര​യി​ലെ​പ്പോ​ഴും ആ​യു​ധ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ന​ട​ന്നി​രു​ന്ന തെ​മ്മാ​ടി​ക​ൾ ആ​യു​ധ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ച് മ​ര്യാ​ദ​ക്കാ​രാ​യി മാ​റി.​ ത​ങ്ങ​ളു​ടെ ദേ​ഷ്യ​ത്തി​ന് വ​ല്ല​വ​നേം കു​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്നാ​ൽ പെ​ട്ടി അ​വ​ൻ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​മ​ല്ലോ എ​ന്ന ഭ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ർ​ക്ക്. അ​ങ്ങ​നെ ച​ന്ത​യും ഷാ​പ്പും ചീ​ട്ടു​ക​ളി സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളും പ​ള്ളി​യേ​ക്കാ​ൾ ശാ​ന്ത​ത ന​ല്കു​ന്ന ഇ​ട​ങ്ങ​ളാ​യിത്തീ​ർ​ന്നു. കൂ​ടോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ഗ​ണ്യ​മാ​യ കു​റ​വ് സം​ഭ​വി​ച്ച​തി​ന്റെ പേ​രി​ൽ ഒ​ന്ന് ര​ണ്ട് മ​ന്ത്ര​വാ​ദി​ക​ൾ​ക്ക് ക​രി​മ​ല ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വ​ന്നു. ഡ്രൈ​വ​ർ​മാ​ർ കാ​ൽ​ന​ട​ക്കാ​രെ​യും ഇ​രു​ച​ക്ര സ​ഞ്ചാ​രി​ക​ളെ​യും വ​ല്ലാ​തെ പ​രി​ഗ​ണി​ച്ചു. പ്രാ​യം​ചെ​ന്ന രോ​ഗി​ക​ൾ ഇ​നി​മു​ത​ൽ ത​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് മ​രു​ന്ന് വാ​ങ്ങേ​ണ്ടേ​ന്ന് മ​ക്ക​ളോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ന്നാ​ൽ, ചി​കി​ത്സ നി​ർ​ത്തി​യ​തോ​ടെ അ​വ​രി​ൽ പ​ല​രും പ​യ​റ്പോ​ലെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ന​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. മൂ​ന്നു​ ത​ല​മു​റ​ക​ളാ​യി പേ​രെ​ടു​ത്ത ഒ​ര​തി​രു​ത​ർ​ക്കം നി​സ്സാ​ര​മാ​യി പ​രി​ഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ പെ​ട്ടി​ച്ചി​ന്ത​യി​ൽ ഏ​റ്റ​വു​മ​ധി​കം ഊ​ണും ഉ​റ​ക്ക​വും ന​ഷ്ട​മാ​യ​ത് വ​ക്ക​നും പീ​ലി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്താ​യാ​ലും പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പ​രാ​തി​ക്ക് ഒ​രു പ​രി​ഹാ​ര​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച ഒ​ടേ​ത​മ്പു​രാ​ൻ ക​രി​മ​ല​യി​ൽ അ​ന്നേ​ദി​വ​സം ചി​ല അ​ത്ഭു​ത​ങ്ങ​ൾ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു. ഉ​ച്ച​തി​രി​ഞ്ഞ് അ​തി​ഭ​യ​ങ്ക​ര​മാ​യ മ​ഴ പെ​യ്യി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ഒ​ന്നാ​മ​ത്തെ അ​ത്ഭു​തം. പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു ലീ​വ് ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി പ​ട്ടാ​ളം കൊ​ച്ചു​മോ​നെ ഓ​ർ​ക്കാ​പ്പു​റ​ത്ത് നാ​ട്ടി​ൽ എ​ത്തി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ അ​ത്ഭു​തം.​ കൊ​ച്ചു​മോ​ൻ ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ റാ​ണി​യു​ടെ മു​റി​യി​ൽ ക​ളി​ത​മാ​ശ പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പൂ​മ​ല പ​ത്രോ​സ്. ബി​നോ​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഷാ​പ്പി​ൽ കി​ട​ന്ന് മു​ടി​ഞ്ഞ ഉ​റ​ക്ക​വും. റാ​ണി​യു​ടെ മൂ​ക്കി​ൻതു​മ്പ​ത്ത് പ​ത്രോ​സ് ത​ന്റെ മൂ​ക്കു​ര​സി​യ നേ​ര​ത്താ​ണ് കൊ​ച്ചു​മോ​ൻ വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടി​യ​ത്. സ​ന്ധ്യ​യോ​ടെ മ​ക​ൾ ജി​ൻ​സി വ​ന്നേ​പ്പി​ന്നെ​യാ​ണ് പ്ലാ​മ​ര​ത്തി​ൽ കെ​ട്ടി​യി​രു​ന്ന പ​ത്രോ​സി​നെ അ​ഴി​ക്കാ​ൻ പ​ട്ടാ​ളം സ​മ്മ​തി​ച്ച​ത്. രാ​ത്രി വ​ള​ക്ക​ട അ​ട​യ്ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ നേ​ര​ത്ത് പ​ത്രോ​സ് ചെ​ന്ന് അ​ര​ക്കി​ലോ കു​രു​ടാ​ൻ വാ​ങ്ങി.

“ചാ​കെ​ടാ പ​ത്രോ​സേ, അ​താ നി​ന​ക്കി​നി ന​ല്ല​ത്.”

സ്ഥി​ര​മാ​യി വ​ള​ക്ക​ട​യി​ൽ സൊ​റ പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കാ​റു​ള്ള നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി അ​യാ​ളെ പ​രി​ഹ​സി​ച്ചു. മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​തെ പ​ത്രോ​സ് കു​രു​ടാ​നു​മാ​യി​ മ​ഴ​യ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

“അ​പ്പോ പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി പ​ത്രോ​സ് കൊ​ണ്ടു​പോ​കും.” വ​ള​ക്ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ പീ​ലി​യോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

ഒ​രു നി​മി​ഷം ത​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ശേ​ഷം കു​ട നി​വ​ർ​ത്തി റോ​ഡി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ പീ​ലി പ​ത്രോ​സി​ന്റെ പി​ന്നാ​ലെ ചെ​ന്നു.

“നി​ന്നെ ഞാ​ൻ സ്വ​മേ​ധ​യാ കു​ത്തി​യ​ത​ല്ല. എ​ന്റെ മോ​ള് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ചെ​യ്ത​താ...”

അ​യാ​ളു​ടെ തോ​ളി​ൽ ഒ​ന്ന​മ​ർ​ത്തി​യി​ട്ട് ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു​പോ​യ പീ​ലി അ​ന്ന് വീ​ട്ടി​ൽ ചെ​ന്നി​ല്ല. പി​റ്റേ​ന്ന് ഷാ​പ്പി​ന്റെ മു​റ്റ​ത്ത് പു​ളി​മ​ര​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ തൂ​ങ്ങി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് നാ​ട്ടു​കാ​ർ ക​ണ്ടു. പോ​ലീ​സ് വ​ന്ന​ശേ​ഷം പ​ത്രോ​സും ബി​നോ​യും ചേ​ർ​ന്ന് പീ​ലി​യു​ടെ ശ​വം താ​ഴെ​യി​റ​ക്കി. പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി​യി​ൽ അ​ട​ക്ക​ണ​മെ​ന്നെ​ഴു​തി​യ ഒ​രു​ കു​റി​പ്പ് അ​യാ​ളു​ടെ പോ​ക്ക​റ്റി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ത്മ​ഹ​ത്യ ചെ​യ്ത​വ​ൻ തി​രു​സ​ഭ​ക്ക് പു​റ​ത്താ​ണെ​ന്നും അ​ത്ത​ര​ക്കാ​ർ​ക്ക് പു​ണ്യാ​ള​ പെ​ട്ടി​ക്കു മേ​ൽ അ​വ​കാ​ശ​മി​ല്ലെ​ന്നു​മു​ള്ള പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​ന്റെ അ​റി​യി​പ്പ് ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ പ​ള്ളി​യി​ൽ വാ​യി​ച്ചു.

ല​ണ്ട​നി​ൽ​നി​ന്ന് ഷി​ജി വ​രു​ന്ന​തു​വ​രെ ഐ​സി​ന​ക​ത്ത് കി​ട​ന്ന് മ​ര​ച്ചു​ണ​ങ്ങാ​ൻ പ​റ്റി​യെ​ന്ന​ല്ലാ​തെ വേ​റൊ​രു പ്ര​യോ​ജ​ന​വും പീ​ലി​ക്ക് കി​ട്ടി​യി​ല്ല.

13

പീ​ലി ച​ത്ത് ആ​റാം​പ​ക്കം പു​ഴ​യി​ൽ മു​ങ്ങി​നി​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു റാ​ണി. തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​ള്ള പൊ​ന്ത​ക്കാ​ട്ടി​ൽ ചൂ​ണ്ട​യു​മാ​യി പ​ത്രോ​സ് ഇ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. മു​ങ്ങാ​ങ്കു​ഴി എ​ണ്ണി​ക്ക​ളി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ര​ണ്ടാ​ളും. അ​റു​പ​ത്തി​യേ​ഴ് വ​രെ പ​ത്രോ​സ് എ​ണ്ണി​യ ഒ​രു​ നീ​ണ്ട മു​ങ്ങ​ലി​നു​ശേ​ഷം റാ​ണി പൊ​ന്തി​വ​ന്ന നേ​ര​ത്താ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്കെ​ന്തോ ഏ​ന​ക്കേ​ട് തോ​ന്നി​യ​ത്. ഒ​രു​വി​ധം എ​ഴു​ന്നേ​റ്റെ​ങ്കി​ലും പൊ​ന്ത​യി​ൽ​നി​ന്ന് പ​ത്തു​ ചു​വ​ടു​പോ​ലും വെ​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.

ഓ​ടി​ച്ചെ​ന്ന റാ​ണി​യു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ളി​ൽ ഇ​റു​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ച്, ആ ​മ​ടി​യി​ൽ കി​ട​ന്ന് മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി ഒ​ന്ന് ചി​രി​ച്ച​ത​ല്ലാ​തെ പി​ന്നെ​യൊ​രു ച​ല​നം പ​ത്രോ​സി​ന് ഉ​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ഈ ​കാ​ഴ്ച​യ​ത്ര​യും കാ​ണു​ന്ന മ​റ്റു ര​ണ്ടു​പേ​ർ ആ ​പ​രി​സ​ര​ത്ത് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പു​ഴ​വ​ക്ക​ത്ത് താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന റി​ട്ടേ​ഡ് ഹെ​ഡ്മാ​സ്റ്റ​ർ ലാ​സ​ർ മാ​ഷ് ത​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലെ കു​ളി​മു​റി​യു​ടെ വെ​ന്റി​ലേ​ഷ​ൻ വി​ട​വി​ലൂ​ടെ​യും പ​ഞ്ചാ​യ​ത്ത് മെം​ബ​ർ മ​ണി പൂ​ത്തു​ല​ഞ്ഞ് നി​ൽ​ക്കു​ന്ന പൂ​വ​ര​ശി​ന്റെ കൊ​മ്പി​ലി​രു​ന്നു​മാ​ണ് പ്ര​സ്തു​ത കാ​ഴ്ച ക​ണ്ട​ത്. സം​ഭ​വ​സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്ക് ആ​ദ്യ​മെ​ത്തി​യ​തും പ​ത്രോ​സി​നെ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ച്ച​തും അ​വ​രാ​ണ്. കു​ളി​ക്കാ​നു​ള്ള സൗ​ക​ര്യ​ത്തി​ന് അ​ടി​പ്പാ​വാ​ട നെ​ഞ്ചു​വ​രെ ക​യ​റ്റി​ക്കെ​ട്ടി​യി​രു​ന്ന റാ​ണി അ​തേ വേ​ഷ​ത്തി​ലാ​ണ് ലാ​സ​ർ​മാ​ഷി​ന്റെ കാ​റി​ലേ​ക്ക് ക​ര​ഞ്ഞു നി​ല​വി​ളി​ച്ച് ക​യ​റി​യ​ത്. ത​ന്റെ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലേ​ക്കാ​ണ് അ​യാ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തെ​ന്ന് അ​റി​ഞ്ഞ പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ൻ കാ​ർ​ഡി​യാ​ക് സ​ർ​ജ​നെ തി​ര​ക്കി​ട്ട് വി​ളി​ച്ചു.

ഐ.​സി.​യു​വി​ൽ പ​ത്രോ​സി​നെ പ​രി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഡോ​ക്ട​ർ​ക്ക് കോ​ള് വ​രു​ന്ന​ത്.

“എ​ന്ത് ചെ​യ്താ​ലും വേ​ണ്ടി​ല്ല.​ പ​ത്രോ​സ് ചാ​ക​രു​ത്...”

“ഡെ​ഡ്ബോ​ഡി കൊ​ടു​ത്തു​വി​ട്ടി​ട്ട് ചാ​ക​രു​തെ​ന്നോ? ഞാ​ൻ എ​ന്താ​ണ് സാ​റെ ദൈ​വോ...” ഡോ​ക്ട​ർ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഡെ​ഡ്ബോ​ഡി​യോ?”

വ​ക്ക​ന്റെ അ​ല​ർ​ച്ച​കേ​ട്ട് മൂ​ന്നു​ മ​ക്ക​ളും അ​വ​രു​ടെ ഭാ​ര്യ​മാ​രും അ​യാ​ളു​ടെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് പാ​ഞ്ഞെ​ത്തി. പ​ത്രോ​സ് മ​രി​ച്ച കാ​ര്യം പു​റ​ത്തു​ള്ള​വ​രെ അ​റി​യി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന് ഡോ​ക്ട​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ അ​യാ​ൾ​ക്ക് സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി. ത​ൽ​ക്കാ​ലം ബോ​ഡി വെ​ന്റി​ലേ​റ്റ​റി​ൽ ക​യ​റ്റാ​നും താ​ൻ വ​രു​ന്ന​തു​വ​രെ മ​ര​ണ​വി​വ​രം ഒ​രു​ത്ത​നോ​ടും പ​റ​യ​രു​തെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് വ​ക്ക​ൻ ഫോ​ൺ വെ​ച്ചു.

എ​ന്നി​ട്ട് കാ​ര​വാ​നി​ലേ​ക്ക് മ​ക്ക​ളെ​യും ക​യ​റ്റി അ​യാ​ൾ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലേ​ക്ക് പാ​ഞ്ഞു.

14

വ​ഴി​ക്ക് വെ​ച്ച് വാ​ൻ നി​ർ​ത്തി​ച്ച വ​ക്ക​ൻ മ​ക്ക​ളെ അ​രി​കി​ലേ​ക്ക് വി​ളി​ച്ചു.

“മ​റ്റ​വ​നേ​ക്കെ കി​ട​ത്താ​നു​ള്ള​ത​ല്ല പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി.​ ഞാ​ന​ങ്ങ് പോ​കാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച്.” വ​ക്ക​ന്റെ മു​ഖം വ​ലി​ഞ്ഞു​മു​റു​കി. “നാ​ല​ഞ്ച് ദി​വ​സ​ത്തേ​യ്ക്ക് പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ര​ണം പു​റ​ത്തൊ​രീ​ച്ച പോ​ലു​മ​റി​യ​രു​ത്.” എ​ന്തോ പ​റ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ സ്റ്റീ​ഫ​നെ അ​യാ​ൾ വി​ല​ക്കി. “ഇ​ങ്ങോ​ട്ടൊ​ന്നും പ​റ​യാ​ൻ നി​ക്ക​ണ്ട. ഇ​ന്ന് ത​ന്നെ ഒ​ര​ഞ്ച് ല​ക്ഷം രൂ​പ ഈ ​ബം​ഗാ​ളി​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തേ​ക്ക​ണം. ഇ​നി നീ​യൊ​ക്കെ പു​റ​ത്തോ​ട്ട് നി​ല്ല്, കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഇ​വ​നോ​ട് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്.”

മൂ​ന്നു​പേ​രും വ​ണ്ടി​യി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി ഡോ​ർ അ​ട​ച്ച​തും വ​ക്ക​ൻ സ​ഹാ​യി​യെ നോ​ക്കി പു​രി​ക​മി​ള​ക്കി. ബം​ഗാ​ളി​യു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ൾ തൊ​ണ്ട​ക്കു​ഴി​യി​ൽ ശ്വാ​സം​ത​ട​ഞ്ഞ നി​മി​ഷം വ​ക്ക​നൊ​ന്ന് പി​ട​ഞ്ഞു...

15

വ​ക്ക​ന്റെ ബോ​ഡി​യു​മാ​യി മ​ക്ക​ൾ ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ര​ണം ആ​ശു​പ​ത്ര​ിയി​ൽ പാ​ട്ടാ​യി ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. പാ​ല​യ്ക്ക​ലു​കാ​ർ കാ​ണി​ച്ച ത​ട്ടി​പ്പ് നാ​ട​ക​ത്തി​ന്റെ പേ​രി​ൽ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ക്ക​ളും വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞ് വ​ന്ന ബ​ന്ധു​ക്ക​ളും ബ​ഹ​ള​മി​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ആ​ദ്യം മ​രി​ച്ച​ത് വ​ക്ക​നാ​ണെ​ന്ന് അ​യാ​ളു​ടെ ആ​ളു​ക​ളും വാ​ദി​ച്ചു. ചു​രു​ങ്ങി​യ സ​മ​യം​കൊ​ണ്ട് ക​രി​മ​ല​ക്കാ​ർ അ​ങ്ങോ​ട്ട് കു​ത്തി​യൊ​ഴു​കി. മൗ​നം​പാ​ലി​ച്ച് വി​ഷ​ണ്ണ​രാ​യി നി​ൽ​ക്കു​ന്ന പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ വ​ലി​യൊ​രു കൂ​ട്ടം​ക​ണ്ട് പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ശ​വം ​അ​വി​ടു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന് ക​രു​തി അ​ങ്ങോ​ട്ട് ചെ​ന്ന ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ ഞെ​ട്ടി. കു​ളി​ക്കാ​നി​റ​ങ്ങി​യ വേ​ഷ​ത്തി​ൽ ദുഃ​ഖി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഹി​മ​റാ​ണി​ക്ക് ചു​റ്റു​മാ​യി​രു​ന്നു ആ ​കൂ​ട്ടം. ളോ​ഹ ഊ​രി അ​വ​ളെ ഉ​ടു​പ്പി​ച്ച​ശേ​ഷം അ​ച്ച​ൻ ബ​ഹ​ളസ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. വ​ന്ന​വ​രി​ൽ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​വും പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ലു​കാ​രു​ടെ ഭാ​ഗം​നി​ന്നു.​ സ​ത്യം മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​നാ​വ​ട്ടെ പൂ​മ​ല​ക്കാ​രു​ടെ പ​ക്ഷം പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അ​താ​രും ഗൗ​നി​ച്ചി​ല്ല.​ ക​ണ്ണി​ൽ ക​ണ്ട​വ​രെ​യൊ​ക്കെ വ​ല്ലാ​ത്ത​ത​രം തെ​റി​വി​ളി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു​ ച​ട്ടു​കാ​ല​ൻ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ കൂ​ട്ട​ക്കാ​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വ​ക്ക​ന്റെ പ​ക്ഷ​ക്കാ​ർ പ​ര​മാ​വ​ധി അ​വ​ന്റെ ക​ണ്ണി​ൽ​പ്പെ​ടാ​തെ നോ​ക്കി.

പെ​ട്ടു​പോ​യ​വ​രാ​വ​ട്ടെ ക​റു​ത്ത​ബാ​ഗും ക​ക്ഷ​ത്തി​ൽ ഇ​റു​ക്കി​പ്പ​ിടി​ച്ച് ന​ട​ക്കു​ന്ന അ​വ​നെ ക​ണ്ട​തും മൗ​നം പാ​ലി​ക്കു​ക​യും മു​ണ്ട​ഴി​ച്ച് ബ​ഹു​മാ​നം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

“ഈ ​ച​ട്ട​നേ​താ...”

ജി​ൻ​സി ബി​നോ​യെ മാ​റ്റിനി​ർ​ത്തി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആ... ​എ​നി​ക്ക​റി​യ​ത്തി​ല്ല.”

അ​വ​ൻ കൈ ​മ​ല​ർ​ത്തി. ഈ ​സ​മ​യ​ത്ത് പോ​ലീ​സ് വ​ന്നു. ഇ​രു​കൂ​ട്ട​രുടെയും സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തി​ൽ സ​ർ​ക്കി​ൾ ഡോ​ക്ട​റെ വി​ളി​പ്പി​ച്ചു.

“ഇ​വി​ടെ വ​രു​മ്പോ​ഴും പ​ത്രോ​സി​ന് ജീ​വ​നു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ വ​ക്ക​ൻ വ​ന്ന​ത് അ​ങ്ങ​ന​ല്ല. ഏ​ക​ദേ​ശം പ​ത്തു മി​നി​ട്ട് ഡി​ഫ​റ​ൻ​സ് ര​ണ്ട് മ​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ത​മ്മി​ലു​ണ്ട്...”

ഡോ​ക്ട​ർ പ​റ​ഞ്ഞു.

“അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് സാ​റേ ഞ​ങ്ങ​ക്കും പ​റ​യാ​നു​ള്ള​ത്.”​ ജി​ൻ​സി മു​ന്നി​ലേ​ക്ക് വ​ന്നു. “ഞ​ങ്ങ​ട​പ്പ​ൻ ച​ത്ത ശേ​ഷ​മാ വ​ക്ക​ൻ പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നേ. പെ​ട്ടി ഞ​ങ്ങ​ക്ക് വേ​ണം സാ​റേ...”

“ഈ ​ഡോ​ക്ട​റ് തെ​ണ്ടി നു​ണ പ​റ​യു​ന്ന​താ. ഇ​വി​ടെ കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോ അ​പ്പ​ന് ജീ​വ​നി​ല്ലാ​ർ​ന്ന്. സം​ശ​യ​മു​ണ്ടെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​വ​രോ​ട് ചോ​ദി​ക്ക്.’’

ബി​നോ പ​റ​ഞ്ഞു. പ​ത്രോ​സി​നെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​വ​രി​ൽ ആ​ദ്യം മൊ​ഴി​കൊ​ടു​ത്ത​ത് ലാ​സ​ർ മാ​ഷാ​ണ്.

“ഇ​ച്ചി​രി വെ​ള്ളം താ ​സാ​റേ ത​ല​ക്കൊ​രു വ​യ്യാ​യ്ക എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ണ് പ​ത്രോ​സ് എ​ന്റെ തി​ണ്ണ​യി​ൽ വ​ന്നി​രു​ന്ന​ത്. വെ​ള്ള​മെ​ടു​ത്ത് ഞാ​ൻ വ​രു​മ്പോ ആ​ൾ​ക്ക് ചെ​റി​യ മ​യ​ക്ക​മു​ണ്ടാ​രു​ന്ന​ത് നേ​രാ... പ​ക്ഷേ, കു​റ​ച്ചി​ങ്ങ് പോ​ന്ന​പ്പോ പു​ല്ലു​പോ​ലെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​രു​ന്ന് പ​ത്രോ​സ് മ​ട​മ​ടാ​ന്ന് വെ​ള്ളം കു​ടി​ച്ചു...’’

“നേ​രാ​ണ് സാ​റേ, പ​ത്രോ​സ് ചേ​ട്ട​ൻ എ​ന്റെ കൈ​യി​ന്ന് ബീ​ഡി മേ​ടി​ച്ച് വ​ലി​ക്കു​ക വ​രെ ചെ​യ്തു.”

മെ​മ്പ​ർ മ​ണി ബാ​ക്കി പൂ​രി​പ്പി​ച്ചു.

പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ് നു​ണ പ​റ​യു​ന്നോ​ടാ നാ​റി​ക​ളെ എ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ച് റാ​ണി അ​ങ്ങോ​ട്ട് ഓ​ടിവ​ന്ന​ത്. പ​ട്ടാ​ളം കൊ​ച്ചു​മോ​നെ ഫോ​ണി​ൽ വി​ളി​ച്ച​പ്പോ കി​ട്ടി​യ ഉ​റ​പ്പി​ൽ അ​വ​ൾ മി​ണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന് ക​രു​തി​യ വ​ക്ക​ന്റെ മ​ക്ക​ൾ ഞെ​ട്ടി. ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ന്റെ ളോ​ഹ​യി​ട്ട് ക​ലി​തു​ള്ളി നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​വ​രെ സ​ർ​ക്കി​ൾ അ​ന്തം​വി​ട്ടു നോ​ക്കി. വേ​ഷം ക​ണ്ടി​ട്ട് ഇ​വ​രേ​ത് വ​കു​പ്പാ​ണെ​ന്ന ചി​ന്ത​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു സ​ർ​ക്കി​ൾ.

“പ​ത്രോ​ച്ച​ൻ വീ​ണ​ത് പു​ഴ​ക്ക​രേ​ലാ​ണ്.

അ​ല്ലാ​തെ ഇ​വ​ന്റെ തി​ണ്ണേ​ല​ല്ല. ഞ​ങ്ങ​ള് മു​ങ്ങാം​കു​ഴി എ​ണ്ണി​ക്കളി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ടേ​ലാ സാ​റേ അ​തി​യാ​ൻ മ​രി​ച്ച​ത്.

സം​ശ​യ​മു​ണ്ടെ നോ​ക്ക്...”

ളോ​ഹ​ പൊ​ക്കി​യ റാ​ണി തെ​ളി​വി​നാ​യി ത​ന്റെ കു​ളിവേ​ഷം പ്ര​ദ​ർ​ശി​പ്പി​ച്ചു. “ഇ​നീം വി​ശ്വാ​സ​മാ​യി​ല്ലേ സാ​ർ ഈ ​ചെ​റ്റ​ക​ളു​ടെ മൊ​ബൈ​ല് പ​രി​ശോ​ധി​ക്ക്,

അ​തി​ലെ​ന്റെ കു​ളി​സീ​നും കാ​ണും,

പ​ത്രോ​ച്ച​ന്റെ വീ​ഴ്ച​യും കാ​ണും...”

മെ​മ്പ​റു​ടെ പോ​ക്ക​റ്റി​ലി​രു​ന്ന ഫോ​ണെ​ടു​ത്ത് സ​ർ​ക്കി​ളി​ന് കൊ​ടു​ത്ത​ശേ​ഷം റാ​ണി കു​പ്പാ​യം താ​ഴ്ത്തി​യി​ട്ടു. അ​വ​രു​ടെ മൊ​ഴി ശ​രി​യാ​ണെ​ന്ന് ബോ​ധ്യ​മാ​യെ​ങ്കി​ലും സ​ർ​ക്കി​ൾ വ​ക്ക​ന്റെ പ​ക്ഷ​ത്ത് ത​ന്നെ ഉ​റ​ച്ചു​നി​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും പൂ​മ​ല​ക്കാ​ർ വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തി​ല്ല.​ അ​വ​ർ വീ​ണ്ടും ബ​ഹ​ള​മാ​രം​ഭി​ച്ചു. വ​ലി​യൊ​രു തെ​റി​വി​ളി​ച്ച് പ​റ​ഞ്ഞ് ബ​ഹ​ള​മൊ​തു​ക്കി​യ ശേ​ഷം ച​ട്ടു​കാ​ല​ൻ സ​ർ​ക്കി​ളി​ന്റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു.

“ചു​മ്മാ ഞ​ഞ്ഞാ​പി​ഞ്ഞാ പ​റ​ഞ്ഞ് സ​മ​യം ക​ള​യ​ണ്ട സാ​റേ... കൈ​യോ​ടെ ര​ണ്ട് ശ​വോം പോ​സ്റ്റ്മാ​ർ​ട്ടം ചെ​യ്യാ​ൻ നോ​ക്ക്. ആ​ദ്യം ച​ത്ത​താ​രാ​ന്ന് അ​പ്പ അ​റി​യാ​ല്ലോ.” ഒ​ന്ന് നി​ർ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ വ​ക്ക​ന്റെ മ​ക്ക​ളെ നോ​ക്കി. “അ​ല്ലെ ത​ന്നെ ആ​ർ​ക്ക​റി​യാം, ഞ​ങ്ങ​ക്ക് പെ​ട്ടി​ പോ​കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഇ​വ​നൊ​ക്കെ ത​ന്തേ​നെ ത​ട്ടി​യ​താ​ണോ​ന്ന്. ആ​ണെ​ങ്കി ഇ​ക്കൂ​ടെ അ​തും തെ​ളി​യു​വ​ല്ലോ.”

ച​ട്ട​ൻ ജി​ൻ​സി​യു​ടെ തോ​ളി​ൽ പി​ടി​ച്ചു.

“പോ​സ്റ്റ്മാ​ർ​ട്ടം ജി​ല്ലാ​ശൂ​ത്രി​ല് മ​തി.

താ​ലൂ​ക്കി​ലെ സ​ർ​ജ​ൻ ഇ​വ​ന്മാ​രു​ടെ ബ​ന്ധു​വാ...”

അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കേ​ട്ട് വ​ക്ക​ന്റെ മ​ക്ക​ൾ വി​യ​ർ​ത്തു.​ പോ​ലീ​സു​കാ​രെ നാ​ല​ഞ്ച് തെ​റി​കൂ​ടി പ​റ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം ച​ട്ടു​കാ​ല​ൻ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി. നേ​രം​വൈ​കി​യ​തു​കൊ​ണ്ട് പി​റ്റേ​ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്ക് പോ​സ്റ്റ്​േമാ​ർ​ട്ടം തീ​രു​മാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു.

16

കു​ട്ട​പ്പ​ൻ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ജി​ല്ലാ ഡോ​ക്ട​റു​ടെ പേ​ര്. അ​യാ​ളെ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കാ​ൻ സ്റ്റീ​ഫ​നും കൂ​ട്ട​രും പ​ഠി​ച്ച​പ​ണി പ​തി​നെ​ട്ടും പ​യ​റ്റി. പ​ക്ഷേ ഒ​ന്നു​മ​ങ്ങോ​ട്ട് ഏ​ശി​യി​ല്ല. കു​ടി​ച്ച് കൂ​ത്താ​ടി​യാ​ണ് ന​ട​പ്പെ​ങ്കി​ലും നേ​രും​നെ​റി​യു​മു​ള്ള ജീ​വി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു കു​ട്ട​പ്പ​ന്റേ​ത്. അ​ങ്ങ​നൊ​രു​ത്ത​ൻ കീ​റി​മു​റി​ച്ചാ​ൽ വ​ക്ക​ന്റെ മ​ര​ണം കൊ​ല​പാ​ത​ക​മാ​ണെ​ന്ന് തെ​ളി​യും. പെ​ട്ടി പോ​കു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാ​ൾ സ്റ്റീ​ഫ​നെ അ​ല​ട്ടി​യ​ത് ആ ​വി​ചാ​ര​മാ​ണ്. അ​ടു​ത്ത​ ടേ​മി​ൽ മ​ന്ത്രിസാ​ധ്യ​ത​യു​ള്ള ത​ന്റെ രാ​ഷ്ട്രീ​യജീ​വി​തം അ​തോ​ടെ തീ​രും. കൊ​ല​ക്കു​റ്റം ബം​ഗാ​ളി ഏ​റ്റാ​ലും പ്രേ​ര​ണാ​ക്കു​റ്റം സ്വ​ന്തം പാ​ർ​ട്ടി​ക്കാ​രു​ത​ന്നെ ത​ന്റെ പി​ട​ലി​ക്ക് വെ​ച്ചു​കെ​ട്ടു​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ചി​ന്തി​ച്ചു.

“പെ​ട്ടി ആ ​നാ​റി​ക​ള് കൊ​ണ്ട് പോ​ട്ടെ​ന്നേ. എ​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ത്തി​യാ​ലും അ​പ്പ​ൻ ചീ​യും...” പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​ന്റെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ൽ അ​ടു​ത്ത കു​ടും​ബ​ക്കാ​ർ മാ​ത്ര​മു​ള്ള ആ​ലോ​ച​നാ​യോ​ഗ​ത്തി​നി​ടെ സ്റ്റീ​ഫ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

“ചേ​ട്ടാ​യി അ​പ്പ​ന്റെ ചോ​രേ​ലു​ണ്ടാ​യ​താ​ണോ​ന്നാ ഇ​പ്പ എ​ന്റെ സം​ശ​യം.” ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ മ​ക​ൻ സേ​വ്യ​ർ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു നി​ന്നു. “എ​ന്നാ​ലും ആ ​ച​ട്ടു​കാ​ല​ൻ ഏ​താ​ന്നാ ഞാ​ൻ ഓ​ർ​ക്ക​ണെ. എ​ത്ര കൃ​ത്യ​മാ​യി​ട്ടാ അ​വ​ൻ ഓ​രോ​ന്നും പ​റ​യ​ണേ.’’

“ചെ​ല​പ്പോ, ഏ​തേ​ലും പു​ണ്യാ​ള​നാ​രി​ക്കും. വേ​ഷം മാ​റി വ​ന്ന​താ​കും.” ഒ​രാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.

“അ​നാ​വ​ശ്യം പ​റ​യ​രു​ത്.​ തെ​റി​പ​റ​യു​ന്ന പു​ണ്യാ​ള​ന്മാ​രൊ​ന്നും ന​മ്മ​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലി​ല്ല. ഉ​ണ്ടോ പി​താ​വേ.” മ​റ്റൊ​രാ​ൾ എ​തി​ർ​ത്തു. “ആ ​@@## വാ ​തു​റ​ക്കു​മ്പോ പ​തി​നാ​യി​രം തെ​റീ​ടെ എ​ടേ​ന്നാ പ​ത്തു​വാ​ക്ക് പു​റ​ത്തോ​ട്ട് ചാ​ടു​ന്നേ...”

“ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ക​റു​ത്ത പു​ണ്യാ​ള​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ര്യ​വാ.​ ഇ​വ​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ർ​ന്നോ​ന്മാ​ർ​ക്ക് മു​ടി​ഞ്ഞ​കൂ​റാ​ന്നെ.”

ആ​ദ്യ​ത്തെ ആ​ൾ ത​ന്റെ ഭാ​ഗം ന്യാ​യീ​ക​രി​ച്ചു.

“ഇ​തൊ​ക്കെ വി​ട്ടി​ട്ട് നി​ങ്ങ​ള് കാ​ര്യ​ത്തി​ന് തീ​രു​മാ​നം ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ നോ​ക്ക്. നേ​രം​വെ​ളു​ത്താ പെ​ട്ടി കൈ​വി​ടും...”

കു​ടും​ബ മെ​ത്രാ​ന്റെ ശ​ബ്ദ​മു​യ​ർ​ന്ന​തോ​ടെ എ​ല്ലാ​വ​രും നി​ശ്ശ​ബ്ദ​രാ​യി. ആ ​സ​മ​യ​ത്താ​ണ് വ​ക്ക​ന്റെ കാ​ര​വാ​ൻ ഓ​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന ഡ്രൈ​വ​റോ​ടൊ​പ്പം നാ​ര​ക​ത്ത​റ ഷി​ജി അ​ങ്ങോ​ട്ടു വ​ന്ന​ത്.​ ഒ​രാ​ളെ​യും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ മെ​ത്രാ​ന്റെ കൈ​മു​ത്തി​യ​ശേ​ഷം ഷി​ജി കാ​ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു.

“ഇ​തേ പ​ത്രോ​സി​ന് പെ​ട്ടി പോ​കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ എ​ന്റ​പ്പ​ൻ തൂ​ങ്ങി​യ​ത്. ഇ​പ്പ അ​തേ വ​ഴി​ക്ക് ഇ​വി​ടു​ത്തെ സാ​റും പോ​യി.​ എ​ന്നി​ട്ട് പീ​ലി​മാ​ത്രം ആ​ത്മ​ഹ​ത്യ​ചെ​യ്ത​വ​ൻ. ഇ​ത് എ​വി​ടു​ത്തെ ന്യാ​യ​മാ​ണ് പി​താ​വേ.”

ദേ​ഷ്യം​ക​യ​റി മു​ന്നോ​ട്ടാ​ഞ്ഞ ഇ​ള​യ​വ​നെ സ്റ്റീ​ഫ​ൻ ത​ട​ഞ്ഞു.

“വെ​റു​തെ എ​ന്നെ മെ​ക്കി​ട്ട് കേ​റ​ണ്ട... ഞാ​നി​പ്പോ വ​ന്ന​ത് നി​ങ്ങ​ക്ക് ഗു​ണ​മു​ള്ള കാ​ര്യ​ത്തി​നാ...” ഷി​ജി പ​റ​ഞ്ഞു. “കാ​ര്യം ഇ​വി​ടു​ന്നു​ള്ള തി​രി​പ്പ് കൊ​ണ്ടാ എ​ന്റ​പ്പ​ന് പെ​ട്ടി​കി​ട്ടാ​തെ പോ​യ​ത്. അ​തി​ന്റെ വൈ​രാ​ഗ്യം എ​നി​ക്ക് ന​ല്ലോ​ണ​മു​ണ്ട്.​ എ​ന്നാ​ലും പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി​ല് ആ ​പ​ത്രോ​സ് നാ​റി കി​ട​ക്ക​ണ​ത് ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും എ​നി​ക്ക് പ​റ്റ​ണി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ചെ​യ്യു​ന്ന ഫേ​വ​റാ​ണെ​ന്ന് ക​രു​തി​ക്കോ. പു​ല്ലു​പോ​ലെ പെ​ട്ടി ഞാ​ൻ ഈ ​മു​റ്റ​ത്ത് വെ​പ്പി​ക്കാം. പ​ക്ഷേ ചി​ല ക​ണ്ടീ​ഷ​നു​ണ്ട്.’’

“എ​ന്ത് ക​ണ്ടീഷ​ൻ..?”

മെ​ത്രാ​ൻ മെ​ല്ലെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.

“എ​ന്റ​പ്പ​ന്റെ ശ​വം കാ​ണാ​ൻ ഇ​വി​ടു​ന്ന് ഒ​രാ​ളും​ വ​ന്നി​ല്ല. കെ​ട്ടി​ത്തൂ​ങ്ങി​യ​വ​ന്റെ മു​റ്റ​ത്ത് മെ​ത്രാ​ന്റെ കു​ടും​ബ​ക്കാ​ര് വ​ന്നാ അ​തി​ന്റെ കു​റ​ച്ചി​ല് പി​താ​വ് ത​മ്പു​രാ​നാ​ണ​ല്ലോ? അ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​തി​ന് ഞാ​നാ​രേം കു​റ്റം പ​റ​യു​ന്നി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, നാ​ളെ അ​പ്പ​ന്റെ ഏ​ഴാ​ണ്. കു​ഴി​മാ​ട പ്രാ​ർ​ഥ​ന പി​താ​വ് ചെ​യ്യ​ണം. ഇ​താ​ണ് ഫ​സ്റ്റ് ക​ണ്ടീഷ​ൻ. ഇ​തി​ന് ഓ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലെ ബാ​ക്കി ക​ണ്ടീഷ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് കാ​ര്യ​മു​ള്ളൂ...”

മെ​ത്രാ​ൻ ഷി​ജി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി.​ കി​ട്ടി​യ അ​വ​സ​രം ന​ന്നാ​യി മു​ത​ലാ​ക്ക​ലാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ ഉ​ദ്ദേ​ശ്യ​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. എ​ങ്കി​ലും കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​ത്തെ ആ​ലോ​ച​ന​ക്കു​ശേ​ഷം മെ​ത്രാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“പി​ന്നെ​ന്താ ചെ​യ്യ​ണ്ടെ..?’’

“പെ​ട്ടി​പ്പോ​രീ​ന്ന് ഒ​ഴി​വാ​യി ത​രാ​ങ്കി പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ക​ന് താ​ലി​വെ​യ്ക്കാ​ൻ ക​ഴു​ത്തു​നീ​ട്ടി ത​രാ​ന്ന് വാ​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തേ​ച്ചാ ഞാ​നി​ങ്ങോ​ട്ട് പോ​ന്ന​ത്.​ ഞ​ങ്ങ​ടെ കെ​ട്ടും പി​താ​വി​ന്റെ കൈ​കൊ​ണ്ട് ന​ട​ക്ക​ണം.” മെ​ത്രാ​ന്റെ മു​ഖ​ത്ത് ഇ​രു​ളി​മ പ​ര​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് ഷി​ജി ചി​രി​ച്ചു.. “പെ​ലേ​നെ കെ​ട്ടി​യ​വ​ളെ​ന്ന് കേ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും സു​ഖം, പെ​ലേ​ന് മെ​ത്രാ​ൻ കെ​ട്ടി​ച്ച് കൊ​ടു​ത്ത​വ​ളെ​ന്ന് കേ​ക്കാ​നാ...” ഷി​ജി​യു​ടെ ഉ​റ​പ്പി​ൽ രാ​ത്രി​ക്ക് രാ​ത്രി​ത​ന്നെ ര​ണ്ടു ശ​വ​ങ്ങ​ളും അ​വ​ര​വ​രു​ടെ വീ​ടു​ക​ളി​ലെ​ത്തി.

17

ഒ​രു​പോ​ലെ ന​ട​ക്കു​ന്ന കെ​ട്ടും ശ​വ​മ​ട​ക്കും കാ​ണാ​നു​ള്ള കൗ​തു​ക​പ്പു​റ​ത്ത് ആ​ളു​ക​ളൊ​ക്കെ നേ​ര​ത്തേ​ത​ന്നെ പ​ള്ളി​യി​ലെ​ത്തി. പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി അ​ൾ​ത്താ​ര​യി​ലു​ണ്ട്. പൂ​മ​ല​ക്കാ​രു​ടെ ക​ണ്ടീ​ഷ​ൻ പ്ര​കാ​രം ആ​ദ്യം ന​ട​ക്കേ​ണ്ട​ത് ക​ല്യാ​ണ​മാ​ണ്. ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഷി​ജി ച​തി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​വ​ർ​ക്ക് പേ​ടി​യു​ണ്ട്. പ​റ​ഞ്ഞ സ​മ​യ​ത്തു​ത​ന്നെ ക​ല്യാ​ണവ​സ്ത്ര​മൊ​ക്കെ ധ​രി​ച്ച് ഷി​ജി​യും കൂ​ട്ട​രും പ​ള്ളി​യി​ലെ​ത്തി.​ തൊ​ട്ടു​പി​ന്നാ​ലെ പാ​യ​യി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ശ​വ​വു​മാ​യി പൂ​മ​ല​ക്കാ​രും വ​ന്നു. പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി​യു​ടെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് പി​ടി​ച്ചി​ട്ട ഡെ​സ്കി​ൽ ശ​വം ഇ​റ​ക്കി​വെ​ച്ചു. മു​ഷി​ഞ്ഞ ഷ​ർ​ട്ടും കൈ​ലി​യു​മാ​ണ് ബി​നോ​യു​ടെ വേ​ഷം. ത​ല​യി​ൽ ഒ​രു തോ​ർ​ത്തും കെ​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​ത് ക​ണ്ട​തും ഷി​ജി​യു​ടെ മു​ഖം മ​ങ്ങി.

“കെ​ട്ടി​നു​ള്ള ഡ്ര​സ്സ് ഞാ​ൻ എ​ത്തി​ച്ച​ത​ല്ലേ...​ പി​ന്നെ​ന്താ ഈ ​കോ​ല​ത്തി​ല്”..

“നി​ന്നെ കെ​ട്ടാ​ന​ല്ലേ.. ഇ​ത് മ​തി...”

ബി​നോ ചി​രി​ച്ചു. ഈ ​സ​മ​യ​ത്താ​ണ് മെ​ത്രാ​നും കൂ​ട്ട​രും അ​ങ്ങോ​ട്ടെ​ത്തി​യ​ത്. ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​നും ഒ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“ഇ​തെ​ന്താ പാ​യേ​ല്. പ​ത്രോ​സി​ന് പെ​ട്ടി​യി​ല്ലേ..?” അ​ച്ച​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു. “ചെ​ല്ല്... ചെ​ല്ല്... ചെ​ന്ന് പെ​ട്ടി വാ​ങ്ങ്. എ​ന്നാ​ലെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന തൊ​ട​ങ്ങാ​ൻ പ​റ്റൂ...”

“പ്രാ​ർ​ഥ​നേം, പ​രി​വേ​ഷോ​മൊ​ന്നും ഞ​ങ്ങ​ട​പ്പ​ന് വേ​ണ്ട​ച്ചോ... എ​ന്റെ കെ​ട്ട് കാ​ണാ​ൻ കൊ​ണ്ടെ കെ​ട​ത്തി​യെ​ന്നേ ഉ​ള്ളൂ... ഇ​വ​ളു​ടെ ക​ഴു​ത്തേ ഞാ​ൻ മി​ന്ന് വെ​ക്ക​ണ കാ​ണാ​ൻ ഏ​റ്റോം കൊ​തി​ച്ച​ത് അ​പ്പ​നാ...”

ബി​നോ ഷി​ജി​യെ ചേ​ർ​ത്ത് പി​ടി​ച്ചു. അ​വ​ൾ കു​ത​റി​മാ​റി.

“എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ലെ​ങ്ങ​നാ​ന്നെ... പ​ത്രോ​സ് വി​ശു​ദ്ധ കു​ർ​ബാ​ന കൈ​ക്കൊ​ണ്ട​വ​നാ. ബി​നോ നീ ​ചു​മ്മാ ക​ളി​ക്ക​ല്ലേ...”

“പെ​ട്ടീം ഷൂ​സു​മൊ​ക്കെ കൊ​തി​പ്പി​ക്ക​ണേ​ന് മു​മ്പ് ഞ​ങ്ങ​ടെ കാ​ർ​ന്നോ​ന്മാ​രെ പാ​യേ പൊ​തി​ഞ്ഞാ കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്നേ. ചി​ല​തി​നേ​ക്കെ ഉ​ടു​ത്ത തു​ണി​യെ പൊ​തി​ഞ്ഞും. അ​ല്ലേ​ത​ന്നെ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​പ്പ കി​ട്ടാ​ത്ത സു​ഖം പി​ന്നെ മ​രി​ച്ചി​ട്ട് എ​ന്നാ​ത്തി​നാ.” ബി​നോ ശ​വ​ത്തി​ന്റെ ത​ല​ഭാ​ഗം ത​ട​വി. “പു​റ​മെ അ​ണ​ച്ചും, അ​ക​മേ ആ​ട്ടി​യോ​ടി​ച്ചും കു​രു​ട്ടു​വേ​ല കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​വ​നൊ​ക്കെ സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലാ​ണെ അ​വി​ടേം ന​മ്മ​ള് പെ​ടു​മെ​ന്ന് അ​പ്പ​ൻ പ​റ​യാ​റു​ണ്ട്. അ​തോ​ണ്ട് പ​ത്രോ​സി​ന് പ​റു​ദീ​സ വേ​ണ്ട​ച്ചോ... ”

ജി​ൻ​സി​യും ബി​നോ​യും കൂ​ടി പാ​യ അ​ഴി​ച്ച് വി​ട​ർ​ത്തി. മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴു​ള്ള അ​തേ ചി​രി അ​പ്പോ​ഴും പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ചു​ണ്ടി​ലു​ണ്ട്. നീ​റി​ പു​ക​യു​ന്ന മ​ന​സ്സും ശ​രീ​ര​വു​മാ​യി പാ​ല​യ്ക്ക​ൽ മെ​ത്രാ​ൻ വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത താ​ലി ബി​നോ ഷി​ജി​യു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ൽ കെ​ട്ടി. ജി​ൻ​സി പ​ക​യോ​ടെ ക​പ്യാ​രെ നോ​ക്കി. അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് സ​ന്തോ​ഷം പ​ര​ക്കു​ന്ന​ത് അ​വ​ൾ ക​ണ്ടു. കെ​ട്ടി​നു​ശേ​ഷം ബി​നോ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ കാ​ല് തൊ​ട്ടു​വ​ണ​ങ്ങി. ഒ​ന്ന് മ​ടി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന്റെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​പ്ര​കാ​രം ഷി​ജി​ക്കും അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യേ​ണ്ടി വ​ന്നു. പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ശ​വം കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ടു​ന്ന സ​മ​യ​ത്തു​ത​ന്നെ പീ​ലി​യു​ടെ കു​ഴി​മാ​ട പ്രാ​ർ​ഥ​ന ന​ട​ന്നു. കെ​ട്ടി​ത്തൂ​ങ്ങി​യ പീ​ലി​ക്ക് വേ​ണ്ടി പാ​ല​യ്ക്ക​ൽ മെ​ത്രാ​ൻ വാ​ടി​യ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​ത്തെ വി​ളി​ച്ചു.​ വ​ക്ക​ന്റെ മ​ക്ക​ൾ ആ​മേ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ല്ലാ​വി​ധ ആ​ഡം​ബ​ര​ത്തോ​ടെ​യും അ​ന്ന് വൈ​കീ​ട്ട് പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ന്റെ ശ​വ​മ​ട​ക്കും ക​ഴി​ഞ്ഞു.

18

ആ ​രാ​ത്രി മൂ​ന്നു​ത​വ​ണ ര​മി​ച്ചി​ട്ടും നാ​ര​ക​ത്ത​റ ഷി​ജി​ക്ക് മ​തി​യാ​യി​ല്ല. സ​ത്യ​ത്തി​ൽ അ​ങ്ങ​നൊ​രു ഉ​ദ്ദേ​ശ്യം അ​വ​ൾ​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പി​റ്റേ​ന്നു​ത​ന്നെ ല​ണ്ട​നി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങാ​നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ളു​ടെ പ​ദ്ധ​തി. ഒ​റ്റ​ക്ക് മു​റി​യി​ൽ ക​യ​റി ക​ത​ക​ട​യ്ക്കാ​ൻ തു​നി​ഞ്ഞ അ​വ​ളെ ബി​നോ ബ​ല​മാ​യി പ്രാ​പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​തി​ർ​ത്ത് നോ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും അ​ധി​കം പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ അ​വ​ൾ​ക്ക് ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. ഒ​റ്റ​ത്ത​വ​ണ​കൊ​ണ്ട് ബി​നോ​യു​ടെ ക​രു​ത്ത് അ​വ​ളെ അ​ടി​മു​ടി കീ​ഴ​ട​ക്കി ക്കള​ഞ്ഞു. ബാം​ഗ്ലൂ​രും ല​ണ്ട​നി​ലു​മാ​യി ഇ​തി​നു​മു​മ്പ് താ​ൻ ക​ണ്ട​വ​രൊ​ക്കെ ആ​ണു​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നോ എ​ന്നു​പോ​ലും അ​വ​ൾ ചി​ന്തി​ച്ചു​പോ​യി.

“ഇ​ണ​ചേ​രു​മ്പോ മാ​ത്രം മ​നു​ഷ്യ​ൻ മ​നു​ഷ്യ​ജാ​തി​യും, അ​ത് ക​ഴി​ഞ്ഞാ പ​ല ജാ​തി​യു​മെ​ന്നാ അ​പ്പ​ന്റെ പ്ര​മാ​ണം.” ഷി​ജി​യു​ടെ മു​ക​ളി​ൽ നി​ന്നെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ ബി​നോ സി​ഗ​ര​റ്റ് ക​ത്തി​ച്ചു. “നി​ന്റെ ത​ന്ത കേ​സി​ന്ന് ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തി​ല​ല്ല, നീ ​എ​ന്നെ തേ​ച്ചി​ട്ട് പോ​യ​തി​ലാ​ർ​ന്ന് അ​പ്പ​ന് സ​ങ്ക​ടം. എ​നി​ക്കാ​ണേ നേ​രെ തി​രി​ച്ചും. ഇ​പ്പോ ര​ണ്ട് സ​ങ്ക​ട​വും തീ​ർ​പ്പാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്.”

ബി​നോ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. പ​ക്ഷേ അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തൊ​ന്നും അ​വ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. വേ​റേ​തോ മാ​യി​ക​ലോ​ക​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഷി​ജി.

“പൊ​യ്ക്കൊ... പ​ക്ഷേ വെ​ളു​ത്തി​ട്ട് മ​തി.”

വാ​തി​ൽ തു​റ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ ബി​നോ​യെ അ​വ​ൾ വ​ട്ടം​പു​ണ​ർ​ന്നു. പി​ന്നെ ഇ​ട​യ്ക്കെ​പ്പ​ഴോ മൂ​ത്ര​മൊ​ഴി​ച്ച് വ​ന്ന​പ്പോ അ​വ​ൻ മു​റി​യി​ൽ ഇ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​രു​ട്ടു​മൂ​ടി​യ റോ​ഡി​ലൂ​ടെ ഒ​രു സി​ഗ​ര​റ്റ് വെ​ട്ടം അ​ക​ന്ന​ക​ന്ന് പോ​കു​ന്ന​ത് ഷി​ജി ക​ണ്ടു...

19

ബി​നോ​യെ കാ​ത്ത് ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ സെ​മി​ത്തേ​രി​യു​ടെ മു​ന്നി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ര​ണ്ടാ​ളും ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. വ​ലി​യ ക​ട​വാ​തി​ൽ ചി​റ​ക് വി​ട​ർ​ത്തി​യ​പോ​ലെ സെ​മി​ത്തേ​രി​ക്ക് മു​ക​ളി​ൽ ആ​കാ​ശം ക​റു​ത്തു​കി​ട​ന്നു. അ​വ​ര് ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ ജി​ൻ​സി ര​ണ്ടു ക​ല്ല​റ​ക​ളും പൊ​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആ​ദ്യം പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ശ​വം ബി​നോ പു​റ​ത്തെ​ടു​ത്തു. പി​ന്നാ​ലെ പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ന്റെ ബോ​ഡി​യും ക​ര​ക്ക് ക​യ​റി.

‘‘എ​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ത്തി​യാ​ലും മ​ണ്ണ് തി​ന്ന് പോ​കാ​നു​ള്ള​വ​നാ മ​നു​ഷ്യ​ൻ. അ​ല്ലാ​തെ ഇ​തി​ലൊ​ന്നും വ​ല്യ​ കാ​ര്യ​മി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലും ഈ ​പെ​ട്ടീ​ല് പ​ത്രോ​സ് ത​ന്നെ കി​ട​ക്ക​ട്ടെ.’’ അ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘അ​ല്ലേ​ലും ക​ഥ​ക​ളൊ​ക്കെ ക​ഥ​ക​ളാ​യി കേ​ൾ​ക്കാ​ത്ത​താ മ​നു​ഷ്യ​വ​ർ​ഗ​ത്തി​ന്റെ നാ​ശം.’’

ബി​നോ​യും ജി​ൻ​സി​യും കൂ​ടി അ​പ്പ​നെ പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് കി​ട​ത്തി. പാ​യ​യി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞ വ​ക്ക​നെ അ​യാ​ളു​ടെ കു​ഴി​യി​ലേ​ക്കും ത​ള്ളി. പ​ഴ​യ​തി​നേ​ക്കാ​ൾ ഭം​ഗി​യാ​യി ക​ല്ല​റ​ക​ൾ മൂ​ടി​യശേ​ഷം മു​ട്ടു​കു​ത്തി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്ന പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ക്ക​ളെ നോ​ക്കി ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ കു​രി​ശ് വ​ര​ച്ചു… പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ ചി​രി​പോ​ലെ ആ​കാ​ശം അ​വ​ർ​ക്ക് മീ​തെ വെ​ളു​ത്തു​വ​ന്നു...

(അവസാനിച്ചു)