ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി

ഒ​​ന്നാം വി​​വാ​​ഹ​​വാ​​ർ​​ഷി​​കം ക​​ഴി​​ഞ്ഞ് അ​​ധി​​ക​​നാ​​ൾ ക​​ഴി​​യും മു​​മ്പേ എ​​ല്ലാ​​വ​​രെ​​യും ആ​​ന​​ന്ദി​​പ്പി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് ഞ​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ആ​​ദ്യ​​ത്തെ ക​​ൺ​​മ​​ണി വ​​രു​​ക​​യും ചെ​​യ്തു. ഐ​​ശ്വ​​ര്യ​ ല​​ക്ഷ്മി സ​​ക​​ല സി​​ദ്ധാ​​ന്ത​​ങ്ങ​​ളും മ​​റ​​ന്ന് ഭാ​​ര്യ​​ത്വ​​ത്തി​​ലും മാ​​തൃ​​ത്വ​​ത്തി​​ലും മു​​ഴു​​കി. പേ​​രി​​ട​​ലും നൂ​​ലു​​കെ​​ട്ടും കു​​ഞ്ഞൂ​​ണും ആ​​ഘോ​​ഷി​​ച്ചു ക​​ഴി​​ഞ്ഞ് സം​​തൃ​​പ്ത​​രാ​​യി​​രി​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ മാ​​റ്റ​​ങ്ങ​​ൾ വ​​രാ​​ൻ തു​​ട​​ങ്ങി.

ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം: അ​മൃ​ത കേ​ള​കം

ഇ​ന്ന​ലെ​യാ​ണ് ഒ​രു അ​സാ​ധാ​ര​ണ പ​ദം എ​ന്റെ ബോ​ധ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു​വ​ന്ന​ത്. ആ ​മു​ഹൂ​ർ​ത്ത​ത്തി​ൽ ഞാ​ൻ ന​ടു​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്തു. ആ ​ന​ടു​ക്കം ഇ​പ്പോ​ഴും വി​ട്ടു​മാ​റി​യി​ട്ടി​ല്ല.

തു​ട​ക്കം മു​ത​ൽ പ​റ​ഞ്ഞാ​ലേ ശ​രി​യാ​വൂ. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ച് പ്രാ​ധാ​ന്യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ത്ത എ​ന്റെ സാ​ധാ​ര​ണ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ഭാ​ഗം.

ഞാ​ൻ ഗി​രി​ധ​ര​ൻ നാ​യ​ർ. ആ​ൽ​ത്ത​റ​യും അ​മ്പ​ല​വും ആ​മ്പ​ൽ​ക്കു​ള​വും കൃ​ഷി അ​ന്യം​നി​ന്നി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത നെ​ൽ​പ്പാ​ട​ങ്ങ​ളും തു​മ്പ​യും ക​റു​ക​യും ബാ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കേ​ര​ളീ​യ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ വ​ള​ർ​ന്ന​വ​ൻ. ഗ്രാ​മീ​ണ​ൻ. കു​റ​ച്ച​ക​ലെ​യു​ള്ള സ്​​കൂ​ളി​ലും കോ​ളേ​ജി​ലും ചേ​രാ​നും ന​ല്ല മാ​ർ​ക്കോ​ടെ പാ​സാ​വാ​നും ക​ഴി​ഞ്ഞു. ജോ​ലി​ക്കാ​യു​ള്ള മ​ത്സ​ര​പ്പ​രീ​ക്ഷ​ക​ൾ എ​ഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​വേ, അ​ച്ഛ​നെ കൃ​ഷി​യി​ൽ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ നി​ൽ​ക്കാ​തെ ടൗ​ണി​ലെ പാ​ര​ല​ൽ കോ​ളേ​ജി​ൽ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ക​യു​മു​ണ്ടാ​യി. ആ ​കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണ് പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​തെ പി.​എ​സ്.​സി റാ​ങ്ക് ലി​സ്റ്റി​ൽ പേ​ര് വ​ന്ന​തും അ​തി​ശ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് സ​ർ​ക്കാ​റു​ദ്യോ​ഗം കി​ട്ടു​ക​യും ചെ​യ്ത​ത്.

ക​ല്യാ​ണം ക​ഴി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് അ​ശേ​ഷം താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ബ​ന്ധു​വും മാ​ര്യേ​ജ് ബ്യൂ​റോ ന​ട​ത്തു​ന്ന സ​മ​ർ​ഥ​നു​മാ​യ ശി​വ​ൻ​കു​ട്ടി​ നാ​യ​ർ എ​ന്റെ അ​റി​വോ സ​മ്മ​ത​മോ ഇ​ല്ലാ​തെ എ​നി​ക്കു​വേ​ണ്ടി പെ​ണ്ണ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി. സ്​​ഥി​രോ​ത്സാ​ഹി​യാ​യ അ​യാ​ൾ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന ആ​ലോ​ച​ന​ക​ളി​ൽ ഒ​ടു​വി​ല​ത്തേ​ത് പ​രി​ഗ​ണി​ച്ചേ പ​റ്റൂ എ​ന്നാ​യി അ​മ്മ.

‘‘നീ ​ഒ​ന്ന് ക​ണ്ടു​നോ​ക്ക്, ക​ണ്ടി​ട്ട് വേ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ വേ​ണ്ട... ശി​വ​ൻ​കു​ട്ടി എ​ത്ര​യാ​യി ക​യ​റി​യി​റ​ങ്ങു​ന്നു ഇ​വി​ടെ.’’

എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​ൻ, വി​ര​മി​ച്ച, ക​ർ​ക്ക​ശ​ക്കാ​ര​നാ​യ ഒ​രു ഹൈ​സ്​​കൂ​ൾ ഹെ​ഡ്മാ​സ്റ്റ​റാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​തി​ലേ​റെ കൃ​ഷി ഒ​രു പാ​ഷ​ൻ ആ​യി ജീ​വി​ത​കാ​ലം മു​ഴു​വ​ൻ കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ന്ന നാ​ളി​കേ​ര​ പാ​ക​ത്തി​ലു​ള്ള നാ​ട​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന് പെ​ൺ​വീ​ട്ടു​കാ​ർ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി. അ​ച്ഛ​ന് പൈ​തൃ​ക​മാ​യി കു​റെ പ​റ​മ്പും പു​ര​യി​ട​വും കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളും ഉ​ണ്ടെ​ന്ന​തും അ​മ്മ പ​ഞ്ച​പാ​വ​മാ​ണെ​ന്ന​തും ഞാ​ൻ ഏ​ക പു​ത്ര​നാ​ണെ​ന്ന​തും ആ​ക​ർ​ഷ​ക​മാ​യ വ​സ്​​തു​ത​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. ര​ണ്ടു പെ​ങ്ങ​ന്മാ​ർ. മ​ര്യാ​ദ​ക്കാ​രി​ക​ളും വി​വാ​ഹി​ത​രും സ്വ​ന്തംനി​ല​യ്ക്ക് ന​ല്ല ജോ​ലി​യു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രാ​ൾ ന്യൂ​സി​ലാ​ൻ​ഡി​ൽ, മ​റ്റെ​യാ​ൾ കാ​ന​ഡ​യി​ൽ.

ഈ ​ആ​ലോ​ച​ന​യി​ൽ എ​ന്ന​ല്ല, ഒ​രാ​ലോ​ച​ന​യി​ലും താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത ന്യൂ​ജെ​ൻ മ​നോ​ഗ​ത​ക്കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി. സെ​റ്റ്, നെ​റ്റ്, സി​വി​ൽ സ​ർ​വീ​സ്​ തു​ട​ങ്ങി ഏ​തെ​ങ്കി​ലും പ​രീ​ക്ഷ​യി​ൽ ജ​യി​ച്ച് ജോ​ലി​യാ​യ​തി​നു​ശേ​ഷം ന​ല്ല​ബ​ന്ധം ഒ​ത്തു​വ​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്രം മ​തി വി​വാ​ഹം എ​ന്ന് ശാ​ഠ്യം​പി​ടി​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​വ​ൾ. ചു​രു​ക്ക​ത്തി​ൽ ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ഇം​ഗി​ത​ത്തി​നു വ​ഴ​ങ്ങി​യാ​ണ് പെ​ണ്ണു​കാ​ണ​ൽ ച​ട​ങ്ങി​ന് സ​മ്മ​തി​ച്ച​ത്. ചാ​യ​ത്ത​ട്ടും​കൊ​ണ്ട് ല​ജ്ജാ​വ​തി​യാ​യി അ​വ​ൾ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. അ​വ​ളു​ടെ അ​മ്മ​യും അ​ച്ഛ​മ്മ​യും കൂ​ടി​യാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​ഘ​ത്തി​ന് തി​ന്നാ​നും കു​ടി​ക്കാ​നും കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​ത്. പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടാ​നും സം​സാ​രി​ക്കാ​നും ഞ​ങ്ങ​ളെ ത​നി​ച്ചാ​ക്കി എ​ല്ലാ​വ​രും മാ​റി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്​​പ​രം ശ​രി​ക്കും ക​ണ്ട​ത്. ഓ​രോ ത​ല​യി​ലെ​ഴു​ത്ത്! എ​ടു​ത്ത തീ​രു​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ര​ണ്ടു​പേ​രും മ​റ​ന്നു. സാ​യ്പ് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള ‘ല​വ് അ​റ്റ് ഫ​സ്റ്റ് സൈ​റ്റ്’ സം​ഭ​വി​ച്ചു. അ​ടു​ത്ത ശു​ഭ​മു​ഹൂ​ർ​ത്ത​ത്തി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ വി​വാ​ഹി​ത​രാ​യി എ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​തി​യ​ല്ലോ.

ഒ​ന്നാം വി​വാ​ഹ​വാ​ർ​ഷി​കം ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​ധി​ക​നാ​ൾ ക​ഴി​യും മു​മ്പേ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ആ​ന​ന്ദി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ദ്യ​ത്തെ ക​ൺ​മ​ണി വ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി സ​ക​ല സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളും മ​റ​ന്ന് ഭാ​ര്യ​ത്വ​ത്തി​ലും മാ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലും മു​ഴു​കി. പേ​രി​ട​ലും നൂ​ലു​കെ​ട്ടും കു​ഞ്ഞൂ​ണും ആ​ഘോ​ഷി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ് സം​തൃ​പ്ത​രാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ വ​രാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

അ​മ്മ​ക്കും അ​ച്ഛ​നും കാ​ന​ഡ​യി​ലെ സ​ഹോ​ദ​രി​യു​ടെ അ​ടു​ത്ത് പോ​യേ​പ​റ്റൂ എ​ന്ന നി​ല​വ​ന്നു. അ​വ​ൾ മൂ​ന്നാ​മ​തും അ​മ്മ​യാ​വു​ക​യാ​ണ്. നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു വ​രാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത വി​ധ​ത്തി​ൽ ഗ​ർ​ഭ​ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളും. ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി​യു​ടെ അ​മ്മ​യാ​ക​ട്ടെ, സ്​േ​ട്രാ​ക്ക് വ​ന്ന് ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്റെ താ​ങ്ങി​ലും ത​ണ​ലി​ലു​മാ​യി. എ​നി​ക്ക് സ്​​ഥ​ലം​മാ​റ്റ​വും വ​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​ൻ ജോ​ലി​സ്​​ഥ​ല​ത്തു​നി​ന്ന് കു​റ​ച്ച​ക​ലെ, ഏ​താ​ണ്ട് പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ലേ​ക്ക് പ​രി​ണ​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ഒ​രു ഗ്രാ​മ​പ്ര​ദേ​ശ​ത്ത് വീ​ട് വാ​ട​ക​ക്കെ​ടു​ത്തു. വി​ദേ​ശ​വാ​സി​ക​ളാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്ന ഒ​രു കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്ന ഫു​ള്ളി ഫ​ർ​ണി​ഷ്ഡ് ആ​യ വീ​ട്.

ആ​കെ പു​തി​യ സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ൾ, നൂ​റു​കൂ​ട്ടം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ. അ​ട​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്ന എ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലും ഇ​ട​യ്ക്ക് പോ​യി വൃ​ത്തി​യാ​ക്കി വ​ര​ണം. ജോ​ലി തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ ബാ​ങ്കി​ൽ​നി​ന്ന് ലോ​ണെ​ടു​ത്ത് കാ​റു വാ​ങ്ങി ഓ​ടി​ക്കാ​ൻ പ​ഠി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ട് ഓ​ട്ട​പ്പാ​ച്ചി​ലു​ക​ളെ​ല്ലാം ഒ​രു​വി​ധം കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാ​നാ​യി. പു​തി​യ വീ​ട്ടി​ൽ സെ​റ്റി​ലാ​യി. പു​തി​യ സം​വി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ട്ട് അ​ങ്ങ​നെ ജീ​വി​ത​ന​ദി ഒ​രു​വി​ധം ശാ​ന്ത​മാ​യി ഒ​ഴു​കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

ഒ​രു​ വ​ർ​ഷ​ത്തി​ലേ​റെ എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യു​മൊ​ത്ത് ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്ക് ‘പാ​ട്രി​യാ​ർ​ക്ക​ൽ’ സ​മൂ​ഹ​ത്തെ മാ​റ്റിമ​റി​ക്കാ​ൻ ത​ന്റേ​താ​യ സം​ഭാ​വ​ന​ക​ൾ ന​ൽ​ക​ണ​മെ​ന്ന ചി​ന്ത, എ​ന്റെ ഭാ​ര്യ മ​റ​ന്നി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, പ​ക​ൽ മു​ഴു​വ​ൻ ത​നി​ച്ച് കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്ക​ലും ഗൃ​ഹ​ഭ​ര​ണ​വു​മാ​യി ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​വും അ​വ​ളി​ലെ ‘ഫെ​മി​നി​സ്റ്റ്’ ഉ​ണ​രാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി... ഞാ​ൻ ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ചി​ല്ല​റ സ​ഹാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് വി​ല​യി​ല്ല. മു​റ്റം തൂ​ക്കാ​നും വീ​ടു വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നും നാ​ട്ടു​കാ​രി​യാ​യ ഒ​രു വൃ​ദ്ധ​യെ കി​ട്ടി​യി​രു​ന്നു. അ​തും അ​ഗ​ണ്യം. അ​വ​ർ പെ​ട്ടെ​ന്ന് പ​ണി പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി ചാ​യ​യും കു​ടി​ച്ച് സ്​​ഥ​ലം വി​ടും. അ​ങ്ങ​നെ അ​സം​തൃ​പ്തി​യു​ടെ ആ​രം​ഭ​കാ​ല​ത്താ​ണ് ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി​ക്ക്, എ​ന്നോ എ​ഴു​തി​യ ഒ​രു മ​ത്സ​രപ​രീ​ക്ഷ​യു​ടെ അ​ടി​സ്​​ഥാ​ന​ത്തി​ൽ ഇ​ന്റ​ർ​വ്യൂ കാ​ർ​ഡ് വ​ന്ന​ത്.

‘‘ഇ​ന്റ​ർ​വ്യൂ​വി​ന് പോ​കു​ന്നു​ണ്ടോ?’’ – ഞാ​ൻ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു.

ഇ​തെ​ന്തു ചോ​ദ്യം എ​ന്ന ഭാ​വ​ത്തി​ൽ അ​വ​ളെ​ന്നെ ഒ​രു നോ​ക്കു നോ​ക്കി.

‘‘ജോ​ലി കി​ട്ടി​യാ​ൽ കു​ഞ്ഞ്...’’ – ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘മോ​നെ നോ​ക്കാ​ൻ ആ​ളെ അ​ന്വേ​ഷി​ക്കാം. ഒ​ന്ന​ര വ​യ​സ്സാ​യി​ല്ലേ... കു​പ്പി​പ്പാ​ൽ കു​ടി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ?’’

പ​ല​വ​ഴി​ക്ക് ജോ​ലി​ക്കാ​രി​യെ അ​ന്വേ​ഷി​ക്ക​ലാ​യി. തൃ​പ്തി തോ​ന്നി​യ ആ​രെ​യും കി​ട്ടി​യി​ല്ല. ഐ​ശ്വ​ര്യ ​ല​ക്ഷ്മി ജോ​ലി​ക്കു ചേ​ർ​ന്ന ആ​ദ്യ​നാ​ളു​ക​ളി​ൽ ഞാ​ൻ ലീ​വെ​ടു​ത്ത് കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കി.

കൗ​മാ​ര​ത്തി​ൽ കേ​ര​ള​ത്തി​ൽ വേ​രു​റ​ച്ച ഒ​രു ത​മി​ഴ​ന്റെ വ​ധു​വാ​യി വ​ന്ന വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ രം​ഗ​പ്ര​വേ​ശം അ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു. വ​ള​ർ​മ​തി എ​ന്ന പേ​രി​നു യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത നി​റം. എ​ങ്കി​ലും ക​രി​ങ്ക​ല്ലി​ൽ കൊ​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത സു​ന്ദ​ര​മാ​യ ദേ​വീ​പ്ര​തി​മ പോ​ലെ വ​ടി​വൊ​ത്ത​വ​ൾ. പ​ക്ഷേ, വ​ള​ർ​മ​തി പേ​രി​ന​നു​സ​രി​ച്ച് പൂ​ർ​ണ​ച​ന്ദ്രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു – പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും സ​ഹ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലും.

എ​ന്റെ പു​തി​യ സൗ​ഹൃ​ദ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​രാ​ളാ​യ തോ​ട്ടു​ങ്ക​ൽ രാ​ജാ​മ​ണി വ​ഴി​യാ​ണ് വ​ള​ർ​മ​തി എ​ത്തി​യ​ത്. തോ​ട്ടു​ങ്ക​ൽ ബ്ര​ദേ​ഴ്സ്​ എ​ന്ന പേ​രി​ൽ അ​യാ​ൾ​ക്കും സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കും പ​ല​ച​ര​ക്കു​ക​ട​യ​ട​ക്കം പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ൽ പ​ല ക​ച്ച​വ​ട​സ്​​ഥാ​പ​ന​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട്. ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ ത​റ​വാ​ടി​നോ​ട് ചേ​ർ​ന്നു​ത​ന്നെ കൃ​ഷി​യും ക​ള​പ്പു​ര​യു​മു​ണ്ട്. അ​വ​രു​ടെ ജോ​ലി​ക്കാ​രി​ൽ ഒ​രു​വ​ളാ​ണ് വ​ള​ർ​മ​തി. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ഷ​മം ക​ണ്ട് രാ​ജാ​മ​ണി സ​ഹാ​യ​ഹ​സ്​​തം നീ​ട്ടി​യ​താ​ണ്. ഞാ​നും ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി​യും ആ ​ഉ​ത​വി​ക്ക​യ്യി​ൽ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ചു.

വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ ര​ണ്ടു കു​ട്ടി​ക​ളും സ്​​കൂ​ളി​ൽ പോ​കു​ന്ന​വ​രാ​ണ്. അ​വ​രെ ഒ​രു​ക്കി അ​യ​ച്ച് ഞ​ങ്ങ​ൾ ഓ​ഫീ​സി​ൽ പോ​കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പ് അ​വ​ൾ വ​രു​ക​യും സ​ന്ധ്യ​ക്കു​ മു​മ്പ് തി​രി​ച്ചു പോ​കു​ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ന്നു.

നി​ര​യൊ​ത്ത വെ​ണ്മ​യാ​ർ​ന്ന പ​ല്ലു​ക​ൾ കാ​ണി​ച്ചു​ള്ള അ​വ​ളു​ടെ പു​ഞ്ചി​രി​യും വി​ന​യാ​ന്വി​ത​മാ​യ പെ​രു​മാ​റ്റ​വുംകൊ​ണ്ട് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് വ​ള​ർ​മ​തി​യി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മാ​യി. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, മ​ക്ക​ളെ പെ​റ്റു​വ​ള​ർ​ത്തി​യ അ​മ്മ​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കാ​ൻ അ​വ​ൾ​ക്ക് പ​രി​ച​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ന​മ്മു​ടെ ചി​ല ക​രു​ത​ലു​ക​ൾ – കു​ഞ്ഞി​ന്റെ ഭ​ക്ഷ​ണ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ, ദേ​ഹ​ശു​ദ്ധി എ​ന്നി​വ – എ​ന്തെ​ന്നു മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മേ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു​ള്ളൂ.

കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം വീ​ടു​ വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നും പാ​ച​കം ചെ​യ്യാ​നും വ​ള​ർ​മ​തി സ​ഹാ​യി​ച്ചു.

മൂ​ന്നു​നാ​ലു മാ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഒ​രു രാ​ത്രി മോ​നെ ക​ട്ടി​ലി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​ട​യി​ൽ കി​ട​ത്തി തു​ട​യി​ൽ ത​ട്ടി ഉ​റ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി. അ​ൽ​പം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ങ്ങു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കി അ​വ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘ഗി​രി​യേ​ട്ടാ, നോ​ക്കൂ മോ​നൊ​രു വി​ള​ർ​ച്ച​യു​ണ്ടോ?.. അ​തോ എ​നി​ക്കു തോ​ന്നു​ന്ന​താ​ണോ?’’

കു​ഞ്ഞി​നൊ​രു വാ​ട്ടം ഞാ​നും ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ഉ​റ​ങ്ങി​യ കു​ഞ്ഞി​നെ പ​തു​ക്കെ​യെ​ടു​ത്ത് തൊ​ട്ടി​ലി​ൽ കി​ട​ത്തി. തി​രി​കെ വ​ന്ന് എ​ന്നോ​ട് ചേ​ർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു...

ഞാ​ൻ അ​വ​ളെ ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ചു; ‘‘വി​ഷ​മി​ക്കാ​തെ... കു​ഞ്ഞി​നൊ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല...’’

ഒ​രാ​ഴ്ച ക​ഴി​ഞ്ഞു​കാ​ണും... കു​ഞ്ഞി​ന്റെ വാ​ടി​യ ഭാ​വ​ത്തി​ന് കു​റ​വു​ക​ണ്ടി​ല്ല. ഓ​ഫീ​സു​വി​ട്ട് ഞ​ങ്ങ​ൾ വ​ന്ന​ശേ​ഷം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന കു​റു​ക്കും മ​റ്റും മു​ഴു​വ​ൻ ക​ഴി​ക്കി​ല്ല... അ​മ്മ​യു​ടെ പാ​ൽ കു​ടി​ച്ച് മു​ഴു​വ​നാ​ക്കാ​തെ പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഉ​റ​ങ്ങി​ക്ക​ള​യും...

ഒ​രു​ദി​വ​സം ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി വ​ള​ർ​മ​തി​യോ​ടു ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു കേ​ട്ടു, ‘‘മോ​ൻ ഈ​യി​ടെ വൈ​കീ​ട്ട് ഒ​ന്നും ശ​രി​ക്കു ക​ഴി​ക്കു​ന്നി​ല്ല... പ​ക​ലെ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്?’’

വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ ഭാ​വം ഒ​ന്നു മാ​റി, മു​ഖം ക​ടു​ത്തു.

‘‘എ​ല്ലാം ക​ഴി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ ചേ​ച്ചീ...’’, അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു, അ​വ​ളു​ടെ സ്വ​ര​ത്തി​നു വ​ന്ന ക​ടു​പ്പ​വും ഭാ​വ​മാ​റ്റ​വും ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി അ​മ്പ​ര​പ്പോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. എ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു,

‘‘ശ​രി​ക്കും ശ്ര​ദ്ധി​ക്ക​ണേ... അ​വ​നൊ​രു ഉ​ന്മേ​ഷ​ക്കു​റ​വ് പോ​ലെ​യു​ണ്ട്.’’

വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ ഭാ​വം ഒ​ന്നു​കൂ​ടി ക​ടു​ത്തു. ഇ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് ചെ​റു​ത്തു​നി​ൽ​പ്പി​ന്റെ തീ​വ്ര​ത​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​ൽ​പം ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു,

‘‘എ​നി​ക്കൊ​ന്നും കാ​ണാ​നി​ല്ല. ചേ​ച്ചി​ക്ക് വെ​റു​തെ തോ​ന്നു​ന്ന​താ...’’

വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ ഈ ​ഭാ​വ​മാ​റ്റം ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി അ​ന്നു​ രാ​ത്രി എ​ന്നെ അ​റി​യി​ച്ചു. അ​വ​ളു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​ർ​ക്കും ആ​ദ്യ​മാ​യി അ​മ്പ​ര​പ്പും അ​സ്വ​സ്​​ഥ​ത​യും തോ​ന്നി.

അ​ടു​ത്തൊ​രു ദി​വ​സം കു​ഞ്ഞ് അ​മ്മി​ഞ്ഞ​പ്പാ​ലു പോ​ലും കു​ടി​ക്കാ​തെ ഉ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യി. അ​ന്ന് കു​ഞ്ഞി​നെ തൊ​ട്ടി​ലി​ൽ കി​ട​ത്തി​യശേ​ഷം ഞ​ങ്ങ​ൾ ഉ​റ​ക്കം വ​രാ​തെ പോ​യി ഒ​രു ക​ട്ട​നി​ട്ട് കു​ടി​ച്ച് കു​റെ നേ​രം േഡ്രാ​യി​ങ് റൂ​മി​ൽ ഇ​രു​ന്നു. എ​ന്തോ ഒ​രു അ​സ്വ​സ്​​ഥ​ത... ഞ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തെ​ല്ലാ​മോ വീ​ട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഒ​ടു​വി​ൽ ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി ചോ​ദി​ച്ചു, ‘‘ന​മു​ക്കൊ​ന്ന് കു​ഞ്ഞി​ന്റെ പീ​ഡി​യാ​ട്രീ​ഷ്യ​നെ കാ​ണാ​ൻ പോ​യാ​ലോ..?’’

അ​ത് വേ​ണ​മെ​ന്ന് എ​നി​ക്കും തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. പി​റ്റേ​ന്നു​ത​ന്നെ ഞ​ങ്ങ​ൾ കു​ഞ്ഞി​നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. അ​വ​നെ പ​രി​ശോ​ധി​ച്ച് പീ​ഡി​യാ​ട്രീ​ഷ്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു,

‘‘പ്ര​ശ്ന​മൊ​ന്നും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. ഡ​യ​റ്റ് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചാ​ൽ മ​തി... ഒ​രു ടോ​ണി​ക് കു​റി​ക്കാം.’’

അ​ൽ​പ​മൊ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ട്ട് അ​വ​ർ ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ചു.

‘‘കു​ഞ്ഞി​ന്റെ പ​ക​ല​ത്തെ ആ​ക്ടി​വി​റ്റീ​സ്, ഉ​റ​ക്കം... ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ൻ സി.​സി.​ടി.​വി വെ​ച്ചു​കൂ​ടേ? കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കു​ന്ന സ്​​ത്രീ പ​റ​യു​ന്ന​ത​ല്ലേ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​റി​യാ​വൂ. അ​വ​ർ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ത്ത വ​ല്ല​തു​മു​ണ്ടോ എ​ന്നു നോ​ക്കൂ.’’

ഇ​നി​യും ന​ഗ​ര​മാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്​​ഥ​ല​ത്ത് ആ​രും സി.​സി.​ടി.​വി​യു​ടെ കാ​ര്യം ചി​ന്തി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ല. ഡോ​ക്ട​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ട് സി.​സി.​ടി.​വി വെ​ക്കാ​ൻ ഏ​താ​യാ​ലും തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി. വ​ള​ർ​മ​തി അ​റി​യേ​ണ്ട. അ​വ​ളി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ല എ​ന്നു ക​രു​തി​യാ​ലോ. സ​ഹ​ക​ര​ണ മ​നോ​ഭാ​വ​വും കു​ഞ്ഞി​നോ​ടു സ്​​നേ​ഹ​വു​മു​ള്ള ജോ​ലി​ക്കാ​രി പി​ണ​ങ്ങി​പ്പോ​യാ​ലോ...

ഒ​രു കു​ടും​ബ​സ​ന്ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​ന്റെ ഒ​ഴി​ക​ഴി​വു പ​റ​ഞ്ഞ് ഞ​ങ്ങ​ൾ പി​റ്റേ​ന്നു ത​ന്നെ വ​ള​ർ​മ​തി​ക്ക് അ​വ​ധി കൊ​ടു​ത്തു, മൂ​ന്നു​ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്ക്. കു​ഞ്ഞ് കൂ​ടു​ത​ൽ സ​മ​യം ചെ​ല​വാ​ക്കു​ന്ന ഹാ​ളി​ലും ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ കി​ട​പ്പു​മു​റി​യി​ൽ അ​വ​ന്റെ തൊ​ട്ടി​ലി​ന്റെ വ​ശ​ത്തും ഒ​ളി​കാ​മ​റ വെ​ച്ചു.

ആ​ദ്യ​ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ കു​ഴ​പ്പ​മൊ​ന്നും ക​ണ്ടി​ല്ല. മു​മ്പത്തേ​ക്കാ​ൾ പ​ക​ലു​റ​ക്കം അ​വ​ന് കൂ​ടു​ത​ലാ​ണെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. ഉ​റ​ക്ക​ക്കൂ​ടു​ത​ൽ കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ വേ​ണ്ട​ത്ര ഭ​ക്ഷ​ണം ചെ​ല്ലു​ന്നി​ല്ല. ഉ​ണ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ക​ഴി​പ്പി​ക്കാ​ൻ വ​ലി​യ ശ്ര​മം വ​ള​ർ​മ​തി ന​ട​ത്തു​ന്നു​മി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും മു​ഷി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട എ​ന്നു​ക​രു​തി ന​യ​ത്തി​ലാ​ണ് ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി വ​ള​ർ​മ​തി​യോ​ട് അ​ടു​ത്തദി​വ​സം സം​സാ​രി​ച്ച​ത്. കു​ഞ്ഞി​നെ നോ​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ ശ്ര​ദ്ധ കു​റ​യു​ന്നു എ​ന്ന സൂ​ച​ന വ​ന്നു.

‘‘കു​ഞ്ഞി​ന് വി​ള​ർ​ച്ച​യു​ണ്ട്, ഭ​ക്ഷ​ണം നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ച് ക​ഴി​പ്പി​ക്ക​ണം...’’

പെ​ട്ടെ​ന്ന് വ​ള​ർ​മ​തി​യി​ൽ ഭാ​വ​മാ​റ്റ​മു​ണ്ടാ​യി. മു​മ്പ് ഉ​ണ്ടാ​യ​തി​നേ​ക്കാ​ൾ അ​പ​രി​ചി​ത​മാ​യ വി​കാ​ര​സാ​ന്ദ്ര​ത​യോ​ടെ അ​വ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു, ‘‘എ​ന്താ എ​ന്നെ വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ലേ?’’ അ​വ​ളു​ടെ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ന് അ​വി​ശ്വ​സ​നീ​യ​മാ​യ ഒ​രു മു​റു​ക്കം അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.

‘‘അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ലാ. ഞ​ങ്ങ​ൾ പ​തി​വ് ചെ​ക്ക​പ്പി​നു പോ​യ​പ്പോ​ൾ ഡോ​ക്ട​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്...’’, ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി ന​യ​ത്തി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു.

പാ​മ്പി​ന്റെ പ​ത്തി താ​ഴു​ന്ന​തു പോ​ലെ​യാ​ണ് വ​ള​ർ​മ​തി അ​ട​ങ്ങി​യ​തെ​ന്ന് ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

കു​ഞ്ഞി​ന്റെ ഭ​ക്ഷ​ണ​കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ വ​ള​ർ​മ​തി കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​താ​യി ക​ണ്ടു. ര​ണ്ടു​ദി​വ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഞാ​ൻ അ​ന്ന​ത്തെ സി.​സി.​ടി.​വി ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ൾ പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. കു​ഞ്ഞി​ന് രാ​വി​ലെ പ​ത്ത​ര​ക്ക് പാ​ലു കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു... കു​ടി​ച്ച് പാ​തി​യാ​വു​മ്പോ​ഴേ​ക്ക് കു​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്നു... കു​ട്ടി​യെ തൊ​ട്ടി​ലി​ൽ കൊ​ണ്ടു കി​ട​ത്തു​ന്നു... അ​ര​മ​ണി​ക്കൂ​ർ ക​ഴി​ഞ്ഞ് വ​ള​ർ​മ​തി ചെ​ന്ന് ഹാ​ളി​ന്റെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ക്കു​ന്നു... ഒ​രു പു​രു​ഷ​ൻ അ​ക​ത്ത് വ​രു​ന്നു. ഒ​രു​ നി​മി​ഷ​ത്തേ​ക്ക് ഞാ​ൻ വ​ല്ലാ​തെ പ​ക​ച്ചു. പി​ന്നെ അ​ക്ഷ​രാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ഞെ​ട്ടി. തോ​ട്ടു​ങ്ക​ൽ രാ​ജാ​മ​ണി!

ഉ​ള്ളി​ൽ ക​ട​ന്ന​തും വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ അ​ര​ക്കെ​ട്ടി​ൽ ചു​റ്റി​പ്പി​ടി​ച്ച് രാ​ജാ​മ​ണി ത​ന്നോ​ട് ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ക്കു​ന്നു. ഹാ​ളി​ന്റെ വാ​തി​ൽ മ​ൽ​പ്പി​ടു​ത്ത​ത്തി​ലെ​ന്ന പോ​ലെ വ​ള​ർ​മ​തി കു​റ്റി​യി​ടു​ന്നു. ര​ണ്ടു​പേ​രും വീ​ടി​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് മ​റ​യു​ന്നു.

ഭാ​ഗ്യം, കി​ട​പ്പു​മു​റി​യി​ലേ​ക്ക​ല്ല അ​വ​ർ പോ​യ​ത്. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​ന്നും കാ​ണേ​ണ്ടി വ​ന്നി​ല്ല. ര​ണ്ടു​ മ​ണി​ക്കൂ​ർ ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് അ​വ​ർ ഹാ​ളി​ലേ​ക്ക് വ​രു​ന്ന​ത്. കു​ഞ്ഞ് അ​പ്പോ​ഴും ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​ലാ​ണ്.

രാ​ജാ​മ​ണി​യും വ​ള​ർ​മ​തി​യും വാ​തി​ൽ​ക്ക​ൽ എ​ത്തി മു​ഖാ​മു​ഖം നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. അ​യാ​ൾ​ക്കു പോ​ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ൾ​ക്കും അ​യാ​ൾ പോ​ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല എ​ന്നു​തോ​ന്നി. അ​വ​ൾ ഇ​പ്പോ​ൾ അ​ട​ഞ്ഞ വാ​തി​ലി​ൽ ചാ​രി ത​ള​ർ​ന്നു നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. എ​ത്ര നേ​ര​മാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ ശ​രീ​ര​ത്തി​ന്റെ വ​ടി​വു​ക​ൾ വി​ര​ലു​ക​ൾകൊ​ണ്ട് അ​യാ​ൾ അ​റി​യു​ന്ന​ത്! ഒ​ടു​വി​ൽ മ​ന​സ്സി​ല്ലാ​മ​ന​സ്സോ​ടെ അ​വ​ർ പി​രി​യു​മ്പോ​ഴും എ​ന്റെ കു​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ങ്ങു​ക​യാ​ണ്.

അ​വ​ൻ ഉ​ണ​ർ​ന്നു ക​ര​യാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ പാ​ലി​ൽ മ​രു​ന്ന് ചേ​ർ​ത്ത് ഉ​റ​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്തം. എ​ത്ര നാ​ളാ​യി ഇ​ങ്ങ​നെ ന​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു​വോ എ​ന്തോ...

മ​ര്യാ​ദ​വി​ട്ടു സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ പ​രി​ച​യി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​നും ഐ​ശ്വ​ര്യ​ല​ക്ഷ്മി​യും പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു സൊ​ല്യൂ​ഷ​നി​ലെ​ത്താ​ൻ എ​ന്താ​ണ് വേ​ണ്ട​തെ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ച് ആ ​രാ​ത്രി ഉ​റ​ക്കം ക​ള​ഞ്ഞു. രാ​ജാ​മ​ണി​യു​മാ​യു​ള്ള പ്ര​ണ​യ​രം​ഗ​ങ്ങ​ൾ കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത് ഇ​റ​ക്കി​വി​ട്ടാ​ൽ രാ​ജാ​മ​ണി അ​റി​യും. ശ​ത്രു​ത​യാ​വും ഫ​ലം.

‘‘ഞാ​ൻ ഇ​നി ഓ​ഫീ​സി​ൽ പോ​കു​ന്നി​ല്ല. അ​മ്മ തി​രി​കെ വ​രും വ​രെ’’, ഒ​ടു​വി​ൽ ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി പ​റ​ഞ്ഞു.

പി​റ്റേ​ന്ന് ഞ​ങ്ങ​ൾ ലീ​വെ​ടു​ത്തു. േബ്ര​ക്ഫാ​സ്റ്റ് ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഹാ​ളി​ലി​രു​ന്ന് ടി.​വി​യി​ൽ ന്യൂ​സ്​ ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. കു​ഞ്ഞ് ക​ളി​പ്പാ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​മാ​യി നി​ല​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. വ​ള​ർ​മ​തി വ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘ചോ​റും ക​റി​യു​മാ​യി, ഒ​രു ച​മ്മ​ന്തി അ​ര​യ്ക്ക​ണോ?’’

‘‘അ​ര​ച്ചോ​ളൂ’’, ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ന്നി​ട്ട് ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘ഇ​ന്ന​ലെ ഇ​വി​ടെ ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​ന്നോ? ഒ​രു പ​തി​നൊ​ന്നു മ​ണി​യോ​ട​ടു​പ്പി​ച്ച്?’’

വ​ള​ർ​മ​തി സ്​​ത​ബ്ധ​യാ​യി നി​ന്നു.

എ​ന്റെ ഭാ​ര്യ തു​ട​ർ​ന്നു, ‘‘ഗി​രി​യേ​ട്ട​ന്റെ ഒ​രു ഫ്ര​ണ്ട് വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു, ഗി​രി​യേ​ട്ട​ൻ ഓ​ഫീ​സി​ൽ പോ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നോ എ​ന്നു​ചോ​ദി​ച്ച്. ഈ ​വ​ഴി​ക്ക് പു​ള്ളി കാ​റി​ൽ പോ​യ​പ്പോ ആ​രെ​യോ ക​ണ്ടു... ഗി​രി​യേ​ട്ട​നാ​ണെ​ന്നാ ക​രു​തി​യേ... പു​ള്ളി​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങാ​ൻ സ​മ​യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.’’

വ​ള​ർ​മ​തി അ​ൽ​പം പ​ത​റി​യെ​ങ്കി​ലും മ​ന​സ്സാ​ന്നി​ധ്യം വീ​ണ്ടെ​ടു​ത്തു.

‘‘ചേ​ച്ചീ, സാ​റിന്റെ ഫ്ര​ണ്ടി​ന് വീ​ട് തെ​റ്റി​യ​താ​യി​രി​ക്കും. ഇ​വി​ടെ ആ​രും വ​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ...’’

‘‘ആ ​ഫ്ര​ണ്ടി​ന് ഈ ​വീ​ട് ന​ന്നാ​യി അ​റി​യാം’’, ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്നെ സം​ശ​യ​മാ​ണോ?’’ വ​ള​ർ​മ​തി​യി​ൽ എ​ന്തോ ഒ​ന്ന് വീ​ണ്ടും ഉ​ണ​ർ​ന്നു.

‘‘എ​ന്തു​ സം​ശ​യം, ഞ​ങ്ങ​ളെ കാ​ണാ​ൻ ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​ന്നോ​ന്ന് അ​റി​യാ​ന​ല്ലേ ചോ​ദി​ച്ച​ത്?’’

അ​പ​രി​ചി​ത​മാ​യ ഒ​രു ഊ​ർ​ജം​കൊ​ണ്ട് വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ നി​ല​തെ​റ്റി. അ​വ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വി​ചി​ത്ര​മാ​യ ചി​ല ‘ഹും’​കാ​ര​ങ്ങ​ൾ ഉ​യ​ർ​ന്നു. വ​ള​ർ​മ​തി​യു​ടെ ശ​ബ്ദം ക​ന​ത്തു.

‘‘എ​ന്നെ പ​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലേ... ഞാ​ൻ ആ​രാ​ണെ​ന്ന​റി​യാ​മോ... ഞാ​ൻ ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി... എ​ന്നെ അ​പ​മാ​നി​ക്കു​ന്നോ?..’’

ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി പെ​ട്ടെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞി​നെ എ​ടു​ത്ത് ഹാ​ൾ വി​ട്ടു​പോ​യി.

ത​മി​ഴി​ൽ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ പു​ല​മ്പി, അ​പ​സ്​​മാ​രം ബാ​ധി​ച്ചപോ​ലെ വി​റ​ച്ചു​തു​ള്ളി വ​ള​ർ​മ​തി ഒ​രു പ്ര​ക​ട​നം ന​ട​ത്തി കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു.

വ​ള​രെ​നേ​രം ക​ഴി​ഞ്ഞ് വ​ള​ർ​മ​തി ഞ​ങ്ങ​ളി​രു​ന്ന വ​രാ​ന്ത​യി​ൽ വ​ന്ന് നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘ഞാ​നെ​പ്പോ​ഴാ ഹാ​ളി​ൽ വീ​ണ​ത് ചേ​ച്ചീ...’’

‘‘കു​റെ നേ​ര​മാ​യി... വെ​ള്ളം കു​ട​ഞ്ഞ് ഉ​ണ​ർ​ത്താ​ൻ നോ​ക്കി... എ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​ല്ല. എ​ന്താ​ണി​ങ്ങ​നെ?’’ ഐ​ശ്വ​ര്യ​ ല​ക്ഷ്മി ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘എ​നി​ക്ക് ചി​ല​പ്പോ​ൾ ഇ​ങ്ങ​നെ വ​രും...’’

‘‘എ​ന്നു​വെ​ച്ചാ​ൽ..?’’

‘‘എ​ന്റെ മേ​ൽ അ​വ​ൾ വ​രും... ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി...’’

‘‘ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി​യോ?’’

വ​ള​ർ​മ​തി ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ ജ​ന​ലി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കിനി​ന്നു...

മാ​സം തു​ട​ങ്ങി​യ​തേ​യു​ള്ളൂ. എ​ങ്കി​ലും വൈ​കു​ന്നേ​രം പ​തി​വുസ​മ​യ​ത്ത് വ​ള​ർ​മ​തി പോ​കാ​നി​റ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ മു​ഴു​വ​ൻ ശ​മ്പ​ള​വും കൈ​യി​ൽ കൊ​ടു​ത്ത് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു,

‘‘ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് വ​ള​ർ​മ​തി​യെ വ​ലി​യ ഇ​ഷ്​​ട​മാ​ണ്... എ​ന്നാ​ലും വ​ള​ർ​മ​തി ഇ​നി മോ​നെ നോ​ക്കാ​ൻ നി​ൽ​ക്ക​ണ്ട... ഇ​ങ്ങ​നെ ഇ​ട​യ്ക്കു​ണ്ടാ​യാ​ൽ എ​ങ്ങ​നെ ശ​രി​യാ​വും? ബോ​ധം കെ​ട്ടാ​ൽ കു​ഞ്ഞി​നെ എ​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റും?’’

ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ അ​വ​ൾ ഇ​റ​ങ്ങി.

ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി എ​ന്ന വാ​ക്ക് അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ ആ​ദ്യ​മാ​യി കേ​ട്ട​ത്. എ​ന്തൊ​രു വാ​ക്കാ​ണ​ത്! എ​ന്താ​ണി​തി​ന്റെ പൊ​രു​ൾ? ക​ല​ഹ​മോ​ഹി​നി ശ​രി​ക്കും വ​ന്നു​പോ​യോ? അ​തോ, വ​ള​ർ​മ​തി ര​ക്ഷാ​മാ​ർ​ഗ​മാ​യി ഒ​രു ക​ഥ ര​ചി​ച്ച​താ​ണോ? ക​വി പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ,

‘‘തി​ട്ട​മ​താ​ർ​ക്ക​റി​യാം?..’’