മുടിയറകൾ 28

117

ഹാ​ജി​യാ​രു​ടെ കൂ​ടെ ആ​രോ ഉ​ള്ള​താ​യി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് തോ​ന്നി. സാ​മ്പ്രാ​ണി​യു​ടെ മ​ണ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ത​ടി​ക്കോ​വ​ണി ക​യ​റി എ​ത്തു​ന്ന​വ​രു​ടെ കാ​ലൊ​ച്ച മി​ക്ക രാ​ത്രി​ക​ളി​ലും അ​വ​ൻ കേ​ട്ടി​രു​ന്നു. മു​ക​ളി​ലെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് വ​ന്ന​വ​രോ​ട് സ്വ​രം​താ​ഴ്ത്തി ഹാ​ജി​യാ​ർ സം​സാ​രി​ക്കും. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് അ​വ​രെ കാ​ണാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. ജി​ന്നോ മ​ല​ക്കോ ആ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന വി​ചാ​രം കേ​റി മൂ​ത്ത​തും, അ​വ​ന്റെ സ്വ​സ്ഥ​ത പോ​യി.

ഉ​ട​നെ വ​രാ​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ഇ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യ രാ​യ​ൻ നാ​ല​ഞ്ചു​ദി​വ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​ത്. ക​യ​റി​വ​ന്ന​തു മു​ത​ൽ ഹാ​ജി​യാ​രോ​ട് വ​ഴ​ക്കി​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി തു​ണി​യെ​ല്ലാം എ​ടു​ത്ത് ബാ​ഗി​ൽ വെ​ച്ചു.

“രാ​യാ ഇ​വി​ടെ നി​ന്നാ​ൽ ശ​രി​യാ​വി​ല്ല, ന​മു​ക്ക് തി​രി​ച്ചു പോ​കാം.”

ഒ​രു ജീ​പ്പു വ​ന്നു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന സ്വ​രം​കേ​ട്ട് രാ​യ​ൻ മ​റു​പ​ടി​യൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ പു​റ​കു​വ​ശ​ത്തെ ജ​ന​ലി​ലൂ​ടെ താ​ഴേ​ക്ക് പി​ടി​ച്ചി​റ​ങ്ങി. പി​ന്നാ​ലെ ഇ​റ​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ അ​വ​ൻ വി​ല​ക്കി.

“നീ​യി​വി​ടെ നി​ന്നാ മ​തി.”

ക​രി​ങ്ക​ല്ലി​നു കെ​ട്ടി​യ എ​ടു​പ്പ് ചാ​ടി, മ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ അ​വ​ൻ ഓ​ടി​മ​റ​യു​ന്ന​ത് നോ​ക്കി​നി​ന്നി​ട്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ജ​നാ​ല ചാ​രി. ചു​റ്റും ന​ട​ക്കു​ന്ന​തൊ​ന്നും അ​റി​യാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ നി​സ്കാ​ര​പ്പാ​യ വി​രി​ച്ച് ഹാ​ജി​യാ​ർ പ്രാ​ർ​ഥ​ന തു​ട​ങ്ങി. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വേ​ഗം കോ​വ​ണി ഇ​റ​ങ്ങി താ​ഴേ​ക്ക് ചെ​ന്നു.

ജീ​പ്പി​ൽ വ​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ പെ​ണ്ണും, കൂ​ടെ വ​ന്ന​വ​നും കൂ​ടി താ​ഴ​ത്തെ ക​ട​മു​റി​യു​ടെ ഷ​ട്ട​ർ തു​റ​ന്നു. നി​റവ​യ​റാ​ണെ​ങ്കി​ലും പെ​ണ്ണ് ആ​യാ​സ​പ്പെ​ട്ട്, ‘മ​ല​ഞ്ച​ര​ക്കു​ക​ൾ എ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടും’ എ​ന്നെ​ഴു​തി​യ ബോ​ർ​ഡെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തു​വെ​ച്ചു. ര​ണ്ടാ​ളും​കൂ​ടി ക​ട​ക്കു​ള്ളി​ലെ പൊ​ടി​യും മാ​റാ​ല​യും തു​ട​ച്ച്, രൂ​പ​ത്ത​ട്ടി​ൽ വി​ള​ക്കു വെ​ച്ചു. വ​ണ്ടി​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ ക​ട​യി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ക്കി​വെ​ച്ചി​ട്ട് കൂ​ടെ വ​ന്ന​വ​ൻ ജീ​പ്പു​മാ​യി തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. ക​ട​യി​ലി​രു​ന്ന പെ​ണ്ണ് നോ​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി മു​ക​ളി​ലെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി.

ഉ​ച്ച ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് രാ​യ​ൻ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​ത്.

“പൊ​ലീ​സ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ടാ. അ​തൊ​രു ചെ​ക്ക​നും പെ​ണ്ണും കൂ​ടി താ​ഴ​ത്തെ ക​ട​മു​റി തു​റ​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​താ​ണ്.”

രാ​യ​നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന പൊ​തി തു​റ​ന്നു.

‘‘പെ​ട്ടെ​ന്ന് ക​ഴി​ക്ക്, ന​മു​ക്ക് ഒ​രി​ടം വ​രെ പോ​ണം.’’

‘‘എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ്ര​ശ്ന​മു​ണ്ടോ?’’

‘‘ഒ​ന്നു​മി​ല്ല. നീ ​ക​ഴി​ക്ക്.’’

പൊ​തി​ച്ചോ​റ് ക​ഴി​ച്ചി​ട്ട് താ​ഴേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ രാ​യ​ൻ തോ​ർ​ത്തി​നു മു​ഖം​മ​റ​ച്ചു ന​ട​ന്നു. ക​ട​യി​ലി​രു​ന്ന പെ​ണ്ണ് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് നി​ര​പ്പി​ൽ ഒ​തു​ക്കി​യി​ട്ടി​രു​ന്ന വ​ണ്ടി അ​വ​ൻ വേ​ഗ​മെ​ടു​ത്തു. കേ​റ്റ​മി​റ​ങ്ങി കു​റ​ച്ചു​ദൂ​രം ക​ഴി​ഞ്ഞ്, ചെ​ങ്ക​ൽവ​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ഞ്ഞു.

‘‘ആ ​പെ​ണ്ണി​നെ നി​ന​ക്ക​റി​യു​മോ?’’

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി​യോ​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എ​വി​ടേ​ക്കാ എ​ന്തി​നാ പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന് വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ച​തും അ​വ​ൻ ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ടു.

“മി​ണ്ടാ​തി​രു​ന്നോ. നീ​യെ​ന്റെ ച​വി​ട്ടു മേ​ടി​ക്കും.”

അ​ട​ക്കാ​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ഓ​രം​ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള റോ​ഡി​ലൂ​ടെ കേ​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് എ​ത്തി​യ​തും രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി. വ​ഴി​യു​ടെ ഇ​രു​വ​ശ​വും കാ​പ്പി​ച്ചെ​ടി​ക​ൾ കാ​യ്ച്ചു കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു.

“ഞാ​നൊ​ന്നു നോ​ക്കി​യി​ട്ട് വ​രാം.”

രാ​യ​ൻ കേ​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

അ​വ​നൊ​രു ഓ​ടി​ട്ട വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വ​ണ്ടി​യി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി. വീ​ടി​ന്റെ കി​ഴ​ക്കേ അ​തി​രി​ലെ മ​റ​പ്പു​ര​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള മു​ള​പ്പാ​ലം ഒ​ടി​ഞ്ഞു​തൂ​ങ്ങി കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു. അ​തി​ന്റെ താ​ഴെ​നി​ന്നും പ​ന്നി​ക​ളു​ടെ മു​ര​ൾ​ച്ച കേ​ൾ​ക്കാം. മു​റ്റ​ത്ത് കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പ​ട്ടി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് കു​ര​ച്ചെ​ങ്കി​ലും രാ​യ​ൻ അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന​തോ​ടെ അ​തു വാ​ലാ​ട്ടി. രാ​യ​നു പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള വീ​ടാ​ണെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​തും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഒ​രു ബീ​ഡി​യെ​ടു​ത്തു.

ആ​രോ ഒ​ച്ച​യെ​ടു​ത്ത​തു​പോ​ലെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് തോ​ന്നി. വീ​ടി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​പ്പോ​യ രാ​യ​ൻ അ​ഴി​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി​യ മു​ണ്ടും ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ച് ധൃ​തി​യി​ൽ ഓ​ടി​വ​ന്നു.

‘‘പെ​ട്ടെ​ന്ന് കേ​റെ​ടാ.’’

അ​വ​ൻ അ​ണ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ട​ക്കാ​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​നു ന​ടു​വി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള വ​ഴി ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ അ​തു​വ​രെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പി​രി​മു​റു​ക്ക​മെ​ല്ലാം മാ​റി രാ​യ​നൊ​രു സി​ഗ​ര​റ്റ് ക​ത്തി​ച്ചു.

‘‘എ​ന്തു പ​റ്റി രാ​യാ?’’

‘‘ഒ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ടാ.’’

രാ​ത്രി മാ​ളി​ക​മു​റി​യി​ൽ കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ രാ​യ​ന്റെ ബാ​ഗി​ൽ​നി​ന്നും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഒ​രു ബീ​ഡി​കൂ​ടി എ​ടു​ത്തു.

‘‘ഇ​തി​പ്പ മൂ​ന്നാ​മ​ത്തേ​താ.’’

ഒ​പ്പ​മി​രു​ന്ന് രാ​യ​നും ഒ​രു പു​ക​യെ​ടു​ത്തു. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ആ​രോ കോ​വ​ണി ക​യ​റി​വ​രു​ന്ന ഒ​ച്ച. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പേ​ടി​യോ​ടെ രാ​യ​നെ നോ​ക്കി. ധൂ​പ​ക്കു​റ്റി​യു​മാ​യി എ​ത്തി​യ ഹാ​ജി​യാ​രെ ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ വീ​ണ്ടും പാ​യ​യി​ലേ​ക്ക് മ​ല​ർ​ന്നു.

കി​ള​വ​ന്റെ പി​ന്നാ​ലെ വ​ന്ന ചെ​ക്ക​ൻ ഇ​ട​നാ​ഴി​യു​ടെ അ​ടു​ത്താ​യി പാ​യ വി​രി​ച്ചി​ട്ട് ക​ുഞ്ഞാ​പ്പി​യെ നോ​ക്കി. ക​രി​ക്ക​ച്ചി​റ സ്കൂ​ളി​ൽ അ​ഞ്ചാം ക്ലാ​സു​വ​രെ ഒ​പ്പം പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​ന്റെ ഛായ ​അ​വ​നു​ണ്ടെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് തോ​ന്നി. തെ​ക്കേ​ച്ചി​റ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു വീ​ട്. രാ​യ​നാ​ണ് അ​വ​നെ കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ന്നി​രു​ന്ന​ത്. പ​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്നേ മ​ഞ്ഞ​പ്പി​ത്തം വ​ന്ന് മ​രി​ച്ചു​പോ​യ​വ​ന്റെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഓ​ർ​മ​യി​ൽ വ​ന്ന​തും എ​രി​ഞ്ഞു തീ​രാ​റാ​യ ബീ​ഡി ചു​ണ്ടോ​ടു ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ച് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഒ​രു പു​ക​കൂ​ടി എ​ടു​ത്തു.

രാ​ത്രി എ​ല്ലാ​വ​രും ഉ​റ​ക്ക​മാ​യ​പ്പോ​ൾ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ചെ​ക്ക​ന്റെ അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന് അ​വ​നെ വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തി.

‘‘എ​ന്റെ കൂ​ടെ​യു​ള്ള​വ​നെ നീ ​സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണേ.’’

ഒ​ച്ച കേ​ട്ട് കി​ള​വ​ൻ ഉ​ണ​ർ​ന്നു.

ഇ​ട​നാ​ഴി​യോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള മൂ​ല​യി​ൽ കു​ത്തി​യി​രു​ന്ന് വ​ര​ത്ത​രി​ൽ ഒ​രു​വ​ൻ ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ട്, അ​യാ​ൾ ത​സ്ബി​യെ​ടു​ത്തു.

118

‘‘നീ​യാ​രെ​യാ പേ​ടി​ക്കു​ന്ന​ത്. കു​ത്തി​മ​ല​ത്തീ​ട്ട് എ​ന്ന​താ​ന്ന് വെ​ച്ചാ എ​ടു​ത്തൊ​ണ്ടു വാ​ടാ.’’

മാ​ളി​കമു​റി​യി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ മി​ഖാ​യേ​ല​ച്ച​യു​ടെ ക​ത്തി​യെ​ടു​ത്തു കു​ഞ്ഞാ​പ്പി രാ​യ​നു കൊ​ടു​ത്തു. ക​ഞ്ചാ​വു വ​ലി​ച്ച് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ ക​ണ്ണ് ക​ല​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു.

തോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള യാ​ത്ര​യും ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഓ​ടി​ട്ട വീ​ടി​നു മു​ന്നി​ലേ​ക്ക് രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി ക​യ​റ്റി. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​വ​ന്റെ പു​റ​കേ ചെ​ന്നു. മു​റ്റ​ത്തു കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പ​ട്ടി​യു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ൽ രാ​യ​ൻ ത​ട​വി. അ​തു വാ​ലാ​ട്ടി. അ​ക​ത്തേ​ക്കു ക​യ​റി ഇ​രു​ട്ടു നി​റ​ഞ്ഞ മു​റി​യി​ലെ ലൈ​റ്റി​ട്ടു. മൂ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ എ​രി​പ്പു​മ​ണം. മു​ഖ​ത്തു വെ​ട്ടം വീ​ണ​തും ക​ട്ടി​ലി​ൽ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന കി​ള​വ​നൊ​ന്നു ഞ​ര​ങ്ങി. പു​ത​പ്പു​ൾ​പ്പെ​ടെ രാ​യ​ൻ അ​യാ​ളു​ടെ ത​ല​യ്ക്ക​ൽ പി​ടി​ച്ചു. കാ​ലി​ൽ പി​ടി​ക്കാ​ൻ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യോ​ടു ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു. താ​ഴെ വി​രി​ച്ച പാ​യ​യി​ലേ​ക്ക് കി​ള​വ​നെ കി​ട​ത്തു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ൻ അ​യാ​ളോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘അ​ച്ചാ​യീ ഞാ​നാ ഡി​വൈ​ൻ. മേ​ലൊ​ന്നു തു​ട​ച്ചി​ട്ട് ഇ​പ്പ​ത​ന്നെ ക​ട്ടി​ലി​ലേ​ക്ക് കി​ട​ത്താം.’’

കി​ള​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തൊ​രു ആ​ശ്വാ​സം. ക​ട്ടി​ൽ പു​റ​ത്തേ​ക്കെ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നു രാ​യ​ൻ വീ​ണ്ടും ആം​ഗ്യം കാ​ട്ടി. കി​ള​വ​ൻ എ​ന്തോ ചോ​ദി​ച്ചു. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് അ​ത് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

‘‘മൂ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ നാ​റ്റ​മു​ണ്ട് അ​ച്ചാ​യീ. ക​ഴു​കി​യേ​ച്ച് ഇ​പ്പ കൊ​ണ്ടു​വ​രാം.’’

പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ക​ട്ടി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​യാ​ളാ​രാ​ണെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ന്റെ ത​ന്ത.”

രാ​യ​ൻ വെ​റു​തെ ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ടു. ചീ​ത്ത കേ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും ക​ട്ടി​ൽ ക​യ​റ്റാ​ൻ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി സ​ഹാ​യി​ച്ചു. രാ​യ​ൻ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റി അ​ല​മാ​ര കു​ത്തി​ത്തു​റ​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ജീ​പ്പ് കേ​റ്റം ക​യ​റി വ​രു​ന്ന ഒ​ച്ച കേ​ട്ട​ത്.

“രാ​യാ ആ​രോ വ​രു​ന്നു​ണ്ട്.”

രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്തു. ച​രി​വി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നി​ട​ത്ത് പാ​ളി. പി​ന്നാ​ലെ ആ​രു​മി​ല്ലെ​ന്ന് ക​ണ്ട് അ​വ​ൻ തോ​ർ​ത്തെ​ടു​ത്ത് വി​യ​ർ​പ്പ് തു​ട​ച്ചു.

‘‘മ​ഴ​ക്കോ​ളു​ണ്ട്.’’

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​ടു​ത​യു​മാ​യി ഇ​റ​ങ്ങി. ചേ​ർ​ത്തു​കെ​ട്ടു​മ്പോ​ൾ ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ പ​ഴ​യ ചാ​യ​ക്ക​ട അ​വ​ൻ ഓ​ർ​ത്തു. വി​റ​കു​കീ​റ​ൽ മു​ത​ൽ കു​ഴി​വെ​ട്ടു​വ​രെ എ​ന്തെ​ല്ലാം ജോ​ലി​ക​ളാ​ണ് ഈ ​പ്രാ​യ​ത്തി​ൽ ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. മെ​യ്യ​ന​ങ്ങി​യു​ള്ള പ​ണി​യെ​ല്ലാം രാ​യ​നു മ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ടും അ​വ​നൊ​രു പ​ഴ​യ ക​ട്ടി​ലി​നു വേ​ണ്ടി ഇ​ത്ര​യും ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ത് എ​ന്തി​നാ​ണെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

‘‘ഇ​തി​നാ​ണോ നീ ​ഇ​ത്രേം പാ​ടു​പെ​ട്ട​ത്, ഞാ​റ​ക്ക​ട​വീ​ന്ന് ഞാ​നൊ​രെ​ണ്ണം ഒ​പ്പി​ച്ചു ത​ന്നേ​നെ.’’

രാ​യ​ൻ ഡോ​റു വ​ലി​ച്ച​ട​ച്ചി​ട്ട് വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്തു.

‘‘നീ ​കു​റേ ഉ​ണ്ടാ​ക്കും.’’

“അ​ത​ല്ല രാ​യാ ഇ​തു​പോ​ലൊ​രെ​ണ്ണം മ​ഠ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.”

പോ​ച്ച വെ​ട്ടി​ത്തെ​ളി​ക്കാ​ൻ ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു മ​ഠ​ത്തി​ൽ ചെ​ന്ന​തും മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ പി​ന്നി​ലെ ഷെ​ഡി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പ​ഴ​യ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​രു ക​ട്ടി​ൽ ക​ണ്ട​തു​മെ​ല്ലാം കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​റ​ഞ്ഞു. രാ​യ​നൊ​രു ബീ​ഡി​കൂ​ടി ക​ത്തി​ച്ചു.

“അ​തെ​ടു​ത്തോ​യെ​ന്ന് മ​ദ​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​താ.”

‘‘അ​തി​നെ​ന്തു പ​ഴ​ക്കം കാ​ണു​മെ​ടാ.”

പാ​ള​ത്തൊ​പ്പി​യും വെ​ച്ച് ഒ​രു കി​ള​വ​ൻ ക​ന്നു​ക​ളെ തെ​ളി​ച്ച് എ​തി​രെ വ​രു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി. കു​റ​ച്ചു​നേ​രം അ​യാ​ളു​മാ​യി സം​സാ​രി​ച്ചു നി​ന്നു.

ഇ​റ​ക്ക​ത്തെ ലാ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നും പു​ക ഉ​യ​രു​ന്ന​തും നോ​ക്കി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​രം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. കേ​റ്റം ക​യ​റി​പ്പോ​കു​ന്ന പ​ശു​ക്ക​ളു​ടെ ചൂ​ര്. ത​ണു​ത്തു​വി​റ​ച്ച് അ​വ​ൻ രാ​യ​നോ​ട് ഒ​രു ബീ​ഡി​കൂ​ടി ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘തീ​ർ​ന്നെ​ടാ. ഞാ​ൻ വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു വ​രാം.’’

ടോ​ർ​ച്ചു​മാ​യി രാ​യ​ൻ ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി.

119

ച​രി​വി​റ​ങ്ങി പോ​കു​ന്ന രാ​യ​നെ​യും നോ​ക്കി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വ​ണ്ടി​യി​ൽ ഇ​രു​ന്നു. വ​ള​വു ക​ഴി​ഞ്ഞ് കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ മ​റ​ഞ്ഞ​തും, അ​വ​നൊ​രു പേ​ടി. ആ​ന​യും പു​ലി​യു​മൊ​ക്കെ ഇ​റ​ങ്ങു​ന്ന സ്ഥ​ല​മാ​ണെ​ന്ന് ക​ന്നി​നെ തെ​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ഓ​ർ​ത്തു. ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ദൂ​രെ നി​ന്നും ഒ​രു വെ​ട്ടം അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വ​രു​ന്ന​ത് അ​വ​ൻ ക​ണ്ടു. ഭ​യ​ന്നു വി​റ​ച്ചു​ള്ള ഇ​രി​പ്പ് ക​ണ്ട് രാ​യ​നു ചി​രി​വ​ന്നു.

‘‘ഞാ​നാ​ടാ. ഡോ​റ് തു​റ​ക്ക്.’’

രാ​യ​ൻ അ​വ​നെ പു​റ​കി​ലേ​ക്ക് ഇ​രു​ത്തി. കൂ​ടെ വ​ന്ന​വ​ൾ മു​ൻ​സീ​റ്റി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി രാ​യ​നോ​ടൊ​പ്പം മു​ട്ടി​യു​രു​മ്മി ഇ​രു​ന്നു.

“അ​ണ്ണാ ഇ​താ​രാ?”

‘‘എ​ന്റെ മാ​മ​നാ​ടീ.’’

പെ​ണ്ണ് തി​രി​ഞ്ഞ് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ നോ​ക്കി.

“ഒ​ന്നു പോ ​അ​ണ്ണാ. പ​റ്റി​ക്കാ​തെ.’’

രാ​യ​ന​വ​ളു​ടെ തു​ട​യി​ൽ നു​ള്ളി.

‘‘നി​ന​ക്ക​വ​നെ പി​ടി​ച്ചോ?’’

തേ​യി​ല​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള കേ​റ്റ​വും ക​ഴി​ഞ്ഞ് നി​ര​പ്പി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത തൊ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് രാ​യ​ൻ വ​ണ്ടി​യി​റ​ക്കി.

‘‘വീ​ടു പൂ​ട്ടി ആ ​ത​ള്ള പോ​യ​ല്ലോ അ​ണ്ണാ.’’

‘‘വീ​ടെ​ന്തി​നാ​ടീ. നി​ലാ​വെ​ട്ട​ത്ത് ന​മു​ക്ക് കൂ​ടാം.’’

രാ​യ​ൻ പ​ടു​ത​യു​ടെ കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു. നോ​ക്കി​നി​ന്ന കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യോ​ടു ക​ട്ടി​ൽ ഇ​റ​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ര​ണ്ടു പേ​രും കൂ​ടി ക​ട്ടി​ൽ ചു​മ​ന്ന് വീ​ടി​ന്റെ മു​റ്റ​ത്തി​ട്ടു.

‘‘നി​ന​ക്ക് വേ​ണോ​ടാ?’’

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി തി​രി​ച്ചു​ന​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു.

‘‘ഇ​ങ്ങോ​ട്ടാ​രും വ​രി​ല്ലെ​ടാ.’’

രാ​യ​ന്റെ ഒ​ച്ച കേ​ട്ട് വീ​ടി​നു പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് പോ​യ പെ​ണ്ണ് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി.

‘‘നി​ങ്ങ​ട മാ​മ​ന് നാ​ണ​മാ​ണോ?’’

“അ​വ​ൻ മോ​ളി​ലി​രു​ന്ന് ക​ണ്ട് പ​ഠി​ക്ക​ട്ടെ.”

രാ​യ​ൻ ക​ട്ടി​ലി​ലേ​ക്ക് മ​ല​ർ​ന്നു. പെ​ണ്ണ​വ​ന്റെ വി​യ​ർ​പ്പി​ലൊ​ട്ടി​യ ഷ​ർ​ട്ട് ഊ​രി. താ​ഴെ​നി​ന്നും ര​ണ്ടാ​ളു​ടെ​യും ചി​രി​യും കൊ​ഞ്ച​ലും. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വ​ണ്ടി​യി​ൽ ചാ​രി​നി​ന്നു.

‘‘അ​യാ​ൾ ശ​രി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​രാ​ണ്?’’

‘‘അ​വ​നെ​ന്റെ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ. ഇ​ത​വ​നു​ള്ള ക​ല്യാ​ണ​ക്ക​ട്ടി​ലാ.’’

‘‘നി​ങ്ങ​ളു നു​ണ​യ​നാ.’’

മു​ടി​യി​ൽ ചൂ​ടി​യ പി​ച്ചി​പ്പൂ എ​ടു​ത്ത് അ​വ​ൾ ക​ട്ടി​ലി​ൽ വി​ത​റി.

‘‘ഇ​തെ​ന്നാ​ത്തി​നാ​ടീ ഡെ​ക്ക​റേ​ഷ​ൻ.’’

‘‘ക​ല്യാ​ണ​ക്ക​ട്ടി​ല​ല്ലേ.’’

അ​വ​ൾ ചി​രി​ച്ചോ​ണ്ടു സാ​രി​യ​ഴി​ച്ചു. നി​ലാ​വെ​ട്ട​ത്ത് നെ​ഞ്ചി​നു മീ​തെ കൈ ​മ​റ​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു​ള്ള അ​വ​ളു​ടെ നി​ൽ​പ് ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ ഒ​രു സി​ഗ​ര​റ്റു​കൂ​ടി ക​ത്തി​ച്ചു. അ​വ​ന്റെ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ൽ അ​വ​ളു​ടെ അ​ര​യി​ലെ ച​ര​ടി​ൽ കോ​ർ​ത്തു.

‘‘പൊ​ട്ടി​ക്ക​ല്ലേ അ​ണ്ണാ. പൂ​ജി​ച്ച​താ.’’

‘‘നീ ​കു​ളി​ക്കാ​റി​ല്ലേ?’’

രാ​യ​ൻ അ​വ​ളു​ടെ അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ൽ​നി​ന്നു ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി. പെ​ണ്ണി​ന് നാ​ണം.

‘‘മ​രു​ന്നു ക​ട്ടി​ലാ. ഇ​തീ കി​ട​ന്നു അ​റു​മാ​ദി​ച്ചാ നീ ​പെ​റും.’’

‘‘അ​യ്യോ എ​നി​ക്ക് പെ​റ​ണ്ട.’’

രാ​യ​ന്റെ പ​ല്ല് അ​വ​ളു​ടെ നെ​ഞ്ചി​ല​മ​ർ​ന്നു. കൈ​യി​ലൊ​തു​ങ്ങാ​തെ അ​തു ര​ണ്ടും ഇ​ള​കി​യാ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ ര​സ​ത്തി​ൽ അ​വ​ൻ വീ​ണ്ടും വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു.

‘‘ദു​ഷ്ട​നാ നി​ങ്ങ​ള്.’’

‘‘എ​ല്ലാ​റ്റി​നും കൂ​ടി കാ​ശ് ത​രു​ന്നി​ല്ലേ​ടി?’’

‘‘എ​ന്നാ​ലും എ​നി​ക്ക് ശ​രി​ക്കും നൊ​ന്തു.’’

‘‘ഓ ​പി​ന്നേ.’’

രാ​യ​നെ​യും കാ​ത്ത്, കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വ​ണ്ടി​യി​ലി​രു​ന്ന് ഉ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യി. ഇ​ട​ക്കൊ​രു വെ​ട്ടം ക​ണ്ണി​ല​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​വ​നെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. കൊ​ളു​ന്ത് നി​റ​ച്ച ട്രാ​ക്ട​ർ ക​ട​ന്നു​പോ​യ​തോ​ടെ അ​വ​ന്റെ നെ​ഞ്ചി​ടി​പ്പി​ന്റെ താ​ളം പ​ഴ​യ​തു​പോ​ലെ​യാ​യി. മ​യ​ക്ക​ത്തി​ലേ​ക്ക് വീ​ണ്ടും വ​ഴു​തു​മ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു രാ​യ​ന്റെ വി​ളി.

‘‘താ​ഴേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി വാ​ടാ.’’

‘‘എ​നി​ക്ക് വേ​ണ്ട.’’

“അ​തി​ന​ല്ലെ​ടാ. ക​ട്ടി​ലു കേ​റ്റേ​ണ്ടേ.”

ക​മി​ഴ്ന്നു കി​ട​ന്ന പെ​ണ്ണെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് തു​ണി ഉ​ടു​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​ധ്വാ​നി​ച്ചൊ​ഴു​കി​യ അ​വ​ളു​ടെ വി​യ​ർ​പ്പു​ചാ​ലു​ക​ളെ ഒ​പ്പി​യെ​ടു​ത്ത ന​ന​വ് ഒ​രു കു​രി​ശ​ട​യാ​ളം​പോ​ലെ ക​ട്ടി​ലി​ന്റെ നെ​ടി​പ്പ​ല​ക​യോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു. പ​ര​സ്പ​രം വേ​ർ​തി​രി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ നി​ലാ​വെ​ട്ട​ത്ത് പി​ണ​ഞ്ഞു​പോ​യ ക​ട്ടി​ലി​ലെ പാ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ൾ ച​ലി​ച്ചു. ഞൊ​റി​വി​ട്ട് സാ​രി​യു​ടു​ക്കു​ന്ന അ​വ​ളു​ടെ അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ലേ​ക്ക് അ​വ​ന്റെ ക​ണ്ണ് പാ​ളി.

രാ​യ​ന്റെ കൈ​യി​ൽ​നി​ന്ന് സി​ഗ​ര​റ്റും വാ​ങ്ങി പെ​ണ്ണ് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. അ​വ​ന്റെ നെ​ഞ്ചി​ലൂ​ടെ വി​ര​ലോ​ടി​ച്ച് അ​വ​ൾ അ​വ​നെ ദേ​ഹ​ത്തേ​ക്ക് അ​ടു​പ്പി​ച്ചു. പേ​ടി​ച്ചു​പോ​യ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​വ​ളെ ത​ള്ളി​മാ​റ്റി.

ഒ​രു പു​ക ആ​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് ഊ​തി​ക്കൊ​ണ്ട് പെ​ണ്ണ് അ​വ​ന്റെ ക​ര​ണം തീ​ർ​ത്തൊ​ന്നു പൊ​ട്ടി​ച്ചു.

(തു​ട​രും)