മുടിയറകൾ അവസാനിക്കുന്നു

135

​മേ​ന​ച്ചാ​യ​ന്റെ കൈ​യും പി​ടി​ച്ച് പാ​ഴൂ​ര് മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. ര​ണ്ടാ​ളും ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള ന​ട​ത്തം ചാ​യ​മ​ട്ടി​ന്റെ മ​ണ​മു​ള്ള ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​വ​ഴി​യും ക​ട​ന്ന് നി​ര​പ്പി​ലെ മാ​ളി​ക​മു​റി​യു​ടെ മു​ന്നി​ലെ​ത്തി. കോ​ണി​പ്പ​ടി​ക​ൾ ക​യ​റു​മ്പോ​ൾ ഹാ​ജി​യാ​രു​ടെ ധൂ​പ​ക്കു​റ്റി​യി​ൽ​നി​ന്നു​യ​രാ​റു​ള്ള സാ​മ്പ്രാ​ണി​യു​ടെ മ​ണം പാ​ഴൂ​രി​ന് അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു തു​ട​ങ്ങി.

“നീ​യെ​ന്താ പാ​തി​വ​ഴി നി​ന്ന​ത്, കേ​റി വാ.”

“​എ​നി​ക്ക് വ​യ്യ മേ​ന​ച്ചാ​യാ. ഒ​രു ത​ള​ർ​ച്ച.”

മെ​ഴു​ക്കു നി​റ​ഞ്ഞ മ​ര​പ്പ​ടി​യി​ൽ ത​ട്ടി താ​ഴേ​ക്കു​ള്ള വീ​ഴ്ച​യി​ൽ പാ​ഴൂ​രൊ​ന്ന് ഞ​ര​ങ്ങി. അ​യാ​ളു​ടെ പി​ച്ചും പേ​യും കേ​ട്ട​തോ​ടെ​ അ​ടി​വാ​ര​ത്തു​നി​ന്നു വാ​ങ്ങി​യ ക​രി​മ്പ​ടം പാ​ഴൂ​രി​നെ പു​ത​പ്പി​ച്ചി​ട്ട് ഡി​വൈ​ൻ ചി​ര​ട്ട​ക്ക​ന​ലി​ന്റെ നെ​രി​പ്പോ​ട് ക​ട്ടി​ലി​ന് കീ​ഴെ വെ​ച്ചു.​ ചൂ​ടു​ത​ട്ടി​യ ആ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ പാ​ഴൂ​ര് വീ​ണ്ടും ഉ​റ​ക്ക​മാ​യി. ത​ണു​ത്തു​പോ​യ ചാ​യ​ക്ക​പ്പു​മാ​യി ഡി​വൈ​ൻ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.

‘‘അ​ച്ചാ​ച്ചി​ക്ക് തീ​രെ വ​യ്യെ​ന്നാ​ണ് തോ​ന്നു​ന്ന​ത്.”

“മ​രി​ച്ചു​പോ​യ മേ​ന​ച്ചാ​യ​നും കൂ​ട്ട​രും കാ​ണാ​നെ​ത്തി​യെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ഇ​ന്ന​ലെ​യും ഉ​റ​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ല.”

“റോ​സ​യെ​പ്പോ​ലെ അ​ച്ചാ​ച്ചി​ക്കും തു​ട​ങ്ങി​യോ. നീ ​അ​ല​മാ​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന് ചീ​ട്ടെ​ടു​ക്ക്.’’

തൊ​ട്ടി​ലി​ൽ കി​ട​ന്ന കു​ഞ്ഞി​നെ ലാ​ളി​ച്ചി​ട്ട് ജീ​പ്പി​റ​ക്കാ​ൻ ഡി​വൈ​ൻ ഷെ​ഡ്ഡി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി. ചി​ഞ്ചു അ​ല​മാ​ര തു​റ​ന്നു. മു​ക​ളി​ലെ ത​ട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു ര​ണ്ടാ​ളു​ടെ​യും ചീ​ട്ട് വെ​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. അ​തു കാ​ണാ​താ​യ​തോ​ടെ അ​ല​മാ​ര മു​ഴു​വ​ൻ തി​ര​ഞ്ഞു. കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം മു​ത​ൽ റോ​സ​ക്ക് പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അ​വ​ൾ താ​ഴ​ത്തെ ത​ട്ടി​ലാ​ണ് സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. ‘ചി​ഞ്ചു അ​ന്ന റോ​സ’ മൂ​വ​രു​ടെ​യും പേ​രു​ക​ൾ എ​ല്ലാ​റ്റി​ലും എ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു. പേ​രു​ക​ൾ​ക്കു​താ​ഴെ ഒ​രു കു​ഞ്ഞു​പ്രാ​വി​നെ വ​ര​ച്ചു​ചേ​ർ​ക്കും. വീ​ടി​ന്റെ ക​ട്ടി​ള​പ്പ​ടി​യി​ലും ഊ​ണു​മേ​ശ​യി​ലും ക​ട​യു​ടെ നി​ര​പ്പ​ല​ക​യി​ലു​മെ​ല്ലാം അ​വ​ള​ങ്ങ​നെ വ​ര​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്നു. തു​രു​മ്പി​ച്ച ചാ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ക്കു​ള്ളി​ൽ ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ച്ച മ​രു​ന്നി​ന്റെ കു​റി​പ്പ​ടി കി​ട്ടി​യ​തോ​ടെ ചി​ഞ്ചു അ​തു​മെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

റോ​സ അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​യ്യ​മി​റ​ങ്ങി താ​ഴേ​ക്കു​പോ​യി​രു​ന്നു.

“നീ​യൊ​ന്നു ചേ​ച്ചി​യു​ടെ കൂ​ടെ ചെ​ല്ല്. ഞാ​ൻ മ​രു​ന്നും വാ​ങ്ങി ഉ​ട​നെ എ​ത്താം.”

‘‘ഏ​ല​പ്പു​ര വ​രെ ചെ​ന്നി​ട്ട് തി​രി​ച്ചു വ​ന്നോ​ളും. നി​ങ്ങ​ള് പോ​യി​ട്ട് വാ.’’

​ചി​ഞ്ചു ഡി​വൈ​നെ സ​മാ​ധാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി.

ച​രി​വി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ ജീ​പ്പി​ന്റെ വെ​ട്ടം അ​ക​ന്നു പോ​കു​ന്ന​തും നോ​ക്കി റോ​സ ഏ​ല​പ്പു​ര​യു​ടെ പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് ഒ​തു​ങ്ങി​നി​ന്നു.

ഏ​ല​പ്പു​ര​യി​ലേ​ക്ക് ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അ​ച്ചാ​ച്ചീടെ മ​രു​ന്നു​ക​ട്ടി​ലു​മാ​യി മ​ല​യി​റ​ങ്ങി​യ​വ​നെ റോ​സ ഓ​ർ​ക്കും. ക​ട്ടി​ലി​നൊ​പ്പം കാ​ണാ​താ​യ അ​വ​ളു​ടെ പ​ട്ടി മൂ​ന്നി​ന്റ​ന്നാ​ണ് ക​യ​ത്തി​ൽ പൊ​ങ്ങി​യ​ത്. അ​തി​നെ കു​ഴി​ച്ചി​ടാ​നെ​ത്തി​യ ലാ​യ​ത്തി​ലെ പെ​ണ്ണാ​ണ് ക​ട്ടി​ൽ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​വ​രി​ൽ ഒ​രു​വ​ൻ അ​ച്ചാ​ച്ചീടൊ​പ്പം മ​ല കേ​റി വ​ന്ന​വ​നാ​ണെ​ന്ന് റോ​സ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.​ അ​ന്ന് രാ​ത്രി മ​രു​ന്നു​ക​ട്ടി​ലി​ൽ അ​വ​നോ​ടൊ​പ്പം കി​ട​ന്ന​തും കൂ​സ​ലി​ല്ലാ​തെ അ​വ​ൾ പ​റ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

മു​റി​വേ​റ്റ കാ​ലു​മാ​യി വ​ര​ത്ത​ൻ ദൂ​രേ​ക്കൊ​ന്നും പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വി​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് റോ​സ ക​രു​തി​യി​രു​ന്ന​ത്. ഇ​രു​ട്ടു വീ​ഴും മു​ന്നേ അ​വ​നെ​യും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച് അ​വ​ൾ അ​യ്യ​മി​റ​ങ്ങി താ​ഴേ​ക്ക് ചെ​ല്ലും. കു​ന്നി​ൻ​ച​രിവി​ലെ വീ​ടു​ക​ളി​ൽ വി​ള​ക്കു​ക​ൾ അ​ണ​യാ​ൻ കാ​ത്തു​നി​ന്നി​ട്ട് ഏ​ല​പ്പു​ര​യു​ടെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ക്കും. ച​ണ​ച്ചാ​ക്കി​നു മീ​തെ മ​ല​ർ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് മു​റ്റ​ത്തെ കാ​ൽ​പ്പെ​രു​മാ​റ്റം കേ​ൾ​ക്കു​ക. വാ​ക്ക​ത്തി​യു​മെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ അ​ന​ക്ക​മ​റ്റു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന കാ​പ്പി​ച്ചെ​ടി​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ഒ​രു നി​ഴ​ൽ ച​രി​വി​റ​ങ്ങി പോ​കു​ന്ന​ത് അ​വ​ൾ എ​ന്നും കാ​ണു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇ​ത്ത​വ​ണ ഇ​ടംകാ​ലും വ​ലി​ച്ചു​ള്ള അ​വ​ന്റെ ന​ട​പ്പ് നി​ലാ​വെ​ട്ട​ത്ത് ക​ണ്ട​തും അ​വ​ൾ പി​ന്നാ​ലെ ഓ​ടി​ച്ചെ​ന്നു. ആ​ദ്യ​ത്തെ വെ​ട്ടി​ന് ഷ​ർ​ട്ടു​ൾ​പ്പെ​ടെ പു​റം പി​ള​ർ​ന്നു. അ​ടു​ത്ത​ത് അ​വ​ൻ ത​ട​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും ഇ​ട​ൈ​ങ്ക അ​റ്റുതൂ​ങ്ങി.

വെ​ട്ടേ​റ്റു വീ​ഴു​ന്ന മ​ര​ച്ചി​ല്ല​ക​ളു​ടെ ഒ​ച്ച കേ​ട്ട് ചി​ഞ്ചു ടോ​ർ​ച്ചു​മെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി.

“അ​ച്ചാ​ച്ചീ ഞാ​നി​പ്പോ വ​രാം. ചേ​ച്ചി​ക്ക് പി​ന്നേം തു​ട​ങ്ങീ​ട്ടു​ണ്ട്.”

മു​റ്റ​ത്തു​നി​ന്നും കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന ബ​ഹ​ള​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​യാ​ൾ ചെ​വി​വ​ട്ടം പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റിവ​ന്ന പ​ട്ടി പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ അ​ടു​ത്ത് അ​ണ​പ്പോ​ടെ ഇ​രു​ന്ന​ത്. ക​യ​ത്തി​ൽ വീ​ണു ച​ത്തു​പോ​യ​തി​നെ ക​ണ്ട​തും അ​യാ​ളു​ടെ ഉ​ള്ളൊ​ന്നു ന​ടു​ങ്ങി.

136

റോ​സ​ക്ക് ഉ​റ​ങ്ങാ​നു​ള്ള മ​രു​ന്നും വാ​ങ്ങി തി​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​വ​ഴി കു​രി​ശ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് ഡി​വൈ​ൻ ജീ​പ്പ് ഒ​തു​ക്കി. മ​ഴ ന​ന​യാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ പ​ട്ടി അ​വ​നെ ക​ണ്ട് വാ​ലാ​ട്ടി. കൈ ​ഉ​യ​ർ​ത്തി അ​തി​നെ ഓ​ടി​ച്ചി​ട്ട് കാ​റ്റി​ല​ണ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ തി​രി​ക​ളെ​ല്ലാം അ​വ​ൻ ഒ​ന്നി​ച്ചു ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ചു. മ​ല​ഞ്ച​ര​ക്കു​മാ​യി അ​ച്ചാ​ച്ചി​ക്കൊ​പ്പം കാ​ട്ടു​വ​ഴി ഇ​റ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നകാ​ല​ത്ത് അ​വി​ടെ ക​യ​റി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാ​റു​ള്ള​ത് ഓ​ർ​ത്തു. നേ​ർ​ച്ച​ക്കു​റ്റി​യി​ൽ തി​ങ്ങി നി​റ​ഞ്ഞാ​ണ് പൈ​സ വീ​ണി​രു​ന്ന​ത്. പി​ന്നീ​ട് എ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ആ​ളു​ക​ൾ അ​തി​നെ മ​റ​ന്നു തു​ട​ങ്ങി​യ​തെ​ന്ന് ആ​ർ​ക്കും അ​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

ക​രി പി​ടി​ച്ച രൂ​പ​ത്തി​നു മു​ന്നി​ൽ ആ​രോ മ​റ​ന്നു​വെ​ച്ച മാ​സി​ക​യും എ​ടു​ത്ത് ഡി​വൈ​ൻ കു​രി​ശ​ടി​യി​ൽനി​ന്നി​റ​ങ്ങി. ജീ​പ്പി​ന്റെ വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​നു ക​ട​ന്നു​പോ​കാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്തവി​ധം മ​ഞ്ഞും മ​ഴ​യും ചേ​ർ​ന്നു വ​ഴി​യാ​കെ മൂ​ടി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു. കേ​റ്റ​ത്തേ​ക്കു​ള്ള റോ​ഡി​ൽ മ​രം വീ​ണു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് ഡി​വൈ​ൻ തോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള വ​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് ജീ​പ്പ് തി​രി​ച്ചു.

വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി, വ​ണ്ടി ഷെ​ഡി​ൽ കേ​റ്റി​യി​ടു​മ്പോ​ഴും ന​ല്ല മ​ഴ. ഷ​ർ​ട്ടി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് മാ​സി​ക ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ച് അ​വ​ൻ ഇ​ളംതി​ണ്ണ​യി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റി.

“വൈ​കി​യ​പ്പോ ഞാ​ൻ പേ​ടി​ച്ചു.”

“കു​രി​ശ​ടി​യി​ലൊ​ന്ന് കേ​റി. ഇ​ത​വി​ടു​ന്നു കി​ട്ടി​യ​താ​ണ്.”

മാ​സി​ക​യി​ൽ എ​ഴു​തി​യി​രു​ന്ന അ​ത്ഭു​ത​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള വാ​ർ​ത്ത അ​വ​ൻ കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു.

“കു​റ​ച്ചു ദൂ​രെ​യാ. ന​മു​ക്ക് അ​ച്ചാ​ച്ചി​യെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാം.”

‘‘ചേ​ച്ചി​യെ​ക്കൂ​ടി കൊ​ണ്ടു​പോ​യാ​ൽ ന​ന്നാ​യി​രു​ന്നു.’’

“വ​രു​മോ.”

“ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാം.”

“അ​ച്ചാ​ച്ചി​ക്ക് കൂ​ട്ടി​നാ​ണെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് നീ ​വി​ളി​ച്ചാ മ​തി.”

കു​ന്നി​ൻ​മു​ക​ളി​ലെ തി​രു​നാ​ൾ ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ പി​റ്റേ ആ​ഴ്ച തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ പ​ണി​ക്കെ​ത്തി​യ ത​മി​ഴ​ന്റെ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ ഡി​വൈ​ൻ പാ​ഴൂ​രി​നെ താ​ങ്ങി​യെ​ടു​ത്ത് ജീ​പ്പി​ൽ ക​യ​റ്റി. പോ​കാ​ൻ മ​ടി​ച്ചു​നി​ന്ന റോ​സ​യെ സാ​രി​യു​ടു​ക്കാ​ൻ ചി​ഞ്ചു സ​ഹാ​യി​ച്ചു. ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ട് വ​ണ്ടി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യെ​ങ്കി​ലും മ​ല​യി​റ​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ അ​വ​ൾ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​യാ​യി.

അ​ച്ചാ​ച്ചീടെ മൂ​ന്നു മ​ക്ക​ളി​ൽ അ​ധി​കം സം​സാ​രി​ക്കാ​ത്ത പ്ര​കൃ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു റോ​സ​യു​ടേ​ത്. സ്‌​കൂ​ളി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​ത്താ​ണ് അ​വ​ൾ​ക്ക് സ​മ​നി​ല തെ​റ്റു​ന്ന​ത്. ഏ​ല​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ൽവെ​ച്ച് അ​വ​ളെ ഒ​രു​ത്ത​ൻ കേ​റി​പ്പി​ടി​ച്ചെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് വീ​ടി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങാ​ൻ പേ​ടി. മൂ​ന്നാ​ലു​മാ​സ​മ​ങ്ങ​നെ വാ​തി​ല​ട​ച്ച് അ​ക​ത്തി​രി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ വെ​ട്ടം കാ​ണു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഒ​രു ബു​ദ്ധി​മു​ട്ട് കാ​ണി​ച്ചുതു​ട​ങ്ങി.

ഊ​രി​ലെ വൈ​ദ്യ​ന്റെ​യ​ടു​ത്ത് താ​മ​സി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു ചി​കി​ത്സ. അ​വി​ടെ​യു​ള്ള പ​യ്യ​നാ​ണ് ആ​യു​ധ​ങ്ങ​ളി​ൽ വി​ഷം പു​ര​ട്ടു​ന്ന രീ​തി അ​വ​ൾ​ക്ക് പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​ത്.

സ​ഞ്ചി​യി​ലൊ​ളി​പ്പി​ച്ച ക​ത്തി​യു​മാ​യി ര​ണ്ടാ​ളും കൂ​ടി ഏ​ല​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ൽ കാ​ത്തി​രു​ന്നു. കേ​റി​പി​ടി​ച്ച​വ​ന്റെ കു​തി​കാ​ലി​ന് വെ​ട്ട​ണ​മെ​ന്ന് പ​യ്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രാ​ൾ ആ ​വ​ഴി ഒ​രി​ക്ക​ലും വ​ന്നി​ല്ല.

വ​ണ്ടി​യോ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഡി​വൈ​ൻ പ​ഴ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഓ​ർ​ത്തു.

റോ​സ പു​റം​കാ​ഴ്ച​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. വ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മാ​ണ് മ​ല​യി​റ​ങ്ങി​യു​ള്ള യാ​ത്ര​ക​ൾ. മി​ക്ക​പ്പോ​ഴും അ​ച്ചാ​ച്ചി കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​വും. റോ​ഡ​രി​കി​ലെ കു​രി​ശ​ടി​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം നേ​ർ​ച്ച​യി​ട്ടോ​ണ്ടാ​ണ് സ​ഞ്ചാ​രം. നേ​ർ​ച്ച​പ്പ​ണം ന​ട​യി​ലേ​ക്ക് വ​ലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ് ചു​ര​മി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യ വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ൾ താ​ഴെ​യൊ​രു തീ​പ്പെ​ട്ടി വ​ലു​പ്പ​ത്തി​ൽ നീ​ങ്ങു​ന്ന​ത് കാ​ണാം. അ​പ​ക​ടം നി​റ​ഞ്ഞ ഏ​ഴാം വ​ള​വ് ഇ​റ​ങ്ങി​യ​തും പാ​ഴൂ​ര് ഞ​ര​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

“ത​ണു​ത്തി​ട്ടാ​വും. ചൂ​ടു​സ​ഞ്ചി​യെ​ടു​ത്ത് അ​ച്ചാ​ച്ചീ​ടെ വ​യ​റ്റി​ൽ വെ​ച്ചു കൊ​ടു​ക്ക്.”

റോ​സ പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ വ​യ​റി​നു മീ​തെ ചൂ​ട് വെ​ച്ചു. അ​യാ​ൾ മ​യ​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തി​ന്റെ ആ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ അ​വ​ൾ പു​റ​ത്തെ ത​ണു​പ്പി​ലേ​ക്ക് കൈ ​നീ​ട്ടി.

137

‘‘ഇ​നി​യ​ങ്ങോ​ട്ട് പു​ത്ത​ൻ റോ​ഡാ.’’

ബൈ​പാ​സി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ​തു മു​ത​ൽ ആ​ബേ​ൽ​പു​ര​ത്തേ​ക്കു​ള്ള സൈ​ൻ​ ബോ​ർ​ഡു​ക​ൾ ക​ണ്ടുതു​ട​ങ്ങി. ബോ​ർ​ഡി​ലെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്ന ദൂ​രം കു​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. വ​ഴി​നീ​ളെ ആ​ബേ​ല​മ്മ​യു​ടെ ഊ​ട്ടു​തി​രു​നാ​ളി​ന്റെ പോ​സ്റ്റ​റും ബാ​ന​റു​ക​ളും. കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള ഷെ​ഡ്ഡു​ക​ളി​ൽ പ​ന്നി​യു​ടേ​യും പോ​ത്തി​ന്റേ​യും ചോ​ര​വാ​ർ​ന്ന തു​ട​ക​ൾ ഇ​രു​മ്പു​കൊ​ളു​ത്തി​ൽ തൂ​ങ്ങി​നി​ന്നു. ഇ​റ​ച്ചി വാ​ങ്ങാ​നു​ള്ള തി​ര​ക്ക് എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തു​മു​ണ്ട്.

പാ​ലം ക​ഴി​ഞ്ഞു​ള്ള വ​ള​വി​ൽ എ​ത്തി​യ​തും ജീ​പ്പി​നു കു​റു​കെ​ ഒ​രാ​ൾ ചാ​ടി. ഡി​വൈ​ൻ ബ്രേ​ക്ക് ച​വി​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും വ​ണ്ടി ച​രി​വി​ലേ​ക്ക് തെ​ന്നി​യി​റ​ങ്ങി.

“നാ​ശം പി​ടി​ച്ച​വ​ൻ.”

“ക​ഞ്ചാ​വാ സാ​റേ. വി​ട്ടുക​ള.”

റോ​ഡ​രി​കി​ൽ നി​ന്ന​വ​ർ ഡി​വൈ​നെ സ​മാ​ധാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി. ജീ​പ്പി​ന് വ​ട്ടം ചാ​ടി​യ​വ​ൻ എ​തി​ർ​വ​ശ​ത്തെ മ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​ന്ന​തും നോ​ക്കി റോ​സ വ​ണ്ടി​യി​ൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി. ചി​ല്ല​ക​ളി​ലി​രു​ന്ന പ​ക്ഷി​ക​ളും ചെ​റു​ജീ​വി​ക​ളും അ​വ​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ആ ​കാ​ഴ്ച ക​ണ്ടു. വൃ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ ഇ​രു​ട്ടു നി​റ​യു​ന്ന പൊ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് കെ​ണി​യി​ൽ കു​ടു​ങ്ങി​യ കി​ളി​യു​മാ​യി ക​വ​ര​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ​വ​ൻ അ​വ​ളെ തു​റി​ച്ചുനോ​ക്കി. നീ​ള​ൻ തൂ​വ​ലു​ക​ൾ പ​റ​ന്നി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നൊ​പ്പം കി​ളി​യെ​പ്പോ​ലെ ചി​ല​ക്കു​ന്ന​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് ചോ​ര തെ​റി​ച്ചു. അ​വ​ൻ കി​ളി​യെ കൊ​ന്ന​താ​ണോ, കി​ളി അ​വ​നെ കൊ​ത്തി​പ്പ​റി​ച്ച​താ​ണോ എ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​നാ​വാ​തെ നി​ന്ന റോ​സ​യെ ഡി​വൈ​ൻ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ച് ജീ​പ്പി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റ്റി.

138

അ​ത്ഭു​ത ക​പ്പേ​ള​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ വ​ണ്ടി ഒ​തു​ക്കി​യി​ട്ട് ഡി​വൈ​നി​റ​ങ്ങി. പി​ൻ​സീ​റ്റി​ൽ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പാ​ഴൂ​രി​നെ ക​ണ്ട​തും സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി​ക്കാ​ര​ൻ വീ​ൽ​ചെ​യ​ർ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു വ​ന്നു. ഡി​വൈ​നും റോ​സ​യും കൂ​ടി അ​ച്ചാ​ച്ചി​യെ താ​ങ്ങി​യെ​ടു​ത്ത് അ​തി​ലേ​ക്കി​രു​ത്തി.

‘‘ഞാ​നൊ​ന്ന് വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്കി​യി​ട്ടേ​ച്ച് വ​രാം.’’

ഡി​വൈ​ന​തും പ​റ​ഞ്ഞ് പാ​ർ​ക്കി​ങ് ഏ​രി​യ​യി​ലേ​ക്ക് വ​ണ്ടി​യെ​ടു​ത്തു. റോ​സ​യും സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി​ക്കാ​ര​നും കൂ​ടി വീ​ൽ​ച്ചെ​യ​റും ത​ള്ളി ക​പ്പേ​ള​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി. കു​ന്തി​ര​ിക്ക​ത്തി​ന്റെ മ​ണം നി​റ​യു​ന്ന ഖബ​റി​ട​ത്തി​ലെ തി​ര​ക്ക് കു​റ​യാ​ൻ കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ പാ​ഴൂ​ര് ഉ​ടു​മു​ണ്ടി​ൽ മു​ള്ളി. അ​യാ​ളു​ടെ അ​ടു​ത്താ​യി മു​ട്ടി​ൻ​മേ​ൽ നി​ന്നി​രു​ന്ന​വ​ർ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് മാ​റു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് ക​ട്ടി​ക്ക​ണ്ണ​ട​യു​ള്ള സി​സ്റ്റ​ർ മോ​പ്പ് എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു.

“ഞാ​ൻ തു​ട​ച്ചോ​ളാം സി​സ്റ്റ​റേ.”

‘‘ഏ​യ് സാ​ര​മി​ല്ല.’’

റോ​സ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ർ​ത​ന്നെ ത​റ തു​ട​ച്ചു.

വ​ണ്ടി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഡി​വൈ​ൻ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന മു​ണ്ടു​ടു​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ അ​വ​രും സ​ഹാ​യി​ച്ചു. വീ​ൽ​ചെ​യ​റി​ലേ​ക്ക് പാ​ഴൂ​രി​നെ വീ​ണ്ടു​മി​രു​ത്തി. അ​യാ​ളു​ടെ വ​യ്യാ​ത്ത കാ​ൽ പ​തു​ക്കെ ഉ​യ​ർ​ത്തി ആ​ബേ​ല​മ്മ​യു​ടെ ക​ല്ല​റ​യു​ടെ മീ​തെ സി​സ്റ്റ​ർ മു​ട്ടി​ച്ചു.

“വി​ശ്വ​സി​ച്ച് പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കൂ. സൗ​ഖ്യ​മാ​വും.’’

തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് മു​ട്ടി​ൻ​മേ​ൽ നി​ന്നി​രു​ന്ന ഡി​വൈ​നി​ന്റെ തോ​ളി​ൽ പി​ടി​ച്ച് എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​ൻ പാ​ഴൂ​ർ ഒ​രു ശ്ര​മം ന​ട​ത്തി. വീ​ഴു​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​ൻ ത​ട​യു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി​ക്കാ​ര​നും സി​സ്റ്റ​റും​കൂ​ടി അ​യാ​ളെ താ​ങ്ങി എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​പി​ച്ചു. ആ​ളു​ക​ൾ ചു​റ്റി​നും കൂ​ടി. ചി​ല​ർ ഡി​വൈ​നോ​ട് വി​വ​രം തി​ര​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നൊ​വേ​ന​യു​ടെ സ​മാ​പ​ന​പ്രാ​ർ​ഥ​ന വേ​ഗം ചൊ​ല്ലി​ത്തീ​ർ​ത്ത് അ​ൾ​ത്താ​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ച്ച​ൻ വെ​പ്രാ​ള​പ്പെ​ട്ട് ഇ​റ​ങ്ങി.

‘‘ഫോ​ട്ടോ​യെ​ടു​ത്തോ സി​സ്റ്റ​റേ.’’

മി​റ​ക്കി​ൾ പ​ക​ർ​ത്താ​നാ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ പി​ന്നെ​ന്തി​നാ വി​ല​കൂ​ടി​യ കാ​മ​റ വാ​ങ്ങി ക​ഴു​ത്തി​ൽ തൂ​ക്കി​യി​ട്ടു ന​ട​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് അ​ച്ച​ൻ അ​വ​രെ വ​ഴ​ക്കു പ​റ​ഞ്ഞു. ആ​ളു​ക​ൾ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന് സി​സ്റ്റ​ർ ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തോ​ടെ കൂ​നി​ക്കൂ​ടി ഇ​രു​ന്ന ആ​ളു​ടെ അ​ടു​ത്ത് പാ​തി​രി മു​ട്ടു​കു​ത്തി. കാ​മ​റ​യും തൂ​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു നി​ന്ന സി​സ്റ്റ​റി​നോ​ട് ഒ​ന്നു ര​ണ്ട് സ്റ്റി​ൽ​സ് എ​ടു​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

ഏ​റെ​നാ​ൾ കാ​ത്തി​രു​ന്നൊ​രു അ​ത്ഭു​ത​മാ​ണ് ക​ൺ​മു​ന്നി​ൽ ന​ട​ന്ന​ത്. അ​തൊ​ന്നു പ​ക​ർ​ത്താ​ൻ ക​ഴി​യാ​തി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ വി​ഷ​മ​ത്തി​ൽ​ ആ​ബേ​ല​മ്മ​യു​ടെ ഖബ​റി​ട​ത്തി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി സി​സ്റ്റ​ർ കൈ​കൂ​പ്പി.

“ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ ഒ​ന്നൂ​ടി ന​ട​ത്ത​ണേ.”

റോ​സ​യു​ടെ കൈ​യി​ലി​രു​ന്ന കു​പ്പി​വെ​ള്ളം വാ​ങ്ങി വാ​ഴ്വി​ട്ട് അ​ച്ച​ൻ പാ​ഴൂ​രി​ന് കൊ​ടു​ത്തു. ചു​ളു​ക്കു​വീ​ണ കി​ള​വ​ന്റെ കൈ​യി​ലെ ഞ​ര​മ്പു​ക​ളി​ൽ പ​തു​ക്കെ ത​ട​വി.

‘‘അ​പ്പ​ച്ച​ന് ഒ​ന്നു​കൂ​ടി ന​ട​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​മോ.’’

ഭ​യ​ന്നെ​ങ്കി​ലും​ എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​നു​ള്ള ത്വ​ര​യു​ടെ വി​യ​ർ​പ്പു​ചാ​ലു​ക​ൾ പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ ചെ​ന്നി​യി​ൽ​നി​ന്നും പൊ​ട്ടി​ത്തു​ട​ങ്ങി. എ​ന്നി​ട്ടും അ​യാ​ൾ ആ ​ഇ​രി​പ്പി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ന​ങ്ങി​യി​ല്ല. ഒ​രു ഭീ​തി അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണി​ൽ നി​റ​യു​ന്ന​ത് പാ​തി​രി ക​ണ്ടു.

‘‘ആ​ബേ​ല​മ്മ കൂ​ടെ​യു​ണ്ട്. ദൈ​വ​നാ​മ​ത്തി​ൽ ന​ട​ക്കു​ക.’’

അ​ച്ച​ന​ങ്ങ​നെ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ക്വ​യ​റി​ലെ പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ നോ​ക്കി അ​ച്ച​ൻ കൈ​കാ​ണി​ച്ചു. പാ​ട്ടി​നൊ​പ്പം ആ​ളു​ക​ളു​ടെ സ്തു​തി​പ്പു​ക​ൾ ഉ​യ​ർ​ന്നു.

പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ വ​ല​തു​കൈ വീ​ൽ​ചെ​യ​റി​ന്റെ കൈ​പ്പി​ടി​യി​ൽ മു​റു​കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. കാ​മ​റ​യു​മാ​യി നി​ന്ന സി​സ്റ്റ​റി​നോ​ടു റെ​ഡി​യാ​കാ​ൻ അ​ച്ച​ൻ ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു. കി​ള​വ​ൻ വി​റ​യോ​ടെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​തും ക​പ്പേ​ള​യി​ൽ​നി​ന്ന​വ​രു​ടെ സ്തു​തി​പ്പ് ഒ​ച്ച​ത്തി​ലാ​യി. ഫ്ലാ​ഷ് ലൈ​റ്റു​ക​ൾ തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി മി​ന്നി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഒ​രു ചു​വ​ടു മു​ന്നോ​ട്ട് വെ​ച്ചി​ട്ട് വീ​ണു​പോ​കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ പാ​ഴൂ​രി​നെ വീ​ൽ​ചെ​യ​റി​ലേ​ക്ക് ത​ന്നെ സി​സ്റ്റേ​ഴ്സ് പി​ടി​ച്ചി​രു​ത്തി.

139

നാ​ല​ഞ്ചു പ്രാ​വ​ശ്യം കേ​ട്ടു ക​ഴി​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും മ​ദ​ർ വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘റോ​സേ​ട​പ്പ​ൻ ത​ള​ർ​ന്നു കി​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ട് കു​റേ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി​ല്ലേ. ഇ​ന്ന​ല്ലേ ആ​ദ്യ​മാ​യി ന​ട​ന്ന​ത്. ട്രീ​റ്റ്മെ​ന്റി​ന്റെ റി​ക്കാ​ർ​ഡു​ക​ളൊ​ക്കെ കൈ​യി​ലു​ണ്ട​ല്ലോ അ​ല്ലേ.’’

റോ​സ ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് പ​ന്നി​ക്കു​ഴി​യി​ൽ അ​ച്ചാ​ച്ചി വീ​ണ​തു മു​ത​ലു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഡി​വൈ​ൻ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു. സി​സ്റ്റേ​ഴ്സ് അ​തെ​ല്ലാം റെ​ക്കോ​ഡ് ചെ​യ്തു. ഒ​രാ​വ​ർ​ത്തി​കൂ​ടി കേ​ട്ട് തൃ​പ്തി വ​ന്ന​തോ​ടെ മ​ദ​ർ അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ക​പ്പേ​ള​യു​ടെ മു​റ്റം​വ​രെ ചെ​ന്നു.

‘‘അ​ടു​ത്ത ത​വ​ണ വ​രു​മ്പോ​ൾ ഭാ​ര്യ​യും കു​ഞ്ഞു​മാ​യി വ​ര​ണം.’’ ഡി​വൈ​നു​മാ​യി മ​ദ​ർ സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ചി​റ​ക് ന​ന​ഞ്ഞൊ​രു പ​റ​വ​യെ​പ്പോ​ലെ റോ​സ മ്യൂ​സി​യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി. അ​വ​ളു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ ചെ​ന്ന സി​സ്റ്റ​ർ അ​വി​ടെ പ്ര​ദ​ർ​ശി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പ​ഴ​ക്ക​വും ച​രി​ത്ര​വും പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി.​ മ​ഷി​യി​ൽ മു​ക്കി എ​ഴു​തു​ന്ന ആ​ബേ​ല​മ്മ​യു​ടെ പേ​ന, പ്രാ​ർ​ഥ​ന​പ്പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ, ചീ​പ്പ്, സോ​പ്പു​പെ​ട്ടി, ചി​മ്മി​നി വി​ള​ക്ക്, പി​ഞ്ഞി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ ശി​രോ​വ​സ്ത്രം. അ​നു​ദി​ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ആ​ബേ​ല​മ്മ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​യെ​ല്ലാം ചി​ല്ല​ല​മാ​ര​ക​ളി​ൽ നി​ര​ത്തി​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു. ആ ​മു​റി​യി​ലെ കാ​ഴ്ച​ക​ളെ​ല്ലാം ക​ണ്ട​തി​നു​ശേ​ഷം ര​ണ്ടു​പേ​രും ഇ​ട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത ഹാ​ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി.

‘‘ഇ​ത് അ​മ്മ​യു​ടെ ടൈ​പ്പ് റൈ​റ്റ​ർ. അ​നാ​ഥാ​ല​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​മ്മ​യി​താ​ണ് ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്.’’

റോ​സ അ​തു കേ​ൾ​ക്കാ​തെ ചി​ല്ലു​കൂ​ട്ടി​ൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്ന ക​ട്ടി​ലി​ന​രി​കി​ലേ​ക്ക് നീ​ങ്ങി.

‘‘ആ​ബേ​ല​മ്മ​യു​ടെ ക​ട്ടി​ൽ. ഇ​തി​ൽ കി​ട​ന്ന ഒ​രു​പാ​ടു​പേ​ർ​ക്ക് രോ​ഗ​ശാ​ന്തി കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ആ​ളു​ക​ൾ കൂ​ടി​യ​തോ​ടെ​യാ​ണ് ചി​ല്ലു​കൂ​ട്ടി​ലാ​ക്കി​യ​ത്. തൊ​ട്ടു​മു​ത്തി​ക്കോ.’’

ക്രാ​സി​യി​ൽ വ​ര​ഞ്ഞി​ട്ടി​രു​ന്ന ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ പ​രി​ചി​ത​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ റോ​സ​യെ നോ​ക്കി. ക​ട്ടി​ലി​ന് ചു​റ്റും അ​വ​ൾ ന​ട​ന്നു. വ​ല​തു​വ​ശ​ത്തെ മ​ര​യാ​ണി​ക്ക് താ​ഴെ മ​റ​ഞ്ഞു കി​ട​ന്ന പേ​രു​ക​ൾ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. വ​ര​ഞ്ഞി​ട്ട വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ പൊ​രു​ൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് അ​തി​നു താ​ഴെ വ​ര​ച്ചു​ചേ​ർ​ത്തി​രു​ന്ന പ​റ​വ ചി​റ​ക​ടി​ച്ചു​യ​രു​ന്ന​ത് അ​വ​ൾ ക​ണ്ടു.

‘‘അ​പ്പ​ച്ച​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു ക​ട്ടി​ലി​ൽ മു​ത്തി​ക്ക​ണോ..?’’

സി​സ്റ്റ​റി​ന്റെ ചോ​ദ്യം കേ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും റോ​സ​യൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ മ്യൂ​സി​യ​ത്തി​ന്റെ പ​ടി​യി​റ​ങ്ങി.

(അ​വ​സാ​നി​ച്ചു)